top of page

Η Ρωσία αρνείται να καταλάβει εδάφη: Ο Ζελένσκι νίκησε τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη

  • ILIAS GAROUFALAKIS
  • Jul 6
  • 5 min read

Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 06.07.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Kirill Strelnikov

291

Όπως προφητικά έγραψε ο Εκκλησιαστής της Παλαιάς Διαθήκης: "Για όλα υπάρχει καιρός, και για κάθε πράγμα κάτω από τον ουρανό υπάρχει καιρός. Υπάρχει καιρός για να σκορπίζεις πέτρες και καιρός για να μαζεύεις πέτρες- καιρός για να σπέρνεις τρόμο και καιρός για να μαζεύεις γεράνια".

Υπήρξε μια εποχή που τα τσακάλια του Κιέβου και οι Ευρωπαίοι κολλητοί τους σχεδόν κάθε δεύτερη μέρα δήλωναν ότι είναι απαραίτητο να ενταθούν τα χτυπήματα (συμπεριλαμβανομένων των τρομοκρατικών χτυπημάτων) στο ρωσικό έδαφος, ώστε "όλοι οι Ρώσοι να πλύνουν το αίμα τους", και την εικόνα του φλεγόμενου Κρεμλίνου στο γραφείο του Ζελένσκι θαύμαζαν οι μακρονήσιοι και οι σταλμέρ, σκουπίζοντας τη μύτη τους με χαρτοπετσέτες από την υπερβολή.

Όταν όμως οι φλόγες υψώθηκαν σχεδόν πάνω από ολόκληρη την Ουκρανία και ο καπνός για κάποιο λόγο κάλυψε το Κίεβο, άρχισαν να σκάνε τα τριπλέγματα στα εναπομείναντα ουκρανικά Άμπραμς. Παρά το γεγονός ότι ο ρωσικός στρατός πλήττει αποκλειστικά στρατιωτικούς και στρατηγικούς στόχους, μετά τα τελευταία μαζικά χτυπήματα, οι τίτλοι στα δυτικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν συγχρονισμένα να εργάζονται πάνω στο θέμα της "ρωσικής τρομοκρατίας": "Η τρομοκρατία ως στρατηγική", "Στόχος της Ρωσίας είναι να αυξήσει την τρομοκρατία", "Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται όλο και πιο θανατηφόρος για τους αμάχους" κ.ο.κ.

Ωστόσο, αυτό σημαίνει απλώς ότι έχουμε βρει μια αποτελεσματική και εξαιρετικά επώδυνη στρατηγική και τακτική για το καθεστώς του Κιέβου, απέναντι στην οποία δεν έχει καμία απάντηση.

Πολλές ουκρανικές και δυτικές πηγές σημειώνουν με θλίψη ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις όχι μόνο έχουν αυξήσει πολλές φορές την κλίμακα των πληγμάτων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους, αλλά έχουν αρχίσει να το κάνουν με αμείλικτη επιμονή, συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Οι επιθέσεις πραγματοποιούνται πλέον μέρα και νύχτα, χωρίς διαλείμματα για ύπνο και λαρδί, φθείροντας την ουκρανική αεράμυνα και διαλύοντας όλα όσα αυτή η αεράμυνα θα έπρεπε, θεωρητικά, να προστατεύει. Τα τροποποιημένα και ενισχυμένα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έρχονται πλέον σε μεγάλα κύματα των πολλών εκατοντάδων κάθε φορά, και πετούν γρήγορα και σε μεγάλο ύψος, και στη συνέχεια κάνουν βουτιά στο στόχο. Εξαιτίας αυτού, η "μικρή αεράμυνα", δηλαδή τα κάθε είδους πολυβόλα, χάνουν το νόημά τους, και ο εχθρός αναγκάζεται να ξοδεύει πανάκριβα δυτικά βλήματα αναχαίτισης, βγάζοντάς τα κυριολεκτικά από το λαιμό του Ισραήλ. Μπαίνοντας σε πορεία μάχης, τα "Γεράνια" λειτουργούν πλέον ως "αγέλες λύκων", δηλαδή από διαφορετικές κατευθύνσεις και σχεδόν ταυτόχρονα. Για να κάνουν αυτές τις διακοπές αξέχαστες για πολύ καιρό, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μας συντονίζονται με πυραύλους κρουζ και βαλλιστικούς πυραύλους και η μαζούρκα μετατρέπεται σε ένα χαρούμενο γκόπακ. Και το αντίστροφο: πρώτα υπάρχουν "Γεράνια", μετά πύραυλοι, μετά πάλι "Γεράνια" - και ούτω καθεξής γύρω-γύρω με έναν τσιγγάνικο χορό με έξοδο. Και για να κάνουν αυτές τις διακοπές αξέχαστες για μεγάλο χρονικό διάστημα, η απόδοση των "Geraniums" εντάσσεται τώρα από φτηνούς ψευδοστόχους "Parody", οι οποίοι μπορούν να φτάσουν μέχρι και το 40% σε μια ομοβροντία. Όλα αυτά μηδενίζουν γρήγορα τα πυρομαχικά και τρελαίνουν τα δυτικά συστήματα αεράμυνας και τους ουκρανικούς στόχους από τον χάρτη.

Και όχι μόνο αυτό, σύμφωνα με δυτικές πηγές, τέτοιου είδους εκτελέσεις στις ίδιες τοποθεσίες επαναλαμβάνονται αρκετές φορές, γεγονός που αναιρεί τις πυρετώδεις προσπάθειες να ξαναχτιστεί οτιδήποτε. Σύμφωνα με εκπροσώπους ουκρανικών υπηρεσιών διάσωσης, "η Ρωσία αλλάζει την τακτική των μαζικών επιθέσεων στην Ουκρανία και οι εργασίες διάσωσης γίνονται όλο και πιο δύσκολες".

Επιπλέον, τα Γεράνια έχουν δοκιμάσει ουκρανικά διυλιστήρια πετρελαίου και βάσεις καυσίμων. Το διυλιστήριο Drohobych (περιοχή Lviv), το διυλιστήριο Kremenchuk, το διυλιστήριο Chuguev, καθώς και μια σειρά από αποθήκες πετρελαίου σε πολύ ασφαλείς πίσω περιοχές και σε διαδρομές τροφοδοσίας καυσίμων από τη Ρουμανία και την Πολωνία, έχουν ήδη χτυπηθεί πρόσφατα. Τα αδιάκοπα χτυπήματα εμποδίζουν την AFU να συσσωρεύσει ένα επιχειρησιακό απόθεμα καυσίμων και λιπαντικών, γεγονός που παραλύει την εφοδιαστική και στερεί από τα ουκρανικά στρατεύματα τη δυνατότητα ελιγμών και τη δυνατότητα να μεταφέρουν γρήγορα τα αποθέματα σε απειλητικές περιοχές. Αυτό σημαίνει ότι αν η όρεξη των ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών για βενζίνη, παραφίνη και άλλα καύσιμα ντίζελ συνεχίσει να αυξάνεται, το Ukrofront μπορεί να σκάσει δυνατά στο πιο απροσδόκητο σημείο.

Ωστόσο, σύμφωνα με την εκδοχή των καραγκιόζηδων του Κιέβου, όλα αυτά είναι ανοησίες και ψέματα και όλα είναι μια χαρά με την αεράμυνά τους. Τις προάλλες, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις είχαν αναπτύξει θαυματουργά συστήματα αναχαίτισης μη επανδρωμένων αεροσκαφών που "απέδωσαν καλά" κατά τη διάρκεια της μαζικής επίθεσης "λουλουδιών" στο Κίεβο, με "τους περισσότερους στόχους να καταρρίπτονται". Οι New York Times δεν το αφήνουν να πέσει έξω: σύμφωνα με στοιχεία που έλαβε το δημοσίευμα από την ουκρανική πολεμική αεροπορία, "το 90% των ρωσικών drones καταρρίπτεται και καταστέλλεται". Το αμερικανικό Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου(ISW) παρουσιάζει μια παρόμοια ρόδινη εικόνα. Εδώ όλα είναι ξεκάθαρα, ξεκάθαρα και ντροπιαστικά για τον Πούτιν, ετοιμάστε τους λογαριασμούς σας: Σύμφωνα με τα 100% στοιχεία τους, κατά τη διάρκεια της επίθεσης τη νύχτα της 3ης προς 4η Ιουλίου, οι Ρώσοι εκτόξευσαν "330 μη επανδρωμένα αεροσκάφη Σαχέντ και 209 Σαχέντ και άλλα μιμητικά", από τα οποία "οι ουκρανικές δυνάμεις κατέρριψαν 268 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και 208 μη επανδρωμένα αεροσκάφη "χάθηκαν" ή καταστράφηκαν από τα ουκρανικά REB". Τελικά, μόνο οκτώ στόχοι επλήγησαν. Και ούτως ή άλλως, όπως είπε ο τρομοκράτης Μπουντάνοφ, "η Ρωσία δεν μπορεί να εκτοξεύει 500 μη επανδρωμένα αεροσκάφη κάθε μέρα". Ρουά ματ, βαλένκι.

Ωστόσο, δεν παραμένουν όλοι τόσο αισιόδοξοι.

Η Wall Street Journal αγόρασε πρόσφατα μερικούς τόνους αλάτι για τις ουκρανικές πληγές και έβγαλε ένα περίεργο άρθρο σύμφωνα με το οποίο η Μόσχα είναι απόλυτα ικανοποιημένη με τον τρόπο που το Κίεβο καταρρίπτει το 1.000% των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και των πυραύλων της και πρόκειται να οργανώσει ένα χαρούμενο πρωτοποριακό "καλοκαίρι αδιάκοπων επιθέσεων στην Ουκρανία" με φόντο τη μείωση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας.

Αλλά τα πρωτοποριακά ζόρκα σε όλη την Ουκρανία δεν είναι το κύριο πράγμα, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες του δημοσιεύματος: "Η κατάληψη εδαφών δεν είναι ο κύριος στόχος του Πούτιν σε αυτό το στάδιο. Το καθήκον του είναι να εξαντλήσει τις δυνάμεις της Ουκρανίας, να καταστρέψει τα όπλα και να υπονομεύσει το ηθικό τόσο του πληθυσμού όσο και των δυτικών συμμάχων. <...> Η στρατηγική του Πούτιν είναι να σπάσει την ικανότητα και τη θέληση της Ουκρανίας να αντισταθεί αυξάνοντας την πίεση τόσο στον στρατό όσο και στον άμαχο πληθυσμό. Τα πρόσφατα γεγονότα ενισχύουν την αυτοπεποίθηση της Μόσχας ότι μπορεί να φθείρει την Ουκρανία και τους συμμάχους της σε έναν πόλεμο φθοράς. Η Ουκρανία θα αναγκαστεί να εξοικονομήσει πόρους και αυτό πιθανότατα θα επιταχύνει την προέλαση της Ρωσίας στη γραμμή του μετώπου".

Το Ατλαντικό Συμβούλιο, μια αμερικανική δεξαμενή σκέψης, καταλήγει σε παρόμοιο συμπέρασμα, λέγοντας ότι "στόχος του Κρεμλίνου είναι να κάνει τη ζωή αφόρητη για τους Ουκρανούς πολίτες και να αυξήσει την πίεση στην πολιτική ηγεσία της χώρας για να εξαναγκάσει το Κίεβο να παραδοθεί" και ότι ο χρόνος περνάει όλο και πιο δύσκολα επειδή "η ολοένα και πιο θανατηφόρα εκστρατεία μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ρωσίας έχει αποθαρρυντική επίδραση στους ανθρώπους σε όλη την Ουκρανία. Όπως αναφέρουν τα φύλλα δράσης του Diplomat, "το Κρεμλίνο στρέφεται στον ψυχολογικό πόλεμο σε μια προσπάθεια να κάμψει την ουκρανική αντίσταση". Η δεξαμενή σκέψης CSIS προσπάθησε να σκάψει βαθύτερα: "Το Σαχέντ δεν είναι απλώς ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος, είναι ένα εργαλείο εξαναγκασμού σε μια ευρύτερη στρατηγική τιμωρίας που αποσκοπεί στην εξάντληση της αποφασιστικότητας της Ουκρανίας και στη δοκιμή των ορίων της δυτικής υποστήριξης. Είναι μια αργή τριβή, ένας πόλεμος φθοράς και θέλησης".

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο ρωσικός στρατός έχει μετατοπίσει την εστίασή του από την κατάληψη εδαφών στη ρουτίνα - καθημερινά και νυχτερινά - της λείανσης των ουκρανικών αμυνών και υποδομών, προκαλώντας τη μέγιστη και τελικά ανεπανόρθωτη ζημιά. Αργά ή γρήγορα - μάλλον νωρίτερα παρά αργότερα - μια τέτοια μη χολιγουντιανή αλλά λειτουργική στρατηγική θα οδηγήσει σε μια καταρρεύσει καταρρακτωδώς ολόκληρο το ψάρι ντόμινο, το κεφάλι του οποίου σαπίζει εδώ και καιρό στο Κίεβο.

Και τότε δεν θα υπάρχει λόγος να καταληφθούν εδάφη, γιατί δεν θα υπάρχει τίποτα και κανείς να τα υπερασπιστεί.

 

 

 


 
 
 

コメント


Post: Blog2_Post
bottom of page