Το Νεότερο σκάφος χωρίς πλήρωμα θα επαναφέρει στην Ρωσία την στρατηγική πρωτοβουλία

Στη φωτογραφία: μη επανδρωμένο σκάφος κατασκευής KMZ (Φωτογραφία: kmz1.ru)

Σεργκέι Ισένκο

542

Μαχητικό ντεμπούτο του BEC «Βιζίρ»: το πλοίο-ανιχνευτής του Πολεμικού Ναυτικού της Ουκρανίας «Σιμφερόπολη» στον βυθό του Δούναβη. Επικείμενη είναι η εξασφάλιση της διέλευσης του Δούναβη

Το νεότερο σκάφος χωρίς πλήρωμα θα επαναφέρει στη Ρωσία τη στρατηγική πρωτοβουλία στον αγώνα όχι μόνο για τη Μαύρη Θάλασσα

Χθες το μεσημέρι, 28 Αυγούστου, η διαδικτυακή κοινότητα της Ουκρανίας κυριολεκτικά εξερράγη με κραυγές του τύπου: «Η Ρωσία αντέγραψε τα θαλάσσια drone μας».

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξηγηθεί η πρώτη στην ιστορία του Ρωσικού Ναυτικού επιτυχημένη χρήση του νεότερου μη επανδρωμένου σκάφους (BEC) στις  εκβολές του Δούναβη, που συνέβη ακριβώς την περασμένη Παρασκευή το βράδυ. Ο στόχος που χτυπήθηκε ήταν το μεσαίο αναγνωριστικό πλοίο του Ναυτικού της Ουκρανικής Ναυτικής Δύναμης «Σιμφερόπολη».

Παρεμπιπτόντως, κατασκευάστηκε σχετικά πρόσφατα, μεταξύ 2016 και 2019, στα ναυπηγεία «Kuznya na Rybalskomu» κοντά στο Κίεβο. Ωστόσο, εκτός από τον υπόλοιπο εξοπλισμό, διαθέτει ευρυζωνικές αντένες ανίχνευσης της γερμανικής εταιρείας Rohde&Schwarz.

«Δεν υπάρχει ανάλογο πλοίο στην Ουκρανία», δήλωσε ο τότε υπουργός Άμυνας της χώρας Στεπάν Πολτοράκ κατά τη διάρκεια της τελετής καθέλκυσης του «Σιμφερόπολη». «Αυτό είναι μεγάλη ανακάλυψη και νίκη».

Στην ιστορία με την απώλεια του κατασκοπευτικού πλοίου του Πολεμικού Ναυτικού της Ουκρανίας, ακόμη και με την πρώτη ματιά, υπάρχουν πολλά εξαιρετικά αξιοσημείωτα στοιχεία. Και αξίζει να εξεταστούν με μεγάλη προσοχή.

Πρώτον, σχετικά με το ότι η «Ρωσνία» φέρεται να έχει αντιγράψει κάτι από τον αιώνιο εχθρό της. Ναι, συμφωνούμε ότι για πολύ καιρό υστερούσαμε σε σχέση με την Ουκρανία στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων σκαφών για πολεμικές επιχειρήσεις στη θάλασσα.

Ωστόσο, για την εξασφάλιση της αιφνιδιαστικής για εμάς τεχνολογικής καινοτομίας του εχθρού σε αυτόν τον τομέα, το κύριο «μέρισμα» δεν ανήκει καθόλου στο Κίεβο, αλλά στο Λονδίνο. Το οποίο, όπως μαρτυρά ο ιστότοπος Naval Technology, με τα προγράμματα Wasp και Snapper βοήθησε το Πολεμικό Ναυτικό της Ουκρανίας να αποκτήσει «νέα συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα οποία αναπτύσσονται σε συνθήκες ταχύτητας ειδικά για την υποστήριξη της Ουκρανίας».

Ως αποτέλεσμα, ο εχθρός άρχισε να χρησιμοποιεί με αρκετή επιτυχία τα BEC κατά του Στόλου μας στη Μαύρη Θάλασσα ήδη από το φθινόπωρο του 2022. Οι Ρώσοι ναυτικοί δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένοι για αυτό, ούτε τακτικά ούτε τεχνικά. Τα ενδιάμεσα αποτελέσματα ήταν σοβαρές απώλειες του Στόλου στη σύνθεση των σκαφών και των πλοίων.

Ακριβώς από το ΒΕC της ΒΜS στο αγκυροβόλιο της Σεβαστούπολης, στις 29 Οκτωβρίου 2022, το ναυτικό σκάφος «Ιβάν Γκολούμπετς» ήταν το πρώτο που υπέστη σοβαρές ζημιές. Αλλά σύντομα οι απώλειές μας από αυτό το είδος όπλου έγιναν πολύ πιο σοβαρές.

Στις 31 Ιανουαρίου 2024, στο πλάτος της λίμνης Ντονουζλάβ, με τον ίδιο τρόπο βυθίστηκε το ρωσικό πυραυλοκίνητο σκάφος R-334 «Ιβανοβέτς» του σχεδίου 12411.

Στη συνέχεια, στις 14 Φεβρουαρίου 2024, ένα μεγάλο σμήνος θαλάσσιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών της GURτου Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας κοντά στην ακτή της Αλούπκα επιτέθηκε και βύθισε το μεγάλο αποβατικό πλοίο «César Kounikov». Και στις 5 Μαρτίου, το ίδιο έπαθε το περιπολικό πλοίο του Μαύρου Φερόου «Σεργκέι Κοτόφ» κοντά στο στενό της Κερκίνης.

Φυσικά, μια τόσο καταστροφική και ανόητη συμπεριφορά στο θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων προκάλεσε δικαιολογημένη οργή στη Μόσχα. Και γρήγορες εκκαθαρίσεις προσωπικού από την πλευρά της.

Αρχικά, τον Αύγουστο του 2022, ο ναύαρχος Ιγκόρ Οσίποφ, ο οποίος κατείχε τη θέση του διοικητή του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας για λίγο περισσότερο από τρία χρόνια, απομακρύνθηκε από τη θέση του. Και μετά από ενάμιση χρόνο, στις 14 Φεβρουαρίου 2024, ακριβώς την ημέρα της καταστροφής του «César Kunikov», ο ναύαρχος Βίκτορ Σόκολοφ, που είχε αντικαταστήσει τον Οσίποφ στην ηγεσία του στόλου, απολύθηκε αμέσως.

Ταυτόχρονα, αποφασίστηκε να απομακρυνθεί ολόκληρος ο στόλος από τη Σεβαστούπολη και τη Θεοδοσία προς το Νοβοροσίσκ, μακριά από τα ουκρανικά σκάφη χωρίς πλήρωμα. Εκεί βρίσκεται σήμερα. Προσέγγιση που δείχνει ότι η προτεραιότητα είναι η διασφάλιση της ασφάλειας του στόλου και όχι άλλα, πολύ πιο σημαντικά για το κράτος ζητήματα.

Αλλά είναι σαφές ότι η Μόσχα δεν περιορίστηκε αποκλειστικά σε ανησυχίες σχετικά με την Μαύρη Θάλασσα. Οι καλύτεροι εγκέφαλοι της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας έσπευσαν να επιλύσουν δύο σημαντικά προβλήματα. Πρώτον: πώς να προστατεύσουμε αξιόπιστα τα πλοία μας από τις επιθέσεις των εχθρικών ΒΕC; Και δεύτερον: πώς να αποκτήσουμε οι ίδιοι το συντομότερο δυνατόν τη δυνατότητα να πολεμήσουμε αποτελεσματικά τον εχθρό στα πελάγη και τους ωκεανούς με τα ίδια εξαιρετικά αποτελεσματικά και φθηνά όπλα;

Από ό,τι φαίνεται, η άριστα οργανωμένη επιχείρηση που πραγματοποιήσαμε την Παρασκευή σε συνεργασία με την αεροπορική αναγνώριση στις εκβολές  του Δούναβη για την καταστροφή του «Σιμφερόπολις» αποτέλεσε ορατή απόδειξη ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο. Προχωράμε σε αυτόν, αν και πιο αργά από ό,τι θα θέλαμε, αλλά με σιγουριά.

Τα πρώτα ορατά στοιχεία της προόδου της Ρωσίας σε αυτόν τον τομέα σημειώθηκαν από τη Δύση μόλις πριν από ένα μήνα, κατά τη διάρκεια των μεγάλων σύνθετων ασκήσεων του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσικής Ομοσπονδίας «Ιουλιανή καταιγίδα». Πολλοί στο εξωτερικό θεώρησαν ως το κύριο επεισόδιο την επίθεση ενός υποσχόμενου ρωσικού BEC με ισχυρό εκρηκτικό φορτίο εναντίον ενός πλωτού στόχου που είχε αγκυροβοληθεί στη Βαλτική Θάλασσα.

Το βίντεο σχετικά με αυτό το θέμα διαδόθηκε επίσημα από το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Κρίνοντας από τις εικόνες, η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που το πλοίο-στόχος μπόρεσε απλά να σπάσει στα δύο.

Με άλλα λόγια, του συνέβη περίπου το ίδιο με αυτό που συνέβη την περασμένη Παρασκευή στον Δούναβη με το ουκρανικό «Σιμφερόπολη». Βυθίστηκε στον πυθμένα του ποταμού, κοντά στην ακτή, μέσα σε λίγα λεπτά. Αλλιώς, γιατί μέρος του πληρώματός του, σύμφωνα με την επίσημη αναγνώριση του Κιέβου, θα εξακολουθούσε να θεωρείται αγνοούμενο;

Με λίγα λόγια, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιήσαμε τον ίδιο τύπο BEC.

Παράλληλα, η επίθεση στον Δούναβη υποδηλώνει ότι αυτό το μη επανδρωμένο σκάφος διαθέτει μεγάλη ταχύτητα και σημαντική αυτονομία πλεύσης. Διαφορετικά, δεν θα μπορούσε να καταφέρει να διανύσει μια τόσο μεγάλη απόσταση από τις ακτές της Κριμαίας μέχρι τις ακτές της Οδησσού.

Και στη συνέχεια να προχωρήσουν προς τα πάνω στον πολυσύχναστο ποταμό με τις καλά φυλασσόμενες όχθες μέχρι το σημείο αγκυροβόλησης του εχθρικού πλοίου αναγνώρισης. Το οποίο, όπως αποδείχθηκε σύντομα, βρισκόταν 25 χιλιόμετρα προς τα πάνω από το σημείο όπου ο Δούναβης εκβάλλει στη Μαύρη Θάλασσα.

Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι το σύνολο των τεχνικών λεπτομερειών της ολοκληρωμένης επιχείρησης επιτρέπει να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι ο κύριος πρωταγωνιστής των ασκήσεων «Ιουλιανή καταιγίδα» και ο καταστροφέας του εχθρικού «Σιμφερόπολη» στον Δούναβη ήταν το βαρύ πολυλειτουργικό BEC «Vizir-700», το οποίο μόλις άρχισε να εισέρχεται σε υπηρεσία στο Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσικής Ομοσπονδίας και η παραγωγή του οποίου ξεκίνησε πρόσφατα από τον στρατιωτικό-βιομηχανικό όμιλο «Κινγκισέππσκι Μηχανολογικό Εργοστάσιο».

Η δημιουργία ενός τέτοιου KMZ ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στο φόρουμ «Army-2023». Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα πραγματοποιήθηκαν τελικές ρυθμίσεις και δοκιμές.

Σε γενικές γραμμές, το αποτέλεσμα ήταν ένα πλωτό ρομπότ, το οποίο ελέγχεται είτε από χειριστή από την ακτή είτε από τεχνητή νοημοσύνη και ειδικό πρόγραμμα, το οποίο έχει «ενσωματωθεί» εκ των προτέρων στον ηλεκτρονικό του εγκέφαλο. Το μήκος του είναι περίπου 7 μέτρα. Το πλάτος του είναι 2,5 μέτρα. Η εμβέλεια δράσης του φτάνει τα 270 ναυτικά μίλια (περίπου 450 χιλιόμετρα). Ταχύτητα — έως 90 χιλιόμετρα την ώρα. Χωρητικότητα — έως  ένα τόνο.

«Σε περίπτωση διακοπής της σύνδεσης, τα «Vizir» θα είναι εξοπλισμένα με λειτουργία αυτόματης επιστροφής στη βάση και σύστημα πλήρους εντοπισμού θέσης στο έδαφος... Δηλαδή, ακόμη και αν το «Vizir» χάσει όλα τα σήματα, διαθέτει έναν προκαθορισμένο αλγόριθμο για το πώς να ενεργήσει και πού να πλεύσει.

Έχει το «μυαλό» να ζει τη ζωή του και να καταλαβαίνει ξεκάθαρα πού είναι η δική του ακτή και πού η ξένη», δήλωσε πέρυσι ο επίσημος εκπρόσωπος της KMZ.

Ωστόσο, οι πολεμικές ικανότητες του πανίσχυρου drone-καμικάζι «Vizir» δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό. Η σταθεροποιημένη με γυροσκόπια πλατφόρμα στο κατάστρωμα του επιτρέπει, ακόμη και σε συνθήκες μικρής καταιγίδας, να πραγματοποιεί στοχευμένες βολές με οτιδήποτε επιθυμεί.

Από πολυβόλα μεγάλου διαμετρήματος έως μικρού μεγέθους αντιαεροπορικά και επιθετικούς πυραύλους. Για τα οποία, όπως λένε οι δημιουργοί του οχήματος, σε αυτό το BEC μπορούν να εγκατασταθούν έως και οκτώ εκτοξευτές.

Είναι έτοιμο το «Vizir» να μετατραπεί σήμερα σε ένα μικρό επιφανειακό πυραυλοφόρο χωρίς πλήρωμα; Αυτό δεν είναι ακόμα σαφές. Ωστόσο, μπορεί να υποτεθεί ότι σε αυτό μπορούν να εγκατασταθούν εγχώρια αντίστοιχα των βρετανικών υπερηχητικών αεροπορικών πυραύλων Brimston, που αναπτύχθηκαν το 2012.

Οι διαστάσεις τους (μήκος — 1,8 μ., βάρος — 48 κιλά, πολεμική κεφαλή — 6,4 κιλά), η ενεργή κεφαλή αυτοκατεύθυνσης και το σύστημα ελέγχου, κατασκευασμένο σύμφωνα με την αρχή «πυροβόλησε — ξέχνα», επιτρέπουν την τοποθέτηση τέτοιων όπλων και στο κατάστρωμα του «Βίζιρ» μας.

Τι θα έχουμε σε αυτή την περίπτωση; Δεδομένου ότι μετά την καταστροφή του «Σιμφερόπολη» δεν έχουν απομείνει ουσιαστικά καθόλου σημαντικοί εχθρικοί στόχοι στην επιφάνεια της θάλασσας στη Μαύρη Θάλασσα, τα νεότερα ρωσικά ΒΕC θα μπορούν να πραγματοποιούν μαζικές επιδρομές στις ακτές και τα λιμάνια του εχθρού. Με τις δικές τους δυνάμεις θα καταστρέψουν πολλά από αυτά για τα οποία μέχρι τώρα πρέπει να ξοδεύουμε, ας πούμε, αρκετά ακριβούς  πύραυλους «Καλίμπρ» ή «Ζιρκόν».

Αν υποθέσουμε ότι στο εγγύς μέλλον μας περιμένει μια μάχη για την κατάληψη του Δνείπερου (και χωρίς αυτό δεν υπάρχει κανένα ελπίδα για την επιστροφή υπό τον έλεγχο της Ρωσίας των πόλεων Χερσόν, Οτσάκοβ, Νικολάεβα και Οδησσού), τότε και εδώ θα χρειαστούμε απεγνωσμένα τα «Βιζίρ». Διότι χωρίς τη μαζική συμμετοχή σε μια τόσο σοβαρή υδάτινη εμπόδιο, τα πολυλειτουργικά ΒΕΚ δεν θα καταφέρουν να σπάσουν την ισχυρή ουκρανική άμυνα στις όχθες του Δνείπερου.

Έτσι, πρώτα απ' όλα, ο ποταμοπλοϊκός  μας στόλος του Δνείπερου, που αναδημιουργήθηκε το 2024, πρέπει να ενισχυθεί με τέτοια εξαιρετικά drones. Η περιοχή ευθύνης του σήμερα είναι το κάτω ρεύμα και το δέλτα του Δνείπερου, η χερσόνησος Κινμπούρνα και ο λιμάνι του Δνείπερου-Μπούγκ. Ελέγχοντας τα, δεν επιτρέπουμε στον εχθρό να χρησιμοποιήσει τα λιμάνια του Μικολάεφ και του Οτσάκωφ.

Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη τις γνωστές πραγματικότητες της διεθνούς πολιτικής, σύντομα το φάσμα των πολεμικών αποστολών της Δνείπερου Φλοτίλλας ενδέχεται να διευρυνθεί σημαντικά. Και τότε θα χρειαστούν οι πολυτάλαντοι «Βιζίροι».

https://svpressa.ru/war21/article/479377/