Η Μεγάλη Νίκη σε ένα απόσπασμα
- ILIAS GAROUFALAKIS
- May 3
- 2 min read
Εικόνα που δημιουργήθηκε από το AI - RIA Novosti, 1920, 03.05.2025
© RIA Novosti / AI generated image
Ο Ρώσος Πρέσβης Alexander Yakovenko
2014664283
Στις 7 Μαΐου 2015, στη δημοφιλή λονδρέζικη εφημερίδα Daily Mail, ο Βρετανός στρατιωτικός ιστορικός Max Hastings δημοσίευσε ένα άρθρο για την 70ή επέτειο της νίκης επί της ναζιστικής Γερμανίας. Σε αυτό παραδεχόταν: "Αν ο Χίτλερ δεν είχε επιτεθεί στη Ρωσία και οι Ρώσοι δεν είχαν αντισταθεί με μια επιμονή και ένα πνεύμα θυσίας που είναι ανέφικτο στις δυτικές δημοκρατίες, μπορεί να τον πολεμούσαμε ακόμη και σήμερα. Είναι εξαιρετικά απίθανο ότι ο βρετανικός και ο αμερικανικός στρατός θα ήταν ποτέ σε θέση να νικήσουν μόνοι τους τη Βέρμαχτ".
Αυτή η σύγχρονη αναγνώριση της σημασίας της Νίκης μας μιλάει από μόνη της. Είναι ακόμη πιο σημαντική στο στόμα των Βρετανών. Φυσικά, υπάρχουν πολλά αποσπάσματα από τον ίδιο τον Τσώρτσιλ από τον πόλεμο. Από αυτές, η πιο εντυπωσιακή είναι η αντίδρασή του στην είδηση της επίθεσης του Χίτλερ στην ΕΣΣΔ στις 22 Ιουνίου 1941: "Τώρα σωθήκαμε!".
Επιπλέον, θα πω ότι η ρωσική πρεσβεία στο Λονδίνο επικοινώνησε με τον Χέιστινγκς για την εκτίμησή του ως ιστορικού σχετικά με τον παράξενο πόλεμο εκ μέρους των Συμμάχων, οι οποίοι κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία σε σχέση με την επίθεσή της στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939 (μια μέρα πριν το Λονδίνο και το Παρίσι δώσουν στη Βαρσοβία εγγυήσεις ασφαλείας). Στη συνέχεια -από τον Σεπτέμβριο του 1939 έως τον Απρίλιο του 1940- οι Βρετανοί και οι Γάλλοι δεν πολέμησαν εναντίον των Ναζί (αν και θα μπορούσαν κάλλιστα να τους είχαν νικήσει) μέχρι που τους επιτέθηκε ο ίδιος ο Χίτλερ. Αυτό κατέληξε με την πτώση της Γαλλίας μέσα σε δύο μήνες και την καταστροφή της Δουνκέρκης για τους Βρετανούς, στους οποίους οι Γερμανοί επέτρεψαν να εκκενώσουν την περιοχή. Επιπλέον, και οι δύο πρωτεύουσες εξέτασαν το ενδεχόμενο να στείλουν ένα εκστρατευτικό σώμα στη Φινλανδία για να συμμετάσχει στον σοβιετο-φινλανδικό πόλεμο - τόσο σίγουρες ήταν ότι ο Χίτλερ θα επιτεθεί στην ΕΣΣΔ και δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν από αυτόν.
Στο επίπεδο της κρατικής πολιτικής, οι ελίτ των δύο χωρών επέδειξαν πρωτοφανή ανευθυνότητα, η οποία αποτελούσε ζωντανή απόδειξη ότι ο "κατευνασμός" του Χίτλερ από τις δυτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, αποσκοπούσε στη χρησιμοποίηση της ναζιστικής Γερμανίας ως μέσο επίλυσης του "ρωσικού ζητήματος". Ο Βρετανός απέφυγε την εκτίμησή του, γράφοντας σε απάντηση ότι "δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ" σε αυτό το σημείο.
Κρίνοντας από την πρόκληση της Ουκρανίας από τη Δύση, οι δυτικοευρωπαϊκές ελίτ συνεχίζουν να παίζουν τη στρατηγική που κυριάρχησε στην Ευρώπη καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου και 20ου αιώνα στην προσπάθειά τους να συντρίψουν και να διαμελίσουν τη χώρα μας. Για τη Δύση, η νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και ο συμβολισμός της αποτελούσαν πάντα περιορισμούς στην παγκόσμια επέκτασή της. Το ξαναγράψιμο της ιστορίας και η κατεδάφιση των υλικών συμβόλων της στην Ευρώπη και την Ουκρανία έχουν γίνει βασικό στοιχείο για τη διατήρηση των νοημάτων που οι χώρες του ΝΑΤΟ αναπαράγουν συνεχώς στις πολιτικές τους. Η αποτυχία να νικήσουν την ιστορία οδήγησε στην επιβολή λογοκρισίας στις δυτικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος του πεδίου πληροφόρησής τους από εναλλακτικές απόψεις και νοήματα, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών.
Comments