- ILIAS GAROUFALAKIS
Ο Νετανιάχου έπεσε, οι βομβαρδισμοί στη Γάζα δεν τον έσωσαν

Η "πιο παράλογη κυβέρνηση στην ισραηλινή ιστορία" σχηματίζεται
Ίδρυμα Στρατηγικού Πολιτισμού
Dmitry Minin
Στο Ισραήλ, ανακοινώνεται ότι η αντιπολίτευση, την τελευταία στιγμή πριν από τη λήξη της εντολής που έλαβε από τον Πρόεδρο Ρίβλιν στις 3 Ιουνίου, κατάφερε να συγκεντρώσει στην Κνέσετ μια πλειοψηφία ικανή να σχηματίσει τη δική της κυβέρνηση. Ο Νετανιάχου, ο αδιαμφισβήτητος πρωθυπουργός της χώρας επί 12 χρόνια, παραιτείται. Αντιμετωπίζει επικείμενη δίκη για διαφθορά και ίσως φυλάκιση. Ο "μικρός νικηφόρος πόλεμος" που υποκίνησε στη Λωρίδα της Γάζας δεν βοήθησε.
Ότι ήταν αυτός που ξεκίνησε την τελευταία παλαιστινιακή-ισραηλινή κλιμάκωση έχουν πειστεί πολλοί, όπως ο Jeffrey Sachs, σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και διακεκριμένος Εβραίος Αμερικανός οικονομολόγος. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, "αν η κυβέρνηση Μπάιντεν θέλει να τηρήσει τα διεθνώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί πρώτα να δείχνει με το δάχτυλο την Κίνα και στη συνέχεια να κλείνει τα μάτια στις ενέργειες του Ισραήλ - μιας χώρας που εξαρτάται από τα όπλα που προμηθεύουν οι Αμερικανοί και στην οικονομική στήριξή τους".

Ο Μπινιαμίν Νετανιάχου είναι στο τέλος

Jeffrey Sachs
Ο νέος πρόεδρος του Ισραήλ, ο Yitzhak Herzog (γιος του διάσημου πρώην πολιτικού Chaim Herzog, επίσης πρώην προέδρου), που εξελέγη από την Κνεσέτ στις 2 Ιουνίου, ο οποίος εκτελεί κυρίως μόνο τελετουργικά καθήκοντα, δεν θα σώσει τον Netanyahu. Ο τελευταίος προσπάθησε, για την υποστήριξή του στην ψηφοφορία του κοινοβουλίου για την προεδρία, να εξασφαλίσει την υπόσχεση του Herzog για πιθανή αμνηστία, αλλά προφανώς χωρίς αποτέλεσμα. Ο Y. Herzog ήταν πάντα πιο κοντά στην ισραηλινή Αριστερά. Και η νίκη του δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν. Δεν χρειαζόταν την υποστήριξη του Νετανιάχου.

Ο 11ος πρόεδρος του Ισραήλ Yitzhak Herzog
Οι βομβαρδισμοί στη Γάζα είχαν περισσότερο αντιπαραγωγικό αποτέλεσμα για τον Νετανιάχου. Οι δυσανάλογες απώλειες και καταστροφές στις πλευρές, καθώς και ο πανικός στο Ισραήλ, οδήγησαν όχι μόνο πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα σε κορυφαίες χώρες, αλλά και πολλούς εκπροσώπους της εβραϊκής διασποράς σε αυτές, να καταδικάσουν τις ενέργειες της κυβέρνησής του. Ξαφνικά αποδείχθηκε ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ένα αρκετά ισχυρό αντι-ισραηλινό κίνημα στο οποίο συμμετείχαν πολλοί επιφανείς Αμερικανοί Εβραίοι άρχισε να διαμορφώνεται ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρκεί να επισημάνουμε τον πρώην κύριο αντίπαλο του Τζο Μπάιντεν στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών και νυν γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς και τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού λόμπι στο Κογκρέσο από τους Δημοκρατικούς - υποστηρικτές της BLM, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν.

Παλαιστινιακό λόμπι στο Κογκρέσο των ΗΠΑ - A. Ocasio-Cortez, I. Omar, A. Pressley, R. Tlaib
Τα συγχαρητήριά της με την ευκαιρία του συνασπισμού Λαπίντ - Μπένετ απέστειλε επίσης η AIPAC (American Israel Public Affairs Committee), η παλαιότερη και μεγαλύτερη εβραϊκή οργάνωση πίεσης στις ΗΠΑ.

Ακτιβιστής του AIPAC - με την πλάτη στον Νετανιάχου
Το πιο απογοητευτικό πράγμα για τον Νετανιάχου, προφανώς, είναι ότι το ίδιο του το εκλογικό τέχνασμα λειτούργησε εναντίον του. Πριν από τις τελευταίες εκλογές, το Λικούντ, του οποίου ήταν επικεφαλής, κανόνισε τη διάσπαση της Ενωμένης Αραβικής Λίστας, διασπώντας το ισλαμιστικό κόμμα Ρα'αμ. Το Ρα'αμ είχε τέσσερις έδρες στην Κνεσέτ (120 μέλη) και επρόκειτο να της παραχωρηθούν ορισμένα προνόμια με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της σε συνασπισμό με το Λικούντ. Ο ηγέτης της Μανσούρ Αμπάς, ωστόσο, ήταν πιο πανούργος από ό,τι αναμενόταν και έκανε το αντίθετο, ανακοινώνοντας την υποστήριξή του στον ποικιλόμορφο συνασπισμό των αντιπάλων του Νετανιάχου με επικεφαλής τους Λαπίντ και Μπένετ που συγκέντρωσε 57 έδρες.

Ο Μ. Αμπάς και ο B. Νετανιάχου που εγκαταλείφθηκε

Ο Γ. Λαπίντ, ο Ν. Μπένετ και ο Μανσούρ Αμπάς υπογράφουν συμφωνία συνασπισμού
Σε ένα ύφος χαρακτηριστικό μόνο για το Ισραήλ, οι πολιτικοί αυτοί συμφώνησαν ότι ο Μπένετ, ο ηγέτης του δεξιού εθνικιστικού κόμματος Yaminah (7 έδρες), θα είναι πρωθυπουργός για τα δύο πρώτα χρόνια του εκλογικού κύκλου, ενώ ο Λαπίντ, ο πρόεδρος του φιλελεύθερου Yesh Atid, θα είναι πρωθυπουργός για τα επόμενα δύο.
Προς το παρόν, η κύρια συζήτηση στη χώρα αφορά το τίμημα που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν στο "Ρα'αμ" για την υποσχεθείσα υποστήριξή του. "Το Ρα'αμ έγινε το πρώτο αραβικό κόμμα στην ιστορία του Ισραήλ που εντάχθηκε επίσημα στον κυβερνητικό συνασπισμό. Αναφέρεται ότι η κυβέρνηση θα διαθέσει 30 δισεκατομμύρια σέκελ (περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια) τα επόμενα πέντε χρόνια σε διάφορα προγράμματα για την κοινωνική ανάπτυξη του αραβικού τομέα, προκειμένου να υλοποιήσει τους όρους που έχει θέσει. Κατά την επόμενη πενταετία θα διατεθούν 2,5 δισεκατομμύρια Σέκελ για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στον αραβικό τομέα. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί σε ένα δεκαετές σχέδιο για την ανάπτυξη και την επισκευή των υποδομών στις αραβικές περιοχές. Για το σχέδιο αυτό θα διατεθούν 20 δισεκατομμύρια Σέκελ. Οι εκπρόσωποι του Ρα'αμ θα ηγηθούν της Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της Κνεσέτ και της Επιτροπής Αραβικών Υποθέσεων της Κνεσέτ. Ένα μέλος του Ra'am θα διοριστεί στη θέση του αντιπροέδρου της Κνεσέτ. Στον εκπρόσωπο του "Ρα'αμ" έχει επίσης δοθεί η θέση του αναπληρωτή υπουργού στο υπουργείο (όργανο) του επικεφαλής της κυβέρνησης. Για πολλούς Ισραηλινούς, η τιμή αυτή φαίνεται υπερβολική.
Λίγοι στο Ισραήλ πιστεύουν στην ανθεκτικότητα του συνασπισμού που σχηματίστηκε και ότι θα αντέξει μέχρι τις επόμενες εκλογές και ότι ο Λαπίντ θα έχει χρόνο να χρησιμοποιήσει το μέρος της εντολής που του υποσχέθηκαν. Ακριβώς όπως ο ηγέτης του Kahol-Lavan Benny Ganz, στον οποίο είχε υποσχεθεί μια παρόμοια προοπτική ο Νετανιάχου, δεν μπόρεσε να το κάνει στην προηγούμενη κυβέρνηση. Το μόνο κοινό σημείο που έχουν τα μέλη του συνασπισμού είναι η προσωπική τους αντιπάθεια για τον σημερινό πρωθυπουργό, ενώ οι πολιτικές τους κατευθύνσεις βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση. Τα μέσα ενημέρωσης ισχυρίζονται ότι σχηματίζεται "η πιο παράλογη κυβέρνηση στην ιστορία του Ισραήλ".
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον αναμενόμενο πρώτο επικεφαλής της κυβέρνησης, τον Μπένετ, του οποίου οι ακροδεξιές πολιτικές απόψεις συνάδουν σχεδόν απόλυτα με τη γραμμή του Λικούντ. Μια αγεφύρωτη σύγκρουση μεταξύ του Yamin του Bennett και του αραβικού Ra'am ή των σοσιαλδημοκρατών Meretz και Avoda είναι μόνο θέμα χρόνου, πιθανότατα πολύ σύντομα. Είναι αδιανόητο ότι οι βουλευτές του Γιαμίν θα συμφωνούσαν στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναλογική εκπροσώπηση των Αράβων και των μουσουλμάνων στους κρατικούς θεσμούς και τις εταιρείες, μεταξύ άλλων "δώρων". Αυτό φαίνεται να είναι κατανοητό από όλους. Ο υπολογισμός φαίνεται να είναι ότι στο μεταξύ οι Ισραηλινοί πολιτικοί μπορούν να απαλλαγούν πλήρως από τον Νετανιάχου στέλνοντάς τον στη "νομική του κουκέτα". Στη συνέχεια, θα μπορούσαν να διεξαχθούν πρόωρες πέμπτες εκλογές στις οποίες, με την αποδυνάμωση του Λικούντ μετά την αποχώρηση του χαρισματικού ηγέτη του, υπάρχει πιθανότητα σχηματισμού ενός λίγο πολύ σταθερού και ομοιογενούς κυβερνητικού συνασπισμού.
Αλλά αυτός ο συνασπισμός μπορεί ήδη να καταρρεύσει. Ο Νετανιάχου κάνει ό,τι μπορεί για να το πετύχει αυτό. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, κατάφερε να πείσει τον Nir Auerbach, έναν από τους βουλευτές του Yamina, να μην δώσει την ψήφο του στον υποτιθέμενο συνδυασμό, μειώνοντας έτσι τις εντολές του στην Κνεσέτ ακριβώς στο μισό αριθμό, δηλαδή σε 60. Επιπλέον, το ακροαριστερό κόμμα Meretz, το οποίο συμμετέχει σε αυτό, επιμένει σθεναρά να συμπεριληφθούν στο κυβερνητικό πρόγραμμα παροχές για την ομοφυλοφιλική κοινότητα. Αλλά ο ισλαμιστής φονταμενταλιστής ηγέτης της "Ρα'αμ", ο Αμπάς, ο οποίος δεν θα χειροκροτηθεί από τους ψηφοφόρους του για την έγκριση τέτοιων πρωτοβουλιών, δεν θέλει να ακούσει γι' αυτό. Δεν θα φέρει τον ίδιο τον Νετανιάχου πίσω στην εξουσία. Θα επιδεινώσει μόνο τις εντάσεις. Καμία από τις δύο επιλογές δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για το Ισραήλ.

Οι βομβαρδισμοί στη Γάζα δεν έσωσαν τον Μπινιαμίν Νετανιάχου.
Η ισορροπία των κοινωνικών ομάδων του Ισραήλ και των αισθημάτων τους είναι τέτοια που ακόμη και με την αποχώρηση του Νετανιάχου, ο οποίος είναι σαφώς ενοχλητικός για πολλούς, οι επόμενες εκλογές θα φέρουν περίπου το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτός ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί μέχρι η κοινωνία να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει διέξοδος από το αδιέξοδο του Ισραήλ χωρίς μια δίκαιη λύση στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Φωτογραφία λεζάντας: REUTERS/Baz Ratner
https://www.fondsk.ru/news/2021/06/04/netanjahu-pal-bombezhki-gazy-ne-spasli-53715.html