Γκουαρίμπα και το Νόμπελ Ειρήνης
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Oct 11
- 5 min read
Λεονιτ Σαβίν
Η Βενεζουέλα έχει ιστορία διεθνών αντιαποικιακών φόρουμ
«Η Ειρήνη είναι πόλεμος». Τζορτζ Όργουελ
Γκουαρίμπα – στη Βενεζουέλα, περιφρονητικός όρος για άτομα που συμμετέχουν σε ταραχές και λεηλασίες στους δρόμους.
Στις 10 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε ο νικητής μεταξύ των υποψηφίων για το Νόμπελ Ειρήνης. Αυτή η γυναίκα ήταν η Μαρία Κορίνα Ματσάντο, μια αντιπολιτευόμενη από τη Βενεζουέλα, η οποία κάλεσε τις ΗΠΑ να επιβάλουν κυρώσεις κατά της πατρίδας της και ακόμη και να χρησιμοποιήσουν ένοπλη δύναμη κατά της κυβέρνησης και του λαού της. Αν και στην πραγματικότητα υπήρχαν πιο αξιόλογοι και πολιτικά ουδέτεροι υποψήφιοι, αυτή η επιλογή δεν προκαλεί έκπληξη. Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά υποψηφιοτήτων για αυτό το κάποτε τόσο διάσημο βραβείο γίνονται όλο και πιο πολιτικά υποκινούμενες, φυσικά από τη θέση του συλλογικού Δυτικού κόσμου.
Ωστόσο, το βραβείο έχει απονεμηθεί και στο παρελθόν σε άτομα που θα έπρεπε να δικαστούν και όχι να βραβευτούν: μπορούμε να αναφέρουμε τουλάχιστον τον Χένρι Κίσινγκερ (1973), ο οποίος είναι εν μέρει υπεύθυνος για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και άλλα εγκλήματα, τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα (2009), ο οποίος συνέχισε την κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ, την Αούν Σαν Σου Τσι (2012), η οποία σιωπούσε για την κατάσταση των μουσουλμάνων Ροχίνια στη Μιανμάρ και αντιτάχθηκε στην κυβέρνηση των στρατιωτικών (όμως, η δικαιοσύνη τελικά θριάμβευσε και, μετά από κατηγορίες για διαφθορά και άλλα εγκλήματα, τον Δεκέμβριο του 2022 καταδικάστηκε σε συνολική ποινή 33 ετών φυλάκισης).
Τώρα το «κέρδισε» μια ασήμαντη αντιπολιτευόμενη, που εκτελεί την πολιτική βούληση των ΗΠΑ – μια γκουαρίμπα από τον αστικό κύκλο, που δεν δίνει δεκάρα για τον ίδιο της τον λαό.
Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ήδη εκφράσει την άποψή του σχετικά με την απόφαση της επιτροπής για το βραβείο, σημειώνοντας λακωνικά ότι «υπήρξαν περιπτώσεις όπου η επιτροπή απένειμε το Νόμπελ Ειρήνης σε άτομα που δεν έκαναν τίποτα για την ειρήνη. Κατά τη γνώμη μου, με αυτές τις αποφάσεις έβλαψαν σημαντικά την αξιοπιστία του βραβείου».
Είναι προφανές ότι η συνωμοσία της Επιτροπής Νόμπελ έχει συγκεκριμένο νόημα. Προσπαθώντας να παρουσιάσουν τη Μαρία Κορίνα Ματσάντο ως μαχητή για την ειρήνη, διαβολίζουν τη νόμιμη κυβέρνηση της Βενεζουέλας με τον συνταγματικό πρόεδρό της Νικολά Μαδούρο. Αν και ο κύριος αντίπαλος αυτή τη στιγμή είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες με επικεφαλής τον Ντόναλντ Τραμπ (ο οποίος προσωπικά δεν άρεσε αυτή η απόφαση, καθώς ο ίδιος διεκδικούσε το καθεστώς του ειρηνοποιού), η νομπελίστικη σέκτα νομιμοποιεί, κατά κάποιον τρόπο, τη διεθνή κοινή γνώμη: αν η Ματσάντο «αγωνίζεται για την ειρήνη», τότε ο Μαδούρο είναι ο κακός και οι προσπάθειες της Ουάσιγκτον, καθώς και όλων των λακέδων της, για την αλλαγή του καθεστώτος στη Βενεζουέλα είναι αξιέπαινες και αξίζουν υποστήριξη.
Αυτή την διεστραμμένη λογική υποστηρίζουν και τα παγκοσμιοποιημένα μέσα ενημέρωσης, αλλά όχι η παγκόσμια πλειοψηφία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Βενεζουέλα έχει καλές σχέσεις με την Κίνα, την Ινδία, τη Ρωσία, το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα, καθώς και με μεγάλο αριθμό χωρών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής (με εξαίρεση τους προφανείς δορυφόρους των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή), το Νόμπελ Ειρήνης, αν και παραμένει ένα γνωστό και διαφημισμένο brand, σταδιακά περιθωριοποιείται και χάνει το κύρος του.
Εν τω μεταξύ, στη Βενεζουέλα συνεχίζεται η λαϊκή κινητοποίηση ενάντια σε πιθανή επιθετικότητα και εισβολή των Αμερικανών. Σε όλη τη χώρα λειτουργούν σημεία συγκέντρωσης εφέδρων της λαϊκής πολιτοφυλακής και διεξάγονται στρατιωτικές ασκήσεις: «Επιχείρηση Λουίς Κασέρες ντε Αρισμέντι» στα παράλια της πολιτείας Νουέβα Εσπάρτα, «Επιχείρηση Ανεξαρτησία 200» στις πολιτείες Σουλιά, Φάλκον και Αραγουά. Οι ένοπλες δυνάμεις έχουν τεθεί σε πλήρη ετοιμότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, πριν από μερικές ημέρες ο Νικολά Μαδούρο ανακοίνωσε την υπογραφή νέας συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας με τη Ρωσία, η οποία αναμένεται να οδηγήσει τις σχέσεις των δύο χωρών σε ένα νέο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής και τεχνικής συνεργασίας.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι την περασμένη εβδομάδα στο Καράκας πραγματοποιήθηκαν δύο διεθνείς εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου, που διοργανώθηκαν από το Υπουργείο Εξωτερικών της Βενεζουέλας, στις οποίες παρευρέθηκαν και αντιπροσωπείες από τη Ρωσία. Το φόρουμ «Αποικιοκρατία, νεοαποικιοκρατία και εδαφικές λεηλασίες του δυτικού ιμπεριαλισμού» πραγματοποιήθηκε στις 2 και 3 Οκτωβρίου στο ιστορικό κτίριο Casa Amarilla. Την πρώτη ημέρα, εκτός από ομιλητές από διάφορες χώρες, ο επικεφαλής του τμήματος του Υπουργείου Εξωτερικών για τη Λατινική Αμερική, Αλεξάντερ Στσέτινιν, παρουσίασε μια εκτενή έκθεση και διάβασε την επιστολή του προέδρου του κόμματος «Ενιαία Ρωσία», Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Τη δεύτερη ημέρα παρευρέθηκαν ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Ιβάν Χιλ, η αντιπρόεδρος Ντέλσι Ροντρίγκες και ο πρόεδρος Νικολά Μαδούρο.
Ο ηγέτης της χώρας, ως συνήθως, προέβη σε μια ωριαία εμπνευσμένη ομιλία, στην οποία αναφέρθηκε σε διάφορα θέματα.
Αναφερόμενος στο θέμα των ναρκοκαρτέλ, το οποίο προωθεί η Αμερική, ο Μαδούρο σημείωσε ότι «ο Τσάβες το είχε πει πριν από δεκαετίες, ότι τελικά θα πουν ότι είμαι έμπορος ναρκωτικών και θα έρθουν κατευθείαν για μένα, αλλά οποιαδήποτε δράση κατά των εμπόρων ναρκωτικών αποδίδει... Βομβαρδίζουν σκάφη και δεν κρύβονται από τις μαζικές δολοφονίες που διαπράττουν. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Νετανιάχου και του σιωνιστικού κράτους, χαίρονται και ομολογούν τα εγκλήματά τους».
Ο Πρόεδρος πρόσθεσε ότι «ζούμε σε πιο σκοτεινούς καιρούς από ό,τι στη δεκαετία του '40 και τα χρόνια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, γιατί ακόμη και οι Ναζί κρύβονταν στο Άουσβιτς, και ήταν η Κόκκινη Στρατιά που ανακάλυψε το 1945 ότι εκεί υπήρχαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τώρα οι γενοκτονίες γίνονται ζωντανά, δημόσια, είναι γνωστές σε όλους και μεταδίδονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης».
Ο πρόεδρος ανέφερε επίσης ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν στη Βενεζουέλα παράλληλες κυβερνήσεις, παράλληλο πρόεδρο, παράλληλο Ανώτατο Δικαστήριο, παράλληλη PDVSA, παράλληλη Telesur και ότι «σε έναν συμβολικό πόλεμο προσπαθούν να δημιουργήσουν μια παράλληλη Βενεζουέλα, η οποία θα υπήρχε στο Μαϊάμι, Μπογκοτά και Μαδρίτη με μια χούφτα μετανάστες, τους οποίους οι ίδιοι ανάγκασαν να φύγουν»...
«Τώρα, 1200 πύραυλοι στοχεύουν τον λαό της Βενεζουέλας. Οκτώ αντιτορπιλικά στοχεύουν τον λαό της Βενεζουέλας. Χρησιμοποιούν το Πουέρτο Ρίκο ως ένα από τα τραύματα της Αμερικής και της Καραϊβικής ως στρατιωτική βάση, από όπου διεξάγονται ακόμη και στρατιωτικές δοκιμές εισβολής...»
Συνολικά, η ομιλία αφορούσε τις επιθετικές ενέργειες των ΗΠΑ και την κριτική του νεοιμπεριαλισμού και έτυχε θερμής υποδοχής.
Στις 4 Οκτωβρίου, στο ίδιο κτίριο, πραγματοποιήθηκε συνέδριο με θέμα «Η Λατινική Αμερική και Καραϊβική απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό», το οποίο ήταν η λογική συνέχεια των δύο προηγούμενων ημερών, αλλά είχε πιο επίκαιρη ατζέντα σε σχέση με την στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή και την εσκεμμένη κλιμάκωση, όχι μόνο σε σχέση με τη Βενεζουέλα, αλλά και τη Βραζιλία, την Κούβα, τη Νικαράγουα και μια σειρά άλλων χωρών της περιοχής.
Στις 10 Οκτωβρίου, στη Βενεζουέλα, πραγματοποιήθηκε το Παγκόσμιο Συνέδριο για την Προστασία της Μητέρας Γης, στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι από περισσότερες από πέντε χιλιάδες κοινότητες και αντιπρόσωποι από 63 χώρες. Το θέμα του ιθαγενισμού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των παραδοσιακών λαών άρχισε να υποστηρίζεται ενεργά από τον Ούγκο Τσάβες, και ο Μαδούρο συνεχίζει αυτή την πολιτική, εισάγοντας αντίστοιχα κρατικά προγράμματα και υλοποιώντας διεθνείς πρωτοβουλίες. Σε αντίθεση με την υποκριτική ρητορική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ, αυτή είναι πραγματική άμεση δημοκρατία. Αυτός είναι επίσης ένας από τους λόγους για τους οποίους η Ουάσιγκτον θέλει να πραγματοποιήσει πραξικόπημα στη Βενεζουέλα – δεν θέλουν να βλέπουν την ελκυστική εικόνα άλλων πολιτικών συστημάτων, είτε πρόκειται για το κινεζικό μοντέλο, τη ρωσική κυριαρχία και αυτάρκια, το ιρανικό σιιτικό θεοκρατικό σχέδιο ή τον μπολιβαριανό σοσιαλισμό στη Βενεζουέλα.
Comments