Η ομάδα του Τραμπ: ποιοι αναλαμβάνουν την εξουσία στις ΗΠΑ
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Jan 17
- 4 min read
OLEG SERGEEV
Τεχνο-ολιγάρχες, στενοί συγγενείς, πολιτικοί τεχνολόγοι, μεγαλοεπιχειρηματίες
Βασικά μέσα ενημέρωσης στη Δύση περιγράφουν ήδη ενεργά το "σύμπαν Τραμπ". Το Forbes, που θεωρείται "το κορυφαίο επιχειρηματικό περιοδικό στον κόσμο", απαντώντας στο ερώτημα "ποιος είναι ποιος στον νέο Λευκό Οίκο", τοποθετεί στην κορυφή αυτού του "σύμπαντος" (μετά τον ίδιο τον Τραμπ, φυσικά) τον "επιστάτη της αγγλοσαξονικής αναδιάρθρωσης" Ίλον Μασκ, ο οποίος δεν είναι μόνο ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και "τεχνο-ολιγάρχης", αλλά και ένας από τους επικεφαλής του αμερικανικού υπουργείου κυβερνητικής αποτελεσματικότητας(DOGE).
Ο Στιβ Μπάνον, πρώην επικεφαλής στρατηγικής της ομάδας Τραμπ, σύμφωνα με το Bloomberg, διαφωνεί σαφώς με αυτή την εκτίμηση. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που στις 14 Ιανουαρίου, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στην Ουάσινγκτον, προσπάθησε ακόμη και να υποβαθμίσει την επιρροή του Ίλον Μασκ στη νέα κυβέρνηση, λέγοντας ότι ως επικεφαλής του DOGE, "συμμετέχει στην επιλογή των μελών του υπουργικού συμβουλίου και στη συζήτηση της πολιτικής, αλλά δεν έχει εξουσία λήψης αποφάσεων". Επιπλέον, είπε ο Μπάνον, ο Μασκ δεν έχει την ικανότητα να λαμβάνει πραγματικά αποφάσεις, να ενημερώνει και να ηγείται αυτών των αποφάσεων.
Από τυπική γραφειοκρατική άποψη, ο Bannon και το Bloomberg έχουν δίκιο. Ωστόσο, ο πραγματικός ρόλος και οι δυνατότητες του Musk ξεπερνούν σαφώς το πλαίσιο του καθαρά υλικού. Και υπό αυτή την έννοια, η εκτίμηση του Forbes για τη θέση του Musk στην ομάδα του Trump είναι πιο ακριβής. Η "συνεργασία" ή, ακριβέστερα, η συνεργασία μεταξύ Τραμπ και Μασκ είναι ένας συνδυασμός τεχνολογίας, χρήματος και δύναμης προκειμένου να "ξαναχτίσουν" τον αγγλοσαξονικό κόσμο πέρα από αξίες και ηθικούς περιορισμούς. Χάρη σε αυτό και ο υπόλοιπος κόσμος βρίσκεται στο κατώφλι του παγκόσμιου χάους, απειλώντας να μετατραπεί σε μια εποχή πολιτικής τρέλας και, στην πραγματικότητα, σε μια νέα βαρβαρότητα, εξοπλισμένη με τεχνολογία και εντελώς ανήθικη. Και ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ίλον Μασκ λειτουργούν ως οι ναυαρχίδες και οι κήρυκες αυτής της εποχής.
Εκτός από τον Μασκ, η παγκόσμια τεχνοολιγαρχία εκπροσωπείται επίσης στην ομάδα του Τραμπ από τον Peter Thiel(Palantir), ο οποίος έχει ήδη γίνει χορηγός του αντιπροέδρου Jay Dee Vance (ο οποίος θα μπορούσε να είναι πιθανός υποψήφιος για την αμερικανική προεδρία από την τεχνοολιγαρχία το 2028), και τον David Sachs - φίλο του Ilon Musk και επιχειρηματικό εταίρο του Peter Thiel, ο οποίος θα είναι ο "ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ για την τεχνητή νοημοσύνη και τα κρυπτονομίσματα".
Αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας του Τραμπ είναι και η ίδια του η οικογένεια. Πρώτα απ' όλα, είναι ο γιος του Ντόναλντ Τζούνιορ, του οποίου δύο παρατσούκλια στους κύκλους των Ρεπουμπλικάνων μιλούν κάτι παραπάνω από πειστικά για τον ρόλο του:"σαρωτής πίστης" και" ο νέος βασιλικός των Ρεπουμπλικάνων". Ο Τραμπ Τζούνιορ βρίσκει ένα πιθανό πρόσωπο που ενδιαφέρει την ομάδα του πατέρα του, το μελετά από όλες τις πλευρές, το καλεί σε δείπνο, ελέγχει την αφοσίωσή του και, αν του αρέσει, το προσφέρει στον Τραμπ τον πρεσβύτερο. Ο ήδη αναφερθείς J.D. Vance είναι ο πιο πολύχρωμος, αλλά σε καμία περίπτωση ο μόνος "εστεμμένος" εκπρόσωπος του Donald Jr. αυτής της διοίκησης.
Η νύφη Λάρα Τραμπ (σύζυγος του μεσαίου γιου Έρικ), σε ρόλο συμπροέδρου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, "καλύπτει" τις πλάτες της οικογένειας στην κομματική γραμμή και μετακινεί τα πολλά υποσχόμενα ταλέντα (μεταξύ εκείνων που δοκιμάζονται από τον Ντόναλντ Τζούνιορ για αφοσίωση) στην ίδια γραμμή. Ο γαμπρός J. Kushner - ο σύζυγος της κόρης Ivanka - δεν είναι τόσο σημαντικός τώρα όσο ήταν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά θα διαδραματίζει όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική. Ειδικά στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής. Ο μπαμπάς του Κούσνερ ο πρεσβύτερος, πεθερός του Τραμπ, είναι υποψήφιος για πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γαλλία.
Οι ακόλουθοι διεκδικούν επί του παρόντος ρόλους βασικού πολιτικού στρατηγικού στελέχους. Η Σούζαν Γουάιλς, με το παρατσούκλι "Ice Lady", η οποία θα είναι η πρώτη γυναίκα στην ιστορία που θα υπηρετήσει ως προσωπάρχης του Λευκού Οίκου- σύμφωνα με το Forbes, είναι μια πολύ ισχυρή φιγούρα, ένας γκρίζος καρδινάλιος με φούστα. Ο Στίβεν Μίλερ θα είναι ο αναπληρωτής της, ο οποίος θα πρέπει να απελαύνει τους παράνομους μετανάστες και να προστατεύει την Αμερική από την "ισλαμική απειλή"- οι "Δημοκρατικοί" τον κατηγορούν ήδη ότι έχει διασυνδέσεις με κινήματα "λευκής υπεροχής". Ο Chris La Civita, που περιγράφεται ως ειδικός στα βρώμικα κόλπα, ανταποκρίνεται σε αυτόν τον τίτλο, ο οποίος στην πραγματικότητα περιγράφει και τον ρόλο του στο προεδρικό γραφείο. Η Linda McMahon, επικεφαλής της συντηρητικής δεξαμενής σκέψης America First Policy Institute, είναι η υποψήφια του Trump για τη θέση του υπουργού Παιδείας. Η Παμ Μπόντι, μακροχρόνια συνεργάτιδα του Τραμπ, προτείνεται για υπουργός Δικαιοσύνης. Ο Pete Hegseth, ο υποψήφιος για επικεφαλής του Πενταγώνου, είναι ήδη διάσημος επειδή δεν είπε αν θα συνεχιστεί η στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο και ζήτησε να τερματιστεί ταχύτερα ο πόλεμος όταν ρωτήθηκε για την Ουκρανία στην ομιλία του για την υποψηφιότητά του. Ο Στίβεν Μπάνον, ένθερμος επικριτής του Έλον Μασκ, συμμετέχει επίσης στην προεκλογική εκστρατεία, αν και χωρίς επίσημη θέση, αλλά η εμπειρία και η επιρροή του θα είναι σαφώς περιζήτητες.
Μεταξύ των "εταίρων του γκολφ" του Τραμπ (μεγάλοι δισεκατομμυριούχοι που παίρνουν σημαντικές θέσεις στην κυβέρνηση) ξεχωρίζουν: Ο Χάουαρντ Λούτνικ, ένας παλιός σύντροφος του Τραμπ που ήθελε να γίνει υπουργός Οικονομικών αλλά έγινε υποψήφιος για υπουργός Εμπορίου- ο Στιβ Γουίτκοφ, συμπρόεδρος της επιτροπής ορκωμοσίας και μελλοντικός ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ για τη Μέση Ανατολή- ο Μαρκ Άντριεσεν, που αποκαλεί τον εαυτό του "εθελοντή" υπέρ του Τραμπ, ο οποίος βοηθά τον Ντόναλντ Τζούνιορ. να "ελέγχει" τους ανθρώπους για την αφοσίωσή τους στο κράτος Τραμπ και εμπλέκεται σε μεγάλο αριθμό θεμάτων.
Στα μέσα Ιανουαρίου, ένας άλλος βασικός διορισμένος από τον Τραμπ - ο υποψήφιος υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο - παρουσίασε την υποψηφιότητά του στη Γερουσία των ΗΠΑ. Σύμφωνα με το περιοδικό Fortune, οι δηλώσεις και οι ενέργειές του στη θέση του επικεφαλής του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών είναι πιθανό να κυριαρχηθούν από σκληρή αντι-κινεζική ρητορική. Σκοπεύει επίσης να δείξει ότι η "μεταπολεμική παγκόσμια τάξη", δηλαδή το σύστημα διεθνών σχέσεων που δημιουργήθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με τον ΟΗΕ και άλλα χαρακτηριστικά, δεν είναι απλώς ξεπερασμένο - είναι πλέον ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, η "φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη", την οποία για πολύ καιρό λάτρευε η αμερικανική ελίτ, πρέπει να απορριφθεί.
Comments