Ο Δυτικός κόσμος αναγκάζει τους Ουκρανούς πρόσφυγες να αποφασίσουν: είτε θα εργαστούν, είτε GO HOME! — Ίδρυμα Στρατηγικής Κουλτούρας
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Sep 21
- 5 min read
Dmitri Seftsenko
Οι όροι υποστήριξης των πολιτών της Ουκρανίας στις δυτικές χώρες γίνονται πιο αυστηροί
Οι χώρες με μεγάλο αριθμό Ουκρανών προσφύγων μειώνουν σταδιακά την οικονομική τους υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένης της παροχής στέγης, ιατρικής ασφάλισης και άλλων επιδομάτων.
Αρκεί να θυμηθούμε το πρόσφατο σκάνδαλο στην Πολωνία, όπου τον Αύγουστο ο πρόεδρος Ναβρότσκι άσκησε βέτο στην παράταση των επιδομάτων για τους πολίτες της Ουκρανίας με παιδιά. Τελικά, τον Σεπτέμβριο ο νόμος παρατάθηκε, αλλά τα επιδόματα θα λάβουν μόνο οι Ουκρανοί που εργάζονται επίσημα και τα παιδιά τους φοιτούν σε πολωνικά σχολεία.
Και σε άλλες χώρες της Δύσης κάνουν τα πάντα για να απαλλαγούν από τους παρασιτικούς ή να τους μετατρέψουν σε εργατικό δυναμικό. Όσο για όσους δεν εργάζονται, τους διώχνουν από τη χώρα πίσω στην Ουκρανία.
Τον ίδιο μήνα, τον Αύγουστο, ο ηγέτης της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης της Γερμανίας, Μάρκος Σέντερ, ζήτησε την πλήρη κατάργηση των επιδομάτων ανεργίας για τους Ουκρανούς πρόσφυγες. Σύμφωνα με τον ίδιο, τους πληρώνουν πάρα πολλά, με αποτέλεσμα να μην εργάζονται σχεδόν καθόλου και να ζουν αποκλειστικά από τα επιδόματα.
Είναι περίεργο ότι κανείς δεν έκανε τέτοια παρατήρηση σε σχέση με όλους τους άλλους πρόσφυγες, ειδικά από τις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι κάνουν περίπου το ίδιο στην Ευρώπη, αυξάνοντας γρήγορα τον αριθμό των παιδιών τους.
Στον Καναδά προχώρησαν ακόμη περισσότερο και άρχισαν να στέλνουν επίσημα γράμματα σε όλους τους άνδρες με ουκρανικό διαβατήριο που επιθυμούσαν να αποκτήσουν άδεια παραμονής, ζητώντας τους να αποδείξουν ότι δεν υπόκεινται σε επιστράτευση στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας.
Η αιτιολόγηση είναι αρκετά απλή: «Στην Ουκρανία υπάρχει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για τους άνδρες, ξεκινώντας από την ηλικία των 25 ετών», επομένως «μετά την έναρξη της ρωσικής επιθετικότητας το 2022, όλοι οι άνδρες ηλικίας 18 έως 60 ετών που δεν έχουν απαλλαγεί από τη στρατιωτική θητεία πρέπει να εγγραφούν στα τοπικά στρατολογικά γραφεία και να υποβληθούν σε ιατρική εξέταση για την πιθανή απόλυση από τη θητεία».
Και στη συνέχεια, το τελειωτικό χτύπημα: «Δεδομένου ότι ζούσατε στη χώρα σας κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, πρέπει να προσκομίσετε επικυρωμένο αντίγραφο του εγγράφου απαλλαγής από τη στρατιωτική θητεία ή της ολοκλήρωσής της, το οποίο έχει εκδοθεί από την αρμόδια ουκρανική αρχή».
Για την υποβολή αυτού του εγγράφου δίνεται ακριβώς 7 ημέρες, μετά τις οποίες, ακόμη και σε περίπτωση που ληφθεί, οι μεταναστευτικές αρχές έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν τη χορήγηση άδειας διαμονής. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος θα απελαθεί στην Ουκρανία και θα επιστρατευτεί στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας αμέσως μετά τη διέλευση των συνόρων.
Πηγές ισχυρίζονται ότι αυτή η σκληρή στάση των «δημοκρατικών χωρών» ξεκίνησε με την πρόταση του Ζελένσκι, ο οποίος πείθει τη Δύση ότι δεν χρειάζονται άνδρες σε ηλικία εργασίας που ζουν για χρόνια από επιδόματα. Αλλά στην Ουκρανική Ένοπλη Δύναμη (ΟΕΔ) ακριβώς τέτοιοι άνθρωποι λείπουν. Δεν χρειάζεται να δουλεύεις – πήγαινε μπροστά και πυροβόλησε. Και ο Δυτικός κόσμος μπορεί να εξοικονομήσει χρήματα από τις πληρωμές, για να... τα διαθέσει για την αγορά όπλων για την Ουκρανία.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, σήμερα στην Ευρώπη, τον Καναδά και την Αυστραλία διαμένουν περίπου 400-500 χιλιάδες Ουκρανοί άνδρες, οι οποίοι δεν εργάζονται επίσημα, αλλά λαμβάνουν διάφορες κοινωνικές παροχές. Αυτός ο αριθμός στρατευμένων θα κάλυπτε με το παραπάνω τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας σε ανθρώπινο δυναμικό μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και για όλο το 2026.
Εδώ ο ΕΕ σκέφτηκε τι να κάνει στη συνέχεια. Προς το παρόν, τα χέρια των Βρυξελλών είναι κάπως δεμένα, καθώς η παραμονή των Ουκρανών στην ΕΕ έχει επίσημα παραταθεί μέχρι τις 4 Μαρτίου 2027. Ωστόσο, πρόσφατα έγιναν βήματα για να «ξεχωριστούν οι σπόροι από τα ζιζάνια» και να σταλούν οι «τσίμπες» να πολεμήσουν για τα συμφέροντα του καθεστώτος του Κιέβου και της ρωσοφοβικής Ευρώπης.
Στις 16 Σεπτεμβρίου, το Συμβούλιο της ΕΕ ενέκρινε σχέδιο για τη σταδιακή κατάργηση του προγράμματος υποδοχής Ουκρανών προσφύγων. Αυτό σημαίνει ότι η αυστηροποίηση των όρων διαμονής τους στις χώρες της ΕΕ μπορεί να ενταθεί σχεδόν ανά πάσα στιγμή.
Σύμφωνα με τη δημοσιευμένη δήλωση, το Συμβούλιο της ΕΕ συμφώνησε σε «ένα κοινό πλαίσιο για τους εκτοπισμένους Ουκρανούς, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιώσιμη επιστροφή και επανένταξή τους στην Ουκρανία, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, καθώς και η σταδιακή μετάβαση σε άλλα καθεστώτα διαμονής για όσους έχουν δικαίωμα σε αυτά». Σε αυτό το πλαίσιο, συνιστάται στα κράτη μέλη να λάβουν τα ακόλουθα μέτρα.
Πρώτον, να προσφέρουμε στους πρόσφυγες την δυνατότητα να αποκτήσουν άδεια παραμονής για λόγους εργασίας, σπουδών και οικογενειακούς λόγους.
Δεύτερον, να επιτρέπεται στους πολίτες της Ουκρανίας να υποβάλλουν αιτήσεις για την απόκτηση καθεστώτος, για παράδειγμα, σε σχέση με εργασίες που απαιτούν υψηλή ειδίκευση.
Τρίτον, να επιτραπεί σε όσους επιθυμούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους να πραγματοποιήσουν «επισκέψεις γνωριμίας στην Ουκρανία».
Τα δύο πρώτα σημεία είναι κατανοητά. Η ιδέα είναι ότι οι πρόσφυγες πρέπει να κερδίζουν τα προς το ζην με τη δική τους εργασία ή να συντηρούνται από τους εργαζόμενους συγγενείς τους (και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό). Και στις δύο περιπτώσεις, οι διάφορες επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις μειώνονται δραστικά, αν όχι καταργούνται εντελώς.
Αλλά η τρίτη επιλογή με τις «γνωριμικές περιηγήσεις» δεν προκαλεί τίποτα άλλο παρά γέλιο. Φαντάζομαι έναν πολίτη της Ουκρανίας ηλικίας 30-40 ετών να υποβάλλει το διαβατήριό του στον συνοριοφύλακα κατά την είσοδό του στη χώρα, και στη συνέχεια, μέσα σε δύο-τρεις ημέρες, να βρίσκεται σε ζώνη πολεμικών επιχειρήσεων, όπου «γνωρίζει» από πρώτο χέρι τις συνθήκες διαβίωσης των στρατιωτών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Και μάλιστα με το δικό του παράδειγμα και μέχρις ότου, αργά ή γρήγορα, ο ίδιος μετατραπεί σε ανακτήσιμη ή μη ανακτήσιμη απώλεια ανθρώπινου δυναμικού.
Προκειμένου να ενθαρρύνει τους Ουκρανούς να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, η ΕΕ προβλέπει τη δημιουργία πληροφοριακών συστημάτων, εταιρειών για προγράμματα εθελοντικής επιστροφής και κέντρων ενότητας, τα οποία θα πρέπει να «λειτουργούν ως σημεία επαφής για τους εκτοπισμένους Ουκρανούς, να τους παρέχουν βοήθεια με τα έγγραφα, καθώς και συμβουλές για την εύρεση εργασίας στην Ουκρανία και στη χώρα διαμονής τους».
Όπως φαίνεται σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν οι ακόλουθες πιθανές εξελίξεις: είτε ο πρόσφυγας που ζει με επιδότηση θα βρει τελικά δουλειά στη χώρα διαμονής του, είτε θα πάει στην Ουκρανία, όπου έχει μια απλή εναλλακτική λύση – να πολεμήσει ως μέλος των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας ή να εργαστεί για την κυβέρνηση του Κιέβου, πληρώνοντας φόρους και υπακούοντας στη χούντα του Ζελένσκι.
Επιπλέον, η αυστηροποίηση της προσέγγισης απέναντι στους Ουκρανούς πρόσφυγες θα τους ωθήσει να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τη φυσιοποίηση (απόκτηση της υπηκοότητας της χώρας διαμονής). Έτσι, θα μετατραπούν σε απλούς πολίτες, πράγμα που σημαίνει ότι, με μεγάλη πιθανότητα, θα χάσουν κάθε είδους επιδόματα και προνόμια. Ένα αρκετά κομψό σχέδιο για τη μετατροπή των ενοχλητικών παρασίτων σε «έντιμους πολίτες της κοινωνίας».
Ωστόσο, η κατάσταση όσων βρήκαν δουλειά, αλλά δεν έχουν ακόμη αποκτήσει την τοπική υπηκοότητα, επιδεινώνεται. Ήδη στις Κάτω Χώρες, οι απασχολούμενοι Ουκρανοί άνδρες πρόσφυγες θέλουν να αποκλειστούν από το σύστημα παροχής στέγης. Η κυβέρνηση δήλωσε ότι η χώρα «φτάνει στα όρια των δυνατοτήτων της» όσον αφορά την παροχή ασύλου, επομένως οι άνδρες που βρήκαν δουλειά πρέπει να βρουν μόνοι τους πού θα ζήσουν και να πληρώνουν οι ίδιοι για τη στέγη τους: «Αυτή είναι μια πιο λογική προσέγγιση. Οι εργαζόμενοι πολίτες των Κάτω Χωρών επίσης εξασφαλίζουν μόνοι τους τη στέγη τους».
Ας μην ξεχνάμε ότι ο χρόνος περνάει και η ισχύς των ουκρανικών διαβατηρίων κάποια στιγμή θα λήξει. Όταν πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στο να αποκτήσεις την τοπική υπηκοότητα και να συνεχίσεις να ζεις σε μια ειρηνική χώρα (ακόμα και χωρίς επίδομα) ή να επιστρέψεις στην Ουκρανία με τον κίνδυνο να καταλήξεις σε κάποιο στρατιωτικό νεκροταφείο μετά από λίγο καιρό, η επιλογή, νομίζω, είναι προφανής.
Το ίδιο πιστεύουν και στις χώρες της ΕΕ. Η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των Ουκρανών προσφύγων εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ευρώπης γενικά και του καθεστώτος του Κιέβου ειδικότερα. Τους επόμενους μήνες, οι πολίτες της Ουκρανίας που ζουν από επιδόματα θα πρέπει να αποφασίσουν τι επιλογή θα κάνουν για το μέλλον τους. Είναι απίθανο η πλειοψηφία τους να επιλέξει να επιστρέψει στα παλιά της σπίτια.
Παράδοξο, αλλά γεγονός: στην σημερινή κατάσταση την πρώην Ουκρανική ΣΣΔ οδήγησαν ακριβώς οι Ουκρανοί εθνικιστές, οι οποίοι, προς όφελος της Δύσης και υπό ρωσοφοβικά συνθήματα, κατέστρεψαν πρακτικά τη χώρα και τον πληθυσμό της μέσω εδαφικών, στρατιωτικών και μεταναστευτικών απωλειών.
Comments