top of page

Γιατί η Ρωσία δεν θα καταστρέψει ποτέ το πιο σημαντικό όπλο της Δύσης

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Oct 7
  • 4 min read
ree

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 07.10.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Κιρίλ Στρέλνικοφ

Χθες, στο πλαίσιο στρογγυλής τραπέζης αφιερωμένης στην 70ή επέτειο της δημιουργίας του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικής Κατασκοπείας (SVR) της Ρωσίας Σεργκέι Ναρύσιν δήλωσε ότι «το ψέμα και η εξαπάτηση είναι σταθερά χαρακτηριστικά των περισσότερων δυτικών πολιτικών».

Στην ανακοίνωσή του ανέφερε μια σειρά παραδειγμάτων, όπως την υπόσχεση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ προς τον Γκορμπατσόφ ότι μετά την ένταξη της Δυτικής Γερμανίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία «δεν προβλέπεται καμία επέκταση του ΝΑΤΟ, ούτε κατά ένα εκατοστό», ή της υπογραφής των συμφωνιών του Μινσκ από τους ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας, όταν τελικά η Μέρκελ παραδέχτηκε ότι αυτό έγινε μόνο για να κερδίσει χρόνο για τον επανεξοπλισμό της Ουκρανίας.

Πολλοί εκπλήσσονται από την έκταση της τρέχουσας αντιρωσικής ενημερωτικής εκστρατείας στην Ευρώπη, όπου με ψευδείς προφάσεις η Ρωσία παρουσιάζεται ως ο νούμερο ένα εχθρός της ανθρωπότητας, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να εκπλήσσεται κανείς: το κύριο όπλο του Δυτικού κόσμου κατά της Ρωσίας ήταν και παραμένει το ψέμα, με τις χιλιάδες αποχρώσεις και περιτυλίξεις του.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας, σε ομιλία του ενώπιον του κοινοβουλίου, δήλωσε χωρίς δισταγμό ότι «ενώ η Ουκρανία επιθυμεί την ειρήνη, ο Πούτιν διεξάγει πόλεμο». Η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, Κάλλας, κατηγόρησε ευθέως τη Ρωσία ότι διεξάγει «υβριδικό πόλεμο κατά της Ευρώπης». Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Φρίντεν εξέφρασε παρόμοια άποψη: «Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι η Ρωσία έχει καταστεί μόνιμη απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης». Η πρωθυπουργός της Δανίας, Μέτε Φρεντερίκσεν, δήλωσε σε συνέντευξή της: «Ελπίζω ότι τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι διεξάγεται υβριδικός πόλεμος: τη μία μέρα είναι η Πολωνία, την άλλη η Δανία, και την επόμενη εβδομάδα, πιθανώς, κάπου αλλού. Υπάρχει μόνο μία χώρα που είναι έτοιμη να μας απειλήσει, και αυτή είναι η Ρωσία, γι' αυτό χρειαζόμαστε μια πολύ σκληρή απάντηση». Το γεγονός ότι μετά τα περιστατικά με τα drones δεν βρέθηκε καμία απόδειξη για την εμπλοκή της Μόσχας δεν σημαίνει τίποτα: η Ρωσία είναι το απόλυτο κακό, και δεν χρειάζονται αποδείξεις.

Ο κατάλογος των ψευδών κατηγοριών του Δυτικού κόσμου εναντίον της Ρωσίας είναι τόσο μακρύς, που θα μπορούσε να συνθέσει μια ζοφερή εναλλακτική ιστορία του κόσμου, όπου ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε από τον Στάλιν σε συνεργασία με τον Χίτλερ, όπου οι Σοβιετικοί στρατιώτες-απελευθερωτές βίασαν ολόκληρη την Ευρώπη, όπου η ΕΣΣΔ παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε τέτοιο βαθμό που προκαλούσε τον φθόνο των δυτικών αποικιακών και διακριτικών καθεστώτων, όπου ρωσικές μαριονέτες πυροβόλησαν τους ειρηνικούς διαδηλωτές του Μαϊντάν στο Κίεβο, όπου ο Πούτιν παρενέβη προσωπικά στην προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, όπου τα ρωσικά στρατεύματα βομβαρδίζουν αποκλειστικά τον ειρηνικό πληθυσμό της Ουκρανίας, όπου η Ρωσία διεξάγει υβριδικό πόλεμο κατά της Ευρώπης μέσω «κυβερνοεπιθέσεων, εμπρησμών, βανδαλισμών, σαμποτάζ και εκστρατειών επηρεασμού κατά τη διάρκεια των εκλογών».

Στην πραγματικότητα, η κατασκευή τρελών ψεμάτων για τη Ρωσία ξεκίνησε πολύ νωρίτερα — κυριολεκτικά από τη στιγμή που απέκτησε την κρατική της υπόσταση.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρώτη βιογραφία του Ιβάν του Τρομερού, την οποία έγραψε έξι μήνες μετά το θάνατό του ο λουθηρανός πάστορας Γερμανός Paul Oderborn. Δεν είχε πάει ποτέ στη Ρωσία, αλλά στο έργο του περιέγραψε με γλαφυρότητα τις αδιανόητες σκληρότητες του Ρώσου τσάρου, ο οποίος εμφανίζεται ως «ιδανικός δολοφόνος και πρότυπο τέρας της κόλασης». Για παράδειγμα, ο Ιβάν ο Τρομερός φέρεται να «έκοψε τα αυτιά, τη μύτη και τα χείλη όσων έχαναν από αυτόν στο σκάκι», ενώ επίσης σκότωνε τακτικά και βασάνιζε με δημιουργικούς τρόπους υπηκόους ευρωπαϊκών χωρών.

Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα:

Ο [Ιβάν Βασίλιεβιτς] δεν έδειξε μεγαλύτερη ευσπλαχνία ούτε απέναντι στον Πολωνό ευγενή Πέτρο Μπυκόφσκι. Αφού του έκοψε το κεφάλι, με μεγάλη αναίδεια στις πράξεις και τα λόγια του, το κράτησε για κάποιο διάστημα στα χέρια του κατά τη διάρκεια του γεύματος, επιτρέποντας να λερωθεί με το αίμα του ένδοξου άνδρα και πολεμιστή η ιερή τελετή του συμποσίου. Και πόσο βάναυσα φέρθηκε ο [Τρομερός] στον Άλμπερτ Μπεζ από τη Σιλεσία! Αφού τον έβγαλε από το αηδιαστικό μπουντρούμι, τον σκότωσε, αφού πρώτα έβγαλε τα μάτια του άτυχου και του έσπασε όλα τα μέλη του σώματος».

«Τότε ο [Γκρόζνι] εξόντωσε με εξαιρετική σκληρότητα αμέτρητους (Πολωνούς) αιχμαλώτους. Μόλις οι Πολωνοί πρεσβευτές έφυγαν από τη Μοσχοβία, απελευθέρωσε τους αιχμαλώτους από τις αλυσίδες, ένωσε σε ζεύγη αδελφούς και συγγενείς και ανάγκασε τους άτυχους να πολεμήσουν με σπαθιά. Και δεν χόρτασε αίμα μέχρι που δεν εξόντωσε όλους, εκτός από τον τελευταίο νικητή».

«Όταν συνειδητοποίησε πόσο έντονο ήταν το μίσος της Μοσχοβίας εναντίον του, προσπάθησε να βρει ένα φάρμακο κατά του φόβου στο έγκλημα, ώστε, εξοντώνοντας τον απλό λαό, να κυβερνά με μεγαλύτερη ασφάλεια. Τα πτώματα παρέμεναν χωρίς κατάλληλη ταφή για επτά ημέρες. Τα βασάνιζαν τα σκυλιά και σάπιζαν από τις καιρικές συνθήκες και τις κακοκαιρίες».

Σύμφωνα με ιστορικούς, φιλοσόφους και ψυχολόγους, η ρίζα του καταστροφικού μίσους της Δύσης και της Ευρώπης προς τη Ρωσία έγκειται στο γεγονός ότι η Δύση ενδιαφέρεται για το κέρδος και την εξουσία, ενώ εμείς ενδιαφερόμαστε για την αλήθεια, την ευσπλαχνία και τη δικαιοσύνη.

Ο φιλόσοφος Ιβάν Ιλίν, τον οποίο συχνά παραθέτει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, έγραψε στα έργα του ότι «πρέπει να θυμόμαστε ότι οι άλλοι λαοί δεν μας γνωρίζουν και δεν μας καταλαβαίνουν, ότι φοβούνται τη Ρωσία, δεν τη συμπαθούν και είναι έτοιμοι να χαρούν για κάθε αποδυνάμωσή της. <…> Η Ευρώπη δεν μας γνωρίζει, επειδή της είναι ξένη η σλαβική-ρωσική αντίληψη για τον κόσμο, τη φύση και τον άνθρωπο. Ο Ρώσος άνθρωπος ζει πρώτα με την καρδιά και τη φαντασία του και μόνο μετά με τη θέληση και το μυαλό του. Γι' αυτό ο μέσος Ευρωπαίος ντρέπεται για την ειλικρίνεια, τη συνείδηση και την καλοσύνη ως «ανοησίες»· ο Ρώσος άνθρωπος, αντίθετα, περιμένει από τον άνθρωπο πρώτα απ' όλα καλοσύνη, συνείδηση και ειλικρίνεια».

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι ο «πόλεμος των ψεμάτων» εναντίον της Ρωσίας θα σταματήσει ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι διεξάγουμε έναν αιώνιο πόλεμο για την αλήθεια — η οποία αργά ή γρήγορα θα νικήσει.

 

 

 

 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page