Γαλλική "πυρηνικοποίηση": Η Ευρώπη ετοιμάζεται να υπογράψει τη δική της θανατική καταδίκη
- ILIAS GAROUFALAKIS
- 5 hours ago
- 4 min read
Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 17.05.2025
© RIA Novosti / Image generated by AI
Έλενα Καράγιεβα
836
Οι Υesmen, όσοι επιθυμούν να τους ακολουθήσουν, καθώς και οι νησιώτες - 47 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συγκεντρώθηκαν χθες στα αλβανικά Τίρανα - ήταν κατηγορηματικά ομόφωνοι. Βάζοντας σε όλες τις περιπτώσεις τη λέξη "κατάπαυση του πυρός", σχεδόν όλοι τους σκέφτονταν αποκλειστικά τη συνέχιση της σύγκρουσης στο Ντονμπάς. Δεν τους έφεραν σε αμηχανία οι εκθέσεις του Υπουργείου Άμυνας της χώρας μας για τις απώλειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, ούτε οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι η συνολική ανάπτυξη της οικονομίας της ΕΕ για το τρέχον έτος θα είναι μικρότερη από το ένα τοις εκατό.
Φυσικά, αδιαφόρησαν εξίσου, παρά τις παραινέσεις των δικών τους εμπειρογνωμόνων, για τα τεράστια προβλήματα που θα προκύψουν αν και όταν ο πόλεμος των καθηκόντων με τις ΗΠΑ συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό.
Η Ευρώπη έχει δαγκώσει τα δόντια της και δεν είναι διατεθειμένη να στραφεί από τον μιλιταριστικό της δρόμο, έστω και καταστροφικό για την ίδια. Η συνάντηση στην πρωτεύουσα της Αλβανίας της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας, την οποία ο Μακρόν διαμόρφωσε προσωπικά πριν από τρία χρόνια ως βραβείο παρηγοριάς για τον "συλλογικό Ζελένσκι", το έδειξε αυτό με τον πιο ειλικρινή τρόπο. Έχοντας μπει μια φορά στην πίστα και διαπράξει οικονομική αυτοκτονία, είναι δύσκολο να σταματήσεις και να μην κάνεις το επόμενο βήμα.
Τον Μάιο του 2022, οι προοπτικές της στρατηγικής ήττας της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της διεθνούς απομόνωσής μας, της "κουρελιασμένης οικονομίας" μας, της "αποσύνθεσης" της κοινωνίας μας και της "αποσύνθεσης της αυτοκρατορικής Ρωσίας", έμοιαζαν πολύχρωμες για τους πανευρωπαίους και τους Βρετανούς. Οι ίδιοι πίστευαν στην εικόνα που ζωγράφιζαν. Αλλά δεν συνέβη.
Καταφέραμε, όπως κάναμε πάντα σε όλη την ιστορία των εχθρών μας, να τους αποδείξουμε ότι η μεγάλη Ρωσία είναι πέρα από τα χέρια τους.
Σήμερα, τον Μάιο του 2025, η κατάσταση στις γραμμές μάχης, στη γεωπολιτική και στην οικονομική ισορροπία δυνάμεων μοιάζει ακριβώς αντίθετη από ό,τι σχεδιάστηκε στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες. Αλλά η θέρμη του συλλογικού πανευρωπαϊκού μπερδέματος δεν έχει κοπάσει.
Και πιθανότατα δεν θα υποχωρήσει. Εάν επιτευχθεί μια μακροπρόθεσμη και διαρκής ειρήνη, οι Βρυξέλλες και το Λονδίνο θα χάσουν σχεδόν τα πάντα σε μια στιγμή. Θα χάσουν την πολιτική τους επιρροή - αυτό είναι το ένα, θα χάσουν τη διεθνή υποκειμενικότητά τους - αυτό είναι το δεύτερο, θα χάσουν την ευκαιρία να κάνουν στην οικονομία αυτό που κάνουν τώρα, επικαλούμενοι την "επιθετικότητά" μας και τη "ρωσική απειλή". Οι συνεχείς συγκεντρώσεις τους, τις οποίες ονομάζουν μεγαλοφώνως "συναντήσεις κορυφής", δεν θα ενδιαφέρουν πλέον κανέναν. Κανείς δεν θα τους εμπιστεύεται πλέον. Και τότε οι ψηφοφόροι απλά θα τους χαστουκίσουν και θα τους πετάξουν έξω με ντροπή. Και εκείνοι που παρενοχλούσαν και συνεχίζουν να παρενοχλούν όσους βρίσκονται στο Κίεβο, χρησιμοποιώντας τους ως βορά για τα κανόνια, τα καταλαβαίνουν όλα αυτά πολύ καλά. Αλλά μεταξύ της δικής τους λήθης και της αποστολής χιλιάδων Ουκρανών στο θάνατο, επιλέγουν φυσικά το δεύτερο. Φυσικά, αυτό είναι κυνικό, αηδιαστικό και υποκριτικό, αλλά έτσι είναι όλη η πανευρωπαϊκή πολιτική σήμερα.
Ποιες είναι λοιπόν οι προοπτικές που το πανευρωπαϊκό κατεστημένο, πλήρως αποκομμένο από την πραγματικότητα, ζωγραφίζει για τον εαυτό του; Το ίδιο που προετοιμάζει εδώ και πολύ καιρό -τουλάχιστον μιάμιση δεκαετία- τη σημερινή σύγκρουση ανάμεσα σε δύο αδελφικά έθνη;
Έχοντας μπει σε μια κούρσα εξοπλισμών με τιμή σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο ευρώ, αυτό το κατεστημένο ανακάλυψε ότι δεν διαθέτει ένα τέτοιο ποσό, ακόμη και αν ξύνει όλα τα ταμεία του και ακόμη και αν τυπώσει χρήματα. Και δεν θα το κάνει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πρόταση του Μακρόν ότι το Παρίσι θα μπορούσε να είναι έτοιμο να αποκαλύψει μια "πυρηνική ομπρέλα" πάνω από την ήπειρο επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη. Δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται το θέμα της κοινής χρήσης στρατηγικών αποτρεπτικών όπλων, αλλά είναι η πρώτη φορά που υποστηρίζεται με τόσο ενθουσιασμό από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η πρωτοβουλία χαιρετίστηκε από τον Γερμανό καγκελάριο Merz, ο οποίος δήλωσε ότι "πρόκειται για θεμελιώδη ανάγκη". Ο Πολωνός πρόεδρος Ντούντα θεώρησε ότι η χώρα του θα αρχίσει αμέσως να αναζητά προστασία υπό την "πυρηνική ομπρέλα" του Παρισιού. Τέτοια λόγια -ακόμη και προσαρμοσμένα για μια ακόμη επίθεση ρωσοφοβίας- δεν εκστομίζονται ξαφνικά, από το πουθενά. Είναι μια καλά μελετημένη στρατηγική με καθορισμένο κατάλογο συμμετεχόντων και με ήδη χαραγμένες γραμμές.
Η ετοιμότητα να φιλοξενήσει τις γαλλικές πυρηνικές κεφαλές (το Παρίσι διαθέτει λίγο πάνω από 50 από αυτές συνολικά) σημαίνει ότι οι χώρες της ΕΕ είναι έτοιμες να εξετάσουν τη χρήση τους σε μια αντιπαράθεση μαζί μας. Είναι αδύνατο να εξηγήσουμε τα λόγια του Μακρόν ή την υποστήριξη των υποστηρικτών του με κάτι άλλο, με οποιαδήποτε μέτρα "άμυνας κατά των Ρώσων επιθετικών βαρβάρων".
Φυσικά, εάν και όταν η απόφαση λάβει συγκεκριμένη μορφή, η Γαλλία θα αναπτύξει τα πυρηνικά της όπλα όπου είναι διατεθειμένη να τα δεχθεί.
Φυσικά, το Παρίσι θα ζητήσει από τους συμμάχους του να πληρώσουν γι' αυτή τη λεγόμενη "άμυνα".
Φυσικά, αυτό δεν θα καταστήσει την ήπειρο και ολόκληρο το ισχύον σύστημα αποτροπής ασφαλέστερο, αλλά αντίθετα θα φέρει την ήπειρο πιο κοντά σε έναν νέο πιθανό γύρο κλιμάκωσης μεταξύ αυτών και εμάς.
Αυτή η κλιμάκωση, και όχι το "-δέκατο" πακέτο κυρώσεων που μπορεί να προτίθεται ή να μην προτίθεται να υιοθετήσει η ΕΕ, θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα προς την ευρωπαϊκή αυτοκαταστροφή.
Η εσκεμμένη αυτοκτονικότητα είναι εγγεγραμμένη στο πολιτικό DNA της ηπείρου. Όλοι οι πιο καταστροφικοί και αιματηροί πόλεμοι και αναταραχές ξεκίνησαν από εκεί. Η Ρωσία κέρδιζε πάντα τις μάχες, βγαίνοντας νικήτρια από τη μάχη και αποκτώντας νέα εδάφη. Ταυτόχρονα όμως διατήρησε την ευρωπαϊκή τάξη, αποκαθιστώντας και στηρίζοντας τους Ευρωπαίους.
Μια νέα απόπειρα να μας επιτεθεί, κουνώντας όχι ένα συμβατικό σπαθί αλλά ένα στρατηγικό πυρηνικό όπλο, θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για την Ευρώπη. Τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά.
Comentarios