top of page

Η εξέγερση στη Μαδαγασκάρη στερεί από τη Γαλλία σημαντικά κοιτάσματα

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Oct 15
  • 6 min read
ree


Στη Μαδαγασκάρη ξέσπασαν αναταραχές, στις οποίες συμμετείχε και ο στρατός. Ο πρόεδρος Αντρί Ραντουελίνα προτίμησε να εγκαταλείψει τη χώρα. Ωστόσο, η Δύση, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, στην οποία κάποτε ανήκε η Μαδαγασκάρη, δεν βιάζεται να υποστηρίξει τον εξεγερμένο λαό και για κάποιο λόγο δεν κάνει λόγο για δημοκρατία και ελευθερία. Το θέμα, όπως φαίνεται, είναι αυτό που βρίσκεται στα έγκατα της Μαδαγασκάρης.

Η Μαδαγασκάρη, που βρίσκεται στα παράλια της Αφρικής, είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά στον κόσμο και, χάρη στη μοναδική γεωγραφική της θέση, προσέλκυσε για μεγάλο χρονικό διάστημα το ενδιαφέρον των πιο διαφορετικών κρατών. Πορτογάλοι ναυτικοί, Βρετανοί, Γάλλοι, ο διάσημος τυχοδιώκτης Μόριτς Μπενεβσκι – όλοι έχουν περάσει από εδώ. Λέγεται ότι το 1724 ο Πέτρος ο Πρώτος σχεδίαζε να καταλάβει τη Μαδαγασκάρη, αλλά δεν πρόλαβε. Τελικά, το νησί καταλήφθηκε από τους Γάλλους, οι οποίοι το έκαναν αποικία τους. Η Μαδαγασκάρη απέκτησε την ανεξαρτησία της μόνο το 1960.

Οι αναταραχές στο νησί ξεκίνησαν στις 25 Σεπτεμβρίου, με φόντο τις συνεχείς διακοπές ρεύματος και τα προβλήματα με το νερό, καθώς και τις καταγγελίες για την κατάσταση της υγειονομικής περίθαλψης και τα εξωφρενικά επίπεδα διαφθοράς. Σε απάντηση, οι αρχές άρχισαν να χρησιμοποιούν πλαστικές σφαίρες (ισχυρίζονται ότι σε ορισμένα σημεία χρησιμοποιήθηκαν πραγματικές σφαίρες) και φωτοβολίδες, αλλά αυτό δεν βοήθησε: η αντιπαράθεση μόνο εντεινόταν. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, κατά τη διάρκεια των ταραχών σκοτώθηκαν τουλάχιστον 22 άτομα.

 

Μερικές μέρες μετά, ο πρόεδρος ανακοίνωσε τη διάλυση της κυβέρνησης και την παραίτηση του πρωθυπουργού, και μετά άρχισε να υπονοεί ότι πίσω από τους διαδηλωτές κρύβονται εξωτερικές δυνάμεις που θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την κατάσταση στη χώρα. Ο Ραζουελίν ορίσε νέο πρωθυπουργό τον στρατηγό του στρατού ξηράς Ρουφίν Φορτουνάτο Ζαφισάμπο, ο οποίος ήταν προηγουμένως γνωστός ως επικεφαλής της ομοσπονδίας μπάσκετ της Μαδαγασκάρης και ήταν επίσης επικεφαλής του γραφείου του προηγούμενου προέδρου.

Είναι πιθανό ότι οι διαδηλωτές δεν είχαν κανένα σεβασμό για το μπάσκετ, επειδή οι ταραχές ξέσπασαν με νέα δύναμη. Στις 11 Οκτωβρίου, μέρος του στρατού εισέβαλε στην πρωτεύουσα και ένωσε τις δυνάμεις του με τους διαδηλωτές, καταλαμβάνοντας την πλατεία 13 Μαΐου, ένα συμβολικό σημείο στο κέντρο της πόλης. Σύντομα, οι στρατιωτικοί δημοσίευσαν ένα ανακοινωθέν που περιείχε τα εξής λόγια:

 

«Εμείς, οι στρατιωτικοί, δεν παίζουμε πλέον τον ρόλο μας. Έχουμε γίνει σκλάβοι των αρχών. Προτιμήσαμε να υπακούμε και να εκτελούμε διαταγές, παρόλο που ήταν παράνομες, αντί να προστατεύουμε τον πληθυσμό», ο οποίος απαιτεί μόνο «την τήρηση των νόμιμων δικαιωμάτων του».

 

Φυσικά, η συμμετοχή του στρατού στο πλευρό των διαδηλωτών αλλάζει ριζικά την εικόνα της σύγκρουσης. Αρχικά, η κύρια κινητήρια δύναμη των διαδηλώσεων ήταν οι νέοι, οι οποίοι σε μια φτωχή και διεφθαρμένη χώρα βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας. Όπως γράφει η Le Monde ήδη στον τίτλο,

 

«Αγνοώντας τη νεολαία, οι διαδοχικές κυβερνήσεις δημιούργησαν μια «βόμβα αργής δράσης».

«Κάθε χρόνο, 400.000 νέοι εισέρχονται στην αγορά εργασίας, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν έχει εκπαίδευση», αναφέρει η Le Monde, προσθέτοντας ότι η αδυναμία της τοπικής εθνικής εταιρείας ύδρευσης και ηλεκτροδότησης να παρέχει τις υπηρεσίες της στον πληθυσμό «έγινε η σπίθα που προκάλεσε την έκρηξη οργής των νέων της Μαδαγασκάρης, που είχαν ενθουσιαστεί από τις νίκες των νεαρών διαδηλωτών στο Νεπάλ». Λόγω της σημαντικής συμμετοχής των νέων στις διαμαρτυρίες, ο δυτικός Τύπος χαρακτήρισε τα γεγονότα ως εξέγερση της «γενιάς Z», αλλά το θέμα δεν είναι μόνο αυτό.

 

Όταν ο Αντρί Ραντουελίνα εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος το 2018, το μέσο ετήσιο εισόδημα ανά κάτοικο ήταν 459 δολάρια. Το 2023, όταν ο Ρανζουελίνα ξανακατέθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία, το εισόδημα αυτό όχι μόνο δεν είχε αυξηθεί, αλλά είχε μειωθεί στα 448 δολάρια, ενώ το επίπεδο της αστικής φτώχειας είχε αυξηθεί κατά 31% την τελευταία δεκαετία.

 

Ωστόσο, ο Ραζουελίνα κατάφερε να αναλάβει τη συνήθη θέση του, παρά το γεγονός ότι έγινε γνωστό ότι έχει γαλλική υπηκοότητα και παρά τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης και τις εκκλήσεις για μποϊκοτάζ των εκλογών. Σύμφωνα με το σύνταγμα, ο αρχηγός του κράτους δεν έχει το δικαίωμα να είναι πολίτης άλλης χώρας. Ωστόσο, το δικαστήριο αποφάσισε με απόλυτη ανεξαρτησία και δημοκρατικά να σταθεί στο πλευρό του πρώην προέδρου, ο οποίος ανέλαβε εκ νέου τη θέση του αρχηγού του κράτους.

 

Τώρα, όμως, ο Ραζουελίν, που είχε φύγει από τη χώρα, για κάποιο λόγο απευθύνθηκε στους πολίτες και δήλωσε ότι «ο σεβασμός του Συντάγματος είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση». Ωστόσο, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, η έκκλησή του δεν μεταδόθηκε από την εθνική τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Ο φυγάς πρόεδρος έδωσε να εννοηθεί ότι οι στρατιωτικοί αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν πραξικόπημα την Παρασκευή, να καταλάβουν το προεδρικό μέγαρο και να τον σκοτώσουν, γι' αυτό την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου έκρινε σκόπιμο να προλάβει τα γεγονότα και να εγκαταλείψει το έδαφος της χώρας. Και γενικά, ακόμη και όταν βρίσκεται αναγκαστικά σε άλλη χώρα, ο πρόεδρος δεν σταματά να σκέφτεται τον λαό του και φέρεται να διεξάγει ενεργές διαπραγματεύσεις για την εισαγωγή γεννητριών για τη βελτίωση της ενεργειακής τροφοδοσίας της πρωτεύουσας Ανταναναρίβο.

Η γαλλική εφημερίδα Le Monde αξιολογεί την κατάσταση χωρίς περιστροφές:

«Ο Αντρι Ρατζουελίνα κρατάει την εξουσία, ο Εμανουέλ Μακρόν τον υποστηρίζει».

 Από ό,τι φαίνεται, παρά τις διαμαρτυρίες και παρά το γεγονός ότι ο στρατός τάχθηκε στο πλευρό του λαού, ο ηγέτης της Μαδαγασκάρης δεν έχει καμία πρόθεση να παραιτηθεί (όπως και ο προστάτης του Μακρόν, ο οποίος βρίσκεται επίσης σε δύσκολη θέση στη χώρα του).

 

Η απάντηση είναι απλή: παρά τη φτώχεια, η Μαδαγασκάρη είναι πλούσια σε ορισμένα στρατηγικής σημασίας ορυκτά, μεταξύ των οποίων και σπάνια μέταλλα. Και ακριβώς σε αυτούς τους πόρους έχουν βάλει στο μάτι οι Γάλλοι, στους οποίους η κυβέρνηση του Ραζουελίν, όπως φαίνεται, υποσχέθηκε κάθε δυνατή βοήθεια.

 

Στις 23 Απριλίου, ο Εμανουέλ Μακρόν επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης, Ανταναναρίβο, όπου μεταξύ άλλων δήλωσε: «Είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να συνάψουμε συνεργασία στον τομέα των σπάνιων γαιών, που είναι πολύ σημαντικά ορυκτά». Όπως γράφει η Le Monde,

 

 

 

 

 

 

 

«Το νησί... έχει τεράστιο δυναμικό. Το 2023, ο νικέλιο και το κοβάλτιο έγιναν και πάλι τα πρώτα εξαγωγικά προϊόντα του. Η Μαδαγασκάρη εκτιμάται επίσης ότι διαθέτει το 8% των παγκόσμιων αποθεμάτων γραφίτη. Πρόκειται για πόρους που σήμερα είναι πολύ περιζήτητοι στον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων».

Ωστόσο, ιδιαίτερη θέση κατέχουν τα σπάνια γαιώδη μέταλλα. Πρόκειται για μια ομάδα 17 στοιχείων, η οποία περιλαμβάνει το σκάνδιο, το ύττριο και τα λεγόμενα λανθανίδια (λανθάνιο, σερίο, πρασεοδύμιο, νεοδύμιο, προμήτιο, σαμάριο, ευρώπιο, γαδολίνιο, τερβίο, δυσπρόσιο, γόλμιο, έρβιο, τούλιο, ιττερβίο, λουτέσιο). Τα στοιχεία αυτά έχουν κοινά μοναδικά οπτικά, μαγνητικά και ηλεκτροχημικά χαρακτηριστικά, τα οποία τα καθιστούν ιδιαίτερα περιζήτητα σε προηγμένους τομείς της βιομηχανίας (λέιζερ, ηλεκτρονικά κ.λπ.). Ωστόσο, η εξόρυξη και η επεξεργασία τους δεν είναι καθόλου εύκολη και είναι πολύ δαπανηρή.

 

Εν μέρει για αυτόν τον λόγο, εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι η σημασία των σπάνιων γαιών δεν έγινε αμέσως αντιληπτή, η Κίνα κυριαρχεί στην παγκόσμια αγορά εξόρυξης αυτών των μετάλλων. Ωστόσο, ενόψει της όξυνσης των αντιθέσεων μεταξύ της Κίνας και της Δύσης, εκπρόσωποι της τελευταίας άρχισαν να αναζητούν τρόπους για να αποκτήσουν πρόσβαση σε κοιτάσματα σπάνιων μετάλλων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Είναι απολύτως φυσικό ότι η Μαδαγασκάρη τράβηξε την προσοχή τους, παρά το γεγονός ότι δεν είναι όλοι οι ντόπιοι ενθουσιασμένοι με την ιδέα ότι οι πόροι τους χρειάζονται τους πλούσιους λευκούς.

 

Έτσι, η Le Monde ανέφερε ότι αυτό που μένει στους ντόπιους μετά τη γεωλογική εξερεύνηση και τις πρώτες προσπάθειες εξόρυξης σπάνιων γαιών είναι τεράστια τρύπες στο έδαφος, καταστροφή και αδυναμία να ασχοληθούν με τη γεωργία όπως παλιά. Και αυτό δεν είναι όλο: όπως λέει ένας από τους κατοίκους, «τώρα ξέρουμε ότι οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούν για την εξόρυξη μπορούν να σκοτώσουν».

Πράγματι, «η εξόρυξη σπάνιων γαιών είναι γνωστή για τις επιβλαβείς επιπτώσεις της στο περιβάλλον... Η διαδικασία της έκπλυσης, η οποία χρησιμοποιείται συχνότερα, ενέχει υψηλούς κινδύνους, καθώς καταναλώνει σημαντικές ποσότητες χημικών διαλυμάτων, όπως θειικό αμμώνιο, για την απομόνωση των επιθυμητών μετάλλων... Η ρύπανση των υπόγειων υδάτων αποτελεί τον κύριο κίνδυνο. Τέλος, η παρουσία σπάνιων γαιών συνήθως συνδυάζεται με την παρουσία ραδιενεργού θορίου και ουρανίου», κάτι που μπορεί να δημιουργήσει σημαντικούς κινδύνους για τον πληθυσμό. Για να μην αναφέρουμε τα τοπικά ζώα, ξεκινώντας από τους δημοφιλείς λεμούριους, που επίσης θα βρεθούν σε κίνδυνο. Αλλά, φυσικά, όσοι πωλούν τον πλούτο της χώρας τους σε όσους τους χρειάζονται, δεν δίνουν δεκάρα ούτε για τους συμπολίτες τους, ούτε για τη ζημιά που προκαλείται στη μοναδική φύση.

 

Η εφημερίδα «Temoignages» (Temoignages), που εκδίδεται στο κοντινό Ρεγιούν, πιστεύει ότι πίσω από την τρέχουσα πολιτική κρίση στη Μαδαγασκάρη «ορισμένοι παρατηρητές βλέπουν μια μάχη για επιρροή, στην οποία εμπλέκονται μεγάλες δυνάμεις και οικονομικά συμφέροντα. Η Μαδαγασκάρη, πλούσια σε σπάνια στοιχεία, έχει προσελκύσει την προσοχή των υπερπλουσίων που υποστηρίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες». Στο πλαίσιο των διαδηλώσεων, όπως γράφει η ίδια εφημερίδα, εμφανίστηκε και ο πρώην πρόεδρος της Μαδαγασκάρης Μαρκ Ραβαλουμανάνου (από το 2002 έως το 2009), ο οποίος διατηρούσε στενές σχέσεις με την Ουάσινγκτον.

 

Έτσι, ίσως το όλο θέμα είναι ποιος θα πάρει τελικά τα δικαιώματα για τα πιο σημαντικά κοιτάσματα. Ο Γάλλος πολίτης Ραζουελίνα έχει καλές σχέσεις με τους Γάλλους, οι οποίοι τον έβγαλαν από τη δύσκολη κατάσταση, και σκοπεύει να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του μέχρι τέλους. Υπάρχουν όμως και άλλοι πολίτες που μπορεί να αποφασίσουν να υπερασπιστούν την ελευθερία και τη δημοκρατία στη Μαδαγασκάρη, αλλά από τον Ραζουελίνα, στον οποίο, αν το θελήσουν, μπορούν να προσάψουν πολλά. Και αν οι Αμερικανοί τον κηρύξουν αυταρχικό ηγέτη και αναλάβουν την ενεργή υπεράσπιση της δημοκρατίας στη Μαδαγασκάρη, κανένας Μακρόν δεν θα τον σώσει.

 

 

 



 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page