Η Αρκτική περιμένει: η Ρωσία πρέπει να λύσει ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 28.12.2025

© RIA Novosti / Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη

Διαβάστε ria.ru στο ZenMaxTelegram

Όλγα Σαμοφάλοβα

Το ρωσικό ναυπηγείο «Ζβέζντα» παρέδωσε για πρώτη φορά στον πελάτη ένα μοναδικό δεξαμενόπλοιο της υψηλότερης κατηγορίας πάγου για τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ). Πρόκειται για ένα δεξαμενόπλοιο κατηγορίας Arc7, που ονομάστηκε «Αλεξέι Κοσύγκιν».

Η υλοποίηση των φιλοδοξιών της Ρωσίας για αύξηση των εξαγωγών ΥΦΑ σε 100 εκατομμύρια τόνους και κατάληψη έως και 20% της παγκόσμιας αγοράς αυτού του είδους καυσίμου είναι αδύνατη χωρίς την αύξηση του στόλου τέτοιων δεξαμενόπλοιων.

Η μοναδικότητά τους έγκειται στο γεγονός ότι τέτοια δεξαμενόπλοια κλάσης Arc7 δεν χρειάζονται σε κανέναν στον κόσμο, εκτός από τη Ρωσία. Απλώς και μόνο επειδή μόνο η Ρωσία διαθέτει εργοστάσια ΥΦΑ στην περιοχή της Αρκτικής και, για να μεταφέρει το αέριο από εκεί, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα συνηθισμένα δεξαμενόπλοια — χρειάζεται ειδικά δεξαμενόπλοια κατηγορίας πάγου . Πιο συγκεκριμένα, οι ρωσικές εταιρείες χρειάζονται δύο τύπους δεξαμενόπλοιων, ειδικά κατά τη χειμερινή περίοδο. Τα δεξαμενόπλοια αερίου της κατηγορίας Arctic μεταφέρουν το LNG σε δύσκολες συνθήκες πάγου και το παραδίδουν σε λιμάνια που δεν παγώνουν, όπως το Μούρμανσκ. Εκεί, το αέριο μεταφορτώνεται σε συμβατικά δεξαμενόπλοια αερίου, των οποίων ο στόλος είναι μεγάλος σε όλο τον κόσμο, και τα συμβατικά δεξαμενόπλοια παραδίδουν το προϊόν στον αγοραστή — κυρίως στην Κίνα.

Ο στόλος των πλοίων μεταφοράς φυσικού αερίου κατηγορίας πάγου είναι μικρός. Ουσιαστικά, μόνο η Ρωσία διαθέτει πλοία μεταφοράς φυσικού αερίου κατηγορίας Arc7. Η Novatek αρχικά παρήγγειλε 15 από αυτά τα δεξαμενόπλοια από ένα ναυπηγείο της Νότιας Κορέας, το οποίο κατασκεύασε αυτά τα πλοία ειδικά για το έργο Yamal LNG. Στη συνέχεια, η Ρωσία κατέληξε σε συμφωνία με τη Νότια Κορέα για τη συναρμολόγηση αυτών των πλοίων στην εγχώρια αγορά, συγκεκριμένα στο ναυπηγείο Zvezda στην Άπω Ανατολή. Το ναυπηγείο μας έλαβε παραγγελία για 21 πλοία μεταφοράς φυσικού αερίου κατηγορίας Arc7.

Και τώρα το πρώτο παγοθραυστικό δεξαμενόπλοιο παραδόθηκε στον πελάτη — τη «Σοβκομφλότ», η οποία θα βοηθήσει στη μεταφορά περισσότερου ΥΦΑ στο εργοστάσιο «Αρκτικό ΥΦΑ — 2», το οποίο υπόκειται σε κυρώσεις. Δύο ακόμη δεξαμενόπλοια μεταφοράς φυσικού αερίου είναι καθ' οδόν: η παράδοσή τους έχει προγραμματιστεί για το 2026. Αυτό αποτελεί τεράστιο επίτευγμα για τη Ρωσία, για την οποία είναι ζωτικής σημασίας να διαθέτει επαρκή δικό της στόλο δεξαμενόπλοιων μεταφοράς φυσικού αερίου πάγου, προκειμένου να αναπτύξει τις εξαγωγές του δικού της υγροποιημένου φυσικού αερίου και τη Βόρεια Θαλάσσια Οδό. Τέτοια πλοία δεν μπορούν να προμηθευτούν από πουθενά αλλού, παρά μόνο να τα κατασκευάσουν για τον εαυτό τους και για τις δικές τους ανάγκες.

Ωστόσο, εδώ βρίσκεται ένα από τα σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο καθήκον που πρέπει να επιλύσει η Ρωσία είναι να δημιουργήσει τις δικές της τεχνολογίες κατασκευής μεγάλων εργοστασίων ΥΦΑ. Γνωρίζουμε πώς να κατασκευάζουμε τέτοια εργοστάσια, αλλά μέχρι στιγμής μόνο μικρής χωρητικότητας. Και εδώ είναι το δεύτερο σοβαρό καθήκον — να μάθουμε να κατασκευάζουμε μόνοι μας δεξαμενόπλοια κλάσης Arc7.

Από τη μία πλευρά, το εργοστάσιο «Zvezda» έχει ήδη κατασκευάσει το πρώτο τέτοιο δεξαμενόπλοιο και τα επόμενα δύο είναι σε εξέλιξη. Αλλά η κακή είδηση είναι ότι κατασκευάστηκαν από νοτιοκορεατικά πλοία σε κιτ, δηλαδή δεν πρόκειται για πλήρη αντικατάσταση των εισαγωγών, αλλά για συναρμολόγηση με κατσαβίδι.

Επιπλέον, αυτά τα τρία δεξαμενόπλοια από τα 21 που έχουν παραγγελθεί μπορεί να είναι τα τελευταία που συναρμολογήθηκαν στο εργοστάσιο «Ζβέζντα» από νοτιοκορεατικά πλοία σε κιτ. Διότι η Νότια Κορέα πρόλαβε να παραδώσει πριν από τις κυρώσεις κιτ για τη συναρμολόγηση μόνο τριών πλήρων δεξαμενόπλοιων. Τώρα αυτό το μαγαζί έχει κλείσει. Η Σεούλ δεν μπορεί να προμηθεύσει τίποτα από το 2022. Επιπλέον, η νοτιοκορεατική εταιρεία δεν μπορεί καν να πουλήσει στη Ρωσία έξι έτοιμα δεξαμενόπλοια μεταφοράς φυσικού αερίου κλάσης Arc7. Κατασκευάστηκαν παράλληλα με την παραγγελία στο «Zvezda» πριν από τις κυρώσεις, αλλά όταν ήταν έτοιμα, ήταν ήδη πολύ αργά. Οι πλευρές προσπάθησαν ακόμη και να πραγματοποιήσουν τη συναλλαγή αγοράς-πώλησης μέσω τρίτης εταιρείας από τα ΗΑΕ, αλλά έπεσαν πάνω σε νέες κυρώσεις.

Τελικά, αυτά τα έξι πλοία μεταφοράς φυσικού αερίου της κατηγορίας Arc7 παρέμειναν στη Νότια Κορέα. Κανείς δεν τα χρειάζεται, εκτός από τη Ρωσία, επομένως είναι αδύνατο να βρεθεί άλλος αγοραστής για αυτά. Η εκμετάλλευση τέτοιων — πιο ακριβών και υψηλής τεχνολογίας — δεξαμενόπλοιων σε κανονικά ύδατα είναι οικονομικά απλώς ασύμφορη. Εξάλλου, δεν υπάρχει έλλειψη κανονικών δεξαμενόπλοιων στην παγκόσμια αγορά.

Επομένως, εάν μετά την επίτευξη ειρηνευτικών συμφωνιών οι περιορισμοί των κυρώσεων αρθούν, έστω και εν μέρει, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξεμπλοκαριστεί η συμφωνία ακριβώς για αυτά τα έξι δεξαμενόπλοια.

Ωστόσο, για τη Ρωσία, το πιο σημαντικό καθήκον θα είναι η δημιουργία και η παραγωγή δικών της δεξαμενόπλοιων μεταφοράς φυσικού αερίου. Αυτό δεν είναι εύκολο: ακόμη και τα δεξαμενόπλοια μεταφοράς πετρελαίου — που είναι πολύ πιο απλά — δεν αποτελούν πρόβλημα για τη Ρωσία. Η παγοκλασική κατηγορία δεν είναι πρόβλημα για τη χώρα μας, καθώς είμαστε ηγέτες στην κατασκευή παγοθραυστικών, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών. Έχουμε λοιπόν τεράστια εμπειρία και ικανότητες.

Τότε ποια είναι η κύρια δυσκολία στη δημιουργία δεξαμενόπλοιων κατηγορίας πάγου; Το ότι πρέπει να αποκτήσουμε μια μοναδική τεχνολογία μεμβράνης, η οποία χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αποθηκών ΥΦΑ σε δεξαμενόπλοια. Χωρίς αυτή την τεχνολογία είναι αδύνατο να μεταφέρουμε υγροποιημένο φυσικό αέριο σε χαμηλές θερμοκρασίες. Η μεμβράνη υποστηρίζει τη μόνωση.

Εφ' όσον η Ρωσία δεν διαθέτει δικές της τεχνολογίες για τη δημιουργία εργοστασίων LNG μεγάλης χωρητικότητας και τεχνολογία μεμβράνης για τη δημιουργία δικών της αεριοφόρων πλοίων πάγου, τα σχέδια για την κατάκτηση του 20% της παγκόσμιας αγοράς πρέπει να αναβληθούν. Αρχικά, ο στόχος για ετήσια παραγωγή 100 εκατομμυρίων τόνων LNG είχε τεθεί από τις αρχές για το 2030. Τώρα, η επίτευξή του αναβάλλεται για αόριστο χρονικό διάστημα, όπως δήλωσε πρόσφατα ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλεξάντερ Νόβακ. Ωστόσο, η Ρωσία έχει τη δύναμη να κάνει ένα άλμα προς τα εμπρός — το τεχνολογικό μας θαύμα στην αεροπορική βιομηχανία αποτελεί απόδειξη αυτού.

https://ria.ru/20251228/rossiya-2064980166.html