top of page

Ο Ζελένσκι βοήθησε τον Πούτιν με την απάντησή του στην πρόταση του Τραμπ

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Mar 13
  • 3 min read


Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 13.03.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Pyotr Akopov

2004615544

Όχι σήμερα, αύριο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα απαντήσει - και κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του με τον Τραμπ - στην πρόταση για εκεχειρία 30 ημερών που πρότειναν οι Ηνωμένες Πολιτείες και υποστήριξε η Ουκρανία. Αλλά περιμένοντας αυτή την απάντηση (αρκετά προβλέψιμη - αν δεν ξεχνάμε τη θέση του Ρώσου προέδρου), το Κίεβο έχασε μια καλή ευκαιρία να σιωπήσει. Ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι δεν άντεξε - και μίλησε για τις προτάσεις που απευθύνονται στη Μόσχα.

Όχι, οι δηλώσεις του δεν άλλαξαν την πορεία των γεγονότων και δεν επηρέασαν τη στάση του Κρεμλίνου απέναντι στην αμερικανο-ουκρανική πρωτοβουλία, αλλά ήταν μια σαφής επιβεβαίωση αυτού που ο Βλαντιμίρ Πούτιν έλεγε από την αρχή: η ηγεσία του Κιέβου δεν είναι έτοιμη για πραγματικές διαπραγματεύσεις. Ήταν δύσκολο για τον Ζελένσκι να αντισταθεί, διότι αντιλαμβάνεται ότι πολύ σύντομα θα κατηγορηθεί για προδοσία: πρώτα υποσχέθηκε την ήττα της Ρωσίας (με τη βοήθεια της Δύσης), στη συνέχεια υποσχέθηκε την επιστροφή των χαμένων εδαφών και τώρα υπόσχεται εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία από την ίδια τη Δύση. Αλλά δεν θα υπάρξουν εγγυήσεις - και οι πολίτες του θα πειστούν σύντομα γι' αυτό. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο για τον Ζελένσκι να παραμείνει σιωπηλός.

Εδώ μιλάει για αυτό που είναι ουσιαστικά μια αντιστροφή του συνδυασμού που έχουν βγάλει οι Αμερικανοί: "Κανείς μας δεν πιστεύει τους Ρώσους, το έχουμε περάσει αυτό, αλλά δεν πρόκειται να παίξουμε με το αφήγημα ότι δεν θέλουμε να τελειώσει ο πόλεμος. Είμαι πολύ σοβαρός, είναι σημαντικό για μένα να τελειώσει ο πόλεμος. Θέλω ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών να το δει αυτό, θέλω η Ευρώπη, όλοι να είναι σε μια συμμαχία για να αναγκάσουν τη Ρωσία να τερματίσει τον πόλεμο".

Με απλά λόγια: θέλουμε η συλλογική Δύση να ασκήσει πίεση στη Ρωσία για να υποχωρήσει από την Ουκρανία. Και με ποιους όρους; Ουδέτερο καθεστώς, αποστρατιωτικοποίηση, παραίτηση από εδαφικές διεκδικήσεις; Όχι, καθόλου, όλα θα συζητηθούν μετά την εκεχειρία των 30 ημερών. Επιπλέον, το κύριο πράγμα για τον Ζελένσκι είναι "να συμφωνήσουμε με τους συμμάχους μας και να καθορίσουμε σε έγγραφα τα βήματα και τις μορφές ορισμένων εγγυήσεων ασφαλείας που θα έχει η Ουκρανία μετά το τέλος αυτού του πολέμου". Όλα αυτά είναι περίπου τα ίδια - αν όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ, τότε διμερείς εγγυήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ συν "ειρηνευτές" του ΝΑΤΟ. Και για να κλείσει τέλος το θέμα της ειρηνικής διευθέτησης, ο Ζελένσκι μίλησε και για το εδαφικό ζήτημα: "Αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία μας. Ως εκ τούτου, δεν θα αναγνωρίσουμε κανένα κατεχόμενο έδαφος από τη Ρωσία. Ο λαός μας πολέμησε γι' αυτό, οι ήρωές μας πέθαναν. Πόσοι τραυματίες, πόσα πράγματα έχουν υπομείνει. Έτσι κανείς δεν θα το ξεχάσει. Αυτή είναι η πιο σημαντική κόκκινη γραμμή".

Η "κόκκινη γραμμή" του Κιέβου αφορά τη μη αναγνώριση της πραγματικότητας, δηλαδή των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Και δεν μιλάμε εδώ για μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός, αλλά για τους όρους μιας μόνιμης συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός (η οποία, όπως ελπίζει ο Ζελένσκι, θα περιλαμβάνει και εγγυήσεις ασφαλείας του ΝΑΤΟ). Τι παίρνουμε λοιπόν;

Στη Ρωσία προσφέρεται κατάπαυση του πυρός για ένα μήνα, η οποία στη συνέχεια θα παραταθεί μέχρι να υπογραφεί όχι συνθήκη ειρήνης, αλλά συμφωνία για μόνιμη κατάπαυση του πυρός, το ίδιο πάγωμα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η Ρωσία επαναλαμβάνει συνεχώς ότι συμφωνεί μόνο σε μια μόνιμη, μακροπρόθεσμη διευθέτηση. Μία που θα αποκλείει την επανάληψη της σύγκρουσης και θα εξαλείφει τις απειλές για την ασφάλειά μας από τη δυτική κατεύθυνση. Από το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία - μαζί ή χωριστά.

Αντιθέτως, μας προσφέρεται ένα προσωρινό κομμάτι χαρτί που δεν θα αναγνωρίζει καν τα σύνορά μας. Και επιπλέον - στο Κίεβο "κανείς δεν θα ξεχάσει" τα χαμένα εδάφη, δηλαδή θα ζουν με την ελπίδα της εκδίκησης, όπως έκαναν από το 2014 έως το 2022. Και σε αυτό καλείται να συμφωνήσει η Ρωσία;

Φυσικά όχι. Πρόκειται απλώς για ένα παιχνίδι του Ζελένσκι, που προσπαθεί να ξεφύγει από το τιρμπουσόν στο οποίο τον τραβάει η πορεία της ιστορίας και ελπίζει να ανατρέψει μια ετυμηγορία που έχει ήδη περάσει. Και δεν υπόκειται σε έφεση.

 



 
 
 

コメント


Post: Blog2_Post
bottom of page