top of page

Η αγορά πήρε την απόφασή της: οι αντιρωσικές κυρώσεις έκαναν κομμάτια την ευρωπαϊκή οικονομία

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Feb 24
  • 4 min read


Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 24.02.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Έλενα Καράγιεβα

2001132972_

Τα τελευταία τρία χρόνια η Ρωσία δοκιμάζεται μέχρις εσχάτων, εισάγοντας εναντίον μας όλες τις πιθανές και αδιανόητες κυρώσεις και περιορισμούς. Τα πρώτα πακέτα που καταρτίστηκαν στις Βρυξέλλες (και την Ουάσιγκτον) ενεργοποιήθηκαν τρεις ημέρες πριν από την έναρξη της συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η σύνθεση των συμμετεχόντων - όλη η συλλογική Δύση ήταν παρούσα, απολύτως χωρίς εξαίρεση.

Οι κυρώσεις περιελάμβαναν όχι μόνο πολιτικούς άνδρες, αλλά και, μεταξύ άλλων, φάρμακα, προϊόντα γυναικείας υγιεινής, ακόμη και εσώρουχα. Αυτές ήταν κυρώσεις όχι κατά των αρχών, αλλά κατά των ανθρώπων.

Τα εμπορικά σήματα που τώρα προσπαθούν να επιστρέψουν στην αγορά μας από μυστικά μονοπάτια χτυπούσαν σαν Σουηδοί στην Πολτάβα, παρόλο που ποτέ δεν τα διώξαμε. Το μεγάλο λιανεμπόριο -παντοπωλείο, έπιπλα, ρούχα- αποφάσισε να μας περιορίσει κι αυτό. Στην κατανάλωση. Και να προσπαθήσουν να ταρακουνήσουν τη χώρα με ελλείμματα (ω, πόσο ονειρεύονταν τα άδεια ράφια μας και τις "ουρές πείνας"!). Και να καταστρέψουν την ενότητα της κοινωνίας.

Δεν λειτούργησε.

Στην πραγματικότητα, γνωρίζαμε ήδη ότι τίποτα δεν θα λειτουργούσε για τους μεθυσμένους δυτικούς ρωσοφοβικούς. Μετρούν τον καθένα που είναι "διαφορετικός" με το δικό τους μέτρο. Και αυτό το κοινό μέτρο αποτυγχάνει όταν πρόκειται για αντιπαράθεση και, αν ονομάσουμε τα πάντα με το σωστό τους όνομα, ιδεολογικό πόλεμο.

Σήμερα, η ΕΕ ανακοινώνει νέους "κολασμένους" (δική τους διατύπωση, όχι δική μας) περιορισμούς. Να μας στριμώξουν στο κομμάτι του αλουμινίου (και να καταστρέψουν τελικά τη δική μας αυτοκινητοβιομηχανία), να μας ταλαντεύσουν (με την ιδέα να χτυπήσουν τους, εναπομείναντες ακόμα, υδρογονάνθρακές μας) για να χτυπήσουν ακριβώς τους δικούς μας φτωχούς, οι οποίοι θα είναι καταδικασμένοι όχι μόνο να μην πλένονται με ζεστό νερό, αλλά και να μην ζεσταίνονται καθόλου. Και για να το γυαλίσουν, όπως συνηθίζεται στους μεθυσμένους, που παίρνουν "στο στήθος", θα περιορίσουν και την πρόσβαση των αγροτών τους στα λιπάσματά μας. Και εκείνοι θα υποχρεωθούν να χρησιμοποιούν τα απόβλητα των ντόπιων βοοειδών για να αυξήσουν την απόδοση της καλλιεργήσιμης γης.

Στη στρατιά εκείνων που τα διοικητικά συμβούλια των διαφόρων αυτοκινητοβιομηχανιών πετούν έξω από τις πύλες των συνεργείων, στους ζητιάνους και στους φτωχούς που έχουν να πλυθούν εδώ και εβδομάδες θα προστεθεί η αποτυχία της σοδειάς το επόμενο φθινόπωρο, το υψηλό κόστος των τροφίμων και, κατά συνέπεια, η απειλή της πείνας.

Θα πείτε ότι αυτό είναι προπαγάνδα; Και τι θα γίνει με τα στοιχεία και τους αριθμούς που αφορούν την πτώση πάνω από τα δύο τρίτα των κερδών της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, τις μαζικές απολύσεις και τη μείωση των μισθών για όσους εξακολουθούν να απασχολούνται στις γραμμές συναρμολόγησης;

Τι γίνεται με τις πληροφορίες, οι οποίες είναι απολύτως και αναντίρρητα επίσημες, ότι στις χώρες του πανευρωπαϊκού μπλοκ επιτρέπεται στους αλευρόμυλους να προσθέτουν αποξηραμένους και τριμμένους γρύλους και σκουλήκια στα προϊόντα τους; Ναι, τα ίδια τα λευκά σκουλήκια του αλευριού που οι απρόσεκτες νοικοκυρές παίρνουν στα δημητριακά τους, μετά τα οποία στη Ρωσία αυτά τα μολυσμένα προϊόντα στέλνονται στα σκουπίδια και στη φωτισμένη Ευρώπη - στο τραπέζι.

Οι Ευρωπαίοι αναγκάστηκαν να τρώνε γρύλους λόγω των χαμηλών αποδόσεων (ακόμη και πριν επιβληθούν κυρώσεις στα λιπάσματά μας), της ανεπαρκούς περιεκτικότητας της διατροφής σε πρωτεΐνες και της ανάγκης (λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας για τους αγρότες) να διατηρηθεί η συγκριτική κερδοφορία της ευρωπαϊκής γεωργίας.

Για τον πληθωρισμό που τροφοδοτείται από τους πολιτικούς, για τη σταδιακή εγκατάλειψη του ευρώ από τους επενδυτές του Παγκόσμιου Νότου που προτιμούν σταθερές εναλλακτικές λύσεις σε αυτό το εν πολλοίς τεχνητό υπερεθνικό νόμισμα. Λοιπόν, σχεδόν κανείς δεν θέλει να δοκιμάσει την τύχη των επενδύσεών του. Εμείς, από την άλλη πλευρά, μας έχουν  παγώσει τα περιουσιακά μας στοιχεία σε ευρώ με παράνομο τρόπο, απλά και μόνο επειδή η ΕΕ μισεί τους Ρώσους και τα ρωσικά πράγματα. Πού είναι η εγγύηση ότι αύριο οι Βρυξέλλες δεν θα μισήσουν κάποιον άλλον ή κάτι άλλο και δεν θα αποφασίσουν να μας ληστέψουν με τον ίδιο τρόπο που μας λήστεψαν;

Σχεδόν χίλιες εκατό ημέρες οικονομικής αντιπαράθεσης και περισσότερα από μισή ντουζίνα πακέτα περιορισμών έχουν μετατραπεί σε μια οικονομική και χρηματοπιστωτική καταστροφή για την ΕΕ, αν και η οποία έχει παραταθεί σε βάθος χρόνου. Δεν έχει απομείνει ούτε μία χώρα στο πανευρωπαϊκό μπλοκ της οποίας οι αναπτυξιακές προοπτικές, ακόμη και μεσοπρόθεσμα, θα ήταν θετικές. Σε αυτόν τον "κήπο της Εδέμ", έχουμε ξεχάσει την αύξηση του ΑΕΠ, τη σταθερή ανάπτυξη του βιομηχανικού τομέα, τη διατήρηση του βιοτικού επιπέδου των απλών ανθρώπων.

Ό,τι ήταν στα θετικά, ό,τι αποτελούσε αντικείμενο κομπασμού, δέλεαρ του "ευρωπαϊκού επιπέδου και τρόπου ζωής", φαγώθηκε από την Ουκρανία. Και ας μην ξεχνάμε ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια που στέλνονται στο Κίεβο χωρίς να κολλήσει κάτι στα χέρια αυτών που τα έστειλαν.

Όπως δεν υπάρχουν οικονομικά θαύματα στην Ευρώπη (και δεν θα μπορούσαν ποτέ να υπάρξουν) χωρίς τις δικές μας προμήθειες. Χωρίς τις πρώτες ύλες μας, χωρίς τη μεταλλουργία μας, χωρίς τα προϊόντα της χημικής μας βιομηχανίας. Χωρίς το φυσικό μας αέριο. Χωρίς το πετρέλαιό μας. Χωρίς το ουράνιο μας. Και ούτω καθεξής.

Έχουμε προειδοποιήσει για τα πάντα, λέγοντας ότι είναι αδύνατο να περιορίσουμε τη χώρα με τα πλουσιότερα αποθέματα ορυκτών πρώτων υλών σε μια αγορά με πληθυσμό λίγο πάνω από 400 εκατομμύρια. Πάντα θα υπάρχουν άλλες αγορές για αυτή την αγορά, πιο ευρύχωρες και όχι λιγότερο φερέγγυες.

Ούτε πέντε λεπτά μίσους και ούτε πέντε ημέρες ρωσοφοβίας έκριναν την τύχη της πανευρωπαϊκής οικονομίας. Ήταν η αγορά που την αποφάσισε. Και το αόρατο χέρι της ρύθμιζε τα πάντα. Είχαμε προειδοποιήσει ότι αυτό θα συνέβαινε πριν από τρία χρόνια. Και η μοίρα της Ουκρανίας, η οποία αποτέλεσε την αφορμή για την έκρηξη της οικονομικής ρωσοφοβίας, αποφασίζεται τώρα από τη Μόσχα και την Ουάσιγκτον.

Εν τω μεταξύ, στις Βρυξέλλες σερβίρονται γρύλοι και σκουλήκια. Καλή όρεξη!




 
 
 

Comments


Post: Blog2_Post
bottom of page