Τι θα συμβεί όταν ο Μπάιντεν απομακρυνθεί

© REUTERS / Ken Cedeno Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν - RIA Novosti, 1920, 24.08.2021

Dmitriy Kosyrev Μόλις οι συνάδελφοι του προέδρου των ΗΠΑ Τζόζεφ Μπάιντεν άρχισαν να μιλούν για τη βίαιη απομάκρυνσή του από τον Λευκό Οίκο - την παραπομπή του σε δίκη - άρχισαν να τους εξηγούν γιατί αυτό δεν πρέπει να γίνει. Ναι, αν και οι Αμερικανοί (και οι Ευρωπαίοι και πολλοί άλλοι) βράζουν από οργή τόσο για την Αμερικανική φυγή από το Αφγανιστάν όσο και - κυρίως - για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε και μίλησε ο κύριος του Οβάλ Γραφείου σε αυτή την κατάσταση.

Αλλά γιατί δεν μπορεί να απομακρυνθεί; Μια δηκτική φωνή ήρθε από την πλευρά των Ρεπουμπλικανών, από το American Thinker: Ο Μπάιντεν δεν είναι μόνο αδικαιολόγητος, αλλά και αθάνατος. Αποδεικνύεται ότι πρόκειται για το πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου τμήματος του αμερικανικού Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο ο αντιπρόεδρος (στην προκειμένη περίπτωση η Kamala Harris) προεδρεύει της Γερουσίας. Αλλά δεν ψηφίζει. Εάν όμως η ψηφοφορία είναι ισομερώς μοιρασμένη 50/50, δίνει την ψήφο της, η οποία αποφασίζει για την τύχη του νομοσχεδίου. Και αυτή είναι η κατάσταση σήμερα στη Γερουσία: ακριβώς οι μισοί Ρεπουμπλικάνοι και ο ίδιος αριθμός Δημοκρατικών. Τι θα συμβεί αν ο Μπάιντεν απομακρυνθεί "για το Αφγανιστάν" ή, για να το θέσουμε ευγενικά, για ιατρικούς λόγους - και τη θέση του πάρει η Καμάλα Χάρις; Τότε μπλοκάρεται ολόκληρη η ατζέντα των Δημοκρατικών. Τα νομοσχέδια που έχουν περάσει από τη Βουλή των Αντιπροσώπων (στην οποία οι Δημοκρατικοί έχουν την πλειοψηφία) δεν θα περάσουν ούτε από τη Γερουσία. Οποιοσδήποτε διορισμός, συμπεριλαμβανομένου του διορισμού νέου αντιπροέδρου, δεν μπορεί να εγκριθεί. Για να μην αναφέρουμε ότι και η ίδια η Γερουσία θα παραλύσει. Και έτσι θα είναι μέχρι τον Ιανουάριο του 2023, όταν, μετά τις εκλογές στο Κογκρέσο, θα συνέλθει η νέα Βουλή των Αντιπροσώπων και η νέα Γερουσία. Ένας "Αμερικανός στοχαστής" είναι βέβαιος ότι οι Δημοκρατικοί θα έχουν μεγάλο πρόβλημα σε αυτές τις εκλογές - μεταξύ άλλων, λόγω της φυγής από το Αφγανιστάν. Δηλαδή πήραν την εξουσία μάταια, έκαναν μια θρασύτατη απάτη με την επιστολική ψήφο και όλα τα υπόλοιπα. Μένει, βέβαια, να ελπίζουμε ότι οι βουλευτές δεν θα ψηφίζουν πάντα σύμφωνα με την κομματική γραμμή , αλλά σήμερα θα περίμενε κανείς μάλλον να συμπλεύσουν με τους Ρεπουμπλικάνους παρά το αντίθετο. Αυτή η απλή πολιτική πραγματικότητα εξηγεί μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς της Kamala Harris. Για αρχή, φρόντισε να μην μπει στο κάδρο όταν ο Μπάιντεν εκφώνησε την περίφημη ομιλία του για το Αφγανιστάν την περασμένη εβδομάδα. Κακόβουλες γλώσσες υποστηρίζουν ότι όταν την έσπρωξαν σε αυτό το κάδρο απάντησε: Όχι, δεν θα μου φορτώσετε αυτές τις αηδίες. Αυτή την εβδομάδα πήγε στη Σιγκαπούρη (από ό,τι φαίνεται δεν υπάρχει πουθενά αλλού, εκτός από τη Νέα Ζηλανδία) και εκεί, μεταξύ άλλων, μίλησε στα Αμερικανικά στρατεύματα στη βάση Τσανγκί, επιπλήττοντας την Κίνα. Στη συνέχεια πήγε στο Βιετνάμ. Η ιστορία οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: η δημοκρατία, ακόμη και αν είναι στημένη, δεν μπορεί να σώσει τη χώρα αν αυτή χωρίζεται εδαφικά -για χρόνια- στα δύο. Η λέξη "εδαφικά" σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι η διάσπαση αντικατοπτρίζεται ακριβώς στην άνω βουλή, η οποία συγκροτείται με βάση "δύο άνδρες από κάθε πολιτεία". Δηλαδή, τα μισά από τα εδάφη των ΗΠΑ έχουν στείλει Ρεπουμπλικανούς στην Ουάσιγκτον. Επιπλέον: πολλοί προσπαθούν τώρα να μαντέψουν τι θα κάνουν οι Δημοκρατικοί σε μια τέτοια κατάσταση: θα σπείρουν τον όλεθρο, θα σφίξουν τις βίδες; Ή ... θα μετατραπούν σιγά-σιγά σε Ρεπουμπλικάνους; Η τελευταία περίπτωση αφορά ένα δημοσίευμα στην Washington Post, τη ναυαρχίδα των Δημοκρατικών, το οποίο εξηγεί στους Ρεπουμπλικάνους: Ο δικός μας Μπάιντεν είναι σαν τον δικό σας Τραμπ με το σύνθημά του "Πρώτα η Αμερική". Μόνο η δική του εκδοχή αυτής της ιδέας παίζεται ελαφρά. Αποδεικνύεται - υποστηρίζει το δημοσίευμα - ότι οι οπαδοί και των δύο κομμάτων δεν επιθυμούν την παρέμβαση των ΗΠΑ σε συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Πράγματι, το 57% των Ρεπουμπλικανών και το 67% των Δημοκρατικών αμφισβητούν την ανάγκη συνέχισης της επιχείρησης στο Αφγανιστάν. Και ενώ ο πρόεδρος Τραμπ δήλωσε ότι δεν θέλει να μετατρέψει τα αμερικανικά στρατεύματα στο εξωτερικό σε τοπικούς "αστυνομικούς", ο Μπάιντεν είχε υποστηρίξει το ίδιο χρόνια πριν. Και στην πραγματικότητα, ο Μπάιντεν είναι ο Τραμπ σήμερα: άφησε σε ισχύ τους δασμούς του Τραμπ κατά της Κίνας, την πολιτική του για τους μετανάστες. Ο σημερινός πρόεδρος, όπως και ο προηγούμενος, δεν κάνει το εμβόλιο κατά του κορωναϊού σε κάθε είδους κατοίκους μακρινών χωρών. Το πιο σημαντικό είναι ότι μισεί την Κίνα όσο και ο Τραμπ, αλλά προσπαθεί να ασκήσει μια αντι-κινεζική πολιτική πιο διακριτικά. Αποσύρει τα στρατεύματά του από το Αφγανιστάν ("ξεχνώντας" πολλούς από τους δικούς του στρατιώτες εκεί) προκειμένου να επικεντρώσει όλη του την ενέργεια στην Κίνα. Τέλος, ο Τραμπ δεν έχει συμβουλευτεί τους συμμάχους του όταν κάνει κάτι στη διεθνή σκηνή - και ούτε ο Μπάιντεν, με την πορεία του στο Αφγανιστάν, ζήτησε την άδεια κανενός. Και όλα αυτά καταλήγουν να ονομάζονται "Δόγμα Μπάιντεν". Το οποίο, σύμφωνα με την Washington Post, είναι στην πραγματικότητα το "Δόγμα Τραμπ", το ίδιο αλλά διαφορετικό γιατί είναι εύκολο. Είναι δύσκολο να πει κανείς τι θα σώσει την Αμερική στην παρούσα κατάσταση: τόσο το πολιτικό της σύστημα όσο και την "παγκόσμια ηγεσία" της. Η ομορφιά σίγουρα δεν θα την σώσει, αλλά η αίσθηση του χιούμορ μπορεί κάλλιστα να τη σώσει. https://ria.ru/20210824/bayden-1746933538.html