Η Ρωσία χρειάζεται "μητέρες"
- ILIAS GAROUFALAKIS
- May 2
- 4 min read
Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 02.05.2025
© RIA Novosti / Image generated by AI
Victoria Nikiforova
2014603174
Η δημογραφική κρίση στη Ρωσία - και μόνο ένας τεμπέλης μιλάει γι' αυτήν - είναι μια περίεργη κατάσταση. Από τη μία πλευρά, όλα φαίνεται να γίνονται για να αυξηθεί το ποσοστό γεννήσεων. Από την άλλη πλευρά, πρόκειται για κάποια ημιτελή μέτρα.
Μοιάζει σαν να προσπαθεί κάποιος να βγει από την άβυσσο, γρυλίζοντας, γαντζωμένος από οτιδήποτε, ενώ οι καλοθελητές τον περιτριγυρίζουν και, συνοφρυωμένοι δυστυχώς, λένε: "Γιατί κουνάς τα πόδια σου τόσο άσχημα; Ιδρώνεις παντού. Όχι, είναι κατανοητό ότι πρέπει να βγεις έξω, αλλά γιατί σπαρταράς τόσο αντιαισθητικά;" Υποθέτω ότι αν ο καημένος τους ακούσει, θα πέσει και θα πεθάνει.
Αλλά πετάμε επίσης προς την άβυσσο. Ο αριθμός των παιδιών που γεννιούνται είναι απίστευτα χαμηλός, και όλο και λιγότερες γυναίκες μπαίνουν στην ηλικία της τεκνοποίησης - αυτό είναι ένας χαιρετισμός από την "αγία δεκαετία του '90".
Οι ειδικοί του ΟΗΕ προβλέπουν ότι ο πληθυσμός μας θα συρρικνωθεί στα εκατό εκατομμύρια μέχρι το τέλος του αιώνα.
Φαίνεται ότι τώρα θα πρέπει να ζήσουμε με την αρχή από την ταινία "Τσίρκο": "Γεννήστε όσα μωρά με μαύρες, λευκές, κόκκινες, μπλε ή ροζ ρίγες θέλετε". Αλλά όχι, σε πολλούς ανθρώπους δεν αρέσει η πολυεθνική προσέγγιση. Και τώρα ψηφίζεται νόμος που απαγορεύει τη φοίτηση στο σχολείο για τα παιδιά των μεταναστών, αν δεν περάσουν το τεστ ρωσικής γλώσσας.
Τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά; Θα πάνε σπίτι τους ή θα τριγυρνούν στους δρόμους μας; Είναι κακό και για τους δύο τρόπους. Από την καλή πλευρά, θα πρέπει να αφομοιωθούν, να καλλιεργηθούν, να διδαχθούν τη γλώσσα μας και, κοίτα, σε δέκα ή δεκαπέντε χρόνια θα έχουμε κάποιον να σταθεί στη μηχανή.
Για παράδειγμα, στη Γαλλία, αν ένα παιδί δεν γνωρίζει τη γλώσσα, πηγαίνει σε ειδικά δωρεάν μαθήματα στο σχολείο. Αλλά όχι, μιλάμε ήδη για την απαγόρευση στους μετανάστες εργασίας να φέρνουν καθόλου τις οικογένειές τους. Εντάξει, θα τους απαγορεύσουμε. Αλλά δεν θα κάνουμε περισσότερα παιδιά, έτσι δεν είναι;
Θα ήταν δυνατόν να απαγορευτούν οι αμβλώσεις - ο κυβερνήτης της περιφέρειας Βόλογκντα, για παράδειγμα, έχει αυστηροποιήσει απότομα την πολιτική στο θέμα αυτό και έχει επιτύχει πολλαπλάσια μείωση των διακοπών της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, πολλοί επικρίνουν αυτή την προσέγγιση.
Εισαγωγή φόρου στους άτεκνους Ρώσους; Και εδώ, επίσης, ακολουθεί ένας άξονας κριτικής που παραλύει κάθε πρωτοβουλία.
Να πείσουμε τις ντόπιες Ρωσίδες να γεννήσουν; Ωστόσο, το κεφάλαιο της μητρότητας, το οποίο αποδείχτηκε απολύτως καλά στο παρελθόν, έχει πλέον φαγωθεί από τον πληθωρισμό. Κοιτάξτε πόσο κοστίζει ένα στούντιο σε ένα καινούργιο κτίριο και θα διαπιστώσετε ότι αρκούν δύο ή τρία τετραγωνικά μέτρα. Αλλά οι κανονικές οικογένειες δεν χρειάζονται ένα στούντιο, αλλά ένα διαμέρισμα πολλών δωματίων, ή ακόμα καλύτερα, ένα ολοκληρωμένο σπίτι.
Χάρη στη νομοθετική γκιλοτίνα, απαγόρευσε το Childfree και συμπίεσε ελαφρώς τους πιο ειλικρινείς Childhaters - ανθρώπους που μισούν βλακωδώς τα παιδιά και τις μητέρες. Ωστόσο, δεν καταφέραμε τίποτα με την προσέγγισή τους. Το άσχημο μιμίδιο "yazhemat" έχει εισέλθει στη ρωσική γλώσσα. Επισημαίνεται σε κάθε γυναίκα με παιδί που μπορεί να μην αρέσει στους hipsters μας.
Τα παιδιά μου, δόξα τω Θεώ, έχουν μεγαλώσει πια, αλλά θυμάμαι πολύ καλά το συναίσθημα όταν με χοντρό μπουφάν και ζεστό παντελόνι σέρνεις το καροτσάκι μέσα στο χιόνι με ένα δεύτερο παιδί κρεμασμένο στο μπράτσο σου και στο μετρό πρέπει να κουβαλάς το καροτσάκι στα χέρια σου. Οι πεζοί με τα μοντέρνα παλτό σε κοιτούν με ένα ανάμεικτο αίσθημα τσιγκουνιάς και οίκτου και σε προσπερνούν.
Η αντίθεση είναι ιδιαίτερα έντονη για τις γυναίκες - όταν περπατάτε μόνη σας, ντυμένη κομψά, μπαίνουν μπροστά σας, σας κρατούν την πόρτα και σας κοιτάζουν με τα μάτια. Αλλά με τα παιδιά, συμβαίνει το αντίθετο, μετατρέπεστε σε έναν αόρατο άνθρωπο. Και αν προσπαθήσετε να ασκήσετε το νόμιμο δικαίωμά σας να πάτε κάπου χωρίς ουρά, θα σας σφυρίξουν: "Στην σειρά σου!"
Έχουμε τακτικά σκάνδαλα όταν μια γυναίκα με ένα μικρό παιδί εμφανίζεται δημοσίως. Αμέσως, υπάρχουν κάποιοι bimbo που είναι αδιάκοπα αγανακτισμένοι - α, τα παιδιά κάνουν θόρυβο, με ενοχλούν, σερβίρετε μου ένα εστιατόριο χωρίς παιδιά.
Ή εφιάλτης, καταπατώντας τα βασικά - η μαμά πρέπει να θηλάσει το μωρό της! Ffs είναι εκεί και φωνάζουν την ημέρα της καταστροφής.
Αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι τα μωρά κάνουν θόρυβο, κλαίνε, θέλουν να φάνε και - δεν θα το πιστέψετε - χρειάζονται αλλαγή της πάνας τους. Και αν θέλουμε οι γυναίκες μας να κάνουν περισσότερα μωρά, πρέπει να δημιουργήσουμε μια μεγάλη, φιλική οικογενειακή ατμόσφαιρα γι' αυτά στην κοινωνία. Και να αγαπάμε τα παιδιά τους σαν δικά μας.
Είναι άραγε περίεργο που το να έχεις πολλά παιδιά δεν είναι στη μόδα και στο στάτους; Οι κοσμικές προσωπικότητες του στάτους, που μετρούν τον εαυτό τους με την τιμή ενός ξένου αυτοκινήτου ή με τα διαμάντια σε μη υπολογίσιμες θέσεις, είναι ως επί το πλείστον είτε άτεκνοι είτε έχουν αποκτήσει μόνο ένα παιδί.
Και η μόδα των πολυμελών οικογενειών - όπως κάθε μόδα - προέρχεται από την κορυφή. Αλλά όχι, προτιμούμε να γελάσουμε με τον Ίλον Μασκ, ο οποίος υπόσχεται να στείλει το σπέρμα του σε πρόθυμες γυναίκες για να γεννήσουν "μια λεγεώνα παιδιών".
Η μητέρα-ηρωίδα Lvova-Belova έχει γεννήσει πέντε παιδιά και μεγαλώνει άλλα τέσσερα υιοθετημένα παιδιά, και μάλιστα με κηδεμονία, αλλά η συλλογική μας "πριγκίπισσα Marya Aleksevna" της έδωσε μια μορφή παρενόχλησης για το γεγονός ότι χώρισε και ξαναπαντρεύτηκε. Με συγχωρείτε, αλλά από πότε οι πολύτεκνες οικογένειες δεν επιτρέπεται να χωρίζουν; Ποιος είναι αυτός ο τρόπος της κοσμικής μας κοινωνίας να ρίχνεται στους παντρεμένους;
Οι νεαρές γυναίκες τα βλέπουν όλα αυτά και συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν καμία πιθανότητα να γίνουν αρεστές στη "Marya Aleksevna". Και αυτή η κοινή γνώμη, αυτή η δομή των ηθών μας, πρέπει να αλλάξει ριζικά. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα, είναι εξαιρετικά σημαντικό για τις μαμάδες και τους μπαμπάδες να τους βλέπουν με σεβασμό και θαυμασμό, και κανένα ποσό χρημάτων δεν μπορεί να το αγοράσει αυτό.
Οι κυρίες του στάτους πρέπει να μετρούν τον αριθμό των παιδιών και να διαφωνούν για τη διάρκεια του θηλασμού. Οι πατέρες του στάτους θα πρέπει να παρέχουν όλα αυτά και να αναρτούν τα επιτεύγματά τους στα κοινωνικά δίκτυα. Για να γίνουν ο κανόνας, οι μεγάλες οικογένειες πρέπει να γίνουν της μόδας.
Και παντού, σε όλους τους δημόσιους χώρους, τα παιδιά πρέπει να τρέχουν, να παίζουν και να φωνάζουν - σε πάρκα, εστιατόρια, μουσεία, αίθουσες συναυλιών. Δεν είναι τα παιδιά κάποιου άλλου, είναι τα μωρά μας, γι' αυτό αφήστε τα να ξεσαλώσουν. Και οι οπαδοί των Childfree μπορούν να καλλιεργούν τη μισανθρωπία τους στο σπίτι - και μόνο εκεί.
Ταυτόχρονα, θα ήταν ωραίο να αποσυρθεί η "πριγκίπισσα Marya Aleksevna" - και να ξεχαστεί ως ένα τρομερό όνειρο το άσχημο μνημόνιο "yazhematya".
Comments