top of page

Δεν θέλουν να αφήσουν το κόμμα του Πούτιν και του Τραμπ να ανέλθει στην εξουσία.

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Oct 26
  • 4 min read
ree

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 26.10.2025

© RIA Novosti. Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη.

Πέτρος Ακόποφ

Ενώ η Ευρώπη αυξάνει τις πιθανότητες ότι ο Τραμπ και ο Πούτιν δεν θα καταφέρουν να συμφωνήσουν, την κατακλύζουν από μέσα οι ενωμένες δυνάμεις Τραμπ-Πούτιν.

Και δεν πρόκειται για το γεγονός ότι στη Βρετανία (που δεν είναι μέλος της ΕΕ, αλλά παρακολουθεί την Ευρωπαϊκή Ένωση) καταρρέει το παραδοσιακό κομματικό σύστημα των Συντηρητικών και των Εργατικών και στην εξουσία αναρριχάται το κόμμα των μεταρρυθμίσεων του Φάρατζ, ενός φανερού υποστηρικτή του Τραμπ, ενώ στη Γαλλία ο διάδοχος του Μακρόν θα είναι σχεδόν αναπόφευκτα η υποψήφια των ευρωσκεπτικιστών Μαρίν Λε Πεν. Οι οπαδοί της Λεπέν έχουν περίπλοκες σχέσεις με τον Τραμπ, ενώ ο Φάρατζ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φιλορώσος πολιτικός, αλλά στη Γερμανία τα πράγματα είναι ιδανικά. Εκεί, το πιο δημοφιλές κόμμα χαρακτηρίζεται ως φιλορωσικό, παρόλο που γίνεται όλο και πιο τραμπικό. Ναι, μιλάμε για την «Εναλλακτική για τη Γερμανία».

Τι δεν την έχουν αποκαλέσει στα 12 χρόνια της ύπαρξής της — ακροδεξιά, υπερ-ριζοσπαστική, εξτρεμιστική, ακόμη και νεοφασιστική. Την κατηγόρησαν για συμπάθεια προς τη Ρωσία και τον Πούτιν, αλλά πρόσφατα ο Μερτς έφτασε σε νέα ύψη στη δαιμονοποίηση της AfD: την αποκάλεσε ευθέως «κόμμα του Πούτιν». Είναι κατανοητό ότι ο καγκελάριος θέλει με αυτόν τον τρόπο να δυσφημίσει τους «εναλλακτικούς», αλλά τα λόγια του μπορούν να ερμηνευθούν και ως εξής: ο πρόεδρος της Ρωσίας έχει το δικό του κόμμα στη Γερμανία, το οποίο είναι μάλιστα το πιο δημοφιλές στη χώρα. Αυτό, φυσικά, είναι πολύ ευχάριστο να το ακούνε τόσο ο Πούτιν όσο και οι Ρώσοι υποστηρικτές της αποκατάστασης των σχέσεων με τη Γερμανία. Αλλά αν μιλάμε σοβαρά, το AfD είναι ένα φιλογερμανικό και όχι φιλορωσικό κόμμα. Και όλες οι προσπάθειες να το παρουσιάσουν ως φορέα ξένης επιρροής θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με τις προσπάθειες να το παρουσιάσουν ως εξτρεμιστική οργάνωση: θα αυξήσουν μόνο την δημοτικότητά του.

Ακόμα και κατά τη διάρκεια της καγκελαρίας του Σολτς, η ιδέα της απαγόρευσης του AfD άρχισε να κερδίζει έδαφος στην γερμανική ηγεσία: αφού δεν είναι δυνατόν να σταματήσει η αύξηση της δημοτικότητάς του, τότε πρέπει απλά να εξαλειφθεί ο αντίπαλος. Το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε: φοβήθηκαν να εξοργίσουν τους ψηφοφόρους, καθώς μετά την απαγόρευση του AfD θα δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα, ο πραγματικός διάδοχός του, η δημοτικότητα του οποίου θα μπορούσε γρήγορα να φτάσει ή και να ξεπεράσει το επίπεδο των «εναλλακτικών». Ωστόσο, η πολιτική απομόνωσης της AfD δεν εγκαταλείφθηκε — εξακολουθεί να την εμποδίζουν σε τοπικό και ομοσπονδιακό επίπεδο. Και συνεχίζουν να την δυσφημούν — τα λόγια του Merz δείχνουν πόσο παράλογο μπορεί να γίνει το κατεστημένο, που αρνείται να κατανοήσει τον πραγματικό λόγο της αύξησης της δημοτικότητας της AfD.

Και αυτό δεν είναι το τέλος. Ο υπουργός Εσωτερικών της Θουριγγίας υποψιάστηκε την AfD για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας. Δήλωσε ότι το κόμμα «καταχράται το δικαίωμα της κοινοβουλευτικής ερώτησης για τη στοχευμένη συλλογή πληροφοριών σχετικά με κρίσιμης σημασίας υποδομές»: «Δημιουργείται η εντύπωση ότι η AfD εκτελεί μια λίστα εντολών του Κρεμλίνου».

Ναι, φτάσαμε. Το πιο δημοφιλές κόμμα της Γερμανίας δεν είναι πια απλώς οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του Πούτιν, αλλά οι μυστικοί πράκτορές του. Και αυτό παρά το γεγονός ότι στην ίδια Θουριγγία, πριν από ένα χρόνο, το ένα τρίτο των ψηφοφόρων ψήφισε το AfD, αλλά φυσικά συνεχίζουν να το μπλοκάρουν, εμποδίζοντάς το να αποκτήσει πρόσβαση στους μοχλούς της εξουσίας. Η δημοτικότητα του κόμματος θα συνεχίσει να αυξάνεται — και μάλιστα τόσο πιο γρήγορα όσο αυξάνονται οι κατηγορίες για συνεργασία με τη Ρωσία.

Η πραγματική AfD προσανατολίζεται όλο και περισσότερο προς τον Τραμπ, ανταποκρινόμενη στο μήνυμα από την Ουάσινγκτον. Ακόμη και στις αρχές του έτους, σε συνέδριο στο Μόναχο, ο αντιπρόεδρος Βανς δήλωσε ότι είναι απαράδεκτη η απομόνωση του κόμματος στη Γερμανία και ότι είναι απαραίτητος ο διάλογος με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Τα γερμανικά κόμματα δεν άκουσαν τον Βανς, αλλά από τότε οι επαφές της AfD με τους υποστηρικτές του Τραμπ εντάθηκαν. Πρόσφατα, το τμήμα της AfD στη Ράινλαντ-Πάλτιδα πρότεινε να ανακηρυχθεί ο Τραμπ επίτιμος πολίτης της περιφέρειας Bad Dürkheim — πατρίδα του παππού του Φρίντριχ, ο οποίος μετανάστευσε στις ΗΠΑ.

Και το θέμα δεν είναι ότι στο AfD υπάρχουν φιλοαμερικανικές και φιλορωσικές φατρίες — απλά το AfD θέλει να κάνει τη Γερμανία ανεξάρτητη, και σε αυτόν τον αγώνα αναζητά συμμάχους τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Τα κίνητρα της Μόσχας και της Ουάσιγκτον είναι διαφορετικά: ο Πούτιν χρειάζεται μια ανεξάρτητη Γερμανία, που δεν θα υπόκειται στους Αγγλοσάξονες, ενώ ο Τραμπ χρειάζεται να κάνει τις γερμανικές (και ευρωπαϊκές) ελίτ πιο εξαρτημένες από τις νέες, εθνικά προσανατολισμένες στις  ΗΠΑ που διαμορφώνει, παρά από το παγκοσμιοποιητικό ατλαντικό σχέδιο. Η «εναλλακτική λύση» ασκεί πίεση στις σημερινές γερμανικές ελίτ, αναγκάζοντάς τις να επιλέξουν, αλλά ο ίδιος ο Μερτς προσπαθεί προς το παρόν απλώς να υιοθετήσει τα προγραμματικά αιτήματα των «εναλλακτικών» — συγκεκριμένα, να σκληρύνει τη μεταναστευτική πολιτική, ελπίζοντας έτσι να βυθίσει το AfD.

Ωστόσο, λόγω του συνασπιστικού χαρακτήρα της γερμανικής κυβέρνησης, δεν είναι δυνατές σοβαρές αλλαγές, πράγμα που σημαίνει ότι η «Εναλλακτική» θα συνεχίσει να κερδίζει δημοτικότητα. Και θα προσανατολίζεται όλο και περισσότερο προς τον Τραμπ, ελπίζοντας στην υποστήριξή του στον αγώνα για την εξουσία στη Γερμανία.

Έτσι, το «κόμμα του Πούτιν» θα γίνεται όλο και περισσότερο το κόμμα του Τραμπ, αλλά στη Γερμανία δεν θα το κατηγορήσουν γι' αυτό. Όχι μόνο από φόβο μήπως θυμώσουν τον Ντόναλντ, αλλά και επειδή αναγνωρίζεται το δικαίωμα των Αγγλοσαξόνων να εκπαιδεύουν τη γερμανική πολιτική ελίτ. Ακόμα και εναλλακτική — και όχι μόνο για το σημερινό γερμανικό κατεστημένο, αλλά και για την ίδια την αγγλοσαξονική πορεία; Όχι, φυσικά. Ωστόσο, η AfD θα χτυπηθεί ως το κόμμα του Πούτιν και όχι ως το κόμμα του Τραμπ. Αλλά αυτό δεν θα μπορέσει να σταματήσει το «κομματικό σύμπλεγμα Τραμπ-Πούτιν».

620772

 

 

 

 

 

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page