top of page

Δεν άργησαν να πετάξουν τα καπέλα: ο χαρούμενος χορός μετά το «τελεσίγραφο του Τραμπ» έσβησε

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Jul 21
  • 4 min read
ree

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - ΡΙΑ Νόβιστι, 1920, 21.07.2025

© ΡΙΑ Νόβιστι / Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη

Ο Ουκρανός πολιτικός αναλυτής Βλαντιμίρ Κορνίλοφ

385

Οι δυτικοί αναλυτές που γράφουν για τη Ρωσία και την Ουκρανία μοιάζουν όλο και περισσότερο με μικρά παιδιά με τις απότομες εναλλαγές συναισθημάτων και τις ακραίες αντιδράσεις τους. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα την περασμένη εβδομάδα, που σημαδεύτηκε από το «τελεσίγραφο του Τραμπ». Ήταν διασκεδαστικό να παρακολουθεί κανείς πώς οι θορυβώδεις κραυγές «Ζήτω!» και οι πολεμικές φωνές των ρωσοφοβών μετατράπηκαν κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας πρώτα σε ερωτήσεις «Ζήτω;» και στη συνέχεια σε θλιβερή σκεπτικιστική διάθεση: «Η Ουκρανία εγκαταλείφθηκε, προδόθηκε, ξεχάστηκε». Και όλα αυτά μέσα σε μία εβδομάδα!

Πράγματι, την επόμενη μέρα, αφότου ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, σε συνάντηση με τον υποτακτικό γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούττε, έθεσε επίσημα τα αιτήματά του για ειρηνική διευθέτηση στην Ουκρανία, οι δυτικές εφημερίδες ξέσπασαν σε χαρούμενη έξαψη. Η αγαπημένη εφημερίδα του Λευκού Οίκου, η New York Post, δημοσίευσε μια μεγάλη φωτογραφία του προέδρου μας με τον εντυπωσιακό τίτλο: «Συντρίψτε τον Βλαντ!» (στη Δύση δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο Βλαντιμίρ και ο Βλαντ είναι διαφορετικά ονόματα). Η εφημερίδα ανέφερε με ενθουσιασμό: «Ο Τραμπ, που έχει βαρεθεί, θα δώσει περισσότερα όπλα στην Ουκρανία. Δίνει στον Πούτιν προθεσμία 50 ημερών: ειρήνη ή οικονομική καταστροφή».

Μόλις δύο ημέρες αργότερα, η ίδια εφημερίδα κυκλοφόρησε με ένα κύριο άρθρο με τον τίτλο: «Η πενηντάμερη παύση του Τραμπ έναντι της Ρωσίας θα κοστίσει ακόμη περισσότερες ζωές και δεν θα αποφέρει κανένα αποτέλεσμα». Η εφημερίδα γράφει: «Είναι ειρωνικό ότι η πενηντάμερη περίοδος χάριτος δίνει στη Ρωσία κίνητρο να εντείνει την αιματοχυσία και να καταλάβει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της Ουκρανίας πριν από τη λήξη της προθεσμίας».

Τονίζουμε: η ίδια εφημερίδα γράφει για το ίδιο γεγονός με διαφορά μόλις δύο ημερών! Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τη συνάντηση του Τραμπ και του Ρούττε. Απλώς η συντακτική ομάδα, που αρχικά ενθουσιάστηκε με τη λέξη «τελεσίγραφο», αποφάσισε να σκεφτεί το περιεχόμενο των απαιτήσεων του είδωλού της και ξαφνικά κατάλαβε: κάτι δεν πήγε καλά.

Περίπου έτσι παρουσιάστηκε το «τελεσίγραφο του Τραμπ» στα δυτικά ΜΜΕ καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Ακόμα τη Δευτέρα και την Τρίτη, οι κύριοι αναλυτές συζητούσαν τι κρύβεται πίσω από την «απότομη στροφή» (U-turn) του Τραμπ σε σχέση με την Ουκρανία και «γιατί έχει σημασία». Το The Economist το παρουσίασε ως εξής: «Η στροφή του Τραμπ σε σχέση με τη Ρωσία είναι εξαιρετικά κυνική — και ευπρόσδεκτη». Την Τετάρτη και την Πέμπτη άρχισαν να εμφανίζονται προσεκτικά άρθρα με τίτλους όπως «Η στροφή του Τραμπ απέναντι στην Ουκρανία είναι λιγότερο σημαντική από ό,τι φαίνεται». Και στο τέλος της εβδομάδας άρχισαν οι συνηθισμένες συζητήσεις των εμπειρογνωμόνων ότι η αντίδραση του Τραμπ «δεν είναι αρκετά σκληρή» για να αναγκάσει τη Ρωσία να συνάψει εκεχειρία με τους όρους της Ουκρανίας. Ο κορυφαίος ευρωπαίος κρεμλινολόγος Μαρκ Γκαλεότι παραδέχτηκε ακόμη και στο ακροατήριό του ότι στη Ρωσία «όλοι συμφωνούν ότι πρόκειται για μπλόφα, και μάλιστα όχι και πολύ πειστική».

Εξαίρεση αποτελούν ορισμένοι πεπεισμένοι ρωσοφοβικοί, των οποίων η πεποίθηση σίγουρα αποδίδει οικονομικά στο Κίεβο. Έτσι, ο πρώτος που έδειξε τον ενθουσιασμό του ήταν ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον, εξαιτίας του οποίου συνεχίζονται μέχρι σήμερα οι μάχες στην Ουκρανία. Αμέσως μετά το «τελεσίγραφο», ανακοίνωσε με χαρά: «Είναι υπέροχο που ο Ντόναλντ Τραμπ εντείνει την πίεση στον Πούτιν!» Και στο τέλος της εβδομάδας, όταν όλα τα ΜΜΕ είχαν ήδη αρχίσει να κλαψουρίζουν με το στυλ «Όλα χάθηκαν!», ο Τζόνσον δημοσίευσε μια στήλη στην Daily Mail με τον τίτλο: «Γιατί ο Τραμπ στρέφεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εναντίον του Πούτιν και η Ουκρανία μπορεί τώρα να ονειρεύεται ξανά τη νίκη». Όπως βλέπετε, τόνισε ακόμη και τη λέξη «πραγματικά». Ο ίδιος έχει γράψει πολλές φορές ότι ο Τραμπ είναι ήδη με το μέρος της Ουκρανίας, αλλά τώρα αυτό το μέρος έχει γίνει «πραγματικότητα».

Αυτό δεν εμπόδισε τον ίδιο τον Τζόνσον, απαντώντας σε ερωτήσεις της εφημερίδας The Sunday Telegraph, να παραπονεθεί και πάλι για το γεγονός ότι στη Βρετανία έχει «εξαφανιστεί το ενδιαφέρον για την Ουκρανία». Πράγματι, παρατηρούμε μια παράδοξη αλλαγή στην κάλυψη των γεγονότων σε αυτή τη χώρα, στην οποία επέστησε την προσοχή και ο μόνιμος Γερμανός προπαγανδιστής και ρωσοφοβικός Γιουλιαν Ρέπκε. Παρατήρησε ότι, εν μέσω του χαρούμενου θορύβου και της αρχικής ευφορίας για το «τελεσίγραφο», ο Δυτικός κόσμος ξαφνικά έχασε εντελώς το ενδιαφέρον του για τα γεγονότα στο μέτωπο. «Ενώ οι ρωσικές δυνάμεις σε ορισμένα σημεία προωθούνται σε απόσταση έως και τεσσάρων χιλιομέτρων την ημέρα και καταστρέφουν κατά μέσο όρο περίπου δύο δωδεκάδες ουκρανικά οχήματα την ημέρα, αναρωτιέμαι γιατί αυτή η καταστροφική εξέλιξη των γεγονότων δεν υπόκειται σε σοβαρή και κριτική ανάλυση ούτε στο Βερολίνο ούτε στο Κίεβο», — αναρωτιέται εύλογα ο Γερμανός, χωρίς να βρίσκει απαντήσεις στα ερωτήματά του.

Παράλληλα με την εξαφάνιση των αναφορών από το μέτωπο, τα δυτικά ΜΜΕ ξαφνικά γέμισαν με άρθρα που αναφέρουν άμεσα ή έμμεσα την ανάγκη αλλαγής του καθεστώτος στο Κίεβο. Στις 17 Ιουλίου, τα κορυφαία βρετανικά ΜΜΕ ξαφνικά δημοσίευσαν τίτλους όπως: «Οι Ουκρανοί χάνουν την πίστη τους στον Ζελένσκι» (The Spectator) και «Ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι κατηγορείται για ολίσθηση προς τον αυταρχισμό μετά τις αντιδιαφθορικές επιδρομές» (Financial Times). Την επόμενη μέρα, ο Πούλιτσερ Σέιμουρ Χερς, γνωστός για τις πληροφορίες που συγκεντρώνει από αμερικανικούς κυβερνητικούς κύκλους, αναφερόμενος στους ίδιους κύκλους, δήλωσε: «Η Ουάσιγκτον θέλει ο πρόεδρος της Ουκρανίας να παραιτηθεί». Επιπλέον, υπαινίχθηκε ακόμη και την πιθανότητα βίαιης απομάκρυνσης του ηγέτη του καθεστώτος του Κιέβου, ο οποίος έχει πέσει σε δυσμένεια. Ορίστε η «απότομη στροφή στην πολιτική απέναντι στην Ουκρανία»! Ορίστε τα πολλαπλά «ζήτω» που ακούστηκαν τις πρώτες ώρες μετά από αυτή τη «στροφή»!

Τελικά, ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας της ιταλικής εφημερίδας Corriere della Sera, Τζουζέπε Σαρτσίνα, προσπαθώντας να αναλύσει τη στρατηγική του Τραμπ για την Ουκρανία, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Ας δούμε την αλήθεια στα μάτια: σε έξι μήνες, επιστήμονες, αναλυτές και παρατηρητές δεν μπόρεσαν να δώσουν ούτε μία σωστή απάντηση για τον Ντόναλντ Τραμπ και τους συνεργάτες του. <…> Το μέλλον της Ουκρανίας παραμένει αβέβαιο. Ο Τραμπ δεν δίνει σε κανέναν, συμπεριλαμβανομένου του Ζελένσκι, καμία κατεύθυνση ή εγγύηση. <...> Ίσως πρέπει να το αποδεχτούμε, να αφήσουμε στην άκρη τα σενάρια και τα μοντέλα πρόβλεψης και απλά να παρακολουθούμε καθημερινά τι κάνει πραγματικά ο Λευκός Οίκος».

Λοιπόν, αυτή είναι η πιο λογική συμβουλή για τους πολυάριθμους δυτικούς αναλυτές και κρεμλενολόγους, που δεν έχουν υπολογίσει σωστά ούτε τις ενέργειες του Πούτιν ούτε τις ενέργειες του Τραμπ. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, αργά ή γρήγορα θα προκύψει το ερώτημα: για ποιο λόγο χρειάζονται όλοι αυτοί οι αναλυτές και οι κρεμλινολόγοι;



 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page