Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν επιτύχει απίστευτα αποτελέσματα

Εικόνα που δημιουργήθηκε από AI - RIA Novosti, 1920, 27.06.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Sergey Savchuk

580

Το Ιράν και το Ισραήλ έχουν διακηρύξει πανηγυρικά την άνευ όρων νίκη τους, ο Τραμπ έχει αυτοανακηρυχθεί σεμνά ως ο κύριος ειρηνοποιός της εποχής μας, αλλά το έδαφος εξακολουθεί να είναι ταραγμένο. Και δεδομένου ότι η θερμή φάση της σύγκρουσης έχει κατά γενική ομολογία τεθεί σε παύση αόριστης διάρκειας, οι δυτικές δεξαμενές σκέψης έχουν ήδη ξεκινήσει μια ενδιάμεση ανάλυση των αποτελεσμάτων και των επιτευγμάτων. Η Wall Street Journal προβλέπει ότι με φόντο την ενδεχόμενη απειλή διακοπής των προμηθειών πετρελαίου από τις χώρες του Περσικού Κόλπου, η Κίνα θα αυξήσει απότομα τη συνεργασία της με τη Ρωσία.

Οι συντάκτες του δημοσιεύματος πιστεύουν ότι στο εγγύς μέλλον θα πρέπει να αναμένουμε μια απότομη εντατικοποίηση του έργου για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Power of Siberia-2. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Κίνα είναι παραδοσιακά ο μεγαλύτερος αγοραστής φυσικού αερίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο. Μόνο πέρυσι, οι κινεζικές εταιρείες εισήγαγαν 77 εκατομμύρια τόνους υγροποιημένου φυσικού αερίου (106 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα) στη χώρα, κάτι που υπολείπεται ελάχιστα από τα υψηλά ρεκόρ του 2021, όταν το Πεκίνο έσπευσε να βγάλει την οικονομία από την τρύπα της πανδημίας. Οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου σημείωσαν άλμα 10,8% μέσα σε μόλις ένα χρόνο, ενώ οι εισαγωγές πετρελαίου δεν παρουσίασαν καμία αύξηση. Με άλλα λόγια, παρόλο που η Κίνα αύξησε τη θέση σε λειτουργία της ηλιακής παραγωγικής ικανότητας κατά σχεδόν τετρακόσια τοις εκατό (φτάνοντας τα 197 γιγαβάτ μέχρι τον Μάιο), βασίζεται στο φυσικό αέριο ως κύρια πηγή ενέργειας, όπως όλες οι κορυφαίες χώρες του κόσμου.

Όσον αφορά συγκεκριμένα το υγροποιημένο φυσικό αέριο, οι κύριοι προμηθευτές της Κίνας είναι η Αυστραλία (34% των εισαγωγών), το Κατάρ (23%), η Ρωσία (11%) και οι Ηνωμένες Πολιτείες (5%). Υπάρχουν όμως ορισμένες αποχρώσεις εδώ. Οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Αυστραλία μειώθηκαν κατά δέκα τοις εκατό σε πέντε χρόνια, ενώ οι εισαγωγές από τη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 3,5 τοις εκατό σε μόλις ένα χρόνο. Παράλληλα, στον απόηχο του νέου εμπορικού πολέμου, το Πεκίνο επέβαλε δασμούς 15% στο υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που οδήγησε σε μείωση του όγκου των προμηθειών από 26 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2023 σε έξι δισεκατομμύρια το περασμένο έτος.

Με άλλα λόγια, η στροφή της Κίνας προς προμηθευτές από χώρες-εταίρους των BRICS παρατηρείται εδώ και μερικά χρόνια. Η ένοπλη σύρραξη που ξεκίνησε από το Ισραήλ έδωσε απλώς μια πρόσθετη επιτάχυνση στην τάση αυτή. Αυτό οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι το ήδη αναφερθέν Κατάρ μαζί με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα παρέχουν ακριβώς το ήμισυ όλων των εισαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου στο Μεσαίο Βασίλειο.

Και πάλι για να κατανοήσουμε τις αναλογίες. Η ίδια η παραγωγή φυσικού αερίου της Κίνας αυξάνεται: στο τέλος του περασμένου έτους, οι κινεζικοί παραγωγοί φυσικού αερίου παρήγαγαν 232 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μπλε καυσίμου, παρουσιάζοντας ετήσια αύξηση σχεδόν έξι μονάδων και καλύπτοντας το 58% των αναγκών του κράτους. Παρεμπιπτόντως, οι Κινέζοι παράγουν σχεδόν το ήμισυ του συνόλου του φυσικού αερίου (97 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα) από μη συμβατικές πηγές, όπως τα στεγανά, οι σχιστόλιθοι και οι ανθρακικές φλέβες. Οι προμήθειες από το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αντίστοιχα, αντιστοιχούν σε 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, δηλαδή περίπου το ένα πέμπτο της ζήτησης της Κίνας. Επομένως, είναι άραγε περίεργο που το Πεκίνο είναι εξαιρετικά ανήσυχο από την κατάσταση στην περιοχή, η οποία θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε μια παρατεταμένη στρατιωτική σύγκρουση, όπου το Ιράν, ωθούμενο στα όρια της επιβίωσης, θα λάβει πρωτοφανή μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του αποκλεισμού του Ορμούζ; Είναι σαφές ότι σε ένα τέτοιο σενάριο, η ίδια η οικονομία του Ιράν θα φτάσει στο τέλος της, αλλά το βυθιζόμενο περσικό δεξαμενόπλοιο θα συμπαρασύρει μαζί του τις οικονομίες των Αράβων πωλητών και των Ευρωπαίων αγοραστών. Η Κίνα θα επιβιώσει από μια τέτοια καταιγίδα, αλλά η ηγεσία του Πεκίνου λογικά προτιμά να μην φτάσει τα πράγματα στα άκρα και δημιουργεί εκ των προτέρων ένα δίχτυ ασφαλείας, μειώνοντας την εξάρτηση από επικίνδυνους και μη φιλικούς αντισυμβαλλόμενους.

Αλλά, όπως λένε, το φυσικό αέριο δεν είναι το μόνο που λείπει από αυτή την εικόνα.

Σύμφωνα με τις καλύτερες εκτιμήσεις, η Κίνα αγοράζει 1,3 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου από το Ιράν. Οι συνολικές ημερήσιες εισαγωγές μαύρου χρυσού της χώρας ανέρχονται σε 11 εκατομμύρια βαρέλια, εκ των οποίων ακριβώς τα μισά προέρχονται από τον Περσικό Κόλπο. Και πάλι, μετράμε στα δάχτυλα: η συνολική κατανάλωση αργού πετρελαίου της Κίνας ανέρχεται σε 18 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, εκ των οποίων ο μαύρος χρυσός της Μέσης Ανατολής αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο. Ένας τεράστιος παράγοντας κινδύνου, όπως και να το δει κανείς.

Γενικότερα, η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή εγγυάται ότι θα δώσει νέα ώθηση στην ενίσχυση των συνολικών δεσμών στον άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν. Με βάση τους δημοσιευμένους όρους της στρατηγικής συμφωνίας Ιράν-Κίνας, εκτός από το γενικό εμπόριο, μπορούμε να περιμένουμε να δούμε την εντατικοποίηση των τριμερών εργασιών στον στρατιωτικό τομέα και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο εμπορικός κύκλος εργασιών μεταξύ της Ρωσίας και του Ιράν, ο οποίος αυξήθηκε κατά 14% πέρυσι και ξεπέρασε τα 3,3 δισ. δολάρια, εξαιρουμένου του εμπορίου πετρελαίου και πετρελαιοειδών. Το εμπόριο Ρωσίας-Κίνας σημείωσε ιστορικό ρεκόρ πέρυσι, πλησιάζοντας το όριο των 245 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με τις ρωσικές εξαγωγές προς την Ανατολή να αυξάνονται ταχύτερα από τις κινεζικές εισαγωγές.

Είναι ήδη σαφές ότι αυτό δεν αποτελεί όριο, αλλά μόνο ένα ενδιάμεσο σημείο.

https://ria.ru/20250627/izrail-2025585899.html