Ένταση στο Ισραήλ: Το Ιράν άρχισε να λαμβάνει τα Su-35 που μπορεί να ανατινάξει την Μ. Ανατολή

Στη φωτογραφία: πολλαπλών χρήσεων μαχητής υπερανάληψης γενιάς 4 ++ Su-35 (Φωτογραφία: Βαλερί Σαραφλίνη / ΤΑΣ)

.

Του Σεργκέι Ιστσένκο

Τα πρώτα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη έχουν ήδη προσγειωθεί κοντά στην Τεχεράνη. Οι Βορειοκορεάτες βοήθησαν στην κατασκευή υπόγειων καταφυγίων γι' αυτά

Αν αυτή η εξωτερικά ήπια αναφορά του δυτικού Τύπου είναι αληθινή, είναι πιθανό ότι στο εγγύς μέλλον η Μέση Ανατολή, η οποία ήδη αιμορραγεί μέχρι θανάτου, θα φουντώσει πολύ πιο έντονα και αναπόφευκτα απ' ό,τι ακόμη και σήμερα. Όταν, υπό αυτή την έννοια, δεν φαίνεται να υπάρχει πουθενά άλλος δρόμος.

Μιλάμε για το γεγονός ότι σύμφωνα με τη γερμανική Flug Revue, το πιο διαδεδομένο αεροδιαστημικό περιοδικό στην Ευρώπη, από τα τέλη Νοεμβρίου η ιρανική Πολεμική Αεροπορία άρχισε να παραλαμβάνει ρωσικά μαχητικά πολλαπλού ρόλου Su-35 της γενιάς "4++" από το Κομσομόλσκ-ον-Αμούρ, τα οποία έχουν δοκιμαστεί στις μάχες πάνω από την Ουκρανία.

Σύμφωνα με την Flug Revue, τα δύο πρώτα νέα "υπερ-πλοία" για τους Πέρσες παραδόθηκαν σε αποσυναρμολογημένη κατάσταση στο αεροδρόμιο Mehrabad της Τεχεράνης από τον γίγαντα των στρατιωτικών μεταφορικών αεροσκαφών μας An-124-100 Ruslan. Στη συνέχεια, πιστεύει το δημοσίευμα, τα εξαρτήματα των μαχητικών θα μεταφερθούν με μεγάλη βιασύνη από τους νέους ιδιοκτήτες τους στην 3η τακτική αεροπορική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας του ΙΡΙ 47 χιλιόμετρα από την πόλη Χαμαντάν, περισσότερο γνωστή στη Δύση ως Eagle-44.

Μόνο εκεί, μετά τη νέα συναρμολόγηση και την επίτευξη επιχειρησιακής ικανότητας των πρώτων, ιρανικών πλέον, Su-35, θα αρχίσει σύντομα η επιχειρησιακή τους ανάπτυξη.

Όπως συνεχίζει η Flug Revue να θρηνεί με εμφανή ενόχληση, "η βάση βρίσκεται σε άγνωστη τοποθεσία και είναι στρατηγικά τοποθετημένη για να ενισχύσει την επιχειρησιακή ευελιξία και ανθεκτικότητα του Ιράν. Ειδικά σε μια περιοχή όπου η αεροπορική υπεροχή παίζει καθοριστικό ρόλο στη στρατιωτική στρατηγική".

Περιέργως, η κατασκευή αυτής της βάσης ολοκληρώθηκε σχετικά πρόσφατα, τον Φεβρουάριο του 2023. Το κύριο πλεονέκτημα της Eagle-44 είναι τα υπόγεια καταφύγια για τα αεροσκάφη που έχουν προ-διατρηθεί στα ορεινά στρώματα. Με τις διαστάσεις των εισόδων να αντιστοιχούν ακριβώς στις διαστάσεις του Su-35 τις οποίες, ως γνωστόν, οι Πέρσες δεν είχαν στην αρχή της κατασκευής.

Αλλά αποδεικνύεται ότι η Τεχεράνη γνώριζε ήδη με βεβαιότητα ότι σύντομα θα εμφανίζονταν. Διαφορετικά, δύσκολα θα είχαν ξεκινήσει ένα τόσο δαπανηρό έργο. Και, όπως λέγεται, με τη συμμετοχή Βορειοκορεατών έμπειρων στην κατασκευή διαφόρων ειδών μπουντρούμια. Δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια δεκαετιών σφοδρής αντιπαράθεσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βόρειας Κορέας, οι θαυμαστές των ιδεών Juche κατάφεραν να κρύψουν με τον ίδιο τρόπο τα σημαντικότερα τμήματα του μεγαλοπρεπούς αμυντικού τους συστήματος από τα ανθρώπινα μάτια.

Τι θα συμβεί στη συνέχεια με το Su-35 στο Eagle-44; Προφανώς, οι αριθμοί τους εδώ θα αυξηθούν ραγδαία με τη βοήθεια της Ρωσίας. Αρχικά, τουλάχιστον μέχρι ένα πλήρες σύνταγμα μαχητικών. Το Forbes κατέληξε σε ένα τέτοιο συμπέρασμα ήδη από το 2022.

Το περιοδικό ανέφερε τότε: "Περισσότερα από δύο δωδεκάδες μαχητικά αεροσκάφη Su-35SE της γενιάς 4++, εξοπλισμένα με έλεγχο διανύσματος ώσης και το H135 Irbis, ένα ραντάρ φασικής συστοιχίας που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης V.V. Tikhomirov, θα είναι σε θέση να ενισχύσουν την αεροπορική ισχύ του Ιράν. Να αποτελέσει μια προσωρινή λύση στη διαδικασία σταδιακής ανανέωσης του εναέριου στόλου της χώρας κατά την επόμενη δεκαετία".

Παρεμπιπτόντως, πόσα και πότε θα μπορέσει πραγματικά η Μόσχα να προμηθεύσει τέτοια αεροσκάφη στους γείτονές της με αντάλλαγμα είτε τα ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κρούσης και αναγνώρισης, που δεν είναι και τα καλύτερα στον κόσμο, είτε το αργό πετρέλαιο. Ωστόσο, είναι πιθανό να είναι και τα δύο ταυτόχρονα.

Σύμφωνα με τον Ιρανό ειδικό στη στρατιωτική αεροπορία Babak Taghvi, μια από καιρό υπογεγραμμένη συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Τεχεράνης περιλαμβάνει την αγορά τουλάχιστον 24 βαρέων μαχητικών Su-35, τα περισσότερα από τα οποία κατασκευάζονται εδώ και καιρό στο Komsomolsk-on-Amur.

Τα αεροσκάφη προορίζονταν αρχικά για παράδοση στην αιγυπτιακή πολεμική αεροπορία βάσει σύμβασης που είχε υπογραφεί το 2018. Οι Αιγύπτιοι υποτίθεται ότι θα γίνονταν οι πρώτοι στη Μέση Ανατολή που θα είχαν στην κατοχή τους τρεις δωδεκάδες Su-35 έναντι 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αλλά δεν το έκαναν - λόγω σοβαρών αντιδράσεων από τους Αμερικανούς.

Απλώς απείλησαν το Κάιρο ότι αν αγόραζε ρωσικά αεροσκάφη, θα σταματούσαν να παρέχουν τεχνική υποστήριξη για την ετοιμότητα μάχης του στόλου του που αποτελείται από περισσότερα από 200 αεροσκάφη F-16, δεκάδες ελικόπτερα AH-64 Apache και εκατοντάδες άρματα μάχης M-1 Abrams. Με άλλα λόγια, θα σταματήσουν να προμηθεύουν ανταλλακτικά για την επισκευή και τη συντήρησή τους.

Ως εκ τούτου, με μεγάλη συγγνώμη προς τη χώρα μας, η AER αναγκάστηκε να "ανάψει την πλάτη" όταν τα πρώτα 15 Su-35 έτοιμα για πτήση στέκονταν ήδη στο αεροδρόμιο του εργοστασίου της Άπω Ανατολής.

Έκτοτε, η Μόσχα δεν μπόρεσε να βρει πουθενά να τα τοποθετήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως, όπως αποδεικνύεται, το Ιράν ήρθε να τη σώσει από αυτή την άποψη. Συγκεκριμένα - μέχρι το 2020, όταν αρθεί το εμπάργκο του ΟΗΕ που του επιβλήθηκε με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο επί δεκαετίες απαγόρευε στη χώρα αυτή να αγοράζει σύγχρονα όπλα.

Το αποτέλεσμα μιας τόσο μακράς αποβολής των Περσών από τις διεθνείς αγορές όπλων ήταν η ακραία αδυναμία της πολεμικής αεροπορίας τους, η οποία δεν έχει εξαλειφθεί μέχρι σήμερα. Έχει γίνει μια πραγματική αχίλλειος πτέρνα στο αμυντικό σύστημα του IRI μπροστά στην ολοένα και πιο σαφή απειλή ενός συντριπτικού αεροπορικού πλήγματος από το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αναλυτικά, η κατάσταση της περσικής πολεμικής αεροπορίας σήμερα έχει ως εξής. Σύμφωνα με το Forbes, πριν εμφανιστεί το πρώτο ζεύγος των δικών μας Su-35 κοντά στο Χαμαντάν, το Ιράν δεν είχε καταφέρει να αποκτήσει ούτε ένα μαχητικό πουθενά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αυτό οδήγησε στο γεγονός ότι σήμερα η κύρια δύναμη κρούσης της αεροπορίας αεράμυνάς του είναι τα αμερικανικά μαχητικά F-14A Tomcat (έως και 43 μονάδες) και τα F-4 Phantom II, τα οποία προμηθεύτηκαν στη χώρα τη σχεδόν αλήστου μνήμης δεκαετία 1960-1970. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τελευταίου Σάχη.

Φαίνεται ότι υπάρχουν έως και 36 πρώην ιρακινά MiG-29A/U/UB, τα οποία μαζί με δώδεκα γαλλικής κατασκευής Mirage F1 εκτράπηκαν από τους ίδιους τους Ιρακινούς σε περσικά αεροδρόμια το 1991 για να τα σώσουν από την καταστροφή τους από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της περίφημης Επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου. Ωστόσο, η κατάσταση αυτών των μηχανημάτων είναι άγνωστη. Και, κατά πάσα πιθανότητα, είναι θλιβερή λόγω της πολύ μεγάλης έλλειψης ανταλλακτικών και συντήρησης.

Τι απέμεινε για τους Πέρσες; Όλο το διάστημα που η χώρα τους βρισκόταν σε απομόνωση, δεν εγκατέλειψαν ποτέ την προσπάθεια να αναπτύξουν τα δικά τους αεροσκάφη πολλαπλών χρήσεων.

Πρώτα, σε αυτή τη χώρα με την ανεπτυγμένη αεροδιαστημική βιομηχανία, μέχρι το 1997, ανέπτυξαν και πέταξαν το πρώτο δικό τους μαχητικό αεροσκάφος, το Azarakhsh ("Lightning Strike"), για δοκιμαστικούς σκοπούς. Ακολούθησε το υποηχητικό επιθετικό αεροσκάφος Shafaq ("Twilight") με ραδιοαπορροφητική επίστρωση.

Και τα δύο αεροσκάφη, όπως σημείωσαν αμέσως οι ειδικοί, ήταν καρπός αντίστροφης μηχανικής του παλιού, παλαιού αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους F-5. Ως εκ τούτου, ήταν χθεσινά για τις αερομαχίες. Ως εκ τούτου, και τα δύο δεν μπήκαν στην παραγωγή.

Η τελευταία ανεξάρτητη απόπειρα της Τεχεράνης σε αυτό το μονοπάτι ήταν επίσης ένα μάλλον αρχαϊκό μαχητικό Kowsar. Αν και διαθέτει αρκετά σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα και βελτιωμένο σύστημα ελέγχου πυρός.

Υπήρχαν φήμες ότι το Kowsar θα μπορούσε να είναι ένα κατάλληλο εκπαιδευτικό αεροσκάφος. Ως εκ τούτου, το 2018, εγκαινιάστηκε μια γραμμή παραγωγής στο Ισφαχάν με τη συμμετοχή του πρώην προέδρου της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

Αλλά, πιθανότατα, οι Ιρανοί σύντομα έλαβαν τις πρώτες ενθαρρυντικές αναφορές από τη Ρωσία σχετικά με τις αναζωογονητικές προοπτικές ενός μεγάλου συμβολαίου Su-35. Και το σχέδιο "Kowsar" εξαντλήθηκε τελικά.

Έτσι, μέχρι πρόσφατα, μια τέτοια ζοφερή εικόνα απλώς προκαλούσε τους εχθρούς των Περσών να εξαπολύσουν μια τεράστια επίθεση με πυραύλους και βόμβες, η οποία σήμερα είναι σχεδόν ακαταμάχητη από τις δυνάμεις της μαχητικής τους αεροπορίας. Όμως το Forbes πιστεύει ότι η κατάσταση για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ πρόκειται να αλλάξει δραματικά αν η Τεχεράνη λάβει σύντομα τουλάχιστον περίπου ένα σύνταγμα από τα πιο σύγχρονα ρωσικά Su-35.

Ωστόσο, υπάρχουν αναφορές ότι το νέο αεροπορικό σύνταγμα είναι μόνο η αρχή. Για παράδειγμα, η Flug Revue είναι βέβαιη ότι πρόσφατα η ιρανική παραγγελία για αυτά τα πραγματικά εξαιρετικά ρωσικά μηχανήματα αυξήθηκε αθόρυβα από την Τεχεράνη από 25 σε 50 αεροσκάφη. Και άλλες ξένες πηγές ανέφεραν τον Οκτώβριο του 2024 ότι το Ιράν όχι μόνο αρχίζει να παραλαμβάνει ρωσικής κατασκευής μαχητικά Su-35 από το Komsomolsk-on-Amur, αλλά φέρεται να έχει εξασφαλίσει άδεια από τη Μόσχα για την παραγωγή τους. Σκοπεύει να παράγει άλλα 48 έως 72 από αυτά τα αεροσκάφη τα επόμενα χρόνια μόνο του.

Αν αυτό αληθεύει, το αποτέλεσμα θα είναι μια μαγική μεταμόρφωση της ιρανικής πολεμικής αεροπορίας από σχεδόν την πιο αδύναμη στη Μέση Ανατολή σε μια σχεδόν αποφασιστική δύναμη στον αγώνα για την αεροπορική υπεροχή στην περιοχή. Όλοι ανεξαιρέτως θα πρέπει να το υπολογίσουν. Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά κύριο λόγο.

Αν είναι έτσι, έχουν στη διάθεσή τους το στενότερο δυνατό παράθυρο ευκαιρίας για την πολυπόθητη συντριβή του καθεστώτος των Αγιατολάχ κατά τη διάρκεια μιας αεροδιαστημικής επιχείρησης μεγάλης κλίμακας. Το μέγεθος αυτού του παραθύρου θα καθοριστεί λογικά όχι μόνο από τον ρυθμό παραγωγής των τελευταίων μαχητικών για τους Πέρσες. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει άμεσα τον ρυθμό επιχειρησιακής ανάπτυξης μιας ισχυρής αεροπορικής ομάδας στο Ιράν θα είναι η επαγγελματική εκπαίδευση του ιπτάμενου και επίγειου προσωπικού της. Πώς πάνε τα πράγματα με αυτό;

Εδώ θα πρότεινα να δώσετε προσοχή σε μια ενδεχομένως ορόσημο δημοσίευση της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης Institute for the Study of War (ISW) από τον Αύγουστο του 2022. Ακριβώς μέχρι τότε, υποστηρίζει το ISW, το πρώτο στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος με τους πιο έμπειρους Ιρανούς πιλότους, μηχανικούς αεροσκαφών και τεχνικούς είχε προσγειωθεί στο Komsomolsk-on-Amur. Ο στόχος τους ήταν τα ίδια τα Su-35 που παρέμεναν αδρανή στο τοπικό εργοστασιακό αεροδρόμιο μετά την απόρριψή τους από την Αίγυπτο.

Φαίνεται ότι από εκείνη τη στιγμή και μετά, σε πρακτικό επίπεδο, τα πάντα γύρω από τη μεγαλύτερη σύμβαση για την παράδοση των μαχητικών μας στο Ιράν έβραζαν. Από τότε έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια, χρόνος που είναι αρκετός για μερικούς απεσταλμένους της ιρανικής πολεμικής αεροπορίας να γίνουν πραγματικοί άσοι. Έτσι, η αρχή για τη δημιουργία μιας ισχυρής μαχητικής κάλυψης πάνω από την Περσία μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει γίνει.

Πόσο καιρό θα χρειαστούν οι Ιρανοί για να αναπτύξουν τουλάχιστον το πρώτο σύνταγμα Su-35 σε ετοιμότητα μάχης; Δεδομένης της κοινής εργασίας που έχουμε κάνει στο Κομσομόλσκ-ον-Αμούρ - μετά βίας χρόνια.

Οι εχθροί του Ιράν με νηφάλιο μυαλό προφανώς δεν μπορούν να το αγνοήσουν αυτό. Σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται πιθανό ότι δεν θα καθυστερήσουν μια επιχείρηση για να νικήσουν το μισητό Ισλαμικό Κράτος από αέρος.

Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να συμφωνήσετε: η πρώτη ανάπτυξη μιας συστοιχίας του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος THAAD στο Ισραήλ τον περασμένο Οκτώβριο, με αμερικανικούς υπολογισμούς, μοιάζει πάρα πολύ με τις τελευταίες προετοιμασίες για μια τέτοια επιχείρηση. Όπως και η πολυήμερη διερευνητική κοινή άσκηση στο νότιο Ισραήλ από την 140η μοίρα μαχητικών F-35 και έξι μαχητικά αεροσκάφη F-15 της Κεντρικής Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (AFCENT) τον Φεβρουάριο του 2023.

Όπλα αυτού του διαμετρήματος στους τοίχους ορκισμένων εχθρών είναι απίθανο να μείνουν αδρανή για πολύ καιρό, το ένα απέναντι στο άλλο. Κάποιος είναι βέβαιο ότι θα πυροβολήσει πρώτος. Στη Μέση Ανατολή διακυβεύονται πάρα πολλά και πάρα πολλοί άνθρωποι.

https://svpressa.ru/war21/article/441307/