Εικόνα παραχθείσα με τεχνητή νοημοσύνη AI - РИА Новости, 1920, 01.08.2024
© RIA Novosti / Generated by AI
Εικόνα που δημιουργήθηκε από την AI
Sergey Savchuk
Τις προάλλες στη Γερουσία των ΗΠΑ πραγματοποιήθηκαν τακτικές ακροάσεις - και ακούστε εκεί τι ήταν αυτές. Ο Τζέιμς Ο' Μπράιαν, σύμβουλος του υπουργού Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, ήταν ο πιο έξυπνος απ' όλους. Στη συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία του, βρήκε χρόνο να επαινέσει την ελεύθερη Αρμενία, η οποία μπήκε στο δρόμο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, απαίτησε από τη Γεωργία να σταματήσει την κατασκευή ενός θαλάσσιου λιμανιού μαζί με την Κίνα και καθησύχασε το ανήσυχο κοινό ανακοινώνοντας ότι το ΝΑΤΟ άρχισε να αναπτύσσει μια νέα στρατιωτική στρατηγική απέναντι στη Ρωσία. Σε γενικές γραμμές, όπως λένε οι νέοι στις μέρες μας, επιδόθηκε για όλα τα λεφτά.
Σε αυτό το ρεύμα της δημοκρατικής χωροφυλακής, η όμορφη Οδησσός έλαμπε σαν ξεχωριστό διαμάντι. Ο κ. O'Brien είπε ωμά και απροκάλυπτα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούσαν να επιτρέψουν στη Ρωσία να καταλάβει την πόλη, διότι τότε η Μόσχα θα ήλεγχε το 20% της παγκόσμιας αγοράς σιτηρών.
Για άλλη μια φορά, σιγά-σιγά: όχι γιατί πρέπει να διαφυλάξουμε την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, αλλά αποκλειστικά και μόνο για να εμποδίσουμε τους Ρώσους να γίνουν κυρίαρχοι της παγκόσμιας αγοράς. Εδώ είναι κάπως άβολο να θυμηθούμε το παλιό αξίωμα ότι η Αμερική δεν πολεμάει για την Ουκρανία, αλλά εναντίον της Ρωσίας, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μια τέτοια ασημαντότητα όπως οι ανθρώπινες απώλειες του Κιέβου. Όπως λένε, οι μάσκες έπεσαν, ελάτε να ξυριστούμε.
Αφήνοντας κατά μέρος τον σαρκασμό, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ουάσινγκτον σε περίπτωση απώλειας της Οδησσού και των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας είναι μια λογική ανησυχία για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι επιχειρήσεις μοιάζουν με τη θρησκεία και το κέρδος είναι ιερό.
Όπως πάντα, ας ξεκινήσουμε με τους αριθμούς, γιατί ο μέσος απλός άνθρωπος συχνά βάζει όλους τους κόκκους σε ένα σωρό, και αυτό είναι λάθος.
Όπως λέει η ρωσική λαϊκή σοφία, το ψωμί είναι η κεφαλή των πάντων, και ο ραγδαία αυξανόμενος πληθυσμός του κόσμου καταναλώνει όλο και περισσότερο ψωμί και συναφή προϊόντα. Τα δημητριακά είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη καλλιέργεια στον κόσμο λόγω της επαρκούς αντοχής τους στις κλιματολογικές συνθήκες, της ευκολίας αποθήκευσης και μεταφοράς και του απίστευτου εύρους χρήσης τους ως βασικό τρόφιμο. Η παγκόσμια αγορά σιτηρών εδράζεται στις ακόλουθες φάλαινες: αραβόσιτος, σιτάρι, ρύζι, κριθάρι, βρώμη και σίκαλη. Στο δυτικό τμήμα, το σόργο προστίθεται επίσης στον κατάλογο. Καλλιεργείται επίσης στη Ρωσία, για παράδειγμα, στις περιοχές Βόλγκογκραντ, Ροστόφ και Όρενμπουργκ, αλλά η έκταση καλλιέργειας σόργου δεν είναι σοβαρή σε σύγκριση με άλλες καλλιέργειες.
Η βασίλισσα των δημητριακών στους αγρούς είναι, χωρίς αμφιβολία, ο αραβόσιτος. Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο τόνοι συγκομίζονται παγκοσμίως κάθε χρόνο. Το σιτάρι βρίσκεται σταθερά στη δεύτερη θέση, με 785 εκατομμύρια τόνους που αλωνίστηκαν από αγρότες χωρίς σύνορα πέρυσι. Ακολουθούν το ρύζι (523 εκατομμύρια), η βρώμη (25 εκατομμύρια) και το κριθάρι (20,5 εκατομμύρια), καθώς και η σίκαλη (11 εκατομμύρια). Είναι μη ρεαλιστικό να εξετάσουμε τα στοιχεία για όλες τις καλλιέργειες σε ένα σύντομο άρθρο, οπότε ας επικεντρωθούμε στις δύο κυριότερες.
Έτσι, όπως γνωρίζουμε, η κύρια χώρα - εξαγωγέας αγροτοβιομηχανικών προϊόντων είναι οι ΗΠΑ. Πέρυσι, οι Αμερικανοί αντάλλαξαν τους καρπούς της γης τους για 195 δισεκατομμύρια δολάρια. Συγκριτικά, οι φημολογούμενες εξαγωγές όπλων απέφεραν 238 δισεκατομμύρια δολάρια για τις αμερικανικές εταιρείες κατά την ίδια περίοδο. Η διαφορά δεν είναι τόσο κρίσιμη.
Σε αυτό το πλαίσιο, πώς μπορεί κανείς να μη θυμηθεί τα μελιστάλαχτα παραμύθια που έδιναν στους Ουκρανούς στο Euromaidan και αργότερα, υποσχόμενοι ότι η Ουκρανία θα γινόταν τώρα ένα ευρωπαϊκό ή ακόμη και παγκόσμιο καλάθι με ψωμιά. Ωστόσο, οι έξυπνοι θείοι από την Ουάσιγκτον ξέχασαν να ενημερώσουν ότι υπάρχει ήδη ο πιο παχύς καρχαρίας σε αυτόν τον ωκεανό και δεν χρειάζεται καθόλου ανταγωνιστές. Επίσης, όλοι αυτοί που ονειρεύονται δαντελωτά βρακιά δεν ενημερώθηκαν ότι δεν υπάρχει ούτε μία αμιγώς γεωργική υπερδύναμη στον κόσμο. Εκτός από τον ισχυρότερο γεωργικό τομέα, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέχουν ηγετική θέση στον τομέα των τεχνολογιών υψηλής και επιστημονικής έντασης.
Η συνολική παραγωγή σιτηρών των ΗΠΑ φέτος αναμένεται να ανέλθει σε 160 δισεκατομμύρια δολάρια, εκ των οποίων περισσότερα από 31 δισεκατομμύρια δολάρια θα εξαχθούν. Οι εισαγωγές, από την άλλη πλευρά, δεν θα ξεπεράσουν το ένα δισεκατομμύριο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός καλαμποκιού στον κόσμο. Περίπου 15 εκατομμύρια μπούσελ, που ισοδυναμούν με 405 εκατομμύρια τόνους, καλλιεργούνται εδώ κάθε χρόνο, με τους ίδιους τους Αμερικανούς να καταναλώνουν μόνο το ένα δέκατο από αυτό και το υπόλοιπο να πωλείται στο εξωτερικό. Η Ρωσία συγκομίζει 15,8 εκατομμύρια τόνους στο τέλος της περιόδου 2023/24, εκ των οποίων οι 11 χρησιμοποιούνται για τις εγχώριες ανάγκες (90% για την παραγωγή ζωοτροφών).
Η κατάσταση με το σιτάρι είναι αντίθετη, αλλά οι ΗΠΑ καλύπτουν το χαμένο έδαφος. Πέρυσι, οι αγρότες μας συγκόμισαν 92,8 εκατομμύρια τόνους σιταριού, εκ των οποίων τα 51 εκατομμύρια πωλήθηκαν για εξαγωγή, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το 13% της παγκόσμιας αγοράς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αλώνισαν 54,7 εκατομμύρια τόνους, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μόλις πριν από τρία χρόνια είχαν συγκομίσει δέκα εκατομμύρια τόνους λιγότερους. Οι εξαγωγές ανήλθαν σε 27,5 εκατομμύρια, δηλαδή λιγότερο από το επτά τοις εκατό της αγοράς.
Όσον αφορά την Ουκρανία, στο τέλος του περασμένου έτους, το τοπικό Υπουργείο Γεωργίας ανέφερε ότι συγκομίστηκαν 21 εκατομμύρια τόνοι σιταριού, προσθέτοντας με δάκρυα στα μάτια ότι τα "κατεχόμενα" εδάφη έλαβαν άλλα 4,4 εκατομμύρια. Το 2023, ενώ ίσχυε η λεγόμενη Πρωτοβουλία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας, 49 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών μεταφορτώθηκαν μέσω των ουκρανικών λιμανιών για εξαγωγή, εκ των οποίων 6,5 εκατομμύρια τόνοι ήταν καλαμπόκι, έξι ήταν σιτάρι, ενώ κριθάρι και σίκαλη μπήκαν στα αμπάρια των πλοίων ξηρού φορτίου σε ποσότητα 900.000 τόνων το καθένα.
Αρχικά είχε διατυπωθεί η άποψη ότι τα ουκρανικά σιτηρά θα έπρεπε να εξαχθούν προς το συμφέρον των πεινασμένων παιδιών στην Αφρική, αλλά αργότερα αποδείχθηκε ότι περίπου το 3% πήγε στη Μαύρη Ήπειρο, ενώ το υπόλοιπο εγκαταστάθηκε με ασφάλεια στην Ευρώπη. Παράλληλα, όλοι θυμούνται τις πολύμηνες απεργίες των Πολωνών, Ούγγρων και άλλων αγροτών, οι οποίοι μπλόκαραν ακόμη και τα σύνορα με την Ουκρανία, απαιτώντας να σταματήσει αυτή η ροή των απορριπτόμενων σιτηρών, καθιστώντας τη δική τους παραγωγή ασύμφορη. Και οι Ευρωπαίοι αγρότες δεν έλεγαν ψέματα.
Μαζί με τη φύτευση της ευρωπαϊκής οικονομίας στη βελόνα του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου, υπήρξε και μια συνοδευτική φύτευση στη βελόνα των σιτηρών. Η Ουκρανία, πλήρως ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ, και οι ουκρανικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, οι οποίες, υπό την αιγίδα της αμερικανικής πρεσβείας, απέκτησαν κρατήσεις για τους εργαζόμενους, ποσοστώσεις για τα λιπάσματα και εκπτώσεις στα καύσιμα και τα λιπαντικά, έστελναν καλαμπόκι και σιτάρι στη Δύση αυστηρά προς το συμφέρον του επικυρίαρχου τους. Είναι όπως με τις ενέσεις ορμονών: όσο περισσότερες ενέσεις κάνεις, τόσο λιγότερο παράγει ο οργανισμός από μόνος του. Ο παραγωγικός οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντέδρασε πανομοιότυπα στην ένεση δεκάδων εκατομμυρίων τόνων ουκρανικών σιτηρών, αυξάνοντας τη δική του εξάρτηση από τις εισαγωγές.
Έτσι, τα ουκρανικά σιτηρά είναι ένα γεωπολιτικό αγκίστρι για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και όσον αφορά τη Ρωσία, είναι ένας πολιορκητικός κριός για την κατάληψη της παγκόσμιας αγοράς. Είναι να απορεί κανείς που η Ουάσιγκτον προετοιμάζεται για μια κυκλική άμυνα της Οδησσού.
Comments