Ο Τραμπ θέλει να παίξει το ρωσικό χαρτί εναντίον της Κίνας

Η εικόνα δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 21.10.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Πέτρος Ακόποφ

Η συνάντηση μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ντόναλντ Τραμπ πλησιάζει, αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο θα ήθελε ο Αμερικανός πρόεδρος. Αν και η συμφωνία για τη νέα σύνοδο κορυφής επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας, την οποία ξεκίνησε ο Ρώσος πρόεδρος, ο ιδιοκτήτης του Λευκού Οίκου θέλει να επιταχύνει την προετοιμασία της. Και έχει πολύ συγκεκριμένους λόγους για αυτό.

Αμέσως μετά τη συνομιλία που είχε την Πέμπτη με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Τραμπ δήλωσε ότι μπορεί να τον συναντήσει σε δύο εβδομάδες, δηλαδή μέχρι το τέλος Οκτωβρίου. Τότε ανακοινώθηκε επίσης ότι η σύνοδος κορυφής θα προηγηθεί της προετοιμασίας σε μορφή συνάντησης του υπουργού Εξωτερικών Ρούμπιο και του υπουργού Εξωτερικών Λαβρόφ, και ότι οι επαφές τους θα ξεκινήσουν αμέσως. Είναι σαφές ότι οι «δύο εβδομάδες» του Τραμπ είναι πολύ συχνά απλώς μια ρητορική έκφραση που σημαίνει «σύντομα» και μερικές φορές μπορεί να παραταθεί για μήνες. Αλλά στην περίπτωση αυτή, επρόκειτο πράγματι για μια πραγματικά επιταχυνόμενη προετοιμασία για τη σύνοδο κορυφής. Ωστόσο, οι περαιτέρω ενέργειες των μερών δεν έμοιαζαν με αγώνα σπριντ.

Ο Λαβρόφ και ο Ρούμπιο μίλησαν στο τηλέφωνο μόλις χθες, και αυτό μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από το γεγονός ότι την περασμένη Παρασκευή οι Αμερικανοί ήταν απασχολημένοι με τις διαπραγματεύσεις με τον Ζελένσκι. Η συνάντηση των δύο υπουργών, όπως φαίνεται, έχει προγραμματιστεί για την Πέμπτη — και σε αυτήν θα πρέπει να επιτευχθούν οι τελικές συμφωνίες σχετικά με την ημερομηνία της συνάντησης στη Βουδαπέστη. Μέχρι τότε θα έχει περάσει μια εβδομάδα από τη συνομιλία των δύο προέδρων — και, για να τηρηθεί η προθεσμία των «δύο εβδομάδων» του Τραμπ, η σύνοδος κορυφής πρέπει να προγραμματιστεί για την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου, που αρχίζει στις 27 του μήνα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο Τραμπ είναι ελεύθερος μόνο τις δύο πρώτες ημέρες, ενώ μετά τον περιμένουν στην άλλη άκρη της Ευρασίας.

Ο Βίκτορ Όρμπαν, φυσικά, είναι σε θέση να υποδεχτεί επισκέπτες στη Βουδαπέστη ανά πάσα στιγμή, αλλά εδώ προκύπτει το ερώτημα σχετικά με το έργο των ειδικών υπηρεσιών και του πρωτοκόλλου: θα θέλουν οι δύο πλευρές – η αμερικανική και ιδίως η ρωσική – να οργανώσουν έναν τέτοιο αγώνα; Ειδικά δεδομένου ότι για εμάς είναι σημαντικό και το λογιστικό ζήτημα – ποια ακριβώς διαδρομή θα ακολουθήσει το προεδρικό αεροσκάφος για να φτάσει στη Βουδαπέστη. Είναι σαφές ότι, αν η Μόσχα και η Ουάσιγκτον το επιθυμούν αμοιβαία, όλα μπορούν να οργανωθούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά υπάρχει ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται να βιαστεί υπερβολικά.

Το θέμα είναι ότι για εμάς δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ μιας συνάντησης στα τέλη Οκτωβρίου και μιας συνάντησης το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου, αλλά για τον Τραμπ υπάρχει, και μάλιστα σημαντική. Άλλωστε, στις 29 Οκτωβρίου πρέπει να επισκεφθεί τη Νότια Κορέα. Φυσικά, η επίσκεψη θα μπορούσε να ακυρωθεί — κάτι που θα ήταν απολύτως σύμφωνο με το ύφος του Τραμπ, ειδικά δεδομένου ότι οι Νοτιοκορεάτες έχουν συνηθίσει να ανέχονται την αμερικανική αλαζονεία, αλλά το πρόβλημα είναι ότι στις 31 Οκτωβρίου ξεκινά στο Κεντζού της Νότιας Κορέας η ετήσια σύνοδος κορυφής του ΑΤΕΣ — του Οικονομικού Συνεταιρισμού Ασίας-Ειρηνικού. Θα την επισκεφθούν ο Τραμπ και ο Σι Τζινπίνγκ, και στο περιθώριο της συνόδου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη τους συνάντηση μετά από πέντε χρόνια. Η συνάντηση δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα, ενώ πριν από μερικές εβδομάδες ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανέφερε ότι, μετά την εισαγωγή νέων κανόνων ελέγχου των εξαγωγών σπάνιων γαιών από το Πεκίνο και την απειλή απότομης αύξησης των αμερικανικών δασμών στα κινεζικά προϊόντα, η συνάντηση ενδέχεται να μην έχει πλέον νόημα. Αλλά στη συνέχεια έκανε πίσω: και οι δύο πλευρές θέλουν και χρειάζονται αυτή τη συνάντηση. Διότι ο οικονομικός πόλεμος μεταξύ των δύο κρατών κερδίζει έδαφος και δεν είναι προς το συμφέρον της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου να οδηγήσουν την κλιμάκωση σε μη αναστρέψιμο επίπεδο. Ο Τραμπ ενδιαφέρεται για τη συνάντηση ακόμη περισσότερο από τον Σι Τζινπίνγκ, αν και, φυσικά, δημοσίως παρουσιάζει το αντίθετο.

Έτσι, η συνάντηση των δύο ηγετών θα πραγματοποιηθεί σε κάθε περίπτωση, στην πιο ακραία, αλλά απίθανη περίπτωση — «στα πόδια» στα παρασκήνια της συνόδου κορυφής, όπως συνέβη ήδη με τον Τραμπ και τον Πούτιν σε διεθνείς συνόδους κορυφής κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Ντόναλντ. Ωστόσο, το πιο πιθανό είναι ότι οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Κίνας θα πραγματοποιήσουν επίσημες συνομιλίες — το αποτέλεσμα τους είναι αδύνατο να προβλεφθεί, αλλά η ίδια η συνάντηση θα γίνει δεκτή θετικά, και υπάρχουν πιθανότητες να επιτευχθούν ορισμένες συμφωνίες για μερική αποκλιμάκωση των αμοιβαίων περιορισμών. Οι αμερικανο-κινεζικές αντιθέσεις δεν θα εξαφανιστούν και δεν θα επιλυθούν ουσιαστικά, αλλά η αντιπαράθεση και η ρήξη μπορεί να περάσουν σε ένα πιο ελεγχόμενο στάδιο (προσωρινά, αλλά δεν μπορεί να ελπίζουμε σε κάτι περισσότερο).

Ωστόσο, για τον Τραμπ είναι σημαντικό να πάει στη συνάντηση με τον Σι πλήρως προετοιμασμένος — γι' αυτό και θέλει να συναντηθεί με τον Πούτιν πριν από τη συνάντησή του με τον Κινέζο ηγέτη. Διότι αν φτάσει στο Κεντζού ως ο άνθρωπος που έθεσε τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία, η δόξα του θα είναι ορατή ακόμα και από το διάστημα. Είναι σαφές ότι η πραγματική επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης είναι ακόμα μακριά — ακόμη και οι πιο επαναστατικές συμφωνίες στη Βουδαπέστη, μέχρι και η κατάπαυση του πυρός, δεν θα λύσουν την ουσία του προβλήματος, δηλαδή τον αγώνα για την Ουκρανία μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, αλλά όλα αυτά είναι δευτερεύοντα για τον Τραμπ. Το κύριο είναι ότι θα έχει την ευκαιρία να πουλήσει στον Σι την ιδέα ότι «η Αμερική έθεσε τέλος στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία και στη συνέχεια θα συμφιλιωθεί με τη Ρωσία, οπότε δεν θα αργήσει η επιστροφή των Ρώσων στη Δύση». Ο Πρόεδρος της Κίνας φυσικά δεν θα το χάψει αυτό — επειδή οι σχέσεις του Πούτιν με τον Σι, όπως και της Ρωσίας με την Κίνα, δεν είναι απλώς εμπιστευτικές, αλλά και συνειδητά στρατηγικές, ωστόσο ο Τραμπ θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί. Μόλις πρόσφατα, πολλοί στις Ηνωμένες Πολιτείες πίστευαν στην ικανότητα να πραγματοποιήσουν ένα «αντίστροφο Κίσινγκερ», δηλαδή να προτείνουν στη Ρωσία συμφιλίωση με σκοπό να σπείρουν τη διχόνοια μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Παρά την ουτοπικότητα τέτοιων υπολογισμών, ο Τραμπ επίσης τους συμμεριζόταν εν μέρει — και τώρα του φαίνεται ότι παρουσιάζεται μια εξαιρετική ευκαιρία για την υλοποίηση αυτού του συνδυασμού.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα ο Τραμπ δεν θα καταφέρει καν να βεβαιωθεί ότι το σχέδιό του δεν θα πετύχει, επειδή η συνάντηση με τον Πούτιν θα πραγματοποιηθεί όχι πριν, αλλά μετά τη συνάντηση με τον Σι. Η Μόσχα δεν θα θέλει να δώσει στον Τραμπ ένα τέτοιο χαρτί, ακόμη και αν καταλαβαίνει ότι θα νικηθεί εύκολα από τον Κινέζο σύντροφό της.

https://ria.ru/20251021/tramp-2049465385.html