Ο Μπάιντεν γίνεται μαριονέτα του Πούτιν.
Vladimir Kornilov
Έχει γίνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια κάθε συνάντηση μεταξύ των προέδρων των ΗΠΑ και της Ρωσίας να συνοδεύεται από προκλήσεις και σφοδρές προσπάθειες να διακοπεί. Ας θυμηθούμε τουλάχιστον πώς το 2018, λίγες ώρες πριν από τη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι του Ντόναλντ Τραμπ και του Βλαντιμίρ Πούτιν, έγινε γνωστή η σύλληψη της Ρωσίδας Μαρίας Μπούτινα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ή πώς η Ουκρανία οργάνωσε μια πρόκληση στα στενά του Κερτς, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για να ακυρωθεί η συνάντηση των προέδρων στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στο Μπουένος Άιρες.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τώρα, την παραμονή της συνάντησης Πούτιν-Μπάιντεν στη Γενεύη, θα υπάρξουν επίσης προκλήσεις και προσπάθειες, αν όχι να τη διακόψουν, τουλάχιστον να την περιπλέξουν, να δημιουργήσουν ένα απαράδεκτο υπόβαθρο για αυτήν.
Βέβαια, οι Αμερικανοί Ρεπουμπλικάνοι προσπαθούν τα μέγιστα, καθώς έχουν αποφασίσει να ξεπληρώσουν και με το παραπάνω τους Δημοκρατικούς για όλες τις παρενοχλήσεις του Τραμπ και τους ίδιους που κατηγορούσαν ως φιλορώσους κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας του. Ο γερουσιαστής Τεντ Κρουζ, τον οποίο κάποτε ο δημοκρατικός Τύπος αποκαλούσε "μαριονέτα του Πούτιν", λέει τώρα με απροκάλυπτη χαρά παντού πώς ο Μπάιντεν "σέρνεται στο κρεβάτι του Πούτιν, με τη Ρωσία και με τους εχθρούς της Αμερικής".
Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που είναι εξαιρετικά ανήσυχοι για την επερχόμενη σύνοδο κορυφής και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να την εκτροχιάσουν ή να την περιπλέξουν. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν πολλοί "ειδικοί της Ρωσίας" ή λεγόμενοι Κρεμλινολόγοι. Βλέπουν υπαρξιακές απειλές για τον εαυτό τους σε κάθε τέτοια συνάντηση και τρομοκρατούνται από τη φοβερή λέξη "επαναφορά". Αν και κανείς δεν πιστεύει πραγματικά στην πιθανότητα μιας επαναφοράς μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας (σύμφωνα με τα λόγια του Σεργκέι Λαβρόφ, "συσσωρεύονται τόσα πολλά που θα είναι δύσκολο να τα ξεκαθαρίσουμε"), οι Κρεμλινολόγοι της Δύσης φοβούνται ακόμη και την παραμικρή υπόνοια οποιασδήποτε αναθέρμανσης των σχέσεων.
Στην προθυμία τους να δημιουργήσουν μια αφόρητη πληροφοριακή ατμόσφαιρα γύρω από την επικείμενη συνάντηση, έχουν καταπατήσει ακόμη και τα ιερά, υπονοώντας δημοσίως ότι ο Τραμπ έχει βγάλει περισσότερο νόημα από την εξωτερική του πολιτική απ' ό,τι ο Μπάιντεν τώρα.
Μια πρόσφατη στήλη στους Times, την οποία υπογράφει ο κύριος Κρεμλινολόγος της Βρετανίας Έντουαρντ Λούκας, ο οποίος εδώ και χρόνια ηγείται μιας "σταυροφορίας" κατά της Ρωσίας στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, είναι πολύ αποκαλυπτική από αυτή την άποψη. Ισχυριζόμενος ότι "η ομάδα του Μπάιντεν επαναλαμβάνει τα λάθη της κυβέρνησης Ομπάμα" για τη Ρωσία, ο Λούκας κάνει δηλώσεις που μέχρι πρόσφατα φάνταζαν αδιανόητες για τον φιλελεύθερο δυτικό Τύπο: "Αντιθέτως, η φήμη του Ντόναλντ Τραμπ για ασυνεπή εξωτερική πολιτική φαίνεται όλο και πιο αδικαιολόγητη. Είχε δίκιο για την Κίνα... Σωστά καταδίκασε τη Γερμανία για τη φιλάργυρη, ανίκανη και εφησυχαστική προσέγγισή της στην άμυνα. Επίσης, αύξησε τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη". Και αυτό γράφεται από έναν άνθρωπο που πριν από λίγο καιρό ισχυριζόταν ότι "ο Τραμπ έχει γίνει σύμμαχος του Πούτιν στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Δύσης". Μπορεί κανείς να φανταστεί το επίπεδο του φόβου του εσωτερικού επικριτή της Ρωσίας ενόψει της συνάντησης της Γενεύης, αν πήγαινε σε μια τέτοια επανεξέταση του ρόλου του Τραμπ στην παγκόσμια ιστορία.
Ένας άλλος τακτικός μαχητής κατά του Κρεμλίνου, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Ρωσία Michael McFaul, συμμερίζεται τους φόβους του συναδέλφου του σχετικά με την υποθετική "επαναφορά". Φυσικά, σε αντίθεση με τον Βρετανό, ο Αμερικανός Δημοκρατικός δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει κομπλιμέντα στον Τραμπ, αλλά στην πρόσφατη στήλη του στην Washington Post, καλεί ρητά σε αντιπαράθεση: "Ο στόχος του Μπάιντεν δεν θα πρέπει να είναι η "βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία". Αντ' αυτού, ο Μπάιντεν και η ομάδα του θα πρέπει να θέσουν συγκεκριμένους στόχους ασφάλειας, οικονομίας και αξιών που επιδιώκουν να επιτύχουν και να προετοιμαστούν να απογοητευτούν από εκεί και πέρα".
Ο McFaul ήταν ακόμη πιο ωμός σε συνέντευξή του στο MSNBC: "Αυτό που ελπίζω να μην συμβεί είναι ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν θα συνεχίσει να μιλάει για μια σταθερή και προβλέψιμη σχέση με τον Πούτιν. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί". Ο συνταξιούχος διπλωμάτης εκφράζει επανειλημμένα τις ελπίδες του ότι ο Μπάιντεν στη Γενεύη δεν θα ξεκινήσει σε καμία περίπτωση προσέγγιση με τη Μόσχα, αλλά θα περιοριστεί σε "σκληρά μηνύματα".
Αν κοιτάξει κανείς τις δηλώσεις και τα άρθρα των αναλυτών που αυτοαποκαλούνται "ειδικοί στη Ρωσία", οι σκέψεις τους συμφωνούν. Ο Γάλλος μελετητής του Κρεμλίνου Matthieu Boulegue, ένας από τους συντάκτες της πρόσφατης σκανδαλώδους έκθεσης του βρετανικού Chatham House που ζητούσε την αιώνια απομόνωση της Ρωσίας, προβλέπει την πιθανή έκβαση της συνόδου κορυφής της Γενεύης και γράφει με ειλικρίνεια: "Στην πραγματικότητα, είναι καλό που οι σχέσεις με τη Μόσχα δεν βελτιώνονται τώρα.
Είναι επίσης αηδιασμένος από τις προηγούμενες "επαναφορές" και πιστεύει ότι οι προσπάθειες των δυτικών πολιτικών να επαναδιαπραγματευτούν με τη Μόσχα δείχνουν την "έλλειψη μυϊκής μνήμης", καθώς και τη "συλλογική τους ανικανότητα να μάθουν από την εμπειρία του παρελθόντος". Ο Buleg, συνεχίζοντας τη γραμμή της έκθεσης του Chatham House, ζητά ρητά μια πολιτική αιώνιας αντιπαράθεσης με τους Ρώσους χωρίς καμία πιθανότητα βελτίωσης. Δεν αντιλαμβάνεται καν ότι αντιφάσκει με τον εαυτό του όταν ισχυρίζεται, στο ίδιο άρθρο, ότι η Ρωσία βρίσκεται "σε παρακμή" και ότι πρέπει να παραμείνει (αντί για την Κίνα) προτεραιότητα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής ούτως ή άλλως. Γιατί, θα έλεγε κανείς, θα έπρεπε να ενδιαφέρεται κανείς για έναν ανταγωνιστή που βρίσκεται σε "παρακμή";
Όλα αυτά τα επιχειρήματα έχουν αναρτηθεί στις ιστοσελίδες του Κέντρου Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA), το οποίο έχει γίνει πρόσφατα ένας από τους κύριους παραγωγούς αντιρωσικού υλικού που προσποιείται ότι είναι αναλυτικό. Οι εμπειρογνώμονες της CEPA ζητούν πρόσφατα ανοιχτά "μια ελεγχόμενη αποσύνθεση της Ρωσίας. Τελευταία, ο προαναφερθείς Έντουαρντ Λούκας συνεργάζεται επίσης με αυτό το ίδρυμα. Ο πρώην Ειδικός Αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών για την Ουκρανία, Kurt Volker, ο οποίος έχει κάνει πολλά για την κλιμάκωση της σύγκρουσης στο Donbas, δραστηριοποιείται επίσης σε αυτόν τον πόρο. Αναλύοντας τα πιθανά αποτελέσματα της συνόδου κορυφής της Γενεύης, ο Αμερικανός προειδοποίησε επίσης την ομάδα του Μπάιντεν να μην επιδιώξει "σταθερότητα και προβλεψιμότητα", ζητώντας αντίθετα την επιβολή νέων σκληρών κυρώσεων στη Ρωσία την παραμονή της συνάντησης. Κατά τη γνώμη του, αυτό θα σήμαινε "διαπραγμάτευση από θέση ισχύος. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές από αυτή τη συμβουλή γιατί θα πρέπει να υπάρξει μια συνάντηση για χάρη νέων κυρώσεων. Λες και οι ΗΠΑ δεν έχουν επιβάλει στο παρελθόν πάρα πολλές κυρώσεις χωρίς καμία σύνοδο κορυφής.
Αλλά αυτή είναι η λογική των επαγγελματιών Κρεμλινολόγων, οι οποίοι βλέπουν το καθήκον τους όχι στην εξεύρεση διεξόδου από τις συγκρούσεις, αλλά στην κλιμάκωσή τους. Ορισμένοι από αυτούς (όσοι είναι μεγαλύτεροι) θυμούνται ακόμη τη "φρίκη" της δεκαετίας του 1990, όταν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ μια μεγάλη ομάδα δυτικών σοβιετικών αναλυτών, μεταξύ των οποίων υπήρχαν πραγματικά κάποιοι επαγγελματίες, έμειναν εντελώς άνεργοι. Τα αναλυτικά κέντρα που ειδικεύονταν στο "ρωσικό ζήτημα" περιορίστηκαν και οι προπαγανδιστικές "φωνές" που εξέπεμπαν για τη Σοβιετική Ένωση μειώθηκαν. Στη συνέχεια, η "επανεκκίνηση" της εποχής Ομπάμα χτύπησε ό,τι είχε απομείνει από αυτούς τους ειδικούς, εξ ου και η αποστροφή στην ανάμνησή της. Πολλές από αυτές έχουν παραμεληθεί και ξεχαστεί.
Τα γεγονότα του 2014 δημιούργησαν και πάλι μεγάλη ζήτηση για τις υπηρεσίες εκείνων που ειδικεύονται στην υποδαύλιση αντιρωσικών αισθημάτων στα μέσα ενημέρωσης και στην κοινότητα των εμπειρογνωμόνων. Υπήρξε μια αναγέννηση των Κρεμλινολόγων, οι οποίοι, αν κρίνουμε από τις διαρροές που σχετίζονται με διάφορα έργα όπως η Βρετανική Πρωτοβουλία Ακεραιότητας, έχουν αρχίσει να βγάζουν πολύ καλά χρήματα. Φυσικά, όσοι εμπλέκονται σε τέτοια σχέδια θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ματαιώσουν κάθε ίχνος αποκλιμάκωσης.
Ωστόσο, η αυξημένη ζήτηση για "εμπειρογνώμονες για τη Ρωσία" οδήγησε στο γεγονός ότι αυτές οι τάξεις να γεμίσουν με πρόσωπα που μέχρι τώρα δεν είχαν καμία σχέση με τη Ρωσία ή ακόμη και με το χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ως εκ τούτου, έχουν εμφανιστεί Κρεμλινολόγοι που πιστεύουν ότι η Οδησσός βρίσκεται στην Κριμαία ή που καλούν την Ουκρανία να εξαπολύσει πυραυλική επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας.
Παρεμπιπτόντως, ο τελευταίος "ειδικός" (ο Αμερικανός αρθρογράφος Τομ Ρόγκαν) έφτασε στο σημείο να πει ότι ο Μπάιντεν έχει ήδη "μετατραπεί σε ταχυδρόμο του Ρώσου προέδρου. Και ένας άλλος Αμερικανός δημοσιογράφος, ο Γκλεν Γκρίνγουολντ, ο οποίος έγινε διάσημος στην εποχή του για τη δημοσίευση του υλικού του Έντουαρντ Σνόουντεν, έχει πέσει στο παλιό τραγούδι που τραγουδούσε ο φιλελεύθερος Τύπος για τον Τραμπ: "Τι έχει ο Πούτιν για τον πρόεδρο Μπάιντεν: οικονομικά, πολιτικά ή προσωπικά; Δεν ξέρω την απάντηση, αλλά προφανώς κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ". Αυτό είναι το επίπεδο της νέας δυτικής "ανάλυσης".
Θα δούμε πολύ παρόμοιο υλικό τις επόμενες ημέρες. Φυσικά, ο βαθμός πίεσης των μέσων ενημέρωσης προς τον Μπάιντεν δεν είναι ακόμη συγκρίσιμος με την υστερία κατά του Τραμπ γύρω από το Rushgate. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα ενταθεί αν υπάρξει οποιαδήποτε ένδειξη αποκλιμάκωσης στις σχέσεις μας. Η Κρεμλινολογία, αν και αποκτά όλο και πιο γκροτέσκες μορφές, έχει γίνει μια πολύ επικερδής επιχείρηση για μια σημαντική κατηγορία αυτοαποκαλούμενων ειδικών και δημοσιογράφων. Σίγουρα δεν θα ήθελαν ποτέ μια νέα αποκλιμάκωση, ακόμη και αν υπήρχε μια τέτοια προοπτική.
Vladimir Kornilov, RIA
Πηγή: https://news-front.info/2021/06/09/bayden-stanovitsya-marionetkoy-putina-vladimir-kornilov
Comments