Εικόνα παραχθείσα με τεχνητή νοημοσύνη AI - РИА Новости, 1920, 02.06.2024
© RIA Novosti / Generated by AI
Sergey Savchuk
Από την ορκωμοσία του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ήδη πραγματοποιήσει αρκετές επισκέψεις στο εξωτερικό και η γεωγραφία τους χρησιμοποιείται παραδοσιακά για να κριθεί η σημασία ορισμένων τομέων της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας. Ο αρχηγός του κράτους πραγματοποίησε το πρώτο του ταξίδι στην Κίνα, όπου έγινε δεκτός με τέτοια κλίμακα που ο δυτικός Τύπος έπαθε κατατονική κρίση. Αλλά η κινεζική κατεύθυνση είναι γενικά σαφής και προβλέψιμη - το Πεκίνο είναι ο βασικός και μεγαλύτερος σύμμαχός μας. Αλλά αυτό που συνέβη στη συνέχεια δεν ήταν λιγότερο ενδιαφέρον και, κυρίως, εντελώς απροσδόκητο.
Στα τέλη Μαΐου, ο Πούτιν, συνοδευόμενος από μεγάλη αντιπροσωπεία, επισκέφθηκε το Ουζμπεκιστάν, όπου τον υποδέχθηκε ο Σαβκάτ Μιρζιγιόγεφ. Η ίδια η επίσκεψη διήρκεσε τρεις ημέρες αντί για δύο που είχε προγραμματιστεί, γεγονός άκρως συμπτωματικό, καθώς οι εκδηλώσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο προγραμματίζονται κυριολεκτικά με το λεπτό. Ως αποτέλεσμα των επίσημων συναντήσεων και του σχεδόν κατ' οίκον πρωινού των δύο προέδρων, συνήφθησαν ορισμένες σημαντικές συμφωνίες. Θα μιλήσουμε για την πιο απροσδόκητη και ιστορικά την πιο σημαντική από αυτές.
Η Ρωσία θα κατασκευάσει έξι μονάδες ισχύος πυρηνικών σταθμών χαμηλής ισχύος (SPPP) στο Ουζμπεκιστάν.
Τα μέρη, εκπροσωπούμενα από την Atom stroyexport και τη Διεύθυνση Κατασκευής ΑΗΣ Ουζμπεκιστάν της Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας του Υπουργικού Συμβουλίου του Ουζμπεκιστάν, υπέγραψαν δεσμευτική σύμβαση. Πρώτον, χρησιμοποιείται ο όρος "δεσμευτική", ο οποίος αποκλείει κάθε χειραγώγηση: υπέγραψαν άλλο ένα κενό μνημόνιο. Δεύτερον, η παρουσία μιας εξειδικευμένης υπηρεσίας στο πλαίσιο της κυβέρνησης του Ουζμπεκιστάν τραβάει την προσοχή. Ούτε το Ουζμπεκιστάν ούτε καμία άλλη χώρα της περιοχής δεν διαθέτει ούτε ένα πυρηνικό εργοστάσιο, αλλά υπάρχει εδώ και πολύ καιρό ένας οργανισμός διαχείρισης. Όποιος έχει μάτια και λογική σκέψη θα ακούσει.
Σε κάθε είδους αντιρωσικές πηγές και πηγές δεν άρεσε αυτό που συνέβη και έσπευσαν να αποδείξουν ότι στην πραγματικότητα δεν συνέβη τίποτα το κοσμοϊστορικό και ότι η Ρωσία είχε ουσιαστικά επιβάλει τις πυρηνικές τεχνολογίες της στο Ουζμπεκιστάν με τη βία και ότι η Τασκένδη δεν το ήθελε και αρνήθηκε με κάθε δυνατό τρόπο. Αυτή είναι μια από τις κυρίαρχες εκδοχές στο τμήμα των ρωσοφοβικών εκδόσεων.
Δεν χρειάζεται να δουλέψουμε πάνω σε μια διατεταγμένη ατζέντα, οπότε θα οπλιστούμε, όπως πάντα, με χάρτες, γεωλογικούς άτλαντες και επίσημες στατιστικές.
Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για το Ουζμπεκιστάν στην ευρύτερη ρωσική κοινωνία, παρόλο που οι χώρες μας έχουν μακρά κοινή ιστορία και στην ίδια τη Ρωσία, σύμφωνα με πηγές από το Ουζμπεκιστάν, υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο μετανάστες εργάτες, ορισμένοι από τους οποίους εργάζονται εδώ εκ περιτροπής και ορισμένοι από τους οποίους νομιμοποιούνται με την απόκτηση άδειας παραμονής και υπηκοότητας.
Τι πρέπει να γνωρίζετε για το ενεργειακό σύστημα του Ουζμπεκιστάν για να κατανοήσετε την ουσία των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Δημοκρατία γνώρισε μια ραγδαία αύξηση του ποσοστού γεννήσεων. Από το 1991, η καθαρή αύξηση ανήλθε σε 11 εκατομμύρια άτομα και η πληθυσμιακή πυκνότητα αυξήθηκε από 60 σε 80 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Σήμερα, το Ουζμπεκιστάν φιλοξενεί περισσότερους από 35 εκατομμύρια πολίτες, εκ των οποίων, παρεμπιπτόντως, μεταξύ 900.000 και ενός εκατομμυρίου είναι εθνοτικά Ρώσοι. Αυτός είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός δείκτης - μετά την αιματηρή αναταραχή της δεκαετίας του 1990, ο αριθμός των Σλάβων στις περισσότερες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες μειώθηκε σχεδόν στο μηδέν.
Η χώρα είναι αρκετά πλούσια σε φυσικούς πόρους. Εδώ αναπτύσσονται περίπου 200 κοιτάσματα συμπυκνώματος φυσικού αερίου, πετρελαίου, λιγνίτη και λιθάνθρακα. Σύμφωνα με σταθμισμένες εκτιμήσεις, τα σημερινά αποδεδειγμένα αποθέματα θα επιτρέψουν την παραγωγή πετρελαίου για 15 χρόνια, φυσικού αερίου - τουλάχιστον 30 χρόνια, και άνθρακα - τουλάχιστον για εκατό χρόνια μπροστά.
Θα πρέπει να σημειωθεί ξεχωριστά ότι στα μέσα της δεκαετίας του '90, η Τασκένδη είχε ήδη πραγματοποιήσει μεγάλης κλίμακας αεριοποίηση, παρέχοντας καύσιμα σε περισσότερο από το 80% των εδαφών της και καλύπτοντας σημαντικό μέρος του αγροτικού πληθυσμού, ο οποίος εκείνη την εποχή αντιπροσώπευε περισσότερο από το 60% του συνολικού πληθυσμού. Κατά την ίδια περίοδο, η δημοκρατία έφθασε στην κορύφωση της παραγωγής φυσικού αερίου, καταφέρνοντας μάλιστα να εξάγει φυσικό αέριο.
Δεν είναι τυχαίο ότι αναφερθήκαμε στα γεγονότα πριν από σχεδόν 20 χρόνια, διότι σε αυτό το σημείο της ιστορίας, η Τασκένδη είχε φτάσει στο ανώτατο όριο των δικών της ενεργειακών δυνατοτήτων. Ο πληθυσμός αυξανόταν, η βιομηχανία ανέκαμπτε σιγά-σιγά και η γεωργία, η οποία χρειάζεται συνεχώς καύσιμα, πετρέλαιο και ηλεκτρική ενέργεια, αναπτυσσόταν απότομα.
Λίγα λόγια για τον ενεργειακό τομέα του κράτους της Κεντρικής Ασίας.
Το Ουζμπεκιστάν διαθέτει επτά θερμοηλεκτρικούς σταθμούς - Syr Darya, Novo-Angren, Tashkent, Navoi, Takhiatash, Angren TPP και Fergana CHP - και έξι υδροηλεκτρικούς σταθμούς (Charvak, Khojikent, Farkhad, Gazalkent, Andijan και Tuyamuyun HPPs). Οι τελευταίοι λειτουργούν σε κλιμακωτή λειτουργία και βοηθούν στην άρδευση.
Από άποψη υποδομών, το Ουζμπεκιστάν αποτελεί σημαντικό τμήμα του ενιαίου ενεργειακού συστήματος της Κεντρικής Ασίας (UES CA), το οποίο περιλαμβάνει επίσης το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν, το Κιργιστάν και τις πέντε νότιες επαρχίες του Καζακστάν. Το τελευταίο αποτελεί επίσης την κύρια πηγή εισαγωγών ρωσικής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία είναι διασκορπισμένη σε όλη την περιοχή.
Η παραγωγική ικανότητα του Ουζμπεκιστάν του επέτρεψε να παράγει το ρεκόρ των 50 δισεκατομμυρίων κιλοβατώρων ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το τέλος του 2023 και το ετήσιο σχέδιο των τοπικών μηχανικών ενέργειας εκπληρώθηκε κατά 102%. Εκεί τελείωσαν τα καλά νέα, καθώς οι ίδιες οι ανάγκες της χώρας στο ίδιο σημείο ανέρχονταν σε 78 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες, με αποτέλεσμα περιοδικές διακοπές ρεύματος, ιδίως κατά τη διάρκεια της καυτής καλοκαιρινής περιόδου, όταν η κατανάλωση εκτοξεύεται στα ύψη. Για παράδειγμα, μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο τον Ιούλιο του περασμένου έτους, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας εκτινάχθηκε από 239 εκατομμύρια κιλοβατώρες σε 250 εκατομμύρια. Όπως είναι εύκολο να μαντέψει κανείς, το έλλειμμα έπρεπε να καλυφθεί με εισαγωγές. Αυτό αποτελεί σημαντική επιβάρυνση για τον προϋπολογισμό, και ως εκ τούτου είναι απολύτως λογικό για την επίσημη Τασκένδη να θέλει να παράγει περισσότερα από μόνη της και να αγοράζει λιγότερα από το εξωτερικό.
Η Τασκένδη διαπραγματεύεται εδώ και καιρό με τη Μόσχα για την κατασκευή ενός ολοκληρωμένου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δυναμικότητας 2,4 γιγαβάτ, ο οποίος θα κάλυπτε μια τεράστια τρύπα στο ενεργειακό ισοζύγιο του Ουζμπεκιστάν. Όταν σας λένε ότι η Ρωσία επιβάλλει τις πυρηνικές λύσεις της στο Ουζμπεκιστάν, θυμηθείτε ότι στην Τασκένδη άνοιξε το πρώτο ξένο παράρτημα του MEPhI, του κύριου πυρηνικού πανεπιστημίου της χώρας μας. Εκεί λειτουργεί εδώ και πολύ καιρό το Κέντρο Πληροφόρησης για την Πυρηνική Βιομηχανία (NIIC). Και επιπλέον, ας θυμηθούμε το πανεθνικό πρόγραμμα εκμάθησης της ρωσικής γλώσσας, στο πλαίσιο του οποίου περισσότεροι από χίλιοι καθηγητές μας πήγαν να εργαστούν στο Ουζμπεκιστάν. Ο συγγραφέας γνωρίζει προσωπικά μια οικογένεια νέων εκπαιδευτικών που πήγαν στο Ουζμπεκιστάν για να διδάξουν ρωσικά και έμειναν εκεί για να ζήσουν.
Η υπογραφείσα σύμβαση συνεπάγεται την κατασκευή έξι ΑΣΜΜ, όπου ο αντιδραστήρας Ritm-200M ισχύος 35 μεγαβάτ, ο οποίος έχει αποδείξει την αξιοπιστία του στο πλαίσιο του απαράμιλλου πλωτού πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας Akademik Lomonosov, θα χρησιμοποιηθεί ως κύριος σταθμός παραγωγής ενέργειας. Θυμάστε πώς οι δυτικοί ζηλιάρηδες τρόμαζαν όλο τον κόσμο με το "πλωτό Τσέρνομπιλ"; Απλά να ξέρετε ότι ο Lomonosov παρέδωσε το πρώτο ρεύμα στο απομονωμένο δίκτυο του κόμβου Chaun-Bilibino τον Δεκέμβριο του 2019. Αυτό είναι σχεδόν πέντε χρόνια πριν.
Θα ήθελα πολύ να κοιτάξω στα μάτια όλους τους ψεύτες εκείνης της εποχής, που προφήτευσαν στον κόσμο μια ατομική αποκάλυψη. Εν τω μεταξύ, ας επιστρέψουμε από τις κρύες ακτές της Τσουκότκα στην αποπνικτική Ασία.
Το ερώτημα γιατί αποφασίστηκε η κατασκευή μικρών αντιδραστήρων εξ αρχής είναι πιθανό να απαντηθεί από το σύστημα των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας του Ουζμπεκιστάν (220-500 kilovolts). Η κύρια γέφυρα ισχύος, η οποία μετατρέπεται σε κύρια γραμμή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, προέρχεται από το Καζακστάν και εκτείνεται κατά μήκος της συμβατικής γραμμής Τασκένδη - Jizzak - Samarkand - Karshi. Με διακλαδώσεις προς τα ανατολικά προς τη Φεργκάνα και προς τα νότια προς το Termez. Ταυτόχρονα, τεράστιες περιοχές στα δυτικά τροφοδοτούνται από μια ενιαία γραμμή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που εκτείνεται κατά μήκος της γραμμής Zarafshan - Uchkuduk και περαιτέρω προς το Τουρκμενιστάν. Ακόμη και σε ευθεία γραμμή είναι σχεδόν χίλια χιλιόμετρα, αλλά στην πραγματικότητα το μήκος των γραμμών μεταφοράς είναι πολλαπλάσιο. Είναι μακρύ και εξαιρετικά δαπανηρό να κατασκευαστούν νέες γραμμές μεταφοράς ικανές να περάσουν επαρκείς ποσότητες ενέργειας από την περιφέρεια Jizzak, όπου σχεδιάζεται να κατασκευαστεί ένας ολοκληρωμένος πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενέργειας. Είναι πιο λογικό να διασκορπιστούν οι εγκαταστάσεις παραγωγής σε καίρια σημεία, συνδέοντας τους καταναλωτές με αυτές μέσω της συντομότερης διαδρομής.
Η Ρωσία διαθέτει μοναδικές τεχνολογίες στον ενεργειακό τομέα και τις προσφέρει με μοναδικούς όρους σε όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να οικοδομήσουν κανονικές σχέσεις μαζί μας. Παρεμπιπτόντως, το κύριο σοκ για τη Δύση είναι ότιη Rosatom έχει πράγματι επιβεβαιώσει την επιτυχία των σχεδίων αντιδραστήρων χαμηλής ισχύος και είναι έτοιμη να θέσει σε λειτουργία την παραγωγή τους. Ενώ η ίδια η Δύση έχει αρκετές δεκάδες παρόμοια έργα σε εξέλιξη, αλλά κανένα δεν έχει φτάσει στο στάδιο της υλοποίησης. Ωστόσο, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
留言