top of page

«Μας έλυσαν τα χέρια». Πώς θα απαντήσει η Ρωσία στην πυραυλική απειλή των ΗΠΑ

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Aug 7
  • 4 min read
ree

Οπτικο-τακτικό πυραυλικό συγκρότημα Iskander-M των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας στη ζώνη διεξαγωγής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης - RIA Novosti, 1920, 07.08.2025

© Ria Novosti

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε την έξοδο της χώρας από το «μορατόριουμ για πυραύλους»

Αντρέι Κοτς

 

ΜΟΣΧΑ, 7 Αυγούστου — ΡΙΑ Νουβόστι, Αντρέι Κοτς. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι η Μόσχα δεν θεωρεί πλέον ότι δεσμεύεται από αυτοπεριορισμούς σχετικά με την ανάπτυξη πυραύλων μεσαίου και μικρού βεληνεκούς (RSBM). Η απόφαση για την αποχώρηση από το μονομερές μορατόριουμ για την παραγωγή αυτών των όπλων και την τοποθέτησή τους σε πολεμική ετοιμότητα ελήφθη ως απάντηση στις ειλικρινά εχθρικές ενέργειες των ΗΠΑ. Για την ιστορία του θέματος — στο άρθρο του RIA Novosti.

Πύραυλοι στη Γερμανία

Όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, «η κατάσταση εξελίσσεται προς την κατεύθυνση της πραγματικής τοποθέτησης αμερικανικής κατασκευής πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού». Οι επανειλημμένες προειδοποιήσεις σχετικά με αυτό το θέμα αγνοήθηκαν, με αποτέλεσμα η Μόσχα να αποσύρει το μορατόριουμ. Το υπουργείο διευκρίνισε ότι η ηγεσία της χώρας θα λάβει συγκεκριμένα μέτρα στον τομέα αυτό, με βάση τη διαυπηρεσιακή ανάλυση της κλίμακας ανάπτυξης αμερικανικών και άλλων δυτικών RSBM χερσαίας βάσης, καθώς και την αξιολόγηση της συνολικής κατάστασης της διεθνούς ασφάλειας και της στρατηγικής σταθερότητας.

ree

Επίδειξη του πυραύλου 9M729 για στρατιωτικούς ακόλουθους

© Ria Novosti / Βλαντιμίρ Ασταπκόβιτς

 

Υπενθυμίζουμε ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη Συνθήκη για την κατάργηση των πυραύλων μεσαίου και μικρού βεληνεκούς στις 2 Αυγούστου 2019. Η επίσημη δικαιολογία ήταν η υποτιθέμενη παραβίαση των όρων της συμφωνίας από τη ρωσική πλευρά. Στην Ουάσινγκτον δήλωσαν ότι η εμβέλεια του πυραύλου 9Μ729 για το συγκρότημα «Ισκαντέρ» υπερβαίνει τα 500 χιλιόμετρα, χωρίς όμως να το επιβεβαιώσουν με κανένα τρόπο. Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας διοργάνωσε ακόμη και παρουσίαση για τον δυτικό Τύπο και τους στρατιωτικούς ακόλουθους στο πάρκο «Πατριώτης», όπου επέδειξε όλα τα εξαρτήματα και τα συστατικά του προϊόντος. Ωστόσο, αυτό δεν έπεισε τους Αμερικανούς.

Το Πεντάγωνο ανέθεσε στη βιομηχανία να δημιουργήσει το συντομότερο δυνατόν ένα σύστημα πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς για τις χερσαίες δυνάμεις και να το προετοιμάσει για ανάπτυξη έως το τέταρτο τρίμηνο του 2023. Για το συμβόλαιο αυτό, η εταιρεία Lockheed Martin έλαβε σχεδόν 340 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για ένα σύστημα «γη-γη» με εκτεταμένες δυνατότητες, ικανό να χτυπά στόχους σε απόσταση από 500 έως 5000 χιλιόμετρα.

 

ree

Κινητό σύστημα πυραύλων εδάφους MRC Typhon

 

© Φωτογραφία: δημόσιο αρχείο / Στρατός των ΗΠΑ

Οι εργολάβοι δεν επινόησαν το ποδήλατο και χρησιμοποίησαν τις υπάρχουσες λύσεις του ναυτικού. Το αποτέλεσμα είναι το MRC Typhon, ένα τυποποιημένο θαλάσσιο κοντέινερ 40 ποδιών σε τροχοφόρο σασί με τέσσερις συσκευές κάθετης εκτόξευσης Mk41. Υπάρχουν πολλά τέτοια στο Πολεμικό Ναυτικό. Σε αυτά τοποθετούνται πτερωτοί πύραυλοι Tomahawk (εμβέλους 2500 χιλιομέτρων) και ημιβαλλιστικοί SM-6 χερσαίας βάσης (740 χιλιομέτρων). Στο μέλλον — υπερηχητικά LRHW.

Η Μόσχα προειδοποίησε επανειλημμένα για αντίποινα. Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2024, η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε την ανάπτυξη του Typhon στη Γερμανία έως το 2026.

Ο πρώτος «Ορεσνίκ»

Τον Νοέμβριο του 2024, η Ρωσία απάντησε με έναν αυστηρά απόρρητο πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς σε μη πυρηνικό εξοπλισμό κατά του ουκρανικού «Yuzhmash». Ο «Oreshnik» είναι εξοπλισμένος με κεφαλή με διαχωριζόμενα πολεμικά μπλοκ και έχει βεληνεκές περίπου έξι χιλιάδων χιλιομέτρων. Αυτό αρκεί για να καταστρέψει οποιοδήποτε στόχο του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Πρόσφατα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε την παράδοση του πρώτου «Ορεσνίκ» σε μαζική παραγωγή στις ένοπλες δυνάμεις.

«Τα σχέδια για την τοποθέτηση αυτών των πυραύλων, και ακόμη περισσότερο για τη χρήση τους, θα καταρτιστούν λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα στρατιωτική και πολιτική κατάσταση», δήλωσε ο Αντρέι Κορτούν, μέλος του Ρωσικού Συμβουλίου για Διεθνείς Υποθέσεις, σε συνέντευξή του στο RIA Novosti. «Πολλά εξαρτώνται από την περαιτέρω εξέλιξη της ουκρανικής σύγκρουσης».

Υπάρχει επίσης ένας καθαρά παραγωγικός παράγοντας — ακόμη πιο σημαντικός από τον γεωπολιτικό, προσθέτει ο εμπειρογνώμονας. «Πόσοι από αυτούς τους πυραύλους μπορούμε να κατασκευάσουμε, πώς θα τα θέσουμε σε επιχειρησιακή ετοιμότητα», εξηγεί.

«Ζιρκόν» και «Πιονέροι»

Η Ρωσία έχει και άλλα επιχειρήματα εκτός από το «Ορεσνίκ». Η εγχώρια βιομηχανία είναι σε θέση να αυξήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα τις πολεμικές δυνατότητες των πτερυγίων 9Μ729 για το συγκρότημα «Ισκαντέρ» και να αυξήσει την εμβέλειά τους σε 700-1000 χιλιόμετρα. Από την περιοχή του Καλινινγκράντ, είναι σε θέση να χτυπήσουν στόχους σχεδόν σε όλη τη Γερμανία. Δεν αποκλείεται η εμφάνιση και νέων βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς.

ree

© RIA Novosti / Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας

Εκτόξευση πτερυγίου πυραύλου του επιχειρησιακού-τακτικού πυραυλικού συγκροτήματος «Ισκαντέρ»

Λογική θα ήταν η προσαρμογή των υπερηχητικών «Ζιρκον» θαλάσσιας βάσης για χρήση από εγκαταστάσεις των παράκτιων συγκροτημάτων «Μπαστιόν». Ο τυπικός οπλισμός αυτών των ΒΡΚ είναι ο Π-800 «Ονίκς» με τις ίδιες διαστάσεις με τον «Ζιρκον», επομένως η εκσυγχρονισή τους δεν θα απαιτήσει πολύ χρόνο. Η ταχύτητα φτάνει τα εννέα Μαχ (περίπου 11 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα), γεγονός που καθιστά αυτούς τους πυραύλους άτρωτους για τα σύγχρονα και μελλοντικά συστήματα ΠΟΑ και ΠΟΡ, ενώ η εμβέλεια τους υπερβαίνει τα 1000 χιλιόμετρα.

Επιτέλους, μπορεί να ξεσκουριάσει τα παλιά σοβιετικά σχέδια και να ξαναρχίσει η παραγωγή, για παράδειγμα, των βαλλιστικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς RS-10 «Πιονέρ», για να συμπληρώσει τον «Ορεσνίκ». Αυτοί κατασκευάζονταν σε δύο εκδόσεις — μονομπλόκ (1,5 μεγατόνοι) και με διαχωριζόμενο κεφαλικό τμήμα (τρία τεμάχια των 500 κιλοτόνων). Τοποθετούνταν σε μεταφορικό-εκτοξευτικό κοντέινερ πάνω σε τροχοφόρο σασί του ελκυστήρα MAZ-547V. Λόγω της κινητικότητάς τους, ήταν πολύ δύσκολο για τις υπηρεσίες πληροφοριών του ΝΑΤΟ να εντοπίσουν αυτά τα συστήματα.

 

Εν ολίγοις, η Δύση έχει πολλές επιλογές για να αντιδράσει. Και η αβεβαιότητα για το ποιοι πύραυλοι συγκεκριμένα (ή όλοι μαζί) αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα στρατηγικής αποτροπής. Ας μαντέψουν οι Βρυξέλλες και η Ουάσινγκτον.

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page