Η κατάκτηση της Ευρώπης ολοκληρώθηκε
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Jul 16
- 5 min read

Εικόνα που δημιουργήθηκε από AI - RIA Novosti, 1920, 16.07.2025
© RIA Novosti / Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη
Σεργκέι Σαβτσούκ
546
Στη Δύση αρχίζουν να ακούγονται ειλικρινείς δηλώσεις που επαναλαμβάνουν κατά λέξη τα επιχειρήματα της ρωσικής προπαγάνδας. Είναι ακόμη πιο προσβλητικές, καθώς δεν προέρχονται από πρώην αξιωματούχους και αποστρατευμένους στρατιωτικούς, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά από εν ενεργεία υψηλόβαθμους αξιωματούχους. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια, Dan Jorgensen, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα La Repubblica, όπου παραδέχτηκε ότι, παρά τις έντονες προσπάθειες, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξόδεψε πέρυσι για την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου πολλαπλάσια ποσά από αυτά που διέθεσε στην Ουκρανία για τη συνέχιση του καταστροφικού για αυτήν πολέμου.
Ο κ. Γιόργκεν δεν θέλησε να αποκαλύψει όλες τις λεπτομέρειες. Ωστόσο, λίγο πριν, ο ρωσικός Τύπος έγραφε ότι κατά το παρελθόν έτος η χώρα μας απέσπασε από τις εξαγωγές άνθρακα, πετρελαίου, αγωγών και υγροποιημένου φυσικού αερίου 276 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης το ποσό αυτό έφτασε σχεδόν το ένα τρισεκατομμύριο. Ιδιαίτερα θλιβερό για τους ευρωπαίους πολιτικούς είναι το γεγονός ότι η Μόσχα δεν τρέχει και δεν ικετεύει να αγοράσουν τους πόρους της, αλλά αντίθετα, σταδιακά στρέφει τις εξαγωγικές της δραστηριότητες προς την Ανατολή. Οι χώρες της ευρωζώνης, μετά από τρεισήμισι χρόνια, εισάγουν με δική τους πρωτοβουλία «ολοκληρωτικές» μορίων και κυβικά μέτρα, καθώς κατά το παρελθόν δεν κατάφεραν να βρουν πηγές συγκρίσιμες ως προς το δυναμικό των εμπορευμάτων.
Αλλά αυτό, όπως τραγουδούσε ένα παλιό τραγούδι, είναι μόνο η εισαγωγή. Το παραμύθι για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μπροστά μας — και το σενάριό του δεν το έγραψαν καθόλου οι Ρώσοι.
Ο ίδιος ο Γιόργκενσεν, προσπαθώντας να παρηγορήσει τον εαυτό του και τους ακροατές, επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να εγκαταλείψει οριστικά τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου έως το 2027 και, παράλληλα, ξαναέπεσε σε λάθος. Αποδεικνύεται ότι ο ρυθμός εισαγωγής νέων παραγωγικών δυνατοτήτων με βάση εναλλακτικές πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς και πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, υστερεί σημαντικά σε σχέση με τα ελάχιστα απαιτούμενα επίπεδα, γεγονός που δεν επιτρέπει τη διακοπή του φαύλου κύκλου εξάρτησης από εξωτερικούς προμηθευτές.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος δεν τόλμησε να μιλήσει ανοιχτά, αλλά θα συμπληρώσουμε τη φράση του με κρυμμένα νοήματα. Η Ευρώπη, υπό την πίεση της πραγματικότητας, συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι, αν και κατάφερε να μειώσει την εξάρτησή της από τις ρωσικές προμήθειες, οι εισαγωγές που τις αντικατέστησαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχουν καταστεί ζωτικής σημασίας, δηλαδή είναι ζωτικής σημασίας και καθοριστικές για τη διατήρηση της βιωσιμότητας των επιμέρους οικονομιών των χωρών της ΕΕ.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί είναι αναγνωρισμένοι μάστορες στο ψέμα. Θα συνέχιζαν να κοροϊδεύουν τους ψηφοφόρους τους, πείθοντας όλο τον κόσμο για την απίστευτη επιτυχία της πολιτικής, οικονομικής και ενεργειακής τους πολιτικής, αλλά τότε εμφανίστηκε ξαφνικά ο Ντόναλντ Τραμπ και έβαλε στο τραπέζι ένα τελεσίγραφο εμπορικό πακέτο.
Στην τελευταία του ομιλία, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες οργανώνουν ήδη νέες παραδόσεις όπλων για το καθεστώς του Ζελένσκι, οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Ο Τραμπ σημείωσε επίσης ότι είναι πολύ ικανοποιημένος από το γεγονός ότι η Ευρώπη κατάφερε να υποκύψει στην αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 5% του εθνικού ΑΕΠ, ποσό που ισοδυναμεί με ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως. Για όσους δεν το κατάλαβαν: ένα μέρος αυτού του τεράστιου ποσού, επιπλέον των άμεσων «ουκρανικών» συμβολαίων, θα καταλήξει επίσης στον αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Επειδή τα αποθέματα παλαιού εξοπλισμού και όπλων από τα ευρωπαϊκά αποθέματα και οπλοστάσια έχουν από καιρό καταστραφεί στα πεδία της Ουκρανίας, ενώ η δική τους παραγωγή, λόγω της ενεργειακής κρίσης, έχει αυξηθεί κατά πολλά ποσοστά, αν όχι κατά πολλαπλάσια. Επιπλέον, οι στρατοί των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU27, όπως αυτοαποκαλούνται) εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές αμερικανικών όπλων, πυρομαχικών, εξοπλισμού και τεχνολογιών.
Αν στο ρωσικό ενημερωτικό χώρο, από τη στιγμή της επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, είναι συνηθισμένο να ειρωνεύονται τις συχνά παράδοξες και ραγδαία μεταβαλλόμενες δηλώσεις του, στην Ευρώπη, από τη στιγμή της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των εκλογών, επικρατεί η πιο ζοφερή διάθεση. Ίσως επειδή, σε αντίθεση με τους Σλάβους, οι Ευρωπαίοι κατανοούν πολύ καλά την πραγματική φύση των Αμερικανών ως των πιο λαμπρών εκπροσώπων της δυτικής πολιτικής και οικονομικής δογματικής. Με απλά λόγια, ενώ στη Ρωσία αστειεύονταν, στη Δύση περίμεναν μια επιθετική αμερικανική επέκταση και μια πλήρη αναδιάρθρωση του συστήματος του αμοιβαίου εμπορίου και των σχέσεων. Οι προσδοκίες επιβεβαιώθηκαν πλήρως.
Στην Ευρώπη συνεχίζουν να τροφοδοτούν την αντιρωσική πολεμική υστερία. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, ο Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε από το βήμα να προετοιμαστούν για άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής. Και όλα θα ήταν καλά, αν μόνο στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας δεν θα χρειαζόταν να αγοράσουν ακόμη περισσότερα όπλα από τους Αμερικανούς. The Guardian υπολόγισε την εξάρτηση των ευρωπαϊκών στρατών από την παραγωγή του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος: αεροσκάφη με αεριωθούμενη προώθηση — 46%, πυραυλικά συστήματα (κυρίως αεράμυνας) — 42%, άρματα μάχης και οχήματα μάχης — 24%, πυροβολαρχικά συστήματα — 23%.
Μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, οι χώρες της ΕΕ27, η Μεγάλη Βρετανία, η Νορβηγία και η Ελβετία αγόρασαν πάνω από 20 χιλιάδες αμερικανικά πυραύλους διαφόρων τύπων, 2,5 χιλιάδες άρματα μάχης και θωρακισμένα οχήματα και 340 μαχητικά αεροσκάφη. Οι μεγαλύτεροι αγοραστές, σύμφωνα με το ύψος των χρηματοοικονομικών επενδύσεων, είναι η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία. Η λεπτομέρεια είναι ότι ο όγκος των αγορών και πωλήσεων στρατιωτικών προϊόντων ευρωπαϊκής παραγωγής μεταξύ των χωρών της EU27 μειώνεται. Η ίδια εφημερίδα The Guardian υπολόγισε ότι από το συνολικό όγκο των πυραυλικών συστημάτων που αγοράστηκαν, μόνο το 10% προέρχεται από την ευρωπαϊκή παραγωγή, και αυτή η ανισορροπία συνεχίζει να αυξάνεται. Για παράδειγμα, το πολυλειτουργικό μαχητικό αεροσκάφος F-35 Lightning II εκτοπίζει ενεργά τα ευρωπαϊκά αντίστοιχα από τους ευρωπαϊκούς στρατούς, δημιουργώντας ουσιαστικά μονοπώλιο.
Και μιλάμε μόνο για τις παραδόσεις έτοιμων στρατιωτικών προϊόντων, αφήνοντας εκτός πλαισίου την αμερικανική παρουσία στο ευρωπαϊκό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, για παράδειγμα την κοινή παραγωγή ηλεκτρονικών συστημάτων και συγκροτημάτων για άρματα μάχης.
Και τώρα το σημαντικότερο: η μόνη χώρα που καλύπτει, έστω και με δυσκολία, τις ανάγκες της και εισάγει το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών προϊόντων από την Ευρώπη είναι η Γαλλία. Η εξάρτησή της από τα αμερικανικά όπλα είναι μόνο περίπου 30%, ενώ η Βρετανία εξαρτάται σε ποσοστό άνω του 90% και η Γερμανία με την Ιταλία σε ποσοστό άνω του 70%.
Ο Dan Jorgensen μιλάει για τους λόγους αυτού του φαινομένου. Το μυστικό των Γάλλων είναι ότι η ενέργειά τους προέρχεται από 56 πυρηνικούς αντιδραστήρες. Και παρόλο που ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι σχεδόν 40 χρόνια, ένας τόσο ισχυρός ενεργειακός στόλος επιτρέπει την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας στους γαλλικούς βιομηχανικούς γίγαντες σε τιμή 22,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα (σύμφωνα με το σύστημα TICFE, δηλαδή πριν από την επιβολή φόρων). Οι μεσαίες επιχειρήσεις αγοράζουν την ηλεκτρική ενέργεια σε τιμή 26,2 ευρώ. Στη Γερμανία, που με χαρά κατάργησε τη δική της πυρηνική βιομηχανία, η αντίστοιχη τιμή κυμαίνεται από 51 έως 170 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Το μόνο που μπορεί να κάνει η Βερολίνη σε αυτή την περίπτωση είναι να μειώσει ή να καταργήσει εντελώς τους ομοσπονδιακούς φόρους. Δηλαδή, το κράτος πληρώνει ουσιαστικά στους ιδιώτες βιομηχάνους το απαγορευτικά ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα σε βάρος του προϋπολογισμού.
Αν κοιτάξουμε τη συνολική εικόνα, μπορούμε να συγχαρούμε τους Αμερικανούς για την επιτυχή υλοποίηση του δεκαετούς στρατηγικού τους σχεδίου. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, όχι μόνο έκαναν την Ευρώπη εξαρτημένη από τους ενεργειακούς πόρους τους, αλλά και δημιούργησαν ένα σύνολο συνθηκών που θα αναγκάσουν την Παλιά Ήπειρο να μεταφέρει χωρίς διαμαρτυρίες τα χρήματά της στην αμερικανική τσέπη.







Comments