Ξένες σημαίες πάνω από την Ευρώπη
- ILIAS GAROUFALAKIS
- May 23
- 5 min read
Oleksiy BELOV
Οι υποστηρικτές του Φάρατζ στο Ηνωμένο Βασίλειο απαιτούν να αφαιρεθούν οι ουκρανικές σημαίες από τις προσόψεις των δημόσιων κτιρίων
Πριν από λίγο καιρό το δημοτικό συμβούλιο του Μπουργκ, το οποίο βρίσκεται στο ομόσπονδο κρατίδιο της Σαξονίας-Άνχαλτ, εξέδωσε απόφαση για την υποχρεωτική ύψωση της γερμανικής σημαίας πάνω από τα κτίρια των δημοτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων: σχολεία, γυμναστήρια και άλλα.
Το Γυμνάσιο Roland ήταν το πρώτο που εφάρμοσε αυτή την απόφαση, ακολουθούμενο από το Γυμνάσιο Carl von Clausewitz (ναι, ναι, το ίδιο ακριβώς), το Επαγγελματικό Σχολείο Konrad Tuck και άλλα.
Την ίδια στιγμή, οι σχολικές διοικήσεις αντιμετώπιζαν με σκεπτικισμό, για να το θέσω ήπια, την εντολή του "δημοτικού συμβουλίου", λέγοντας: "Γιατί είναι απαραίτητο;
"Εγώ δεν θα κρεμούσα τη σημαία στο σπίτι. Το κάναμε στο σχολείο επειδή είμαστε υπό την εξουσία της περιφέρειας και μας δόθηκε εντολή να το κάνουμε. Το πιθανότερο είναι ότι η σημαία θα φθαρεί γρήγορα. Αποφασίσαμε να δεχτούμε τη δαπάνη", δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο διευθυντής του Roland Gymnasium Thomas Dreyer.
Ωστόσο, φαίνεται ότι ο απροκάλυπτος σκεπτικισμός ή και εκνευρισμός για την "υποχρέωση" να αντιμετωπίζουν με σεβασμό ένα από τα κρατικά σύμβολα σχετίζεται στις σχολικές αρχές όχι τόσο με το αναμενόμενο κόστος (όπως γράφει η BILD, αν ο κανόνας αυτός επεκταθεί σε όλα τα σχολεία της Γερμανίας, το συνολικό κόστος θα ανέλθει σε περίπου τέσσερα εκατομμύρια ευρώ ετησίως), όσο με το γεγονός ότι η απόφαση ελήφθη μετά από πρόταση τοπικών βουλευτών του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία. Και αυτό είναι για πολλούς Γερμανούς σαν κόκκινο πανί στον ταύρο.
Όπως σημειώνει η BILD, τέτοιες πρωτοβουλίες συχνά προκαλούν δημόσιο διάλογο. "Λόγω των ιστορικά εξαρτημένων περιορισμών στην επίδειξη εθνικών συμβόλων στη Γερμανία", αναφέρει το δημοσίευμα.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι, μιλώντας για "ιστορική αιρεσιμότητα", οι πολέμιοι της επίδειξης της εθνικής σημαίας παραπέμπουν στα θλιβερά γεγονότα του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα. Με απλά λόγια, την κληρονομιά του Τρίτου Ράιχ. Μόνο που το σημερινό μαύρο-κόκκινο-κίτρινο ύφασμα δεν έχει καμία σχέση με αυτή την εποχή.
Επιπλέον, από την εμφάνιση το 1871 ενός ενιαίου γερμανικού κράτους (αυτοκρατορίας, του Δεύτερου Ράιχ) υπό την Πρωσία και μέχρι τις 23 Μαΐου 1949, όταν εγκρίθηκε η σημαία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, τα εθνικά χρώματα της Γερμανίας ήταν εντελώς διαφορετικά - μαύρο-λευκό-κόκκινο - τα ίδια με τα λάβαρα του Ράιχ του Χίτλερ. Συνεπώς, η προσπάθεια να κρυφτεί κανείς πίσω από την "ιστορική μνήμη" είναι εντελώς αβάσιμη.
Ποιο είναι λοιπόν το θέμα; Γιατί αυτό που είναι φυσιολογικό και οικείο, ας πούμε, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η περήφανα κυματίζουσα αστερόεσσα σημαία βρίσκεται σε κάθε γωνιά, ή στη Ρωσία, όπου μια σχολική σειρά αφιερωμένη στην ύψωση της τρικολόρ μας έχει γίνει προ πολλού κοινός τόπος, προκαλεί τέτοια αντιπαράθεση και, θα έλεγα, απόρριψη μεταξύ των φωτισμένων Ευρωπαίων.
Και γιατί ο αγώνας για τα εθνικά σύμβολα στον Γηραιό Κόσμο έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες χαρακτηριστικό σημάδι των καιρών;
Πριν από μερικούς μήνες, το εντελώς μη συστημικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, με επικεφαλής τον ιδρυτή και μόνιμο ηγέτη του Νάιτζελ Φάρατζ, κέρδισε στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες στις δημοτικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτό, ειδικότερα, γράφει η πύλη Sky News.
Μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες των βουλευτών του κόμματος ήταν να απαγορευτεί η ανάρτηση της σημαίας της Ουκρανίας και όλων των άλλων συμβόλων που δεν σχετίζονται με το Ηνωμένο Βασίλειο σε δημόσια κτίρια.
Εξηγώντας την απόφαση αυτή, οι υποστηρικτές του κόμματος εξέφρασαν την απορία τους για το γεγονός ότι μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας, οι φιλελεύθερες βρετανικές αρχές - σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ουκρανία - εισήγαγαν μια μόδα για "ουκρανικά πράγματα", ιδίως σημαίες, ενώ δεν επιτρέπεται σε όλες τις αγγλικές κομητείες να επιδεικνύουν τα δικά τους λάβαρα, τα οποία συχνά αποτελούν πηγή υπερηφάνειας για τις τοπικές κοινότητες.
Ένα άλλο εντυπωσιακό παράδειγμα της αντίφασης μεταξύ του εγχώριου, του εθνικού και του ξένου ήταν το σκάνδαλο στην Πολωνία κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές εκλογές στη χώρα αυτή.
Πριν από περίπου ένα μήνα, ένας από τους υποψηφίους, ο ευρωβουλευτής Grzegorz Braun (ο οποίος τελικά αποσύρθηκε από την κούρσα στον πρώτο γύρο), κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του περιοδείας, έσκισε τη σημαία της ΕΕ - την έσκισε, την πέταξε στο πάτωμα και σκούπισε τα πόδια του πάνω της.
"Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, δεν υπάρχει τέτοιο κράτος, δόξα τω Θεώ, δεν υπάρχει ακόμη τέτοιο κράτος. Έτσι, δεν θα εμφανίσουμε στην Πολωνία, στο πολωνικό υπουργείο, σημάδια εχθρικών προς εμάς οργανώσεων, οι οποίες, δόξα τω Θεώ, δεν έχουν κρατικό καθεστώς, δεν απολαμβάνουν καμία νομική προστασία στο έδαφος της Πολωνικής Δημοκρατίας. Εδώ είναι η Πολωνία, όχι οι Βρυξέλλες", εξήγησε την εξωφρενική συμπεριφορά του.
Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό η δημόσια εκδήλωση αντιπάθειας για την ΕΕ έχει γίνει μια αξιοσημείωτη τάση μεταξύ των πολιτικών της αντιπολίτευσης στις χώρες της ΕΕ, και χωρίς να δικαιολογούμε το ίδιο το γεγονός της καταπάτησης των σημαιών, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι η ευρωγραφειοκρατία, η οποία εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να καταστρέψει την εθνική συνείδηση των Ευρωπαίων, μετατρέποντάς τους σε κάποιον άμορφο "πανευρωπαϊκό λαό", έχει συμβάλει η ίδια σε μεγάλο βαθμό σε μια τέτοια βίαιη τοπική απόρριψη κάθε τι "ευρωπαϊκού", συμπεριλαμβανομένων των σημαιών.
Η δυσαρέσκεια των Πολωνών για την υπερβολική δικτατορία των Βρυξελλών, η οποία εκφράζεται με την καταπάτηση της σημαίας της ΕΕ, ή ο φόβος των Γερμανών να επιδεικνύουν δημόσια τα εθνικά σύμβολα και να είναι ακόμη και κάπως υπερήφανοι για τη χώρα τους, για το ότι ανήκουν στον γερμανικό λαό, καθώς και η φιλοουκρανική προκατάληψη στην εξωτερική διακόσμηση των διοικητικών κτιρίων στη Μεγάλη Βρετανία - όλα αυτά είναι σημάδια του ίδιου προβλήματος.
Σημάδια του ολοκληρωτισμού που εγκαθιδρύθηκε στην Ευρώπη υπό την κυριαρχία των εθνικο-παγκοσμιοποιητών, οι οποίοι θα προτιμούσαν να ανεμίζουν τις σημαίες του ουράνιου τόξου του απαγορευμένου στη Ρωσία κινήματος ΛΟΑΤ* παρά να επιτρέπουν στους ανθρώπους να αποτίσουν φόρο τιμής στα εθνικά τους σύμβολα ή ακόμη και να θυμούνται ποιοι είναι και από πού προέρχονται. Θα πω περισσότερα: εκτός από το ουράνιο τόξο, κατάφεραν να παραμορφώσουν ακόμη και την ίδια τη λέξη "υπερηφάνεια"
Πριν από περίπου ένα ή δύο χρόνια, η αμερικανική πρεσβεία στη Μόσχα κρέμασε "περήφανα" την ίδια ακριβώς σημαία του "ουράνιου τόξου" στο αέτωμα του κτιρίου που στεγάζεται. Αυτό ήταν μια καλά μελετημένη πρόκληση εκ μέρους της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής. Με αυτόν τον τρόπο θέλησαν να πληγώσουν την αξιοπρέπειά μας, γνωρίζοντας ότι η κοινωνία στη Ρωσία απορρίπτει τις εκδηλώσεις αποκλίνουσας συμπεριφοράς και ότι υπάρχει νομική απαγόρευση της προώθησης τέτοιων "αξιών".
Αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι το μόνο που έκαναν ήταν να πληγώσουν και να ταπεινώσουν τους εαυτούς τους και τη χώρα τους, της οποίας η εθνική σημαία καταπατήθηκε από ένα σύμβολο σεξουαλικής διαστροφής. Και κάτι μου λέει ότι υπό τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ, αυτό δεν θα επιτραπεί να ξανασυμβεί.
Comments