Ο Τραμπ σε μια διακλάδωση του δρόμου: να τερματίσει έναν πόλεμο ή να ξεκινήσει έναν νέο

Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 03.04.2025

© RIA Novosti / AI generated image

Pyotr Akopov

Τις τελευταίες ημέρες, οι ΗΠΑ μετέφεραν αρκετά στρατηγικά βομβαρδιστικά B-2 στη βάση Ντιέγκο Γκαρσία στον Ινδικό Ωκεανό. Γιατί; Για να χτυπήσει το Ιράν, διαβεβαιώνει το Ισραήλ. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζουν "τη μεγαλύτερη επιχείρηση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο" και μια "άνευ προηγουμένου επίθεση". Και η ανάπτυξη των "στρατηγών" είναι απαραίτητη επειδή η Σαουδική Αραβία και οι γειτονικές μοναρχίες του Κόλπου έχουν πει στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι δεν θα επιτρέψουν να χρησιμοποιηθεί το έδαφος και ο εναέριος χώρος τους όχι μόνο για μια επίθεση κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας, αλλά ακόμη και για τον ανεφοδιασμό αμερικανικών αεροσκαφών στον αέρα, όπως αναμεταδίδουν τις φήμες άλλα μέσα ενημέρωσης. Θα γίνει τελικά όντως μια επίθεση στο Ιράν;

Τα σχέδια επίθεσης στο Ιράν αναπτύσσονται στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και πολλές δεκαετίες - η διαδικασία αυτή ήταν ιδιαίτερα ενεργή πριν από 20 χρόνια. Τότε, μετά τις εισβολές στο Αφγανιστάν και το Ιράκ (γείτονες του Ιράν), η Ουάσινγκτον εξέταζε σοβαρά το σενάριο ενός πολέμου με το Ιράν. Το κύριο κίνητρο ήταν η επιθυμία να "ασφαλίσει το Ισραήλ", δηλαδή να αχρηστεύσει την ισχυρότερη, πιο ανεξάρτητη και ασυμβίβαστη ισλαμική χώρα στην περιοχή, η οποία δεν επρόκειτο να παρακολουθήσει σιωπηλά το Ισραήλ να "λύνει" το παλαιστινιακό ζήτημα και να το απειλεί με αντίποινα. Εκείνη την εποχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν τολμούσαν να επιτεθούν: οι συνέπειες ενός πολέμου με το Ιράν φαίνονταν πολύ απρόβλεπτες και επικίνδυνες ακόμη και για ένα γεράκι όπως ο αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι (στην πραγματικότητα, ο συναυτοκράτορας του Μπους Τζούνιορ). Υπό τον Ομπάμα, προσπάθησαν να διαπραγματευτούν με το Ιράν - έτσι προέκυψε η "πυρηνική συμφωνία", βάσει της οποίας το Ιράν είχε τη δυνατότητα να ελέγχει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο Τραμπ έσκισε τη συμφωνία (είναι πολυμερής, αλλά η αποχώρηση των ΗΠΑ από αυτήν την κατέστησε άνευ νοήματος) και απείλησε το Ιράν με κάθε δυνατό τρόπο. Εκτός από τις απειλές, υπήρχαν και πραγματικές ενέργειες, για παράδειγμα, ο Τραμπ διέταξε τη δολοφονία του διάσημου Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί στη Βαγδάτη.

Επιστρέφοντας στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ στράφηκε και πάλι στις απειλές, εξηγώντας ότι ήθελε απλώς να παρακινήσει την Τεχεράνη να διαπραγματευτεί - σχετικά με την πυρηνική συμφωνία και την περιφερειακή πολιτική του Ιράν (υποστήριξη της Χεζμπολάχ, Υεμένη κ.ο.κ.). Όταν όμως η ιρανική ηγεσία απέρριψε έναν τέτοιο εξαναγκασμό σε διαπραγματεύσεις, συμφωνώντας ωστόσο στην επανάληψη των πολυμερών διαπραγματεύσεων για την πυρηνική συμφωνία, ο Τραμπ σκλήρυνε τη ρητορική του: τις προάλλες είπε ότι αν το Ιράν δεν κλείσει τη συμφωνία, "θα γίνουν βομβαρδισμοί": "Θα γίνουν βομβαρδισμοί που δεν έχουν ξαναδεί ποτέ".

Μετά από αυτό, άρχισε το σημερινό κύμα υπονοούμενων και υπαινιγμών - ότι όντως προετοιμάζεται ένα χτύπημα. Ανώνυμοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι μας λένε ότι σε λίγες εβδομάδες ο Τραμπ μπορεί να αρχίσει να βομβαρδίζει το Ιράν (συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών εγκαταστάσεων): "Από την άποψη του Ισραήλ, με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο, αυτή είναι η βέλτιστη στιγμή για να ασχοληθούμε με το Ιράν. Δεν θα υπάρξει καλύτερη ευκαιρία".

Τα ισραηλινά κίνητρα είναι κατανοητά: ο Νετανιάχου τρομάζει τον κόσμο με μια μελλοντική "ιρανική ατομική βόμβα" εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα και ονειρεύεται να καταστρέψει το "επικίνδυνο ισλαμικό καθεστώς" από τα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά γιατί να το κάνουν αυτό τα κράτη, εκτός από την τεράστια επιρροή του εβραϊκού λόμπι στην Αμερική (στην οποία, ωστόσο, δεν είναι όλοι συνεπαρμένοι από την ιδέα της καταστροφής του Ιράν);

Ένα χτύπημα στο Ιράν δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε ένα δεδομένο πλαίσιο: οποιαδήποτε μεγάλης κλίμακας επίθεση στη χώρα θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Η Τεχεράνη θα απαντήσει, μεταξύ άλλων και με πλήγματα κατά αμερικανικών βάσεων στην περιοχή (γι' αυτό και οι Άραβες γείτονές της θέλουν να μείνουν έξω από τη σύγκρουση). Οι εξελίξεις και οι συνέπειες μιας επίθεσης στο Ιράν είναι απρόβλεπτες: όσο κι αν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ χαίρονται για την αποδυναμωμένη θέση της Τεχεράνης στην περιοχή (μετά την πτώση του Άσαντ και τα ισραηλινά πλήγματα κατά της Χεζμπολάχ του Λιβάνου), οι Ιρανοί έχουν πολλές ευκαιρίες να προκαλέσουν απτή ζημιά στις αμερικανικές βάσεις, τα πολεμικά πλοία και το Ισραήλ. Φυσικά, οι Αμερικανοί δεν σκέφτονται καμία χερσαία επιχείρηση εναντίον του Ιράν, αλλά ακόμη και χωρίς αυτό, η περιοχή θα βρίσκεται στις φλόγες. Επιπλέον, το Ιράν θα κλείσει τα Στενά του Ορμούζ, γεγονός που θα οδηγήσει στην κατάρρευση της αγοράς πετρελαίου. Γιατί τα χρειάζονται όλα αυτά οι ΗΠΑ;

Φυσικά, δεν τις χρειάζονται. Και σίγουρα τα χτυπήματα στο Ιράν δεν θα βοηθήσουν σε καμία περίπτωση την ασφάλεια του Ισραήλ έναντι μιας επικείμενης "ιρανικής ατομικής βόμβας". Αν και είναι σαφές ότι αυτή η δικαιολογία είναι εντελώς παρατραβηγμένη: στην πραγματικότητα, το Ισραήλ θέλει απλώς να απομακρύνει ένα εμπόδιο για την περαιτέρω επέκτασή του στην περιοχή και να επιτύχει πλήρη ατιμωρησία στο παλαιστινιακό ζήτημα, αλλά καμία επίθεση στο Ιράν δεν θα καταστρέψει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Μπορεί να το βλάψουν, αλλά το κύριο αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το αντίθετο. Το Ιράν, το οποίο έχει επίσημα αποκηρύξει τις φιλοδοξίες του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, θα αλλάξει την πολιτική του και θα ακολουθήσει πορεία προς την κατασκευή ατομικής βόμβας. Αυτό είναι απολύτως σαφές και για όσους δεν το καταλαβαίνουν, το εξήγησε την Τετάρτη ο Αλί Λαριτζανί, σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη του Ιράν (πρώην πρόεδρος του κοινοβουλίου και ένας από τους πιο ισχυρούς πολιτικούς της χώρας). Είπε ότι αν οι Ηνωμένες Πολιτείες ή το Ισραήλ επιτεθούν στο Ιράν με πρόσχημα το πυρηνικό ζήτημα, η Τεχεράνη θα αναγκαστεί να προχωρήσει στην παραγωγή πυρηνικών όπλων. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν ένα λάθος, δεν θα μας αφήσουν άλλη επιλογή, δήλωσε ο Larijani, και η απόφαση για την κατασκευή ατομικής βόμβας θα ληφθεί υπό την πίεση του λαού και την ανάγκη για άμυνα.

Έτσι, ο Τραμπ μπορεί σίγουρα να προσπαθήσει να χτυπήσει το Ιράν, μόνο που οι συνέπειες είναι ήδη ξεκάθαρες: ένας πόλεμος στον οποίο θα εμπλακεί η Αμερική, γεωπολιτική αναταραχή, μια καταστροφή σε μια εξαιρετικά σημαντική περιοχή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, μια τεράστια αύξηση των τιμών της ενέργειας - και στη συνέχεια η νέα πυρηνική δύναμη Ιράν. Το αντιλαμβάνεται αυτό ο Τραμπ; Φυσικά, και γι' αυτό δεν πρόκειται να πάει σε πόλεμο με την Ισλαμική Δημοκρατία.

https://ria.ru/20250403/tramp-2008975779.html