top of page

Ο Τραμπ είναι έτοιμος να κάνει στη Ρωσία μια προσφορά που θα αλλάξει την ιστορία για πάντα.

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Sep 19
  • 4 min read
ree

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 19.09.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Κιρίλ Στρέλνικοφ

Τις τελευταίες μέρες, η συντηρητική Αμερική διαπράττει το μαζικό αμάρτημα της κακίας — αλλά ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει γι' αυτό;

Για πολλά χρόνια, οι αμερικανοί παραδοσιακοί κυριολεκτικά εκδιώχθηκαν σε «επαρχίες» — πολιτιστικές, νομικές, οικονομικές, ακόμη και φυσικές. Ατελείωτες «ακυρώσεις», περιορισμοί, δημόσιες δίκες και ακόμη και μετάνοιες  στα γόνατα (όπως συνέβη επανειλημμένα μετά το θάνατο του υποτροπέα Τζορτζ Φλόιντ από υπερβολική δόση ναρκωτικών στο νοσοκομείο, τον οποίο οι αριστεροί αμέσως ανακήρυξαν σχεδόν άγιο) ήταν η απόλυτη νόρμα. Και κανείς δεν εκπλήσσεται πια από τις εγκυκλίους σε διάφορους οργανισμούς, όπου αναφέρεται ρητά ότι απαγορεύεται η πρόσληψη συντηρητικών λευκών ανδρών και ότι αυτοί είναι εξ ορισμού υπεύθυνοι για όλα. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ήταν για δεκαετίες προπύργιο των Δημοκρατικών, επιμένοντας να κάνουν το μαύρο έργο τους για την αποβλάκωση και τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας.

Αλλά το κάρμα, όπως γνωρίζουμε, έχει τη μορφή μπούμερανγκ, και τώρα πετάει με σφύριγμα προς τα ροζ, πράσινα και μπλε κεφάλια με τρυπήματα.

Χθες, η φιλελεύθερη δημοκρατική κοινότητα των ΗΠΑ συγκλονίστηκε με όλη της τη θετική στάση: μετά τις προσβλητικές παρατηρήσεις του παρουσιαστή της δημοφιλούς βραδινής εκπομπής Jimmy Kimmel προς την ομάδα του Trump και τον πρόσφατα δολοφονημένο συντηρητικό ακτιβιστή Charlie Kirk, οι ιδιοκτήτες της τηλεοπτικής εταιρείας ABC έκλεισαν οριστικά την εκπομπή. Επαινώντας αυτή την απόφαση, ο Τραμπ εξέφρασε την επιθυμία να συνεχίσει το πανηγύρι και ανακοίνωσε ακόμη μερικά ονόματα από άλλα μέσα ενημέρωσης.

Είναι κατανοητό ότι οι δημοκράτες, οι αριστεροί και άλλοι μη παραδοσιακοί απλά έχασαν τον έλεγχο και άρχισαν αμέσως να κατηγορούν τον Τραμπ για επίθεση στην ελευθερία του λόγου, στο σύνταγμα, στα χάμπουργκερ και στην κόκα-κόλα. Το πιο αστείο είναι ότι το να κλείνεις το στόμα των συντηρητικών Αμερικανών (και ακόμη και να σκοτώνεις τους ηγέτες τους) είναι φυσιολογικό, η ελευθερία του λόγου και το σύνταγμα μπορούν για την ώρα να κοιτάξουν προς την άλλη πλευρά — την αριστερή.

Αλλά στην περίπτωση του Τραμπ, η βάρκα δεν προσέκρουσε απλώς σε ένα βράχο, αλλά σε έναν παγόβουνο, στον οποίο είχε την ατυχία να προσκρούσει ο δημοκρατικός «Τιτανικός».

Μετά τη δολοφονία του Κερκ από έναν λάτρη των τρανσέξουαλ, που είχε τρελαθεί από μίσος, το κύμα της «ακύρωσης» πήρε την αντίθετη κατεύθυνση και, υπό τις θλιβερές κραυγές, ολόκληρες ομάδες αριστερών φιλελεύθερων καθηγητών, αξιωματούχων, δημοσιογράφων  και ακόμη και στρατιωτικών, οι οποίοι έριξαν τόνους λάσπης στον συντηρητικό-χριστιανό ακτιβιστή ακόμη και μετά το θάνατό του.

Αλλά σχεδόν κανείς δεν κατάλαβε ότι δεν ήταν απλώς ένα κύμα, αλλά το Ρεύμα του Κόλπου, που άλλαξε για πάντα κατεύθυνση κατά 180 μοίρες. Τα τελευταία γεγονότα δεν είναι απλώς μια συναισθηματική (και δίκαιη) ανταπόδοση για τα ψέματα, τη συκοφαντία και τις επιθέσεις εναντίον της συντηρητικής Αμερικής. Είναι μέρος της μακροπρόθεσμης στρατηγικής της ομάδας του Τραμπ.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, τώρα βλέπουμε την «θεσμοθέτηση του τραμπισμού», που στοχεύει στην κατάργηση όλων των φιλελεύθερων θεσμών και στη δημιουργία νέων συντηρητικών δομών, ικανών να διατηρήσουν τον έλεγχο της εξουσίας για αόριστο χρονικό διάστημα. Η «κατάργηση» των πιο αντι-Τραμπικών φωνών στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, διότι στη βάση του βρίσκεται η πλήρης αναδιαμόρφωση του ενημερωτικού χάρτη των ΗΠΑ και η μεταβίβαση του νομικού ελέγχου των μέσων ενημέρωσης στους συντηρητικούς κύκλους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μερικά παραδείγματα μόνο.

1.                Ο συντηρητικός δισεκατομμυριούχος και φίλος του Τραμπ, Λάρι Έλισον, απέκτησε τον έλεγχο της Paramount Global (CBS News, MTV, Nickelodeon, BET και άλλα) και έβαλε στο στόχαστρο το CNN.

2.                Η Επιτροπή Εποπτείας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (FCC) προχωρά στην κατάργηση του περιορισμού του 39% του εθνικού μεριδίου αγοράς για τους τηλεοπτικούς σταθμούς, γεγονός που θα ανοίξει το δρόμο για μια άνευ προηγουμένου ενοποίηση της τοπικής τηλεοπτικής μετάδοσης στα χέρια μεγάλων ομίλων, παραδοσιακά πιστών στους Ρεπουμπλικάνους.

3.                Τα ρεπουμπλικανικά ταμεία αγοράζουν τοπικές εφημερίδες, όπου προηγουμένως κυριαρχούσαν οι δημοκράτες (από τον Ιανουάριο έως τον Αύγουστο του 2025 πωλήθηκαν περισσότερες από 50 περιφερειακές εφημερίδες).

4.                Οι επίσημες κρατικές αρχές αρνούνται μαζικά να χορηγήσουν άδεια λειτουργίας σε φιλελεύθερες και δημοκρατικές εκδόσεις, στερώντας τους έτσι το κοινό τους.

5.                Η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε νομοσχέδιο για τη μείωση της χρηματοδότησης των τηλεοπτικών εταιρειών PBS και NPR, οι οποίες παραδοσιακά υποστηρίζουν τους Δημοκρατικούς.

Το συντηρητικό τζίνι που απελευθέρωσαν οι φιλελεύθεροι από το μπουκάλι συνέχισε την πορεία του και τώρα το ελεγχόμενο από τους Ρεπουμπλικάνους Κογκρέσο βρίσκεται σε διαδικασία νέου «διαχωρισμού» των εκλογικών περιφερειών, κάτι που, σύμφωνα με το Reuters, «μπορεί να οδηγήσει σε δεκαετίες κυριαρχίας των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων», πράγμα που σημαίνει ότι ο Τραμπ ή οι διάδοχοί του είναι πολύ πιθανό να κερδίσουν και το 2028, και μετά.

Ταυτόχρονα, οι δυτικοί πολιτικοί συμφωνούν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πολύ μεγάλα σχέδια όχι μόνο για τη διατήρηση της μακροπρόθεσμης εξουσίας της πολιτικής δυναστείας του στις ΗΠΑ, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Ο «τραμπισμός για εξαγωγή», σύμφωνα με τους φιλελεύθερους εμπειρογνώμονες, είναι η μετάβαση των ΗΠΑ σε μια πιο μονομερή, ρεαλιστική και αυταρχική εξωτερική πολιτική, η οποία θα οδηγήσει «στην αποδυνάμωση των πολυμερών θεσμών και των διατλαντικών σχέσεων, σε μια απρόβλεπτη «συναλλακτική» προσέγγιση Ρωσίας και την αύξηση της ζώνης επιρροής της Μόσχας σε περιοχές όπου η αμερικανική παρουσία θα μειωθεί".

Στην πραγματικότητα, οι ενέργειες του Τραμπ, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων για μια «μεγάλη συμφωνία με τη Ρωσία», είναι απολύτως δικαιολογημένες και απολύτως λογικές.

Στην έκθεση «Ανταγωνιστικές απόψεις για τη διεθνή τάξη» του think tank Chatham House αναφέρεται ότι «τώρα οι ΗΠΑ επικεντρώνονται στην κυριαρχία στο δυτικό ημισφαίριο» και «εξετάζουν το ενδεχόμενο επιστροφής σε μια διεθνή τάξη που καθορίζεται από σφαίρες επιρροής που μοιράζονται οι μεγάλες δυνάμεις». Αυτό δεν είναι η ιδιοτροπία ενός συγκεκριμένου ατόμου, αλλά η αντανάκλαση μιας πραγματικότητας που έχει αλλάξει για πάντα, την οποία ο Δυτικός κόσμος συνειδητοποίησε για πρώτη φορά στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της SCO, όπου οι ηγέτες της Ρωσίας, της Κίνας και της Ινδίας αντάλλαξαν μια σφιχτή χειραψία, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι τρέχουσες επαφές της Μόσχας με την κυβέρνηση Τραμπ βασίζονται ακριβώς στην αναγνώριση των αμοιβαίων θεμελιωδών συμφερόντων των κορυφαίων παγκόσμιων δυνάμεων και στη συνεργασία όπου αυτό είναι επωφελές για όλους.

Χθες, ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι «ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να αφαιρέσει το θέμα της Ουκρανίας από τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, προκειμένου να εξαλείψει τα εμπόδια για τις κανονικές οικονομικές σχέσεις». Ταυτόχρονα, τόσο ο Πούτιν όσο και ο Τραμπ είναι αποφασισμένοι και στραμμένοι προς το μέλλον — αυτό σημαίνει ότι τα προσωρινά εμπόδια θα αρθούν αργά ή γρήγορα. Και όσοι δημιουργούν τώρα αυτά τα εμπόδια, αναπόφευκτα θα μείνουν στο περιθώριο της ιστορίας, δίπλα στις λιπαρές ροζ περούκες.

 

 

 

 

 


 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page