top of page

Η Ευρώπη δεν είχε αρκετό χρόνο για την Ουκρανία

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Oct 3
  • 5 min read
ree

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 03.10.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Ουκρανός πολιτικός αναλυτής Βλαντιμίρ Κορνίλοφ

Στην Κοπεγχάγη πραγματοποιήθηκε μια πολύ απειλητική σύνοδος κορυφής. Άτυπη, αλλά απειλητική. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν δύο βασικά ζητήματα: πώς να προστατεύσουν την ήπειρο από τους «ύπουλους Ρώσους» και το παραδοσιακό — πώς να βοηθήσουν περαιτέρω την Ουκρανία;

Όλα ξεκίνησαν με πολύ αυστηρές δηλώσεις ότι η σύνοδος κορυφής θα λάβει αποφάσεις που «θα πληγώσουν τη Ρωσία» και θα απαντήσουν κατηγορηματικά στον «υβριδικό πόλεμο» που υποτίθεται ότι έχει ξεσπάσει εναντίον της Ευρώπης. Ιδιαίτερα στις πτήσεις των μυστηριωδών UAV πάνω από τη Δανία. Σύμφωνα με την εύστοχη έκφραση της πρωθυπουργού της χώρας, Μότε Φρέντερικσεν, «δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι επρόκειτο για ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη». Η παλιά καλή φόρμουλα «highly likely», που έχει δοκιμαστεί από τους Ευρωπαίους εδώ και χρόνια, δεν έχει πάει πουθενά.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ηγέτες της ΕΕ έφτασαν αποφασισμένοι στην Κοπεγχάγη για να δώσουν μια εξίσου αποφασιστική απάντηση και να μετατρέψουν επιτέλους το εμπορικό μπλοκ σε στρατιωτικό! Μην εκπλαγείτε από αυτές τις επαναλήψεις, αλλά ακριβώς η λέξη «αποφασιστικός» ακούστηκε πιο συχνά από τα χείλη των Ευρωπαίων που συγκεντρώθηκαν την παραμονή της συνάντησης. «Είμαστε ανήσυχοι, είμαι πολύ ανήσυχος — και τώρα ήρθε η ώρα για αποφασιστική δράση!» — δήλωσε με θάρρος ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας Πέτερ Ορπό, ο οποίος έφτασε στη σύνοδο κορυφής.

 

Το πιο αστείο είναι ότι στη συνέχεια είπε: «Έχουμε δείξει αλληλεγγύη τα τελευταία δύο δεκαετίες, για παράδειγμα, σε θέματα όπως ο κοροναϊός, η οικονομία και η μετανάστευση. Τώρα ήρθε η ώρα να δείξουμε αλληλεγγύη στον τομέα της άμυνας». Λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο οι ευρωπαϊκές χώρες έκλεβαν μεταξύ τους εμβόλια κατά του κορονοϊού και ακόμη και ιατρικές μάσκες, ή τον τρόπο με τον οποίο η Γαλλία συμβάλλει τώρα στην παράνομη μετανάστευση στη Βρετανία, η έννοια της αλληλεγγύης στην Ευρώπη είναι αρκετά ευέλικτη.

Γενικά, μια τέτοια «αλληλεγγύη» προς την Ουκρανία εκδηλώθηκε και στη σύνοδο κορυφής της Κοπεγχάγης. Δηλαδή, πριν από τη συνάντηση υπήρξε αρκετή φασαρία. Ιδιαίτερα η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα, οι οποίοι άρχισαν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα προσφέρει το πιο οδυνηρό πλήγμα στους Ρώσους.

Το Politico ρώτησε τρεις δυτικούς διπλωμάτες — φυσικά, ανώνυμα (στην Ευρώπη υπάρχει τέτοια ελευθερία συζήτησης, που είναι προτιμότερο να μην εκφράζεις φωναχτά κριτική προς την ηγεσία) — και αυτοί εξήγησαν: «Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι δύο ηγέτες ήθελαν να προκαλέσουν αίσθηση ήταν ότι αγωνίζονται για να παραμείνουν επίκαιροι και θέλουν να δείξουν ότι προσωπικά κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν την Ουκρανία». Αλλά ακόμη και οι υποστηρικτές τους παραδέχτηκαν ότι οι προτάσεις και των δύο έμοιαζαν μάλλον λαϊκιστικές.

Έτσι, ο Κόστα υποστήριξε την ιδέα της κατάργησης του δικαιώματος βέτο για τη λήψη απόφασης σχετικά με την ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να παρακάμψει την αρνητική στάση της Ουγγαρίας. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, έπεσε θύμα βέτο από την Ουγγαρία. Για κάποιο λόγο, η πιο κυρίαρχη χώρα της ΕΕ δεν ήθελε να στερηθεί την κυριαρχία της. Οι Ευρωπαίοι αντέδρασαν περίπου με τον ίδιο τρόπο στην ιδέα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να μεταβιβάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις εξουσίες της σε θέματα άμυνας και ασφάλειας. Όλοι συμφώνησαν ότι μέχρι το 2030 η Ευρώπη θα είναι σε θέση να οργανώσει την άμυνά της για να αντιμετωπίσει τους Ρώσους, αλλά ταυτόχρονα εξέφρασαν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι η Ρωσία δεν μένει στάσιμη και εξελίσσεται, και κατά συνέπεια, ο στόχος της Ευρώπης μεταβάλλεται συνεχώς. Έτσι, θα μας ζητήσουν: «Σταματήστε, παρακαλώ, μας εμποδίζετε να σας στοχεύσουμε».

Ωστόσο, όλοι με άνευ προηγουμένου ενθουσιασμό άρχισαν να συζητούν την ιδέα της κατάσχεσης των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων — πολλοί στην Ευρώπη είναι πάντα έτοιμοι να λεηλατήσουν τα ξένα περιουσιακά στοιχεία. Κατά συνέπεια, ξέσπασε έντονη συζήτηση γύρω από την ιδέα του Φρίντριχ Μέρτζ για «πιστώσεις αποζημίωσης» προς την Ουκρανία. Είναι προφανές ότι το Κίεβο κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες δημοσίων σχέσεων για να πείσει τους Ευρωπαίους πόσο λαμπρή είναι η ιδέα να χορηγηθεί δάνειο στην Ουκρανία με την ελπίδα ότι η Ρωσία θα το επιστρέψει κάποια στιγμή με «αποζημιώσεις».

Ακόμη και σε τρίτους προσέφυγαν — έτσι, η πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Καναδά Χρίστια Φρίλαντ, που είναι άμεση απόγονος ναζιστικού συνεργάτη, έγραψε επείγον άρθρο πριν από τη σύνοδο κορυφής στην Κοπεγχάγη, στο οποίο εξηγούσε πόσο υπέροχο είναι να χρησιμοποιούνται τα κατασχεθέντα από τη Ρωσία κεφάλαια για στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου. Εξήγησε στους Ευρωπαίους ότι δεν είναι αυτοί που βοηθούν το Κίεβο, αλλά η Ουκρανία που σώζει ολόκληρο το συλλογικό Δυτικό κόσμο, πολεμώντας για τα συμφέροντά του ενάντια στη Ρωσία.

Ναι, αλλά μερικοί ανεύθυνοι Ευρωπαίοι άρχισαν να κάνουν άβολες ερωτήσεις. Για παράδειγμα, τι θα γίνει αν η Ρωσία δεν πληρώσει αποζημιώσεις; Εμείς όμως καταλαβαίνουμε ότι όχι μόνο δεν θα πληρώσει, αλλά θα έχει και το δικαίωμα να θέσει το ζήτημα των αποζημιώσεων από την ουκρανική κυβέρνηση και τις δυτικές χώρες που την υποστήριξαν για τις καταστροφές που προκάλεσαν για αρκετά χρόνια στις ρωσικές περιοχές, κυρίως στο Ντονμπάς. Και τι θα κάνουν μετά οι Ευρωπαίοι με τις «εγγυήσεις» σε χαρτί για αυτά τα δάνεια; Από ποιον θα πάρουν τα χρήματα;

Δεν είναι περίεργο ότι η Βέλγία, όπου φυλάσσονται κυρίως τα κατασχεθέντα ρωσικά χρήματα, ήταν η πιο ενεργή στην αντίδρασή της ενάντια σε αυτό το τρελό σχέδιο. Ο πρωθυπουργός της χώρας, Bart De Wever, δείχνοντας πλήρη άγνοια της ιστορικότητας της στιγμής, δήλωσε: «Να πάρουμε τα χρήματα του Πούτιν και να μεταφέρουμε όλους τους κινδύνους στη Βέλγιο; Θα είμαι απολύτως σαφής: αυτό δεν θα συμβεί!».

Γύρω από αυτά τα ζητήματα επικεντρώθηκαν οι έντονες συζητήσεις στην Κοπεγχάγη. Αρχικά, η σύνοδος κορυφής είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει δύο ώρες, αλλά τελικά διήρκεσε πάνω από τέσσερις και... κατέληξε στο τίποτα. Επιπλέον, οι ηγέτες της ΕΕ ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ με τις διαμάχες για το πώς να χτίσουν ένα «τείχος από drones» και να κλέψουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, που δεν πρόλαβαν να περάσουν στο θέμα της Ουκρανίας. Οι διοργανωτές της συνάντησης δικαιολογήθηκαν αργότερα: «Οι διαπραγματεύσεις για την άμυνα διακόπηκαν όχι λόγω διαφωνιών, αλλά επειδή όλοι ήθελαν να μιλήσουν για μερικά λεπτά. <…> Η προεδρεύουσα χώρα, η Δανία, δεν ήθελε να διακόψει κανέναν, δεδομένης της σημασίας του θέματος».

Οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν την εκδήλωση περίμεναν ότι οι ηγέτες της Ευρώπης θα δειπνούσαν με τη δανική βασιλική οικογένεια και στη συνέχεια θα συνέχιζαν τη συζήτηση, εστιάζοντας επιτέλους στην Ουκρανία και στα σχέδια για πόλεμο με τη Ρωσία. Αλλά δεν είναι τυχαίο που ο Μπουλάτ Οκουτζάβα τραγουδούσε κάποτε για τις «σταγόνες του δανικού βασιλιά»: «Ο βρυχηθμός των όπλων, ο σφυριγμός των σφαιρών, ο ήχος των ξιφών και των σπαθιών διαλύονται εύκολα στον ήχο αυτών των σταγόνων». Έτσι και έγινε: μετά το δείπνο με τις «σταγόνες του Δανού βασιλιά», η συζήτηση δεν συνεχίστηκε. Και ο Κόστα έγραψε ότι το θέμα της Ουκρανίας θα συζητηθεί στην επίσημη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 23-24 Οκτωβρίου.

Όλα σωστά, η Ουκρανία θα περιμένει. Και για να μην νιώθουν οι ίδιοι οι Ουκρανοί τόσο προσβεβλημένοι, στην Κοπεγχάγη μια σειρά κυβερνητικών κτιρίων φωτίστηκε με τα χρώματα της ουκρανικής σημαίας. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι έτσι.

Όχι, χθες έφεραν και τον ίδιο τον Ζελένσκι, του έδωσαν την παραδοσιακή «στιγμή δόξας» και του έδωσαν ακόμη και την ευκαιρία να διδάξει δημοσίως στους Ευρωπαίους πώς να καταρρίπτουν τα drones. Ωστόσο, το κύριο μυστικό το κράτησε κρυφό από αυτούς — πώς να καταρρίπτουν τα drones με βάζα με τουρσιά. Αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο τώρα στους Δανούς. Αλλά προφανώς, αυτό είναι τεχνογνωσία για εσωτερική χρήση και όχι για την Ευρώπη. Η ουκρανική αλληλεγγύη — είναι ακόμα πιο φοβερή.

 

 

 

 

 

 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page