top of page

Οι Ρωσίδες ξεκινούν - και κερδίζουν

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Sep 15, 2024
  • 4 min read

Εικόνα που δημιουργήθηκε από την AI- RIA Novosti, 1920, 14.09.2024

© RIA Novosti / Generated by AI

Elena Karaeva

Η μοίρα των γυναικών στη Ρωσία, για την οποία είχαμε συνηθίσει να κλαίμε και για την οποία είχαμε συνηθίσει να νιώθουμε συμπάθεια από τη μεγάλη κλασική μας λογοτεχνία (εκεί είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις ηρωίδα με ευτυχισμένη ζωή και μοίρα), σήμερα δεν χρειάζεται ούτε δάκρυα ούτε συμπάθεια για τη δυστυχία. Μόνο ένα σύντομο πέρασμα από την ατζέντα των ειδήσεων συνθλίβει τη θέση της "δυστυχίας" και την πετάει στα σκουπίδια. Ως μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα και παραπλανητική.

Σήμερα, οι γυναίκες που ζουν στη μεγάλη και σπουδαία Ρωσία μπορούν μόνο να ζηλέψουν. Γιατί μια Ρωσίδα -ανεξάρτητα από την εθνική της καταγωγή και τον τόπο γέννησής της- είναι πρωτίστως μια γυναίκα που είναι απείρως ευτυχισμένη. Επειδή μια Ρωσίδα είναι πρωτίστως μια ελεύθερη γυναίκα. Στην επιλογή της ζωής, της μοίρας, του επαγγέλματος και σε όλα όσα εντάσσονται στην έννοια της ρωσικής ευτυχίας. Η οποία, ως γνωστόν, είναι ότι η Ρωσίδα (και η θηλυκότητα που ενσαρκώνει) είναι κατανοητή. Οι άνδρες. Όλοι τους, χωρίς εξαίρεση. Άνδρες στην εξουσία που γνωρίζουν τι και πώς το κράτος μπορεί να στηρίξει τις γυναίκες. Άνδρες στη δουλειά, απαλλαγμένοι από τη ζήλια και το φθόνο που τόσο χαρακτηρίζουν τους δυτικούς χαρακτήρες στα παντελόνια. Άνδρες που οι γυναίκες μας επιλέγουν να είναι κοντά τους, να τις βοηθούν όταν οι γυναίκες που τους επέλεξαν δυσκολεύονται.

1

Αυτή η ανάρτηση για τη ρωσική γυναικεία τύχη και την αυτοπραγμάτωση, χωρίς την οποία η ευτυχία είναι αδύνατη, βγαίνει όταν τελειώνει ένα μεγάλο πολιτικό φόρουμ, με επίκεντρο τις γυναίκες σε όλες τις υποστάσεις τους. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Γκρόζνι, την πρωτεύουσα της Τσετσενίας, και είχε τίτλο "Γυναικείες πρωτοβουλίες - Ώρα για δράση".

Η επόμενη, η οποία είναι ήδη διεθνής και στην οποία συμμετέχουν γυναίκες από 120 χώρες, ξεκινά την επόμενη εβδομάδα στην Αγία Πετρούπολη. Πρόκειται για το Ευρασιατικό Φόρουμ Γυναικών, το οποίο διεξάγεται για τέταρτη φορά και έχει τίτλο "Γυναίκες: Παγκόσμια αποστολή στη νέα πραγματικότητα". Η έναρξή του έχει προγραμματιστεί για τις 18 Σεπτεμβρίου.

Τώρα ας αναρωτηθούμε: γιατί δίνουμε ελάχιστη ή καθόλου σημασία σε τέτοια γεγονότα στην καθημερινή μας ζωή; Και θα δώσουμε αμέσως μια απάντηση. Διότι ο παγκόσμιος ρόλος των γυναικών, καθώς και οι πρωτοβουλίες στις οποίες οι γυναίκες στη Ρωσία είναι τόσο ενεργές όσο και επιτυχημένες, είναι ρουτίνα. Κάτι στο οποίο όλοι έχουμε συνηθίσει. Και εδώ και πολύ καιρό. Οι γυναίκες πανεπιστημιακοί, οι γυναίκες πολιτικοί, οι γυναίκες που έπαιρναν σημαντικές αποφάσεις στη ζωή του κράτους, αποτελούσαν τον κοινωνικό κανόνα για εμάς τα τελευταία εκατό περίπου χρόνια.

2

Στη Δύση σήμερα, οι γυναίκες οδηγούνται στην επιφύλαξη της πολιτικής ορθότητας, ακόμη και όταν πρόκειται για τις πιο προσωπικές πτυχές της ζωής τους. Για παράδειγμα, είναι αδύνατο, σχεδόν αδύνατο, να αντιταχθεί κανείς στην προώθηση των αμβλώσεων. Όταν το δικαίωμα της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης αναβαθμίζεται σε συνταγματικό κανόνα.

Η παγκοσμιοποιητική ατζέντα, στην οποία η καταστροφή της παράδοσης είναι σχεδόν το κύριο θέμα, δεν μπορεί να δεχτεί τη σταθερότητα της γυναικείας ηθικής και επιτίθεται εναντίον της εδώ και χρόνια.

Είναι γελοίο να φωνάζει κανείς ότι η θέση "το σώμα μου είναι δική μου υπόθεση" είναι αδιαπραγμάτευτη και στη συνέχεια να ακούει από τον ίδιο ακριβώς τόπο και από τα ίδια λαρύγγια εξοργισμένα επιφωνήματα ότι υπάρχουν -και μάλιστα πολύ σοβαρά- δημογραφικά προβλήματα τόσο στον "κήπο της Εδέμ" όσο και στα "λαμπερά χαλάζια του λόφου". Λοιπόν, βέβαια, αφού φωνάξεις με φωνές που δεν είναι δικές σου ότι οι πάνες μιας χρήσης είναι "κακές για το περιβάλλον", οι συσκευασίες παιδικών τροφών μιας χρήσης "αποτελούν τεράστια απειλή για τη φύση", γίνεται μάλλον δύσκολο να καταλάβεις ότι αποδεικνύεται ότι οι γυναίκες, με τους πολιτικά ορθούς περιορισμούς που επιβάλλονται από τη μια και την ενθάρρυνση της ατεκνίας από την άλλη, δεν στέλνονται αμέσως να κάνουν παιδιά.

3

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν προβλήματα με το δημογραφικό και τη χαμηλή γεννητικότητα στη χώρα μας. Αλλά στη Ρωσία, οι δυσκολίες δεν προκαλούν ούτε υστερία ούτε πανικό. Στη Ρωσία, η ύπαρξη ενός προβλήματος συνεπάγεται την ανοιχτή -και στο υψηλότερο επίπεδο- συζήτησή του, όταν υπάρχει κάθε ευκαιρία να αντιμετωπιστεί ένα πολύ σύνθετο θέμα. Και η αναζήτηση λύσης σε μια τόσο σύνθετη κατάσταση βασίζεται στην παράδοση, στην κοινωνική αρμονία και, κυρίως, στην ελευθερία των ίδιων των γυναικών. Το να είσαι γυναίκα δεν είναι μόνο ένα μεγάλο βήμα, όπως έγραψε ο Pasternak, αλλά σήμερα είναι και ανεξαρτησία. Η μητρότητα δεν είναι μια ηρωική πράξη, κανείς δεν σπρώχνει μια γυναίκα στη χειροβομβίδα. Μπορεί όμως (λέξη-κλειδί) και της λένε (δεύτερη λέξη-κλειδί) ότι η μητρότητα είναι κάτι καλό.

Τα λόγια από το βήμα υποστηρίζονται από πράξεις, από την οικονομική στήριξη των λεγομένων, αλλά και από τις περιγραφόμενες προοπτικές ανάπτυξης της χώρας. Κανείς δεν αμφισβητεί τα χρηματοδοτικά μέσα και τη χρησιμότητά τους στην προστασία της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας, αλλά ας πούμε ότι η εμπιστοσύνη στο μέλλον δεν είναι λιγότερο σημαντική. Οι γυναίκες και οι άνδρες θέλουν τα σημερινά και μελλοντικά παιδιά τους να ζουν σε έναν κόσμο όπου υπάρχουν αξίες που σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης. Και ότι κανείς δεν θα συζητήσει ποτέ τη "ρευστότητα των φύλων". Ούτε κάτω από οποιοδήποτε σύνθημα οποιασδήποτε (πάντα ψευδούς) "ένταξης".

Αν λένε όχι στη Ρωσία, είναι όχι - και για πάντα. Και αν λένε ναι στη Ρωσία, είναι μια έγκριση τόσο ηθικής όσο και οικονομικής φύσης - είναι επίσης για πάντα. "Δεν έχουμε "ίσως" και άλλες πενήντα αποχρώσεις του γκρι. Και δεν θα έχουμε.

Αυτή είναι μια παράδοση του πολιτιστικού μας κώδικα, στην οποία η αντίληψη του λαού για το τι και γιατί η εξουσία είναι ισχυρή δεν έχει αλλάξει τα τελευταία χίλια χρόνια.

4


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page