Ο Τραμπ χτυπά τη Ρωσία, αλλά στοχεύει την Κίνα

Εικόνα που δημιουργήθηκε από AI - RIA Novosti, 1920, 01.08.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Όλγα Σαμοφάλοβα

Όλα τα υλικά

441

Εμπειρογνώμονες σε όλο τον κόσμο αναρωτιούνται τι σχεδιάζει ο Ντόναλντ Τραμπ σε σχέση με τη Ρωσία. Αρχικά έθεσε τελεσίγραφο ότι θα επιβάλει δευτερεύουσες κυρώσεις κατά του ρωσικού πετρελαίου σε 50 ημέρες, εάν η Μόσχα δεν υπογράψει συμφωνία με το Κίεβο. Αλλά μετά από μερικές εβδομάδες αποφάσισε ότι ο κόσμος αντέδρασε πολύ ήρεμα στις απειλές του, οπότε μείωσε πέντε φορές την προθεσμία του τελεσίγραφου — σε 10-12 ημέρες. Τώρα η Ρωσία έχει προθεσμία μέχρι τις 8 Αυγούστου για να επιλύσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλιώς οι ΗΠΑ θα επιβάλουν τις πιο σκληρές κυρώσεις που υπάρχουν.

Ποια θα είναι αυτά τα μέτρα, βέβαια, πρέπει να μαντέψουμε με βάση προηγούμενες δηλώσεις του Τραμπ και τα νομοσχέδια που ετοιμάζονται. Ο Αμερικανός πρόεδρος, όπως φαίνεται, απειλεί να επιβάλει δασμούς 100% ή 500% στις χώρες που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο. Το ύψος των δασμών σε αυτή την περίπτωση δεν είναι τόσο σημαντικό, διότι και στις δύο περιπτώσεις είναι απαγορευτικοί και σημαίνουν τη διακοπή του εμπορίου των ΗΠΑ με αυτές τις χώρες.

Ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να σκοτώσει δύο πουλιά με μία πέτρα. Από τη μία πλευρά, να τρομάξει τη Ρωσία και να την αναγκάσει να κάνει παραχωρήσεις στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, να δείξει σε όλο τον κόσμο τη συμβολή του στην επίλυση της ουκρανικής κρίσης, καθώς αυτό ήταν ένα από τις  κύριες προεκλογικές του υποσχέσεις.

Από την άλλη πλευρά, ο Τραμπ ενισχύει τη διαπραγματευτική του θέση έναντι της Ινδίας και της Κίνας, από τις οποίες δεν καταφέρνει να αποσπάσει χρήματα για την αναβίωση της αμερικανικής βιομηχανίας, ούτε να τις αναγκάσει να ανοίξουν τις αγορές τους χωρίς δασμούς και περιορισμούς. Γιατί η Ινδία και η Κίνα είναι οι κύριοι αγοραστές του ρωσικού πετρελαίου: σε αυτές αντιστοιχεί το 90% των εξαγωγών μας. Γι' αυτό και οι δευτερογενείς κυρώσεις θα χτυπήσουν πρώτα αυτές τις δύο χώρες.

Είναι αστείο ότι η Ιαπωνία συμφώνησε να επενδύσει 550 δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ και να συμμετάσχει σε ένα μη κερδοφόρο έργο υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλάσκα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποσχέθηκε με χαρά να αγοράσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες ενεργειακούς πόρους για το αστρονομικό ποσό των 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε διάστημα τριών ετών (ειδικοί σε όλο τον κόσμο αναρωτιούνται τώρα πού θα βρουν οι ΗΠΑ τόση πρώτη ύλη, που δεν διαθέτουν). Επιπλέον, οι Βρυξέλλες θα επενδύσουν 600 δισεκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική οικονομία. Η Νότια Κορέα επίσης υπέκυψε: η συνεισφορά της θα ανέλθει σε 350 δισεκατομμύρια δολάρια επενδύσεων, συν την αγορά ενεργειακών πόρων από τις ΗΠΑ αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Ινδία και η Κίνα δεν υποχωρούν. Επιπλέον, το Πεκίνο αντιδρά και επιτίθεται: η διακοπή των εξαγωγών σπάνιων γαιών από την Κίνα ήταν ένα κρύο ντους για τις ΗΠΑ. Η Κίνα αισθάνθηκε τη δύναμή της και δεν σκοπεύει να υποχωρήσει τόσο εύκολα όσο η οικονομικά αποδυναμωμένη ΕΕ.

Η Ινδία δεν διαθέτει τέτοια σοβαρά μέσα πίεσης, αλλά συνεχίζει να αντιδρά λεκτικά και να υπερασπίζεται το δικαίωμά της να κερδίζει χρήματα, μεταξύ άλλων από το φθηνό ρωσικό πετρέλαιο, με έκπτωση. Το Δελχί κατηγορεί τις ΗΠΑ για πολιτική διπλών προτύπων: απαγορεύουν σε άλλους να αγοράζουν πετρέλαιο από τη Ρωσία, ενώ οι ίδιοι αγοράζουν ανενόχλητα ρωσικό πυρηνικό καύσιμο ή λιπάσματα.

Δεν αποκλείεται ότι ο Τραμπ έθεσε αυτό το τελεσίγραφο όχι για να βοηθήσει την Ουκρανία και να βλάψει τη Ρωσία, αλλά για να πιέσει την Ινδία και την Κίνα. Μόλις αυτή την εβδομάδα η προθεσμία του τελεσίγραφου μειώθηκε από 50 σε 10-12 ημέρες, άρχισαν αμέσως να εμφανίζονται αναφορές για εμπορικές διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ με το Πεκίνο και το Δελχί. Επιπλέον, οι συνέπειες από την επιβολή αυτών των δευτερογενών κυρώσεων είναι τόσο καταστροφικές, που είναι απίθανο ο Τραμπ να είναι πραγματικά έτοιμος να προχωρήσει σε μια τόσο σκληρή επιλογή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουνίου, η Κίνα αγόραζε από τη Ρωσία δύο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα (δια θαλάσσης και μέσω αγωγών), ενώ η Ινδία αγόραζε δια θαλάσσης ενάμισι εκατομμύριο. Εάν οι κυρώσεις επεκταθούν και στα πετρελαιοειδή, τότε συνολικά η αγορά μπορεί να χάσει σε μια στιγμή έξι έως επτά εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα ενεργειακών πόρων από τη Ρωσία. Αυτό θα βυθίσει τον κόσμο σε ενεργειακή κρίση. Κανείς δεν θα μπορεί να αντικαταστήσει γρήγορα τόσο τεράστιες ποσότητες πετρελαίου και πετρελαιοειδών, θα προκύψει γενική έλλειψη και απότομη αύξηση έως και τριψήφια ποσοστά. Το πετρέλαιο και τα καύσιμα θα γίνουν εξαιρετικά ακριβά για όλους: για την Ινδία, για την Κίνα, για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τις ίδιες τις ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι η Αμερική εξάγει πετρέλαιο, εξακολουθεί να το εισάγει, οπότε η άνοδος του πληθωρισμού είναι σίγουρη. Οι τιμές στα βενζινάδικα των ΗΠΑ θα αυξηθούν πρώτες, γεγονός που θα προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια στους Αμερικανούς.

Η Ρωσία, φυσικά, θα υποστεί επίσης ζημίες, καθώς θα χάσει το 20-25% των εσόδων που αποφέρει στον προϋπολογισμό της η εξαγωγή πετρελαίου. Μόνο από την απώλεια της δυνατότητας να πουλάει το πετρέλαιο της στην Ινδία, η χώρα μας θα χάσει, σύμφωνα με εκτιμήσεις εμπειρογνωμόνων, έως και 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα.

Άλλες χώρες που εξάγουν πετρέλαιο θα βρεθούν επίσης σε δύσκολη θέση: οι τριψήφιες τιμές του πετρελαίου θα προκαλέσουν πτώση της ζήτησης και, ως εκ τούτου, των εξαγωγών. Θα χρειαστούν χρόνια για να αποκατασταθούν οι προμήθειες και η παγκόσμια οικονομία.

Ακόμα κι αν μόνο η Ινδία απορρίψει το πετρέλαιο μας λόγω των κυρώσεων και η Κίνα αντέξει, δεν θα αποφευχθεί ένα καταστροφικό σενάριο. Το γεγονός ότι το πετρέλαιο θα κοστίζει 150 και όχι 180 δολάρια το βαρέλι, όπως στο προηγούμενο σενάριο, δεν θα έχει πια σημασία. Η κρίση είναι κρίση.

Ακόμα κι αν η Κίνα και/ή η Ινδία αντέξουν και δεν εγκαταλείψουν το ρωσικό πετρέλαιο για να εκδικηθούν τις ΗΠΑ, αυτό δεν προμηνύει τίποτα καλό. Σε αυτή την περίπτωση, ο Τραμπ θα αναγκαστεί να επιβάλει δευτερεύουσες κυρώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι το εμπόριο των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα και την Ινδία θα σταματήσει. Αυτό θα οδηγήσει στην ίδια παγκόσμια οικονομική κρίση — μόνο με διαφορετικό τρόπο — και θα προκαλέσει κατάρρευση της ζήτησης και των τιμών του πετρελαίου και άλλων ενεργειακών πόρων.

Παράλληλα, έχοντας πληρώσει τεράστιο τίμημα σε κάθε σενάριο, οι ΗΠΑ ενδέχεται να μην επιτύχουν τον κύριο στόχο τους: η οικονομική κρίση δεν θα αναγκάσει τη Ρωσία να αλλάξει την εξωτερική της πολιτική. Η πιθανότητα επιβολής των πιο σκληρών κυρώσεων φαίνεται μικρή. Γι' αυτό και κανείς δεν πιστεύει σοβαρά σε μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων.

https://ria.ru/20250801/tramp-2032732696.html