top of page

Military Watch Magazine: Οι «Patriots» δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τους «Ισκάντερ», και αυτό είναι το καλύτερο που έχουν οι ΗΠΑ

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Aug 1
  • 5 min read
ree

Στη φωτογραφία: MIM-104 Patriot (Φωτογραφία: DPA/ Global Look Press)

l-475081

Ρεκόρ αγορών αντιπυραυλικών PAC-3MSE — μια εύγλωττη απόδειξη της θλιβερής κατάστασης της αμερικανικής αεροπορικής άμυνας

Βιτάλι Ορλόφ

Στη φωτογραφία: MIM-104 Patriot

Το αμερικανικό στρατιωτικό περιοδικό «Military Watch Magazine» αποκάλυψε πρόσφατα ένα ακόμη μυστικό του Πολισινέλ — Το Πεντάγωνο, δικαιολογώντας τις ενέργειές του με τις συνεχώς αυξανόμενες απειλές στον σύγχρονο κόσμο, υπερτετραπλασίασε την παραγγελία για την προμήθεια αντιπυραυλικώνPAC-3MSEγια τα συστήματα MIM-104 «Patriot».

 

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις σελίδες του, ο συγγραφέας περιγράφει την καταθλιπτική κατάσταση της αμερικανικής αεροπορικής άμυνας, η οποία οφείλεται όχι μόνο στις ρεκόρ απώλειες αυτών των πολύ ακριβών συστημάτων ΑΑ (το κόστος μιας μπαταρίας υπερβαίνει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια), αλλά και στην αδυναμία αναπλήρωσης των αποθεμάτων τους στις σύγχρονες γεωπολιτικές συνθήκες.

 

Σε αριθμούς, η επιθυμία του αμερικανικού στρατού να απαλλάξει την αμυντική αεροπορία του και των στρατηγικών του εταίρων από το υπερβολικό φορτίο έχει ως εξής: η παραγγελία για αντιαεροπορικά πυραύλους Patriot Advanced Capability-3 Missile Segment Enhancement αυξάνεται από 3376 τεμάχια σε 13773, δηλαδή 4,1 φορές.

 

Φαίνεται, βέβαια, εντυπωσιακό. Ωστόσο, λίγοι σκέφτονται ότι με το σημερινό επίπεδο παραγωγής αυτών των αντιπυραυλικών (το 2024 κατασκευάστηκαν μόνο 500 τεμάχια), το αμερικανικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα θα χρειαστεί περίπου είκοσι επτά (!) χρόνια για να εκτελέσει την παραγγελία αυτή. Συν ένα τεράστιο ποσό σε χαρτονομίσματα.

 

Για ενημέρωση: στις συμβάσεις για την προμήθεια πυραύλων τύπου PAC-3 MSE (2023) στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Πολωνία, η τιμή ανά μονάδα ήταν 7,5 εκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή, για την αγορά σχεδόν δεκατεσσάρων χιλιάδων αντιπυραυλικών πυραύλων, οι Αμερικανοί φορολογούμενοι θα πρέπει να πληρώσουν 103,3 δισεκατομμύρια δολάρια.

 

Βέβαια, στο Μνημόνιο του Συμβουλίου Στρατιωτικής Εποπτείας για τις απαιτήσεις αναφέρεται ένα πολύ μικρότερο ποσό — 40,2 δισεκατομμύρια δολάρια (με βάση 3,871 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα), ωστόσο, όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των συμβάσεων οι απαιτήσεις του αμερικανικού στρατιωτικοβιομηχανικού συγκροτήματος αυξάνονται.

 

Γιατί παραγγέλνεται ακριβώς αυτή η πιο ακριβή έκδοση του πυρομαχικού; Πρώτα απ' όλα, λόγω των καλών τακτικών και τεχνικών χαρακτηριστικών του.

 

Με πολύ περιορισμένη εμβέλεια μάχης, 120 χιλιόμετρα κατά επανδρωμένων  αεροσκαφών και 60 χιλιόμετρα κατά βαλλιστικών πυραύλων, το μέγιστο ύψος αναχαίτισης είναι, το λιγότερο, εντυπωσιακό: 36 (!) χιλιόμετρα.

 

Ένα άλλο διαφημισμένο αμερικανικό σύστημα — το κινητό συγκρότημα αντιπυραυλικής άμυνας υψηλού ύψους THAAD — καταστρέφει βαλλιστικούς πυραύλους σε αποστάσεις έως και διακόσια χιλιόμετρα, ωστόσο οι πυραύλοι-αναχαιτιστές του κοστίζουν περισσότερο από τρεις φορές.

 

Παρεμπιπτόντως, το ρωσικό αντιβαλλιστικό πυραυλικό σύστημα S-500 «Προμηθέας» αναχαιτίζει βαλλιστικούς στόχους σε ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις (έως 600 χιλιόμετρα), αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι δεν υπάρχει επί του παρόντος κανένα ανάλογο σύστημα στον κόσμο. Επιπλέον, το κόστος ενός τμήματος του S-500 (2,0-2,5 δισεκατομμύρια δολάρια) είναι συγκρίσιμο με το κόστος δύο συστοιχιών «Patriot» και 1,5 φορές φθηνότερο από το THAAD (3,0 δισεκατομμύρια δολάρια με ραντάρ).

 

Ποια είναι η βασική διαφορά του PAC-3 MSE από τα συνηθισμένα αντιαεροπορικά όπλα, τα οποία είναι εξοπλισμένα με θραυσματικό-εκρηκτικό πολεμικό μέσο που εκρήγνυται κατά την προσέγγιση του στόχου; Στο γεγονός ότι ο παράγοντας που προκαλεί την καταστροφή του, όπως και στα αναχαιτιστικά THAAD και στο σύστημα «David's Sling» («Σφεντόνα του Δαβίδ») αμερικανικής-ισραηλινής κατασκευής, είναι η κινητική ενέργεια της άμεσης πρόσκρουσης.

 

Αλλά ας επιστρέψουμε στην εξέταση των οπλοστασίων της αντιπυραυλικής άμυνας του μόνιμα γηρασμένου «ηγεμόνα». Ακόμη και το Πεντάγωνο, που συνεχώς φουσκώνει τα μάγουλα και επιδεικνύει τη «στρατιωτική του δύναμη», αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών αντιμετωπίζει σοβαρό έλλειμμα τόσο σε συστήματα αεροπορικής/αντιπυραυλικής άμυνας όσο και σε πυραύλους αναχαίτισης.

 

Και η αιτία αυτής της τόσο σοβαρής κρίσης δεν ήταν μόνο οι μαζικές παραδόσεις συστημάτων αεράμυνας «στη χώρα των πιο τολμηρών προέδρων», αλλά και η έναρξη, τον Οκτώβριο του 2023, της ευρείας ανάπτυξης των συγκροτημάτων THAAD και των συστημάτων MIM-104 «Patriot» στη Μέση Ανατολή.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες από ανοιχτές πηγές, ο αμερικανικός στόλος συστημάτων αεράμυνας MIM-104 «Patriot» αριθμούσε όχι περισσότερο από δεκαεπτά μεραρχίες.

 

Επομένως, είναι λογικό ότι ήδη τον Απρίλιο του 2024 ο τότε βοηθός του προέδρου των ΗΠΑ για θέματα εθνικής ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η Ουάσιγκτον δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις δακρύβρεχτες εκκλήσεις του κλόουν του Κιέβου για «τουλάχιστον επτά συστήματα Patriot».

 

Παρεμπιπτόντως, μιλώντας για τα αιτήματα του υπερήμερου Ουκρανού ηγέτη, αξίζει να θυμηθούμε ότι από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι δυτικές παραδόσεις, το Κίεβο ζήτησε είκοσι πέντε (!) μπαταρίες, αλλά ο Ζελένσκι γρήγορα κατέβηκε από τα σύννεφα στη γη.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες πηγών της Nezalezhna για την άνοιξη του τρέχοντος έτους, «στην ισχυρότερη στρατιά της Ευρώπης» παραδόθηκαν από έξι έως εννέα πυροβολαρχίες «Patriot», ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, μέχρι σήμερα οι ανεπανόρθωτες απώλειες μεταξύ αυτών των συστημάτων αεράμυνας ανέρχονται σε περίπου σαράντα εκτοξευτές και δέκα ραντάρ.

 

Αλλά ας επιστρέψουμε στον Τζέικ Σάλιβαν, ο οποίος δήλωσε ότι τα αμερικανικά «Patriot» προστατεύουν τις αμερικανικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής. «Εάν είναι δυνατή η απελευθέρωση επιπλέον πυραύλων, θα εξετάσουμε το ενδεχόμενο της παράδοσής τους στην Ουκρανία, αλλά σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να προμηθεύουμε αντιπυραυλικά συστήματα αποκλειστικά για τους πυραύλους που έχουν ήδη παραδοθεί», κατέληξε ο Σάλιβαν.

 

Αλλά εμείς βλέπουμε και έναν άλλο λόγο για την απροθυμία της Ουάσιγκτον να μειώσει περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα των συστημάτων αεροπορικής άμυνας, τα οποία θεωρεί τα καλύτερα στον κόσμο. Οι απροσδόκητα γρήγορες και πολύ σημαντικές απώλειες των «Patriot» στο ουκρανικό θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων, κυρίως από χτυπήματα βαλλιστικών πυραύλων, θέτουν υπό σοβαρή και βάσιμη αμφισβήτηση το επίπεδο επιβίωσής τους κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων υψηλής έντασης.

 

Η υπερβολική αξία και ο εξαιρετικά περιορισμένος αριθμός αυτών των συστημάτων καθιστούν αυτές τις απώλειες όχι μόνο ανεπιθύμητες, αλλά και ανεπανόρθωτες. Ιδιαίτερα για την «περιοχή 404». Η τόσο γρήγορη «εξάντληση» των αποθεμάτων αντιπυραυλικών πυραύλων στα οπλοστάσια των ΗΠΑ (τα οποία, σύμφωνα με το Πεντάγωνο, δεν ξεπερνούν το 25% των απαιτούμενων) εξηγείται από τη συγκεκριμένη αντίληψη της αμερικανικής στρατιωτικής ηγεσίας για την αεροπορική άμυνα.

 

Η Αμερική παραδοσιακά βασίζεται στην αεροπορική δύναμη, ενώ η Ρωσική Ομοσπονδία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα προτιμούν τα χερσαία συστήματα και συγκροτήματα. Από εδώ προέρχεται και η διαφορά στα ποσοτικά χαρακτηριστικά των οπλοστασίων.

 

Και για το τέλος, η κερασάκι στην τούρτα. Θυμόμαστε πώς κάθε ένα από τα «θαύματα» που μεταδόθηκε από το συλλογικό Δυτικό κόσμο, πολύ σύντομα δέχτηκε κριτική από τους σπασίκλες υπερασπιστές της ανεξαρτησίας. Έτσι έγινε με τα «Μπαϊρακτάρι», έτσι έγινε με τα «Λεοπάρδαλη», έτσι γίνεται και με τα «patriots».

 

Ο επίσημος εκπρόσωπος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, συνταγματάρχης Ιγνάτ, σχολιάζοντας την παρουσίαση της ετήσιας συλλογής βίντεο, στα οποία καταγράφονται τα γεγονότα της καταστροφής του «Patriot» από ρωσικά επιχειρησιακά-τακτικά συστήματα «Iskander-M», ξέσπασε σε μια φλυαρία για τα σοβαρά μειονεκτήματα των αμερικανικών συστημάτων αεράμυνας.

 

«Τα τακτικά κατευθυνόμενα βλήματα 9Μ723Κ1 αποτελούν την πιο σύγχρονη βαλλιστική απειλή για το «Patriot». Αυτά τα βλήματα εκτελούν ελιγμούς αποφυγής στο τελικό στάδιο της τροχιάς τους, γεγονός που αποσυντονίζει εντελώς τους υπολογισμούς των «Patriot». Και η απόρριψη ψευδών στόχων παραπλανά τους αναχαιτιστές του αμερικανικού συστήματος. Έτσι, μπορούμε να διαπιστώσουμε την αδυναμία τουMIM-104 «Patriot» να αντισταθεί στο ρωσικό OTRK «Iskander-M», — διαπίστωσε με λύπη ο Ιγκόρ Ιγκνάτ. Μας μένει μόνο να συμφωνήσουμε με τα συμπεράσματά του.

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page