Ο πόλεμος των ΗΠΑ με την Ρωσία είναι αναπόφευκτος

Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 07.11.2024

© RIA Novosti / Image generated by AI

Sergey Savchuk

Λοιπόν, το κύριο πολιτικό ζήτημα της χρονιάς απομακρύνθηκε και τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για το τι περιμένει τον κόσμο και τη Ρωσία μετά την επανεμφάνιση στην εξουσία του Ντόναλντ Τραμπ και της ομάδας του. Ο κύριος εκπρόσωπος του λεγόμενου νέου αίματος και μελλοντικός αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο J.D. Vance, βρέθηκε πρόσφατα στον αέρα ενός από τα πιο αξιόλογα αμερικανικά talk shows και εκεί περιέγραψε μετωπικά την επερχόμενη ενεργειακή πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όταν ο παρουσιαστής τον ρώτησε πώς αισθάνεται για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, ιδίως για τις ανεμογεννήτριες, ο Vance χαρακτήρισε όλη την αιολική παραγωγή με λέξεις που δεν μπορούν να τυπωθούν με τις καλύτερες παραδόσεις της υπαίθρου του Οχάιο, απ' όπου κατάγεται. Συνέχισε λέγοντας ότι η εναλλακτική ενέργεια μολύνει το περιβάλλον και ότι όλες αυτές οι ανεμογεννήτριες και τα πάνελ είναι άσχημα.

Εξαιρετικά εξαντλητικό - και απολύτως σύμφωνο με τα σενάρια που εφάρμοσε ο Τραμπ κατά την προηγούμενη θητεία του στον Λευκό Οίκο. Και για τα οποία έλαβε τεράστια οικονομική βοήθεια από εκπροσώπους της εξορυκτικής βιομηχανίας, η άσκηση πίεσης και η χρηματοδότηση υποψηφίων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι απολύτως νόμιμη.

Αλλά πρώτα απ' όλα τα πράγματα με τη σειρά τους.

Χάρη στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος αγαπούσε πολύ και προωθούσε με κάθε δυνατό τρόπο την πράσινη ατζέντα για την απαλλαγή από τον άνθρακα, η παραγωγή πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τον Απρίλιο του 2015 μειώθηκε. Η ημερήσια παραγωγή μειώθηκε από 9,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα σε 8,4 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Τον Ιανουάριο του 2017, ο Τραμπ μπαίνει στον Λευκό Οίκο και χάρη στη μαζική έκδοση αδειών έρευνας και παραγωγής, αρχίζει μια αύξηση της παραγωγής που μοιάζει με τυφώνα. Τον Ιανουάριο του 2020, οι Αμερικανοί παραγωγοί πετρελαίου παράγουν ήδη 12,8 εκατομμύρια βαρέλια, επιτρέποντας στην Αμερική όχι απλώς να σταματήσει τις εισαγωγές, αλλά να γίνει ο μεγαλύτερος παίκτης στον κόσμο, ξεπερνώντας τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια,  με το Κόβιντ, το παγκόσμιο λουκέτο, η παραγωγή πέφτει στα 11 εκατομμύρια και μόλις πριν από μερικούς μήνες η αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία ήταν σε θέση να φτάσει τα νούμερα των αρχών του 2021, όταν ανέλαβε το τιμόνι ο Μπάιντεν.

Στον τομέα της πετρελαϊκής παραγωγής, ο Τραμπ ξεκινά ουσιαστικά από το ίδιο σημείο από το οποίο εγκατέλειψε το παιχνίδι την προηγούμενη φορά.

Στην παραγωγή φυσικού αερίου, η κατάσταση είναι παρόμοια μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Επί Ομπάμα, η παραγωγή είναι 727 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ένα χρόνο αργότερα επί Τραμπ είναι 746 δισεκατομμύρια και στη συνέχεια κερί μέχρι 944 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι επί Μπάιντεν η τάση συνεχίστηκε και σήμερα οι ΗΠΑ παράγουν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, αλλά η τάση αυτή, πρώτον, καθιερώθηκε από τον προκάτοχό του και, δεύτερον, η αύξηση εξασφαλίστηκε σε μεγάλο βαθμό από την παράλληλη αύξηση της παραγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι παραγωγοί υδρογονανθράκων επένδυσαν ενεργά χρήματα στην εκλογή του Τραμπ. ΟιNew York Times υπολόγισαν ότι οι εκπρόσωποι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έχουν επενδύσει περισσότερα από 75 εκατομμύρια δολάρια στην τρέχουσα εκστρατεία του Ρεπουμπλικάνου. Μεταξύ των μεγαλύτερων δωρητών είναι οι Continental Resources, Energy Transfer Partners και Hilcorp Energy Co. Παράλληλα, η περιβαλλοντική οργάνωση Climate Power είναι σίγουρη ότι το συνολικό ποσό των δωρεών από εταιρείες των οποίων η σφαίρα συμφερόντων περιλαμβάνει τα ορυκτά καύσιμα είναι πενταπλάσιο. Τα χρήματα διοχετεύθηκαν μέσω διαφόρων ΜΚΟ (συνολικά πάνω από 500), των οποίων οι δραστηριότητες είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν, και οι οικονομικοί δωρητές των οποίων περιλάμβαναν ιδιοκτήτες ορυχείων, μηχανικές, μηχανολογικές και ναυπηγικές εταιρείες, καθώς και πλήθος μικρών παραγωγών πετρελαίου.

Το γιατί ο πραγματικός τομέας έστρωσε κυριολεκτικά με χρήματα τον δρόμο του Τραμπ προς τον Λευκό Οίκο είναι σαφές. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι για το επόμενο έτος έχουν προϋπολογιστεί επιδοτήσεις ύψους 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ. Και το ΔΝΤ σημειώνει ότι αυτό το τιτάνιο ποσό, που είναι συγκρίσιμο με ολόκληρο τον αμυντικό προϋπολογισμό της χώρας, αλλά χύνεται στον ενεργειακό τομέα, οδηγεί σε υποκαταβολή ομοσπονδιακών φόρων, καθώς και σε περικοπές περιβαλλοντικών έργων.

Το πολιτικό στρατόπεδο των ηττημένων, που συνδυάζει Δημοκρατικούς, φιλελεύθερους και υποστηρικτές της ενέργειας χωρίς άνθρακα, γράφει αγανακτισμένο ότι ο Τραμπ θα επιτρέψει οπωσδήποτε τις γεωτρήσεις σε δημόσιες εκτάσεις, σε ομοσπονδιακά ύδατα, και ότι ολόκληρη η ενεργειακή του πλατφόρμα χωράει σε τρεις λέξεις: Drill, baby, drill.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, όταν ρωτήθηκε ποιον θα προτιμούσε η Ρωσία ως πρόεδρο των ΗΠΑ, είπε τον Μπάιντεν (Χάρις) για κάποιο λόγο. Μόλις ανέβαιναν στην εξουσία, οι Δημοκρατικοί, περιορισμένοι από το δικό τους πολιτικό πρόγραμμα, θα επιβράδυναν, αν όχι την ανάπτυξη του αμερικανικού τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τουλάχιστον δεν θα ικανοποιούσαν τις ακατάσχετες ορέξεις του. Ο Τραμπ, ο οποίος έχει ήδη κληρονομήσει τη μεγαλύτερη οικονομία υδρογονανθράκων στον πλανήτη, θα πατήσει σίγουρα το πεντάλ του γκαζιού ακόμη πιο δυνατά. Τόσο για να ξεπληρώσει όλους τους χορηγούς του όσο και για να γεμίσει τον εθνικό προϋπολογισμό, διότι οι εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πολλά χρήματα.

Με την είδηση της νίκης του Τραμπ, το ρούβλι ενισχύθηκε, ο δείκτης του Χρηματιστηρίου της Μόσχας αυξήθηκε και οι μετοχές της Gazprom και της NOVATEK εκτινάχθηκαν.

Και συγχρόνως με αυτό, σημειώθηκε το ετήσιο ρεκόρ της τιμής του φυσικού αερίου στο χρηματιστήριο ICE του Λονδίνου. Το κόστος των χιλίων κυβικών μέτρων του μπλε καυσίμου ξεπέρασε τα 456 δολάρια για πρώτη φορά από τον περασμένο Νοέμβριο. Αυτό συμβαίνει στην Ευρώπη, από όπου η Ρωσία έχει εκτοπιστεί με άμεση εντολή της Ουάσιγκτον, με αποτέλεσμα το μερίδιο του αμερικανικής προέλευσης LNG να έχει αυξηθεί από δύο σε σαράντα οκτώ τοις εκατό μέσα σε πέντε χρόνια. Τονίζουμε ότι δεν μιλάμε για τη συνολική κατανάλωση, αλλά μόνο για την κατανάλωση υγροποιημένου φυσικού αερίου, αλλά η δυναμική είναι κάτι παραπάνω από σαφής.

Ο χρόνος θα δείξει πώς σκοπεύει ο Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά η Ρωσία δεν θα πρέπει να περιμένει ανακωχή στις διεθνείς αγορές ενέργειας.

https://ria.ru/20241107/voyna-1982342508.html