top of page

Η στρατιωτική μηχανή της Ουκρανίας έσβησε τα φώτα

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • 2 hours ago
  • 5 min read
ree

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 09.11.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Σεργκέι Σαβτσούκ

Το Νέο Έτος είναι ακόμα αρκετά μακριά, αλλά τη νύχτα από Παρασκευή προς Σάββατο στην Ουκρανία παρατηρήθηκαν έντονες λάμψεις και δυνατοί ήχοι. Ωστόσο, δεν ήταν κραυγές χαράς και πυροτεχνήματα, αλλά η λάμψη καμένων ενεργειακών εγκαταστάσεων. Η πρώτη και πιο συγκινητική ήταν η δήλωση της διεύθυνσης της «Centrenergo», που χτύπησε με ένα κλειδί σε ένα κιγκλίδωμα: «Οι σταθμοί καίγονται! Σταματήσαμε! Μηδενική παραγωγή!». Στο τέλος υπήρχε μια παραπονετική προσθήκη ότι και οι τρεις θερμοηλεκτρικοί σταθμοί της ένωσης δεν είναι στρατιωτικές εγκαταστάσεις και δεν παράγουν όπλα. Αλλά αυτό είναι ήδη μια συνηθισμένη ουκρανική θεατρικότητα, που απευθύνεται στο δυτικό κοινό και στους χορηγούς, όμως θα το αναλύσουμε λίγο πιο κάτω.

Ουκρανικές πηγές δημοσίευσαν αμέσως το σχέδιο των διαδρομών των ρωσικών επιθετικών UAV, καθώς και τους στόχους προς τους οποίους κατευθύνονταν διάφοροι πύραυλοι. Είναι εμφανής η μέγιστη πυκνότητα των επιδρομών στα ανατολικά και κεντρικά τμήματα της Ουκρανίας, ενώ στην περιοχή του Κιέβου και του Ζιτόμιρ σημειώθηκαν σχετικά λίγες επιθέσεις.

Είναι ενδεικτικό ότι η αεροπορική διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, στα καθήκοντα της οποίας περιλαμβάνεται και η αεροπορική άμυνα, σχολίασε με μεγάλη επιφύλαξη την επιτυχία του έργου της, αν και στο παρελθόν είχε επανειλημμένα συλληφθεί να κάνει θριαμβευτικές αναφορές, στις οποίες ο αριθμός των υποτιθέμενων καταρριφθέντων στόχων υπερέβαινε τον αριθμό των εκτοξευθέντων από τη ρωσική πλευρά. Προφανώς, από το εσωτερικό της Ουκρανίας, η πολεμική δράση των Ενόπλων Δυνάμεων μας φαινόταν τόσο εμφανής, ώστε οι στρατιωτικοί αποφάσισαν να μην ενοχλήσουν περαιτέρω τον πληθυσμό, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό βρισκόταν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και θέρμανση.

Υπάρχουν ήδη επίσημες δηλώσεις εκπροσώπων των ομάδων των στρατευμάτων μας και συγκεντρωτικές πληροφορίες από το Υπουργείο Άμυνας, αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι απολύτως δυνατό να δοθεί ο λόγος στην αντίπαλη πλευρά, δεδομένου ότι η ροή πληροφοριών από εκεί είναι πλούσια και λεπτομερής. Πολλές εκρήξεις και πυρκαγιές με έντονη καπνοκάλυψη έχουν σημειωθεί γύρω από τον θερμοηλεκτρικό σταθμό Τριπόλσκα, στον υδροηλεκτρικό σταθμό Κρεμεντσούγκ (τρίτο καταρράκτη  του Δνείπερου), σε δύο θερμοηλεκτρικούς σταθμούς — τον « Πρίντιπροβσκα » στην περιοχή  Ντνιπροπετρόφσκ  και τον «Ζμιέβσκα» στην περιοχή Χάρκοβο. Κάτι καιγόταν στο θερμοηλεκτρικό σταθμό «Χάρκοβ-5» και εντός της περιμέτρου του υποσταθμού διανομής «Κιέβ».

Εκτός από τις εγκαταστάσεις παραγωγής, χτυπήματα δέχτηκαν και οι πόροι. Χτυπήθηκε ο σταθμός συμπίεσης φυσικού αερίου «Ταλαλάεφκα» στην περιοχή Σούμι και ο αντίστοιχος σταθμός «Μπελσκ» στην περιοχή Πολτάβα. Οι ντόπιοι κάτοικοι ανέφεραν θόρυβο κοντά στην εγκατάσταση επεξεργασίας φυσικού αερίου «Μπυστριέβσκαγια» κοντά στο Χάρκοβο. Η πρώτη είναι υπεύθυνη για τη διανομή του μπλε καυσίμου, ενώ οι δύο επόμενες εγκαταστάσεις σχετίζονται άμεσα με τον τομέα της εξόρυξης, καθώς οι περιφέρειες του Χάρκοβο και του Πολτάβα παρέχουν εδώ και πολλά χρόνια το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής φυσικού αερίου στην Ουκρανία.

Πλήττονται και μια σειρά από στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως τα εργοστάσια συναρμολόγησης UAV στο Μπρόβαρ, στο πρώην εργοστάσιο Αντόνοφ, και το Κίεβο KB "Λουτς", που ασχολείται με την ανάπτυξη και την παραγωγή ουκρανικών πολεμικών πυραύλων. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, το ενδιαφέρον τους είναι μόνο έμμεσο.

Στην Ουκρανία, πολύ πριν από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, είχε δημιουργηθεί ένας πολύ ισχυρός και, πρέπει να το παραδεχτούμε, εξαιρετικά αποτελεσματικός μηχανισμός πλύσης εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα της δράσης του ήταν η απότομη αύξηση των ρωσοφοβικών συναισθημάτων, η οποία έγινε εμφανής από τις πρώτες μέρες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Στη συνέχεια, αυτό το αόρατο χταπόδι εργάστηκε εντατικά σε δύο μέτωπα. Προσπάθησαν να οδηγήσουν τον πληθυσμό σε τελικό στάδιο ρωσοφοβίας, παράλληλα ενισχύοντας με κάθε μέσο την εικόνα του αδάμαστου ηγέτη Ζελένσκι. Για το εξωτερικό κοινό, χωρίς διακοπές και διαλείμματα, τυπωνόταν συνεχώς ρεπορτάζ για τις φρικαλεότητες του ρωσικού στρατού, σύμφωνα με την παράδοση του, με την κακή έννοια,  του θρυλικού Völkischer Beobachter, του κύριου εκφραστή της χιτλερικής Γερμανίας. Στο τέλος του πολέμου, η εφημερίδα δημοσίευε συνεχώς φρικτές ιστορίες για φανταστικές φρικαλεότητες του Κόκκινου Στρατού, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να παρακινήσει τον πληθυσμό να ενταχθεί στις αραιωμένες τάξεις του Βέρμαχτ.

Η «εργοστάσιο ψεμάτων» βοήθησε το Κίεβο να λάβει — μόνο σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις της ΕΕ — πάνω από 160 δισεκατομμύρια δολάρια για τη διεξαγωγή του πολέμου. Και η κραυγή από το γραφείο της «Centrenergo» στο Κίεβο, ότι δεν παράγουν όπλα, συνεχίζει την γενική τάση. Η πηγή, ο συναισθηματικός τόνος και η παρουσίαση δεν επιλέχθηκαν τυχαία. Στις χώρες της Ευρώπης, που με τις τελευταίες τους δυνάμεις προσπαθούν να βρουν δισεκατομμύρια ευρώ για το Κίεβο, ρίχνουν ένα «κόκαλο»: κοιτάξτε, δίνετε χρήματα για την καταπολέμηση εκείνων που προκαλούν κοινωνική και κοινοτική καταστροφή σε ανθρώπους που είναι εντελώς μακριά από τον πόλεμο.

Οι ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί, όπως και η υποδομή φυσικού αερίου που εξασφαλίζει τη λειτουργία τους, δεν είναι φυσικά αεροπλανοφόρα ή άρματα μάχης με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αλλά χωρίς τη συνεχή λειτουργία τους δεν είναι δυνατή η παραγωγή, επισκευή και εκσυγχρονισμός αυτών των εργαλείων θανάτωσης.

Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιευμένα στοιχεία, περίπου το 40% της συνολικής παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας καταναλωνόταν για τις ανάγκες του πληθυσμού της Ουκρανίας. Ωστόσο, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτό το υψηλό ποσοστό κατανάλωσης δεν συνδέεται με υψηλά κοινωνικά πρότυπα, αλλά με την αποβιομηχάνιση, η οποία μετά το Μαϊντάν του 2014 έφτασε σε ένα ανεξέλεγκτο και συνεχώς επιταχυνόμενο αποκορύφωμα. Εφοδιασμένη με τη σοβιετική βιομηχανική κληρονομιά, η Ουκρανία κατανάλωσε το 1991 118 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Μέχρι τη στιγμή του κρατικού πραξικοπήματος, ο δείκτης είχε μειωθεί στα 53 δισεκατομμύρια, ενώ πέρυσι το Κίεβο έκλεισε με δείκτη 23 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Είναι πολύ σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι εντός της Ουκρανίας το μπλε καύσιμο χρησιμοποιούνταν κυρίως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των αζωτούχων λιπασμάτων, για τα οποία το μεθάνιο αποτελεί βασικό συστατικό, αγοράζονταν από τους Ουκρανούς αγρότες από τη Ρωσία.

Ωστόσο, η ουκρανική βιομηχανία δεν έχει πεθάνει εντελώς. Ακόμα και την άνοιξη, τα αρμόδια υπουργεία ανακοίνωσαν σχέδια, για παράδειγμα, να αυξήσουν την παραγωγή χυτοσιδήρου και χάλυβα κατά ένα εκατομμύριο τόνους για κάθε κατηγορία. Αυτό είναι μόνο ένα μεμονωμένο παράδειγμα, αν και κάθε ελάχιστα μορφωμένος άνθρωπος καταλαβαίνει πολύ καλά ότι η ηλεκτρική ενέργεια είναι η ψυχή της σύγχρονης οικονομίας. Χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατόν να παραχθούν φάρμακα για στρατιωτικά φαρμακεία, υπολείμματα για ξηρά τροφή, να χυθούν κρίκοι για ερπύστριες τανκ, να σφραγιστούν εκατομμύρια κάλυκες. Η ηλεκτρική ενέργεια εξασφαλίζει τη λειτουργία χιλίων εκατό ουκρανικών ατμομηχανών, που αποτελούν τη βάση της ουκρανικής στρατιωτικής εφοδιαστικής. Τροφοδοτεί επίσης τα συγκολλητικά  σίδερα που χρησιμοποιούνται για τη συναρμολόγηση drones και φορτίζει τις μπαταρίες τους. Και πολλά άλλα.

Οι Ουκρανοί καλούνται να είναι περήφανοι για αυτό το μοναδικό επίτευγμα. Στο Κίεβο το αποκαλούν αποκεντρωμένο ενεργειακό σύστημα, το οποίο στην πράξη σημαίνει τη χρήση εκατοντάδων χιλιάδων γεννητριών, αν και πριν από ένα χρόνο είχαν υποσχεθεί στον πληθυσμό πλήρως προστατευμένα υπόγεια ηλεκτροπαραγωγά εργοστάσια. Αυτά τα μέτρα μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες του πληθυσμού, αν και, φυσικά, χωρίς το συνηθισμένο επίπεδο άνεσης. Ωστόσο, τα αμαξοστάσια, οι χαλυβουργικές κάμινοι, τα χημικά εργαστήρια πυρίτιδας και οι βάσεις επισκευής θωρακισμένων οχημάτων δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν — χρειάζονται κεντρική και άφθονη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Έτσι, η Ουκρανία μεταβαίνει σιγά-σιγά στις καθημερινές και βιομηχανικές πραγματικότητες των αρχών του περασμένου αιώνα.

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page