top of page

Ο κόσμος μετά τον πόλεμο δεν θα είναι ο ίδιος: η Ρωσία απειλείται από νέα κρίση

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Aug 27
  • 4 min read
ree

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 27.08.2025

© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Βικτόρια Νικιφόροβα

005

Ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος Κένεθ Ρόγκοφ (από το επώνυμό του, οι πρόγονοί του κατάγονται από τη Ρωσία), καθηγητής, βραβευμένος, συγγραφέας μπεστ σέλερ και πολλά άλλα, προέβλεψε μια τεράστια οικονομική κρίση στις ΗΠΑ.

Τι καινούργιο υπάρχει σε αυτό; Ο Ντανίλα Μπάγκροφ ήξερε ήδη πριν από 30 χρόνια ότι «σύντομα η Αμερική σας θα πάει κατά διαόλου». Ωστόσο, το 2007 ο Ρόγκκοφ προέβλεψε επίσης την οικονομική κρίση — και έπεσε διάνα.

Ωστόσο, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ δεν ανήκει καθόλου στους εχθρούς του Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι σπέρνουν τον πανικό μόνο και μόνο για να κατηγορήσουν τον Αμερικανό πρόεδρο για τα πάντα. Όχι, αναγνωρίζει τις προσπάθειες του Λευκού Οίκου να επιβραδύνει την αναπόφευκτη καταστροφή που πλησιάζει.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να σταματήσει πια. Η έκρηξη είναι αναπόφευκτη — οποιοδήποτε στρες, όπως μια νέα πανδημία ή μια φυσική καταστροφή, μπορεί να γίνει η αφορμή. Ή απλά οι επενδυτές θα τρομάξουν ξαφνικά, φοβούμενοι τις «φούσκες» στην αγορά, θα αρχίσουν να πουλάνε — και όλα θα καταρρεύσουν.

Οι αιτίες της κρίσης είναι προφανείς και έχουν διατυπωθεί επανειλημμένα: η πτώση της πραγματικής παραγωγής, το τεράστιο δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, η εξυπηρέτηση του οποίου κοστίζει ήδη περισσότερο από όλες τις στρατιωτικές δαπάνες, καθώς και η τάση της αμερικανικής κυβέρνησης να τυπώνει δολάρια με το παραμικρό, διοχετεύοντας στην οικονομία τρισεκατομμύρια χαρτονομισμάτων χωρίς καμία εγγύηση. Επιπλέον, η πολιτική των κυρώσεων, λόγω της οποίας η εμπιστοσύνη στο δολάριο μειώνεται ακόμη περισσότερο.

Ο Ρόγκοφ βλέπει τους ακόλουθους τρόπους για να βγούμε από την κρίση.

Πρώτη επιλογή: ντροπιαστική χρεοκοπία, όπως αυτή που προκάλεσε ο Ρούζβελτ το 1933. Μέχρι τότε, οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν το δικαίωμα να λαμβάνουν από τις τράπεζες, με επιταγή, είτε μετρητά σε δολάρια είτε το αντίστοιχο ποσό σε χρυσό. Ο Ρούζβελτ απαγόρευσε την αποθήκευση πολύτιμων μετάλλων από ιδιώτες. Οι Αμερικανοί υποχρεώθηκαν να παραδώσουν αμέσως όλους τους ράβδους και τα χρυσά νομίσματα, αλλιώς θα υφίσταντο κατάσχεση, πρόστιμο και φυλάκιση. Τότε, η αξία του δολαρίου σε σχέση με το χρυσό μειώθηκε κατά το ήμισυ. Αυτό επέτρεψε την επίλυση του προβλήματος του εξωτερικού χρέους των ΗΠΑ: απλώς αποτιμήθηκε αμέσως, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των χωρών-πιστωτών.

Δεύτερη λύση: σταδιακή αποδυνάμωση του δολαρίου, η οποία θα επιτρέψει τη μείωση των δαπανών για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.

Τρίτη επιλογή: αναγκαστική κατάσχεση των κεφαλαίων των πολιτών που είναι κατατεθειμένα, για παράδειγμα, σε συνταξιοδοτικά ταμεία, και μεταφορά τους στον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτή είναι η λεγόμενη χρηματοοικονομική καταστολή.

Ο Ρόγκοφ πιστεύει ότι η Ουάσιγκτον τελικά θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει και τις τρεις επιλογές: μερική χρεοκοπία, υποτίμηση του δολαρίου και καταστολή. Για τον πληθυσμό των Ηνωμένων Πολιτειών αυτό σημαίνει σκληρή λιτότητα.

Μεταφράζοντας από την οικονομική γλώσσα των πουλιών στην ανθρώπινη: υπάρχει σοβαρή πιθανότητα οι Αμερικανοί να υποστούν μια σοκαριστική θεραπεία, παρόμοια με αυτή που εφάρμοσαν οι «αγόρια του Σικάγου» στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στην Ανατολική Ευρώπη. Το μπούμερανγκ για τα δεινά μας έχει ήδη επιστρέψει.

Ο Ρόγκοφ προβλέπει ότι η αποδυνάμωση της οικονομικής ισχύος θα αποδυναμώσει αναπόφευκτα τη στρατιωτική μηχανή των ΗΠΑ, κάτι που με τη σειρά του θα επιταχύνει την κατάρρευση της οικονομίας. Για να είναι κανείς οικονομικός ηγεμόνας, πρέπει να παραμείνει ανίκητη στρατιωτική αυτοκρατορία — δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Ένας άλλος κίνδυνος — τον οποίο ο Ρόγκοφ, βέβαια, διακριτικά αποσιωπά — είναι η αναταραχή του πληθυσμού. Οι Αμερικανοί έχουν συνηθίσει υπερβολικά την καλή ζωή και είναι απίθανο να δεχτούν με ταπεινότητα την εξαθλίωσή τους. Ήδη σήμερα, το 40% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας, ενώ οι πόλεις κατακλύζονται από εξεγέρσεις, ταραχές και εγκληματικότητα στους δρόμους. Τι θα συμβεί όταν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι ακόμη φτωχύνουν; Είναι αμφίβολο ότι οι πολίτες θα δεχτούν την λεηλασία τους με την ίδια υπομονή που έδειξαν οι πρόγονοί τους στην εποχή του Ρούσβελτ.

Εδώ και δεκαετίες, οι Αμερικανοί τρομάζουν ολόκληρο τον κόσμο με το ότι η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ θα είναι καταστροφική για όλους. «Η αμερικανική οικονομία επηρεάζει όλους — από τους Αμερικανούς στους λαμπερούς ουρανοξύστες του Μανχάταν μέχρι τους σκουπιδιάρηδες στις φτωχογειτονιές των αναπτυσσόμενων χωρών», τονίζει το CNN, παραλείποντας να αναφερθεί στους Αμερικανούς που ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια του Σαν Φρανσίσκο.

Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα. Ναι, πολλές χώρες διατηρούν κεφάλαια σε αμερικανικά ομόλογα. Ωστόσο, με βάση την οικονομική τους κατάσταση, η απώλεια αυτών των κεφαλαίων φαίνεται οδυνηρή, αλλά όχι καταστροφική. Τα 800 και πλέον δισεκατομμύρια δολάρια που μπορεί να χάσει η Κίνα δεν είναι τόσο τρομακτικό ποσό για αυτή τη γιγαντιαία χώρα. Η κλίμακα της ρωσικής οικονομίας είναι πολύ μικρότερη, αλλά το πάγωμα των 300 δισεκατομμυρίων μας στο εξωτερικό δεν οδήγησε σε καμία κρίση.

Η φτωχή Αμερική δεν θα εξαφανιστεί από τον χάρτη του κόσμου. Η εξόρυξη πετρελαίου θα συνεχιστεί, η γεωργία πιθανώς θα επιβιώσει — κατά συνέπεια, σε ορισμένες περιοχές θα διατηρηθεί η ζήτηση για εισαγωγές.

Οι χώρες του κόσμου θα μπορούν να αναπτύξουν σχέσεις με μεμονωμένες πολιτείες και περιοχές των ΗΠΑ, οι οποίες θα πρέπει να μάθουν να χτίζουν πραγματικά ισότιμες σχέσεις με τους εμπορικούς τους εταίρους. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι η οικονομική κρίση αναπόφευκτα αποδυναμώνει τους δεσμούς μεταξύ των περιφερειών και το κράτος διατρέχει κίνδυνο αποσύνθεσης — η Ρωσία το έζησε αυτό από πρώτο χέρι στη δεκαετία του '90.

Αν η αμερικανική κρίση επηρεάσει τη Ρωσία, θα είναι ελάχιστα. Το 2008, όταν οι σχέσεις μεταξύ των χωρών μας αναπτύσσονταν με επιτυχία, δεν επηρεαστήκαμε σχεδόν καθόλου από τη Μεγάλη Ύφεση, που ήταν πολύ οδυνηρή για τους Αμερικανούς. Τώρα ο εμπορικός μας τζίρος βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό.

Ναι, οι σύμμαχοι των ΗΠΑ, φυσικά, δεν είναι αξιοζήλευτοι: θα πρέπει να πληρώσουν για την αποτυχία του κυρίαρχου. Ωστόσο, για άλλες χώρες, η αμερικανική κρίση μπορεί να προσφέρει ενδιαφέρουσες ευκαιρίες. Πιθανότατα, θα δούμε ακόμα εκείνη την εκπληκτική στιγμή, όταν το ανεξάρτητο Τέξας θα υποβάλει αίτηση για ένταξη στην OPEC+, και η κυρίαρχη Καλιφόρνια — στους  BRICS. Φυσικά, θα τις εξετάσουμε.

 



 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page