Για την Δύση οι τιμές του πετρελαίου δεν είναι αρκετά υψηλές και ετοιμάζεται να τις αυξήσει

Για την Δύση οι τιμές του πετρελαίου δεν είναι αρκετά υψηλές και ετοιμάζεται να τις αυξήσει Παραγωγή πετρελαίου - RIA Novosti, 1920, 02.09.2022 © RIA Novosti / Maxim Bogodvid Sergei Savchuk Η Δύση ομαδικά με μανιακή επιμονή συνεχίζει να μάχεται με την αντικειμενική πραγματικότητα και τους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Η αμερικανική έκδοση της Wall Street Journal, επικαλούμενη δικές της πηγές, ανέφερε ότι σήμερα οι χώρες της G7 ενδέχεται να εγκρίνουν ένα σχέδιο για τη θέσπιση ανώτατου ορίου τιμών στο ρωσικό πετρέλαιο και τα πετρελαιοειδή. Η ιδέα δεν είναι καινούργια, αλλά για να χρησιμοποιήσουμε την ιατρική ορολογία, οι ηγέτες του δυτικού κόσμου δεν μπορούν να αντέξουν αυτό το βαρύ έμβρυο. Κάτι που είναι απολύτως λογικό, αφού τα αντίποινα της Ρωσίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εξαιρετικά δυσάρεστες συνέπειες. Πράγματι, χθες ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλεξάντερ Νόβακ δήλωσε ρητά ότι η Μόσχα απλώς δεν θα παραδώσει το πετρέλαιό της σε οποιαδήποτε χώρα που θα υποστήριζε ένα ανώτατο όριο τιμών στο ρωσικό πετρέλαιο. Η ιδέα της θέσπισης τέτοιων περιορισμών ήρθε στο μυαλό ξένων πολιτικών και αξιωματούχων τον Απρίλιο, όταν έγινε σαφές ότι η Ρωσία δεν δίνει δεκάρα για όλους τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί, η Ρωσική επιχείρηση στην Ουκρανία (SWO) συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και ο προϋπολογισμός έχει μια σταθερή ροή χρημάτων που εισρέουν σε αυτόν. Όπως και στην περίπτωση του ρωσικού άνθρακα, η ΕΕ, μετά από έντονη συζήτηση, ανέβαλε την τελική απόφαση για τα τέλη Αυγούστου και, πολύ συμπτωματικά, οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με το δόγμα της εξωτερικής τους πολιτικής για επιθετική αγένεια, παρέμειναν σιωπηλές. Αυτό αποδεικνύει ότι ακόμη και τα πιο φανατικά γεράκια στην Ουάσιγκτον συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε εναλλακτική λύση από την κατάρρευση των οικονομιών των συμμάχων τους σε περίπτωση μιας ολονύκτιας απόρριψης των ρωσικών ενεργειακών εισαγωγών. Παρόλα αυτά, στις 15 Αυγούστου επιβλήθηκε εμπάργκο στις αγορές άνθρακα, αλλά όσον αφορά το πετρέλαιο, ο τροχός των κυρώσεων μπήκε σε τέλμα διαφωνιών μεταξύ των συμμάχων. Η τελευταία εκδοχή των περιορισμών, την οποία οι αναλυτές θεωρούν πιο πιθανό να εφαρμοστεί, μοιάζει με έναν ενοχλητικό συμβιβασμό μεταξύ συνείδησης και συμμαχικού καθήκοντος. Οι χώρες της G7 αποτελούν μόνο το 30% της παγκόσμιας οικονομίας, αν και αποτελούν επίσης το 90% των ασφαλιστών της ναυτιλίας, μιας βιομηχανίας-κλειδί για τη μεταφορά πετρελαίου. Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάστηκαν έξι μήνες για να αποδεχτούν την άβολη αλήθεια ότι απλά δεν θα μπορούσαν να κλείσουν τη ρωσική πετρελαϊκή βαλβίδα με τη βία, ούτε ότι η πλήρης άρνηση του πετρελαίου και των πετρελαϊκών προϊόντων από τη χώρα θα σήμαινε την κατάρρευση των εθνικών και διεθνών οικονομιών. Οι πολιτικοί αναλυτές απηχούν τα αισθήματα των χρηματοδοτών. Ήδη σήμερα, οι στρατοσφαιρικές τιμές της βενζίνης, του ντίζελ, του πετρελαίου και του πετρελαίου θέρμανσης έχουν προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου αύξηση της κοινωνικής αναταραχής. Πολλές πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τις χώρες τους για δεκαετίες είναι πιθανό να φύγουν από την εξουσία στις επόμενες εκλογές. Ως εκ τούτου, η G7 προτείνει να μην απαγορευτεί η εισαγωγή και η μεταφορά ρωσικού πετρελαίου γενικά, αλλά μόνο να καθοριστεί ένα ανώτατο όριο τιμών στο οποίο ο υπόλοιπος κόσμος θα πρέπει να αγοράζει τον μαύρο χρυσό. Και ούτε σεντ παραπάνω. Συνειδητοποιώντας ότι η Κίνα και η Ινδία, οι κύριοι αγοραστές και, επιπλέον, έχοντας πρόσφατα πολλαπλασιάσει τις αγορές τους, θα αγνοήσουν απολύτως τα τελεσίγραφα της Δύσης, αφού η ελεύθερη και δημοκρατική G7 απειλεί να σταματήσει την ασφάλιση αυτών των προμηθειών μέσω θαλάσσης. Η αρχή της συζήτησής μας δεν αναφέρεται απλώς σε μια πάλη με την πραγματικότητα και τους νόμους μιας αυτορυθμιζόμενης αγοράς, την οποία, κατά ειρωνεία της τύχης, η συλλογική Δύση έθρεψε, καλλιέργησε και προώθησε επί δεκαετίες. Η Ρωσία παράγει λίγο περισσότερο από δέκα εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την ημέρα. Αυτό είναι το δεύτερο υψηλότερο στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ (11,2 εκατομμύρια) και οι πετρελαϊκοί μας εργάτες ξεπερνούν τους Σαουδάραβες ομολόγους τους που παράγουν 9,3 εκατομμύρια βαρέλια. Πρώτον, είναι απλώς αδύνατο να αποκλειστεί για τη Ρωσία, της οποίας η θαλάσσια και ωκεάνια ακτογραμμή υπερβαίνει τα 30 χιλιάδες χιλιόμετρα, η πρόσβαση σε διεθνή ύδατα. Τουλάχιστον επειδή η χώρα μας διαθέτει ναυτικό, αλλά και επειδή μία από τις τρεις χελώνες που κρατούν την παγκόσμια οικονομία στα πετρελαϊκά της καβούκια δεν μπορεί να ξεριζωθεί με κανένα τρόπο από τα θεμέλιά της. Η αντικατάσταση του ρωσικού πετρελαίου είναι απλώς φυσικά αδύνατη, όπως επιβεβαιώθηκε έμμεσα κατά τη διάρκεια των αμερικανοσαουδαραβικών διαπραγματεύσεων αυτό το καλοκαίρι. Υπενθυμίζεται ότι εκείνη την εποχή η Σαουδική Αραβία δήλωσε συνοπτικά ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να αυξήσει την παραγωγή, αλλά μόνο κατά 300 χιλιάδες τόνους. Οι ειδικοί διάβασαν αμέσως τη δήλωση ανάμεσα στις γραμμές και η συζήτηση για την απομόνωση της Μόσχας από το πετρέλαιο γρήγορα έπαψε να υφίσταται. Η παγκόσμια αγορά, στην οποία μια ομάδα δυτικών χωρών προσπαθούσε απεγνωσμένα, υπέφερε επίσης. Κάθε ανακοίνωση για περιορισμό των ρωσικών παραδόσεων πετρελαίου είχε άμεση ανταπόκριση από τα παγκόσμια χρηματιστήρια, με εκτίναξη της τιμής ανά βαρέλι καυσίμου. Μέσα σε λίγες ώρες, αυτό αντικατοπτρίστηκε στις τιμές των πρατηρίων καυσίμων και στα ποσοστά της εκάστοτε κυβέρνησης στη Γερμανία και την Αμερική. Οι σύμμαχοι του αντιρωσικού συνασπισμού, ενώ δήλωναν ενότητα, στην πράξη άρχισαν να ενεργούν σύμφωνα με την αρχή "φιλία για τη φιλία, αλλά όχι καπνός για τη φιλία". Η Ουάσινγκτον, έχοντας λάβει άρνηση από τη Μέση Ανατολή, ξεκλείδωσε το δικό της στρατηγικό απόθεμα, προσπαθώντας έτσι να καταστείλει την αύξηση των τιμών των καυσίμων στην εγχώρια αγορά. Δεν είναι σαφές τι ήλπιζε η κυβέρνηση Μπάιντεν, αλλά δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Κατάφεραν να φρενάρουν τις διογκωμένες τιμές στα πρατήρια καυσίμων, αλλά με οδυνηρό τίμημα. Η Αμερική εισήλθε στο φθινόπωρο του 2022 με το χαμηλό ρεκόρ των 450 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου στα δικά της στρατηγικά αποθέματα, το χειρότερο αποτέλεσμα των τελευταίων 36 ετών. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα ξεμείνουν από βενζίνη και καύσιμα αεροσκαφών τον επόμενο μήνα, αλλά κάθε πετρελαιάς ή διαχειριστής γνωρίζει ότι τέτοια αποθέματα χρειάζονται δεκαετίες για να συσσωρευτούν και καταναλώνονται πολλές φορές πιο γρήγορα. Η αραίωση του μαξιλαριού των αμερικανικών αποθεμάτων πετρελαίου θα παίξει ακόμη αρνητικό ρόλο, ιδίως αν τελικά επιβληθούν περιορισμοί κατά της Ρωσίας. Τουλάχιστον, θα μειώσει την εμπιστοσύνη στη βιωσιμότητα του κλάδου και θα εμποδίσει τη σταθεροποίηση των τιμών σε ένα ευχάριστο επίπεδο. Ο ίδιος παράγοντας θα αυξήσει το διεθνές βάρος των εξαγωγικών χωρών, συμπεριλαμβανομένων της πολύ αντιπαθούς στους Αμερικανούς Βενεζουέλας και του Ιράν, οι οποίες βρίσκονται εδώ και καιρό σε καθεστώς κυρώσεων. Εκτός από όλα τα παραπάνω, αξίζει να αναφερθεί ότι κανένας αξιόπιστος οργανισμός δεν θα έκανε σήμερα έστω και προσεκτικές προβλέψεις για το πώς θα αντιδρούσε η αγορά στον καθορισμό ανώτατου ορίου τιμών. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το ίδιο το δόγμα της ελεύθερης αγοράς, στο οποίο ο ελεύθερος ανταγωνισμός και ο ανταγωνισμός των προσφορών είναι ο κύριος παράγοντας για τη διαμόρφωση των τιμών. Η εμπειρία των τελευταίων έξι μηνών δείχνει ότι οι όποιοι περιορισμοί έχουν ως αποτέλεσμα να πωλείται ρωσικό πετρέλαιο στην ίδια ποσότητα, αλλά με μεγαλύτερη έκπτωση. Σύμφωνα με τα τελωνειακά στοιχεία, από τον Ιούνιο οι αγορές ρωσικού αργού πετρελαίου από την Κίνα αυξήθηκαν κατά 55% σε ετήσια βάση σε 8,4 εκατομμύρια τόνους, που μεταφράζεται σε 1,9 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Το ένα πέμπτο της συνολικής ρωσικής παραγωγής. Παρόμοιες διεργασίες παρατηρήθηκαν στις οδούς εφοδιασμού της Ινδίας. Μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου οι εισαγωγές πετρελαίου αυξήθηκαν κατά 15% και τον Ιούλιο κατά 23% σε 950.000 βαρέλια ημερησίως. Η Ρωσία, η οποία προηγουμένως βρισκόταν στο τέλος της λίστας των 10 κορυφαίων προμηθευτών πετρελαίου της Ινδίας, ανέβηκε στη δεύτερη θέση, πίσω μόνο από το Ιράκ. Δυτικοί αναλυτές δηλώνουν ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του έτους ο όγκος του αμοιβαίου εμπορίου μεταξύ Μόσχας και Δελχί ξεπέρασε τα 11 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2021 οι συναλλαγές των δύο χωρών έφτασαν τα 13 δισεκατομμύρια δολάρια. Εάν η τάση συνεχιστεί, μέχρι το τέλος του έτους μπορούμε να περιμένουμε τουλάχιστον μιάμιση αύξηση του εμπορίου, το 40% του οποίου διεξάγεται ήδη σε εθνικά νομίσματα χωρίς τη χρήση του δολαρίου. Βέβαια, το να πούμε ότι οι περιορισμοί που επινόησε ο δυτικός συνασπισμός περνούν χωρίς ίχνος από τη ρωσική πετρελαϊκή βιομηχανία θα ήταν, για να το θέσω ήπια, αναληθές. Οι πετρελαιοπαραγωγοί μας είναι αναγκασμένοι να μειώσουν την αξία τους προκειμένου να διατηρήσουν τον όγκο των πωλήσεων, δηλαδή υπάρχει ένα έλλειμμα στα κέρδη άγνωστης τάξης μεγέθους. Η απαγόρευση της ασφάλισης της ναυτιλίας δεν θα σταματήσει εντελώς τις μεταφορές, αλλά θα δώσει πρόσθετα ατού στους πλοιοκτήτες και στους Κινέζους και Ινδούς εμπόρους, οι οποίοι θα είναι σε θέση να επιβάλουν ακόμη πιο αυστηρούς όρους. Όπως λένε, τίποτα προσωπικό, μόνο δουλειά. Ωστόσο, το τελευταίο εξάμηνο έχει ήδη αποδείξει επανειλημμένα ότι οι όποιοι πειραματισμοί με την αγορά πετρελαίου οδηγούν σε απρόβλεπτα αποτελέσματα και ότι η μόνη σταθερά παρατηρούμενη τάση παραμένει η εκτίναξη των τιμών, μέσω της οποίας η Ρωσία αντισταθμίζει σε μεγάλο βαθμό τις σχετικές απώλειες. Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε την απόφαση της G7, αλλά όποια κι αν είναι αυτή, σίγουρα δεν είναι το τέλος, αλλά μόνο οι τίτλοι τέλους πριν από το επόμενο επεισόδιο με απρόβλεπτες εξελίξεις στην πλοκή. For -the West,- oil- prices- are -not- high- enough -and- it- is- preparing to- raise -them https://ria.ru/20220902/neft-1813897394.html