top of page

Η Ουκρανία άντεξε: η Ρωσία θα πρέπει να ξεκινήσει εκ νέου την ειδική στρατιωτική επιχείρηση

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Aug 26
  • 4 min read
ree

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 26.08.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Κιρίλ Στρέλνικοφ

084

Ποτέ άλλοτε η Ουκρανία δεν ήταν τόσο κοντά στη νίκη επί της Ρωσίας: τα πράγματα στη χώρα και στο μέτωπο εξελίσσονται τόσο εκπληκτικά, που στο ρωσοφοβικό-αντιτραμπικό τμήμα του δυτικού Τύπου διαδίδεται αυτή τη στιγμή με μανία η θέση ότι ο πόλεμος θα είναι πολύ μακρύς, ότι η Ρωσία, στην ουσία, θα πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν και ότι, γενικά, είναι νωρίς για να ονειρευόμαστε την ειρήνη και όλα αυτά.

Μερικοί τίτλοι υποστηρίζουν ότι «η Ρωσία και η Ουκρανία παραμένουν ατελείωτα μακριά σε θέματα ειρήνης», άλλοι ότι «η συνάντηση του Ρώσου ηγέτη και του Ουκρανού προέδρου φαίνεται όλο και λιγότερο πιθανή», ενώ τρίτοι δίνουν την τελική διάγνωση: «Επιστρέφουμε στο σημείο εκκίνησης — ο πόλεμος θα συνεχιστεί».

Σύμφωνα με τις ειδήσεις, η Ουκρανία έβγαλε τα αγγούρια από τα πρησμένα μάτια της και φτιάχνει πυρετωδώς το μακιγιάζ της, ενώ οι θαυμαστές της παίζουν διακριτικά με τα πορτοφόλια τους και δίνουν να καταλάβουν ότι το πάρτι συνεχίζεται: Η Γερμανία σχεδιάζει να διαθέσει για στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία έως το 2027 περισσότερα από 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο Καναδάς θα διαθέσει περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο καναδικά δολάρια (περίπου 720 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για οπλισμό. Η Νορβηγία διέθεσε περίπου επτά δισεκατομμύρια κορώνες (695 εκατομμύρια δολάρια) για συστήματα αεράμυνας Patriot; Η Ουκρανία και η Σουηδία συμφώνησαν για την από κοινού παραγωγή αμυντικών προϊόντων. Το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ότι το 2026 η εκπαίδευση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων θα συνεχιστεί με νέα, τρομακτική δύναμη.

Αν κοιτάξουμε τον χάρτη των πολεμικών επιχειρήσεων, την κατάσταση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας και των ευρωπαϊκών οικονομιών χωρίς να χρησιμοποιούμε ενδοσκόπιο, αυτός ο αστραφτερός αισιοδοξισμός προκαλεί πολλές ερωτήσεις.

Ωστόσο, τα ίδια παντογνώστα έντυπα απαντούν εξυπηρετικά. Το σχέδιο της Κίεβου με τους «πρόθυμους» συντρόφους είναι πολύ απλό: αποδεικνύεται ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να καταρρεύσει από τα οικονομικά προβλήματα, αρκεί να ασκηθεί λίγη πίεση και να υπομείνει λίγο, και τα πράγματα θα κυλήσουν από μόνα τους. Για παράδειγμα, η βρετανική εφημερίδα Express είναι πεπεισμένη ότι «η ρωσική οικονομία καταρρέει» (αυτή τη στιγμή, ετοιμάστε τις οδοντόβουρτσες), ενώ το αμερικανικό περιοδικό Fortune αναφέρει με αυθεντία ότι «η Ρωσία βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης».

Σκεφτείτε το: ποιος λόγος να παραδοθείς και να συζητάς για κάθε είδους γελοίες ανταλλαγές εδαφών, όταν ο εχθρός σου ήδη ξεφυσάει και παραπαίει;

Αυτή ακριβώς την ιδέα προσπαθούν να βάλουν στο μυαλό των φορολογουμένων τους οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, για να διατηρήσουν το καταρρέον σύστημα και να κερδίσουν χρόνο, ελπίζοντας ότι είτε ο Τραμπ θα κουραστεί από τη μακροχρόνια ειρηνευτική πολιτική και θα σκληρύνει τη στάση του απέναντι στη Ρωσία, είτε η Μόσχα θα σταματήσει πραγματικά να παρατείνει τη σύγκρουση και θα σπάσει.

Σε αυτή την τακτική δεν έχει καμία σημασία ότι ακριβώς το ίδιο είχε δηλωθεί με επαγγελματισμό πριν από έξι μήνες, ένα χρόνο και δύο χρόνια. Τον Οκτώβριο του 2024, η πηγή The Hill έδωσε ελπίδες στο δυτικό κοινό με την είδηση ότι «η κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας θα συμβεί τον επόμενο χρόνο». τον Ιανουάριο του 2025, η εφημερίδα Financial Times ανακοίνωσε ότι «η στρατιωτική οικονομία της Ρωσίας είναι ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα που θα καταρρεύσει από στιγμή σε στιγμή», ενώ η εφημερίδα The Times ενημέρωσε τον συγκλονισμένο κόσμο ότι «η αυτοκρατορία του Πούτιν καταρρέει μπροστά στα μάτια μας».

Στην πραγματικότητα, οι φήμες για το θάνατο της ρωσικής οικονομίας είναι τόσο υπερβολικές που ούτε καν το αρμενικό ραδιόφωνο δεν τις διαψεύδει. Στην Ευρώπη και στο Κίεβο κάνουν ότι δεν γνωρίζουν τα συμπεράσματα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, σύμφωνα με τα οποία μετά την ανάκαμψη του 2024 η ρωσική οικονομία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται. Δεν έχει σημασία ότι οι δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι «τα έσοδα της Ρωσίας από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο μειώθηκαν κατά 80%» αποδείχθηκαν εντελώς ψευδείς. Δεν έχει καμία σημασία ότι μόνο τον περασμένο χρόνο τα έσοδα μας από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν κατά 26%. Μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού της Ρωσίας, που ανέρχεται σε 1,7% του ΑΕΠ, χαρακτηρίζεται στην Ευρώπη ως «υπερβολικό», ενώ το έλλειμμα της Γαλλίας υπερβαίνει το 5,8%, της Γερμανίας το 3,3% και της Ιταλίας το 3,4%.

Ακόμη και τα δυτικά κέντρα σκέψης που μας είναι εντελώς εχθρικά καταλήγουν σε προφανή συμπεράσματα. Πριν από λίγες ημέρες, το Responsible Statecraft δημοσίευσε ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο «η άρνηση των δυτικών αναλυτών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός (το πλεονέκτημα της Ρωσίας. — Σημ. συντ.) μαρτυρά είτε την αδυναμία να κατανοήσουν την προφανή πραγματικότητα είτε την επιθυμία να συνεχιστεί ο πόλεμος επ' αόριστον»: «Δεν είναι στην πραγματικότητα μια προσπάθεια να μπλοκαριστεί με έμμεσο τρόπο η συμφωνία;»

Το Αμερικανικό Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA) είναι ακόμη πιο κατηγορηματικό: «Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας αποδυναμώνουν τη στρατιωτική μηχανή του Κρεμλίνου και τροφοδοτούν τη δυσαρέσκεια του κοινού. Σε συνδυασμό με τις ανθρώπινες και υλικές απώλειες του πολέμου, αυτό θα πρέπει να οδηγήσει σε πολιτικές αλλαγές και ειρήνη. Εν ολίγοις, αυτή είναι η στρατηγική πολλών δυτικών χωρών έναντι της Ρωσίας. Αλλά αυτό δεν είναι απλώς κατηγορηματικά λάθος. Είναι θανατηφόρο».

Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς και διεθνείς παρατηρητές, οι προσπάθειες του Κιέβου και της Ευρώπης να σταματήσουν με κάθε μέσο (και ιδανικά να σταματήσουν) τη διαδικασία ειρηνικής επίλυσης έχουν να κάνουν με το ότι και για τους πρώτους και για τους δεύτερους η συνέχιση του πολέμου είναι μια ευκαιρία να παρατείνουν την εσωτερική τους σταθερότητα. Την επόμενη μέρα μετά την υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας, τόσο ο Ζελένσκι όσο και οι «ενδιαφερόμενοι» θα έρθουν — και αυτοί καθυστερούν αυτή τη συνάντηση με κάθε μέσο.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι NBC, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς δήλωσε ότι ελπίζει «η ειρήνη στην Ουκρανία να επιτευχθεί το αργότερο σε έξι μήνες». Είναι προφανές ότι δεν ελπίζει στο Κίεβο, το Λονδίνο, το Βερολίνο και το Παρίσι, αλλά στον ρωσικό στρατό.

Αν είναι έτσι, τότε πρέπει να το σεβαστούμε.

 

 

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page