top of page
Search
ILIAS GAROUFALAKIS

"Το τρένο έφυγε": η Δύση έχει αργήσει απελπιστικά


Εικόνα παραχθείσα με τεχνητή νοημοσύνη  ИИ - РИА Новости, 1920, 19.05.2024

© RIA Novosti / Generated by AI

Η εικόνα παράγεται από την AI

Irina Alksnis

Οι προοπτικές της λεγόμενης ειρηνευτικής διάσκεψης για την Ουκρανία, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 15-16 Ιουνίου στην Ελβετία, γίνονται όλο και πιο θλιβερές για τους διοργανωτές και τους εμπνευστές της.

Ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι ο Τζο Μπάιντεν δεν έχει προγραμματιστεί να παραστεί στην εκδήλωση. Η δήλωση έγινε αφού οι πρόεδροι της Νότιας Αφρικής και της Βραζιλίας ανακοίνωσαν την άρνησή τους να παραστούν στην εκδήλωση, ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν σχολίασε καυστικά την επικείμενη εκδήλωση κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Κίνα. Είναι μισό θέμα ότι η Δύση συνεχίζει να προσπαθεί να διεξάγει "ειρηνευτικές συνομιλίες" χωρίς τη συμμετοχή της Ρωσίας- ο κόσμος έχει σχεδόν συνηθίσει αυτόν τον παραλογισμό. Ο Ρώσος πρόεδρος υπογράμμισε ένα ακόμη πιο ενδιαφέρον σημείο: οι εξουσίες του Ουκρανού προέδρου λήγουν αύριο, 20 Μαΐου, και η νομιμοποίησή του είναι τουλάχιστον αμφίβολη πέραν αυτού. Και η διάσκεψη έχει προγραμματιστεί να συζητήσει την περιβόητη "φόρμουλα Ζελένσκι". Έτσι, στην Ελβετία, τόσο ο ίδιος ο Ζελένσκι ως εκπρόσωπος της Ουκρανίας όσο και η "φόρμουλα" του θα αντιπροσωπεύουν μια άμαξα, η οποία είτε έχει ήδη μετατραπεί σε κολοκύθα είτε όχι ακόμα ακριβώς, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί. Για τι είναι δυνατόν να μιλήσει κανείς σε τέτοιες συνθήκες;

 

Σε συνδυασμό με τις επιτυχίες του ρωσικού στρατού, οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου αντιρωσικού συνασπισμού που θα περιλαμβάνει τα κράτη του Παγκόσμιου Νότου μοιάζουν όλο και πιο θλιβερές. Ωστόσο, αυτές οι ασταμάτητες προσπάθειες αναδεικνύουν ένα συστημικό πρόβλημα της Δύσης που έχει άμεσο αντίκτυπο στην απώλεια της παγκόσμιας κυριαρχίας της: έχει χάσει την ηγετική της θέση, έχει πάψει να καθορίζει την κατεύθυνση της κίνησης και να διαμορφώνει τάσεις. Ταυτόχρονα, φαίνεται να προσπαθεί να δράσει όπως και πριν, αλλά κάθε φορά αποτυγχάνει να συμβαδίσει, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να αντιδρά στις αποφάσεις και τις ενέργειες των άλλων, και στην αντίδρασή της είναι επίσης καθυστερημένη, λανθασμένη και αναποτελεσματική.

Στην πραγματικότητα, η σύντομη ιστορία της "διαδικασίας ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων για την Ουκρανία" μπορεί να χρησιμεύσει ως μια εξαιρετική απεικόνιση αυτού του προβλήματος.

Θεωρητικά, το σχέδιο ήταν ιησουιτικό στην πονηριά του. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι ήταν σαν την παροιμία: "Ήταν ομαλό στα χαρτιά, αλλά πέσαμε σε χαράδρες". Αρχικά, η Δύση πόνταρε στην πλήρη και ολοκληρωτική ήττα της Ρωσίας. Στο πεδίο της μάχης, αυτή επρόκειτο να προκληθεί από τον Ουκρανικό στρατό AFU με την πλήρη υποστήριξη του ΝΑΤΟ, και για να επιταχυνθεί η οικονομική κατάρρευση της χώρας μας, η βοήθεια των μη δυτικών χωρών, οι οποίες από την αρχή της σύγκρουσης απέφευγαν την αντιρωσική θέση που τους είχε επιβληθεί. Αν αυτό ήταν δυνατό, η μορφή της διαδικασίας διαπραγμάτευσης χωρίς τη Ρωσία θα μπορούσε κάλλιστα να είχε λειτουργήσει: η Μόσχα θα βρισκόταν στη θέση μιας συντριπτικής ήττας, η οποία απλώς υπογράφει μια πράξη άνευ όρων παράδοσης και εκπληρώνει κάθε όρο που της θέτει η "παγκόσμια κοινότητα". Και το γεγονός ότι η Δύση δρομολόγησε εκ των προτέρων και χωρίς τη Ρωσία μια τέτοια διαδικασία "διαπραγμάτευσης", μεταξύ άλλων, εκπλήρωσε τη λειτουργία της ψυχολογικής πίεσης στη χώρα μας και στον κόσμο στο σύνολό του.

 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πρώτη "ειρηνευτική" διάσκεψη στην Κοπεγχάγη τον περασμένο Ιούνιο πραγματοποιήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με την έναρξη της "αντεπίθεσης", στην οποία η Δύση είχε πραγματικά εναποθέσει τεράστιες ελπίδες. Και πρέπει να αποδώσουμε φόρο τιμής στις χώρες του Νότου, οι οποίες εκείνη την εποχή - σε μια εποχή τεράστιας πίεσης προς αυτές - πήραν ως επί το πλείστον μια νηφάλια και ισορροπημένη θέση: πρώτα θα νικήσετε τους Ρώσους και μετά θα μιλήσουμε για τους όρους της παράδοσής τους. Με τις επόμενες τρεις συναντήσεις - τον Αύγουστο στη σαουδαραβική Τζέντα, τον Οκτώβριο στη Μάλτα και τον Ιανουάριο στο Νταβός - όλα αποδείχθηκαν ευκολότερα, επειδή έγινε σαφές σχεδόν σε όλους (εκτός από την ίδια τη Δύση) ότι το σχέδιο είχε αποτύχει. Αρκετές χώρες συμμετείχαν στις εκδηλώσεις, αλλά τελείωσαν εντελώς φυσιολογικά με το τίποτα. Και η συγκρότηση ενός αντιρωσικού μετώπου ήταν ακόμη λιγότερο επιτυχής.

Ωστόσο, το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη συνέχισαν να πατούν αυτό το κουμπί για άλλους έξι μήνες μετά τη σύνοδο κορυφής της Κοπεγχάγης, παρόλο που ήταν ήδη σαφές στην Τζέντα ότι δεν λειτουργεί και δεν θα λειτουργήσει και ότι η όλη κατάσταση δεν εξελίσσεται υπέρ της Ουκρανίας, δείχνει πολύ καλά πόσο αργό είναι το σύστημα ανατροφοδότησης και λήψης αποφάσεων στο δυτικό κατεστημένο.

Παρ' όλα αυτά, στις αρχές του τρέχοντος έτους, τελικά λειτούργησε. Τον Ιανουάριο (λίγες ημέρες μετά τη συνάντηση του Νταβός), ο Ελβετός πρόεδρος ανακοίνωσε μια ειρηνευτική διάσκεψη και ήταν ο πρώτος δυτικός ηγέτης που αναγνώρισε ότι, τελικά, καμία πραγματική διαπραγμάτευση δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη Ρωσία.

 

Τις εβδομάδες και τους μήνες που ακολούθησαν, ήταν δυνατόν να παρατηρήσουμε πώς η Δύση μεταμόρφωσε την προσέγγισή της για την επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης και για τη Ρωσία. Απομακρύνθηκε από την ιδέα της πρόκλησης ολοκληρωτικής ήττας στη χώρα μας και πέρασε στην ιδέα του να μας αναγκάσει να συνάψουμε τις πιο δυσμενείς συμφωνίες κατά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, οι οποίες τελικά θα πραγματοποιηθούν κάποια στιγμή. Αλλά γι' αυτό, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να χρειάζονται τη συνδρομή του Παγκόσμιου Νότου για να μπορέσουν να ασκήσουν πίεση στη Μόσχα μέσω αυτού.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η νέα προσέγγιση βασίζεται στην έννοια του αδιεξόδου στο μέτωπο. Τους πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους, στη ζώνη μάχης αναπτύχθηκε μια κατάσταση που οι δυτικοί εμπειρογνώμονες και αξιωματούχοι ερμήνευσαν ως αδυναμία οποιασδήποτε πλευράς να αλλάξει ριζικά την κατάσταση των πραγμάτων: ναι, οι Ρώσοι συγκράτησαν την ουκρανική αντεπίθεση, αλλά οι ίδιοι δεν διαθέτουν τις δυνάμεις και τις δυνατότητες να σπάσουν την άμυνα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, οπότε η τρέχουσα γραμμή επαφής μπορεί να παραμείνει ουσιαστικά αμετάβλητη για χρόνια. Από αυτό συνάγεται ότι η Μόσχα βρίσκεται στην Ουκρανία στο ίδιο αδιέξοδο με τη Δύση και, κατά συνέπεια, ενδιαφέρεται για διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση μιας αποδεκτής διεξόδου. Και αυτό δημιουργεί την ευκαιρία να την ξεπεράσει στις διαπραγματεύσεις.

Με τέτοιους λόγους προετοιμάζονταν όλο αυτό το διάστημα η διάσκεψη στην Ελβετία, προκειμένου να εξαναγκαστεί ο Παγκόσμιος Νότος σε υποταγή - χωρίς τη Ρωσία ακόμη - και στη συνέχεια να επιτεθούν από κοινού στη Μόσχα.

 

Ωστόσο, τώρα πια, δηλαδή περίπου δύο ή τρεις μήνες αργότερα, είναι προφανές σε όλους ότι η Δύση έκανε για άλλη μια φορά λάθος, έβαλε λάθος στοίχημα και άργησε καταστροφικά να αντιδράσει: η άμυνα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων ραγίζει σε όλη τη γραμμή του μετώπου, η Ρωσία έχει εντείνει τις ενέργειές της στην περιοχή του Χάρκοβο και η Μόσχα δεν έχει κανέναν λόγο ή συμφέρον να μπει σε διαπραγματεύσεις που είναι δυνητικά δυσμενείς γι' αυτήν (όπως δήλωσε ρητά ο Πούτιν και στην Κίνα). Και η "φόρμουλα" του Ζελένσκι ως αντικείμενο συζήτησης υπό αυτές τις συνθήκες μοιάζει απλώς με βαριά ανοησία, η οποία απαξιώνει όχι τόσο το Κίεβο, για την επάρκεια του οποίου κανείς δεν έχει ψευδαισθήσεις, όσο τη Δύση, η οποία συνεχίζει να την προωθεί. Πλέον, προφανώς, όταν σχεδιάστηκε η διάσκεψη στην Ελβετία και προγραμματίστηκε για το φετινό καλοκαίρι, δεν πέρασε από το μυαλό κανενός από τους διοργανωτές ότι μέχρι τότε οι νομικές εξουσίες του Ζελένσκι θα είχαν λήξει, το νέο καθεστώς του θα ήταν εξαιρετικά ασαφές και η υπογραφή του σε οποιοδήποτε έγγραφο δεν θα άξιζε δεκάρα. Ή αυτή η σκέψη θεωρήθηκε εντελώς ασήμαντη για να ληφθεί υπόψη στους υπολογισμούς.

Αλλά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όλες αυτές οι περιστάσεις και οι εκτιμήσεις υπολογίζονται και λαμβάνονται υπόψη από τον υπόλοιπο κόσμο. Ο οποίος βλέπει σε αυτό που συμβαίνει όχι μόνο τις αποτυχίες της Δύσης στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, αλλά και τη γενικότερη καταστροφική της υποβάθμιση.

18 views0 comments

Commenti


Post: Blog2_Post
bottom of page