Alesya Miloradovich Η Μπριζίτ Μπαρντό θυμάται τα παιδικά της χρόνια με τις ταυτότητες: όλα είναι όπως επί Χίτλερ, μόνο τα σκηνικά έχουν ανανεωθεί Τον Δεκέμβριο του 2020, το βρετανικό περιοδικό The Economist, γνωστό για τις κωδικοποιημένες προβλέψεις του, έδωσε ένα άλλο αίνιγμα που περιελάμβανε "μαθήματα covid", "το μέλλον του Χονγκ Κονγκ", "την κατάρρευση των τραπεζών" και, φυσικά, "η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί!". Το show πρέπει να συνεχιστεί!
Και η παράσταση συνεχίζεται . Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο ξέφρενη. Αξίζει να ανοίξετε ένα Γαλλικό δελτίο ειδήσεων: ... για την οργάνωση του ελέγχου των υγειονομικών καρτών στα εμπορικά κέντρα θα κοστίσει 30 χιλιάδες ευρώ για μία πόρτα, ...από τις 12 Αυγούστου, οι εξετάσεις PCR θα κοστίζουν 25 ευρώ, ...ένας καρκινοπαθής δεν μπορεί να πάει στο ραντεβού του για χημειοθεραπεία επειδή δεν έχει το Δελτίο Υγείας (Πράσινο Διαβατήριο), το οποίο από τις 9 Αυγούστου έχει γίνει υποχρεωτικό στη Γαλλία για όλους τους επισκέπτες σε μπαρ, εστιατόρια, κινηματογράφους, τους ασθενείς στα νοσοκομεία και τους επιβάτες των δημόσιων μέσων μεταφοράς. Ο άρρωστος δεν θα επιτρέπεται να δει γιατρό ή να υποβληθεί σε κάποια επέμβαση και αν ο άτυχος άνθρωπος το ξεπεράσει, κινδυνεύει να του επιβληθεί πρόστιμο 15.000 ευρώ ή να του επιβληθεί φυλάκιση ενός έτους "για έκθεση άλλων σε κίνδυνο".
Οι άνθρωποι μοιράζονται μυστικές διευθύνσεις "ανθρώπινων" ξενοδοχείων και καφετεριών για να μείνουν, να φάνε. Οι άνθρωποι είναι αποσυνδεδεμένοι, αλλά ενώνονται, δημιουργώντας λέσχες. Η Μπριζίτ Μπαρντό θυμάται τα παιδικά της χρόνια με τις ταυτότητες: όλα είναι όπως ήταν επί Χίτλερ, μας διαβεβαιώνει η ηθοποιός, μόνο τα σκηνικά έχουν ανανεωθεί. Το Ισραήλ έχει εξοριστεί από τα πρωτοσέλιδα των Γαλλικών μέσων ενημέρωσης, είναι πλέον άβολο: υπάρχει νέα αύξηση των ασθενειών στη χώρα-σημαία των εμβολιασμών.
Ανησυχητικά νέα έρχονται από τα υπερπόντια εδάφη της Γαλλίας - Γουαδελούπη, Μαρτινίκα, Ρεϋνιόν. Οι τουρίστες έχουν απομακρυνθεί από εκεί και έχουν φθάσει στρατιωτικές μονάδες από τη μητροπολιτική Γαλλία, αν και δεν έχουν εντοπιστεί σημάδια του COVID-19 ή άλλου είδους επιδημίας. Τουλάχιστον από τους ντόπιους. Αλλά μπορεί κανείς να δει καλύτερα από το Παρίσι. Και όπως ακριβώς πριν από 80 χρόνια, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, οι διανοούμενοι επέλεξαν τη μετανάστευση ως μέσο αγώνα (ή επιβίωσης;). Τη δεκαετία του 1940 κατέφυγαν στην Αγγλία, τώρα στην Ανατολική Ευρώπη- δεκάδες χιλιάδες Γάλλοι έχουν ήδη πάει εκεί, και πολλοί το παραδέχονται για πάντα.
Τα πρόστιμα, οι συλλήψεις, οι τιμωρίες είναι λέξεις που δεν φεύγουν από τις σελίδες των φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης. Όλοι εύχονται σε όλους να είναι καλά, όλοι νοιάζονται για την υγεία εκείνων που στερούνται αμέσως την υγεία τους με φανταστικά πρόστιμα για φανταστικά αδικήματα. Η μεθοδολογία είναι στοιχειώδης: διαιρέστε τους πάντες, και στη συνέχεια ενώστε τους, αλλά με εντελώς διαφορετικούς λόγους. Και ποιος είναι ο διαμορφωτής σε αυτό το ατελιέ για τρελούς; Ποιοι είναι οι ωφελημένοι αυτής της αχαλίνωτης δημοκρατίας στη χώρα της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφοσύνης; Για ποιον η Γαλλική άρχουσα τάξη βγάζει τα κάστανα από την καμένη Γαλλία; Γιατί πριονίζουν τόσο άγρια το κλαδί στο οποίο κάθονται άνετα; Μήπως είναι η Γενική Διεύθυνση Δημοσιίων οικονομικών DGFIP, η οποία ανησυχεί για την εξαπάτηση του φτωχού πληθυσμού; Ή ένας νοητός Μπιλ Γκέιτς και μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία; Ή μήπως είναι τα ερπετοειδή από τον πλανήτη Νιμπίρου; Ή κάποιοι άλλοι πλειοψηφούντες; Οι πλειοψηφούντες μέτοχοι είναι άγνωστοι, αλλά οι μειοψηφίες μπορούν να κατονομαστούν. Είναι οι γκρίζες ζώνες - τα εθνοτικά γκέτο του Παρισιού και άλλων πόλεων, τα προάστια με συγκεντρωμένο μουσουλμανικό πληθυσμό. Έχουν τα δικά τους εστιατόρια, τη δική τους "δουλειά", τους δικούς τους μισθούς, τους δικούς τους νόμους. Είναι η ώρα τους. Γκρι. Το θήραμα πέφτει στα χέρια τους από μόνο του , και το κράτος ή αυτό στο οποίο μετατρέπεται το κράτος χρησιμεύει ως κυνηγός. Αν θέλετε να επιβιώσετε, ενταχθείτε στους γκρίζους. Οι γκρίζοι δεν ενδιαφέρονται για υγειονομικά περάσματα, δεν πρόκειται να πάνε σε εστιατόρια, θέλουν να τους ανήκουν. Και τι γίνεται με τον πρόεδρο Μακρόν, ρωτάτε; Τίποτα. Macron, tout en déclaration, rien en action... Είναι μόνο λόγια και καμία πράξη. ...Σήμερα το πρωί τηλεφώνησε ο παλιός μου φίλος, ένας Γάλλος δημοσιογράφος και εκδότης. Ρώτησε αν είναι δυνατόν να μετακομίσει νόμιμα στη Ρωσία για μόνιμη διαμονή ή για να ζητήσει πολιτικό άσυλο... Οι Γάλλοι σκέφτονται τη μόνιμη διαμονή στη Ρωσία... Λεζάντα: REUTERS/Eric Gaillard
Υ.Γ. Σε κάποια πράγματα μπορεί να έχω ενδοιασμούς αλλά δεν σημαίνει ότι κλείνω τα μάτια στην αντίθετη άποψη. Εμπιστοσύνη σε κανέναν και για τίποτα.
Comentarios