Το τελεσίγραφο του Τραμπ: όλοι είναι πρόθυμοι να συμφωνήσουν, κανείς δεν είναι πρόθυμος να συμμορφωθεί
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Oct 2
- 5 min read

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 02.10.2025
© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη
Pietr Akopov
Απογοητευμένος από τις προοπτικές επίλυσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ο Ντόναλντ Τραμπ επικεντρώθηκε στη Μέση Ανατολή, δημοσιοποιώντας το «ειρηνευτικό σχέδιο» για τη Γάζα. Και αμέσως έθεσε τελεσίγραφο στη ΧΑΜΑΣ: έχετε τρεις-τέσσερις ημέρες για να το αποδεχτείτε, και σε περίπτωση άρνησης, οι ΗΠΑ «θα επιτρέψουν στον Ισραήλ να κάνει ό,τι χρειάζεται» — και την παλαιστινιακή ομάδα περιμένει «πολύ θλιβερό τέλος». Είναι κατανοητό ότι τα τελεσίγραφα του Τραμπ έχουν την τάση να παρατείνονται στο χρόνο, και η ΧΑΜΑΣ, μετά από όσα έχει περάσει τα τελευταία δύο χρόνια (αν και και πριν από αυτό, για αρκετές δεκαετίες, υπήρχε πραγματική καταδίωξη εναντίον της), δεν φοβάται την απειλή της καταστροφής. Ωστόσο, αυτή τη φορά, αν και όχι αμέσως και με επιφυλάξεις, η ΧΑΜΑΣ πιθανότατα θα δεχτεί το τελεσίγραφο, επειδή η υλοποίηση του σχεδίου του Τραμπ είναι μη ρεαλιστική.
Ναι, είναι απίθανο, αν και έχει ήδη υποστηριχθεί όχι μόνο από τον Νετανιάχου, αλλά και από σημαντικές μουσουλμανικές χώρες (από τη Σαουδική Αραβία έως την Ινδονησία).
Ο σχέδιο προβλέπει τη διακοπή των εχθροπραξιών από τον ισραηλινό στρατό και ακόμη και τη μερική απόσυρση των στρατευμάτων, μετά την οποία, εντός τριών ημερών, θα πρέπει να απελευθερωθούν όλοι οι επιζώντες όμηροι και να παραδοθούν οι σοροί των νεκρών, σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση από το Ισραήλ μέρους των Παλαιστινίων κρατουμένων. Η ΧΑΜΑΣ θα πρέπει να παραδώσει τα όπλα της και να «συμφωνήσει σε ειρηνική συνύπαρξη», μετά την οποία τα μέλη της θα αμνηστευθούν. Ο ισραηλινός στρατός αποσύρεται ακόμη περισσότερο, αλλά παραμένει στη Γάζα. Ξεκινά η παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και η αποκατάσταση της υποδομής του τομέα, ο οποίος περνά υπό τη διοίκηση «προσωρινής κυβέρνησης, αποτελούμενης από τεχνοκρατική, απολιτική παλαιστινιακή επιτροπή».
Αλλά αυτός ο φορέας θα ασχοληθεί μόνο με τη δημιουργία συνθηκών διαβίωσης για τους Παλαιστινίους μετά από δύο χρόνια κόλασης, ενώ ο ίδιος θα βρίσκεται υπό την εποπτεία του Συμβουλίου Ειρήνης — ενός «διεθνούς μεταβατικού φορέα» με επικεφαλής τον Τραμπ και με τη συμμετοχή, μεταξύ άλλων, του πρώην βρετανού πρωθυπουργού Μπλερ. Αυτός ακριβώς ο φορέας θα διαχειρίζεται τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της Γάζας, ενώ οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να προετοιμάσουν ένα «πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», μετά το οποίο θα τους μεταβιβαστεί η διαχείριση του τομέα. Όμως, χωρίς τη Χαμάς, η οποία πρέπει να συμφωνήσει να μην συμμετέχει στη διαχείριση της Γάζας «ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα, ούτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή».
Και το πιο σημαντικό: στην περιοχή του τομέα θα αναπτυχθούν προσωρινές διεθνείς δυνάμεις σταθεροποίησης (κατά πάσα πιθανότητα, αποτελούμενες από στρατιωτικούς από χώρες του τρίτου κόσμου, συμπεριλαμβανομένων μουσουλμανικών χωρών). Και ακριβώς σε αυτές θα μεταβιβάσει σταδιακά ο ισραηλινός στρατός τον έλεγχο της Γάζας.
Έτσι, το Ισραήλ είναι έτοιμο να παραιτηθεί από τον έλεγχο της Γάζας υπέρ των «διεθνών» δυνάμεων, οι οποίες θα διοικούνται ανεπίσημα από τους Αμερικανούς; Τυπικά ναι, αλλά στην ουσία ο Νετανιάχου έχει ήδη δηλώσει ότι ο ισραηλινός στρατός θα παραμείνει στο μεγαλύτερο μέρος του τομέα. Διότι ο Ισραήλ θα καθορίζει ο ίδιος τους όρους μεταβίβασης της επικράτειας και μπορεί πάντα να βρει έναν λόγο για να καθυστερήσει, για παράδειγμα, δηλώνοντας ότι δεν είναι ικανοποιημένος με τον τρόπο που προχωρά η διαδικασία αποστρατιωτικοποίησης της ΧΑΜΑΣ.
Αλλά η αποστρατιωτικοποίηση είναι κατ' αρχήν απαράδεκτη για τη ΧΑΜΑΣ, όσο το Ισραήλ δεν αποσύρει τα στρατεύματά του από τον τομέα; Ναι, και το κίνημα το έχει ήδη δηλώσει, όπως και το γεγονός ότι θεωρεί απαράδεκτη την παρουσία ξένων στρατευμάτων στο έδαφος της Γάζας. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή οι ισλαμικές χώρες ασκούν πίεση στο παλαιστινιακό κίνημα, αναγκάζοντάς το να αποδεχτεί τους όρους του Τραμπ. Γιατί;
Επειδή όλοι βλέπουν στο σχέδιο του Τραμπ το δικό τους συμφέρον. Και αν για τις ισλαμικές χώρες είναι σημαντικό απλώς να σταματήσει η γενοκτονία των Παλαιστινίων, ο Νετανιάχου θεωρεί ότι το σχέδιο του δίνει τη δυνατότητα να βγει από έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει. Πιο συγκεκριμένα, όχι από τον πόλεμο, αλλά από την επιχείρηση καταστροφής της Γάζας, την οποία το Ισραήλ μπορεί να συνεχίσει για μερικά ακόμη χρόνια, τα οποία, ωστόσο, δεν έχει πλέον στη διάθεσή του. Λίγο ακόμα και το Ισραήλ θα χαρακτηριστεί επίσημα από τη διεθνή κοινότητα ως κράτος που διέπραξε γενοκτονία, και καμία Αμερική δεν θα μπορεί να το αποτρέψει. Ο Νετανιάχου είναι έτοιμος να αποχωρήσει από τη Γάζα, παραδίδοντάς την υπό τον έλεγχο των Αγγλοσαξόνων, οι οποίοι θα προσελκύσουν αραβικά κεφάλαια και επενδύσεις για την ανοικοδόμησή της. Κανείς δεν σκοπεύει να παραδώσει τον έλεγχο της Γάζας στους ίδιους τους Παλαιστινίους, επειδή η προσωρινή επιτροπή μπορεί να λειτουργεί για δεκαετίες, ενώ δεν υπάρχει καμία συζήτηση για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Παλαιστίνης.
Ο προτελευταίος σημείο του σχεδίου του Τραμπ αναφέρει ότι «καθώς προχωρά η διαδικασία αποκατάστασης της Γάζας και με την πιστή εφαρμογή των προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων της παλαιστινιακής διοίκησης, ενδέχεται τελικά να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια πραγματική πορεία προς την αυτοδιάθεση και την κρατική υπόσταση των Παλαιστινίων». Η συσσώρευση επιφυλάξεων επιτρέπει στον Νετανιάχου να καυχιέται ότι το σχέδιο δεν αναφέρει καθόλου τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, κάτι στο οποίο είναι κατηγορηματικά αντίθετος.
Δηλαδή, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας έναν στους δέκα από τους 2,5 εκατομμύρια κατοίκους της Γάζας και μετατρέποντας τη ζωή των υπολοίπων σε πραγματικό κόλαση, το Ισραήλ απλώς φέρνει στον τομέα την αγγλοσαξονική-αραβική διαχειριστική επιτροπή, η οποία τώρα θα αφοπλίσει τη ΧΑΜΑΣ και θα είναι υπεύθυνη για την αποκατάσταση της σκόπιμα κατεστραμμένης υποδομής, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ασφάλεια του εβραϊκού κράτους; Ναι, έτσι το βλέπει ο Νετανιάχου, ο οποίος είναι σίγουρος ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα συμβεί. Γιατί; Τουλάχιστον επειδή σκοπεύει να συνεχίσει την υφέρπουσα προσάρτηση στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού, δηλαδή την κατάληψη του εδάφους του δεύτερου μέρους του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους. Δεν υπάρχει καμία απαγόρευση για αυτό στο σχέδιο του Τραμπ — εκεί αναφέρεται μόνο ότι το Ισραήλ δεν θα καταλάβει και δεν θα προσαρτήσει τη Γάζα. Όμως, το Ισραήλ ήδη την έχει καταλάβει, και οι όροι μεταβίβασης της περιοχής στις «διεθνείς δυνάμεις σταθεροποίησης» θα καθοριστούν από το Ισραήλ, και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η πλήρης αποχώρηση των στρατευμάτων από τη Γάζα θα καθυστερήσει για πολλά χρόνια.
Δηλαδή, με τις δικές του ενέργειες, το Ισραήλ θα ανατρέψει το σχέδιο, αφήνοντας τους Αγγλοσάξονες και τους Άραβες μόνους με τους κατοίκους της Γάζας, οι οποίοι θα πρέπει να επιλέξουν ως ηγέτες Παλαιστίνιους που είναι «απολιτικοί» και δεν έχουν καμία σχέση με τη ΧΑΜΑΣ. Σε 80 χρόνια, το Ισραήλ έκανε τα πάντα για να πολιτικοποιήσει στο μέγιστο βαθμό όλους τους Παλαιστινίους, και η ΧΑΜΑΣ είναι σήμερα η πιο δημοφιλής παλαιστινιακή δύναμη όχι μόνο στη Γάζα, αλλά και στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη. Είναι αδύνατο να την αποσπάσει από τους Παλαιστινίους, ενώ η «εξόντωση της ΧΑΜΑΣ» είναι εφικτή μόνο με τη δολοφονία όλων των ενεργών ανδρών αυτού του λαού, αλλά ο Νετανιάχου δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε το χρόνο για κάτι τέτοιο.
Γι' αυτό ελπίζει να εμπλέξει τους Αγγλοσάξονες στην επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος, ώστε να αναλάβουν τον έλεγχο της Γάζας, ενώ ο ίδιος θα συνεχίσει την υφέρπουσα επέκταση στη Δυτική Όχθη, καταστρέφοντας κάθε πιθανότητα δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους στο μέλλον. Ο Νετανιάχου πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο εγγυάται την ασφάλεια και τη σιγουριά του Ισραήλ για το μέλλον, αν και στην πραγματικότητα, στερώντας από τους Παλαιστινίους την ελπίδα να δημιουργήσουν το δικό τους κράτος δίπλα στο Ισραήλ, τους αφήνει μόνο μία επιλογή: να απαιτήσουν τη δημιουργία του αντί του Ισραήλ.
Πριν από εκατό χρόνια, οι Αγγλοσάξονες πείστηκαν για την ανάγκη να συμφωνήσουν στη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη — και το επέβαλαν στους Άραβες που τους ήταν τότε υποταγμένοι. Η ιδέα του εβραϊκού κράτους κατέληξε σε εκατομμύρια Παλαιστίνιους πρόσφυγες και δεκαετίες αγώνων του Ισραήλ ενάντια στη δημιουργία της Παλαιστίνης. Αλλά τι θα συμβεί αν οι αγγλοσαξονικές ελίτ και οι γεωπολιτικοί υπολογισμοί αλλάξουν και αρχίσουν να πιέζουν το Ισραήλ να δημιουργήσει παλαιστινιακό κράτος; Όχι με τον Τραμπ, αλλά το σχέδιό του για την επιστροφή των Αγγλοσαξόνων στην Αγία Γη μπορεί να είναι το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.







Comments