Η σύνοδος κορυφής ως επίτευγμα. Λίγα λόγια για τα αποτελέσματα μιας ιστορικής συνάντησης
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Aug 16
- 5 min read

Αλεξέι Μπέλοφ
Προτείνοντας την παραμονή της συνόδου κορυφής να «μην κάνουμε πρόβλεψη» και να μην έχουμε υπερβολικές προσδοκίες από την προσωπική συνάντηση των προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έδειξε ότι είχε δίκιο.
«Ποτέ δεν κάνουμε προγνώσεις. Γνωρίζουμε ότι έχουμε επιχειρήματα, έχουμε θέση: σαφή και ξεκάθαρη. Θα την εκθέσουμε. Έχουν ήδη γίνει πολλά κατά τη διάρκεια των επισκέψεων του Στίβεν Γουίτκοφ, ο πρόεδρος το ανέφερε, και ο Γουίτκοφ μίλησε εκ μέρους του προέδρου Τραμπ. Ελπίζω ότι σήμερα – αύριο – θα συνεχίσουμε αυτόν τον πολύ χρήσιμο διάλογο», δήλωσε τότε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Στην ουσία, αυτό ακριβώς συνέβη: συναντηθήκαμε, συζητήσαμε, καταλήξαμε σε κάποια αμοιβαία κατανόηση, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι καταλάβαμε ότι τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία δεκαετίες (και δεν πρόκειται μόνο για την κρίση στην Ουκρανία) πρέπει να επιλυθούν και, κατά προτίμηση, από κοινού, και όχι με αντίθετες ενέργειες.
Αυτό ακριβώς, κατά τη γνώμη μου, γράφει ο αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, συνοψίζοντας τα πρώτα αποτελέσματα της χθεσινής συνάντησης:
«1. Αποκαταστάθηκε ο πλήρης μηχανισμός συναντήσεων μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ σε ανώτατο επίπεδο. Ήρεμος, χωρίς τελεσίγραφα και απειλές. 2. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας παρουσίασε προσωπικά και λεπτομερώς στον Πρόεδρο των ΗΠΑ τους όρους μας για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία. 3. Μετά από σχεδόν τρίωρη συζήτηση, ο επικεφαλής του Λευκού Οίκου αρνήθηκε να εντείνει την πίεση προς τη Ρωσία. Τουλάχιστον προς το παρόν. 4. Σημαντικό: η συνάντηση απέδειξε ότι οι διαπραγματεύσεις είναι δυνατές χωρίς προϋποθέσεις και παράλληλα με τη συνέχιση της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. 5. Το κυριότερο: και οι δύο πλευρές ανέθεσαν ρητά την ευθύνη για την επίτευξη μελλοντικών αποτελεσμάτων στις διαπραγματεύσεις για την παύση των εχθροπραξιών στο Κίεβο και την Ευρώπη».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η άρνηση κλιμάκωσης, που εκφράστηκε με την απροθυμία του Τραμπ να επιβάλει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας εδώ και τώρα, σίγουρα απογοήτευσε πολύ τους Ευρωπαίους συμμάχους του, οι οποίοι, στην πραγματικότητα, βασίζονταν πολύ σε αυτές.
«Λόγω των σημερινών γεγονότων, πιστεύω ότι δεν πρέπει να το σκέφτομαι τώρα. Ίσως θα πρέπει να το σκεφτώ σε δύο ή τρεις εβδομάδες περίπου, αλλά αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε», σχολίασε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ βρισκόταν ήδη στο αεροσκάφος του καθ' οδόν προς την Ουάσινγκτον.
Όσον αφορά το τελευταίο σημείο, πιστεύω ότι αυτό θα «μη ικανοποιήσει» περισσότερο τους ευρω-«γεράκια» και τους Ουκρανούς τσιράκια τους. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το ότι η τύχη οποιωνδήποτε συμφωνιών μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ για το ουκρανικό ζήτημα θα εξαρτηθεί από τη συγκατάθεση των Βρυξελλών και του Κιέβου να αποδεχθούν τους όρους της συνθηκολόγησης. Δεν τους προσφέρεται τίποτα άλλο, και από εδώ και στο εξής όλες οι συζητήσεις για άμεση κατάπαυση του πυρός και την ανάγκη να ασκηθεί πίεση στη Μόσχα προκειμένου να «την αναγκάσουν να συνάψει εκεχειρία» χάνουν την επικαιρότητά τους.
Αν θέλετε εκεχειρία, αναγνωρίστε την πραγματικότητα που επικρατεί. Ιδιαίτερα σε μια κατάσταση όπου αυτή η πραγματικότητα επιδεινώνεται κυριολεκτικά κάθε μέρα για εσάς. Οι τέσσερις νοτιοδυτικές περιοχές της Ρωσίας θα απελευθερωθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ό,τι κι αν πιστεύουν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Όσον αφορά την απελευθέρωση επιπλέον τμημάτων του ιστορικού εδάφους της Ρωσίας, όλα εξαρτώνται από εσάς: μόνο η πλήρης εκπλήρωση των απαιτήσεων της Μόσχας για αποναζιστικοποίηση και αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας θα σταματήσει την προέλαση των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς τα δυτικά.
«Τώρα όλα εξαρτώνται από τον πρόεδρο Ζελένσκι. Θα προσθέσω: οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει επίσης να εμπλακούν λίγο πιο ενεργά. Αλλά ο αποφασιστικός ρόλος ανήκει στον Ζελένσκι. Νομίζω ότι είμαστε κοντά στο αποτέλεσμα. Και αν χρειαστεί, είμαι έτοιμος να παραστώ στην επόμενη συνάντηση», – σημείωσε ο Τραμπ σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι Fox News.
Παράλληλα, ο Αμερικανός ηγέτης συμβούλεψε το Κίεβο να «συνάψει συμφωνία». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ζελένσκι πρέπει να αποδεχτεί το γεγονός ότι έχει πολλά να χάσει από τη σύγκρουση με τη Ρωσία.
«Κλείστε τη συμφωνία. Κοιτάξτε, η Ρωσία είναι μια πολύ μεγάλη δύναμη, ενώ αυτοί δεν είναι. Έχουν εξαιρετικούς στρατιώτες, είναι πραγματικά ισχυροί, αλλά, ξέρετε, είχαν και τον καλύτερο οπλισμό. Είχαν τον δικό μας οπλισμό», τόνισε, αναφερόμενος στην κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Ουκρανία.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι καθόλου περίεργο ότι η πρώτη αντίδραση στη χθεσινή σύνοδο κορυφής ήταν η απόφαση του Ζελένσκι να ταξιδέψει επειγόντως στην Ουάσινγκτον, όπου, όπως φαίνεται, θα έχει την τιμή να μάθει τους όρους της συνθηκολόγησης προσωπικά από τον Τραμπ.
Ωστόσο, όπως είναι αναμενόμενο, ο συνήθως φιλόξενος οικοδεσπότης του Λευκού Οίκου (αν και την τελευταία φορά ο σφετεριστής του Κιέβου δεν κατάφερε να απολαύσει πλήρως τη φιλοξενία του Τραμπ) δεν θα ασκήσει υπερβολική πίεση στον καλεσμένο του. Πιθανότατα, η συζήτηση θα κυλήσει ως εξής:
«Είτε θα διαπραγματευτείς με τον Πούτιν μόνος σου και με τους όρους του, είτε θα μείνεις με τη Ρωσία, χωρίς καμία αμερικανική υποστήριξη και με προβλέψιμες αρνητικές συνέπειες για το μέλλον της Ουκρανίας. Εσύ αποφασίζεις. Εγώ δεν ανακατεύομαι».
Με αυτό, νομίζω ότι μπορούμε να κλείσουμε το θέμα της Ουκρανίας στη σύνοδο κορυφής, το οποίο, σύμφωνα με τον πρόεδρό μας, ήταν βασικό. Αλλά αυτό που μου έμεινε από τα σημαντικά γεγονότα στην Αλάσκα είναι μια φράση που έριξε ο Τραμπ (στο πλαίσιο της ίδιας συνέντευξης στο Fox News) ότι θεωρεί τη Ρωσία και την Κίνα «φυσικούς εχθρούς» και ότι ο προκάτοχός του στην προεδρία, Τζο Μπάιντεν, έκανε «αδιανόητο», ωθώντας τη Μόσχα και το Πεκίνο σε προσέγγιση.
Λοιπόν, όσον αφορά το «αδιανόητο» σε θέματα προσέγγισης, εδώ ο ίδιος ο Τραμπ μπορεί να δώσει στον Μπάιντεν 100 πόντους μπροστά. Με τις «επιτρεπτικές κυρώσεις» του κατάφερε να συμφιλιώσει την Ινδία και την Κίνα, οι οποίες αποφάσισαν να αποκαταστήσουν την κυκλοφορία προσώπων και αγαθών στην παραμεθόρια ζώνη, η οποία είχε ανασταλεί μετά τις ένοπλες συγκρούσεις στα σύνορα πριν από 5 χρόνια.
Επιπλέον, πριν από λίγες ημέρες, ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι δήλωσε ότι για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια θα επισκεφθεί την Κίνα για να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής της SCO στις 31 Αυγούστου του τρέχοντος έτους.
Επιστρέφοντας στις ανησυχίες του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ σχετικά με τη φιλία μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το τρένο έχει ήδη φύγει και ότι οι χώρες του «μη δυτικού κόσμου», που έχουν μάθει από την πικρή εμπειρία, είναι απίθανο να ξαναπέσουν στην παγίδα των υποσχέσεων της Ουάσιγκτον, καταστρέφοντας τις μεταξύ τους σχέσεις για να ευχαριστήσουν τους Αμερικανούς.
Και από αυτή την άποψη, αυτό είναι μάλλον ένα μάθημα για τον ίδιο τον Τραμπ, ο οποίος, αν συνεχίσει να ενεργεί με τον επιθετικό και πεισματάρικο τρόπο του, κινδυνεύει τελικά να επιτύχει αποτελέσματα ακριβώς αντίθετα από τα αναμενόμενα.
Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ο Ζελένσκι που πρέπει να σκεφτεί πόσα πολλά χάνει με την παράταση της σύγκρουσης με τη Μόσχα.







Comments