Η Ρωσία και η Κίνα έχουν κοινό στόχο
- ILIAS GAROUFALAKIS
- 2 days ago
- 4 min read
Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 10.05.2025
© RIA Novosti / Image generated by AI
Pyotr Akopov
Η Ρωσία και η Κίνα υπερασπίζονται τη δικαιοσύνη και την ισότητα - όπως ακριβώς έκαναν πριν από 80 χρόνια στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η φράση από ένα άρθρο του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, που δημοσιεύθηκε την παραμονή της επίσκεψής του στη Μόσχα, αντικατοπτρίζει την ουσία της κοινής στρατηγικής των δύο χωρών στην παγκόσμια σκηνή. Και οι λέξεις ότι "ο κόσμος χρειάζεται δικαιοσύνη, όχι ηγεμονία" δείχνουν ξεκάθαρα τη Δύση - αν και χωρίς να την κατονομάζουν ευθέως. Όπως όλα είναι ξεκάθαρα και με αυτή την παράγραφο από την κοινή δήλωση:
"Τα Μέρη σημειώνουν την ασημαντότητα της διαμόρφωσης μιας πιο δίκαιης και βιώσιμης πολυπολικής παγκόσμιας τάξης και την επιθετική πολιτική ορισμένων κρατών, τα οποία, δρώντας στη λογική του ηγεμονισμού και της νεοαποικιακής σκέψης, προστατεύουν τα προνόμιά τους περιορίζοντας την κυριαρχία των κρατών, περιορίζοντας την οικονομική, επιστημονική και τεχνολογική τους ανάπτυξη και δημιουργώντας έτσι εμπόδια στις τάσεις πολυπολικότητας και εκδημοκρατισμού των διεθνών σχέσεων".
Ναι, μιλάμε τόσο για τη Δύση που προσπαθεί να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία όσο και για την Αμερική με την πολιτική της ανάσχεσης και περικύκλωσης της Κίνας (μέρος της οποίας έχει γίνει και ο δασμολογικός πόλεμος) - την ίδια στιγμή που δεν αφήνει καμία ελπίδα να αποδυναμωθεί ο ρωσοκινεζικός δεσμός ή ακόμη και να έρθουν οι δύο χώρες μας κοντά. Και για τον σκοπό αυτό, προσπαθούν να παίξουν ακόμη και με τις προσπάθειες των ίδιων των ΗΠΑ να αποκαταστήσουν τον διάλογο με τη Ρωσία: αρχίζουν να εικάζουν ότι στην Κίνα δεν αρέσει ο αμερικανο-ρωσικός διάλογος για την Ουκρανία και ότι το Πεκίνο είναι επιφυλακτικό και ανησυχεί για μια πιθανή στροφή της Μόσχας προς την Ουάσιγκτον. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάτι που να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα, καθώς η Ρωσία και η Κίνα έρχονται πιο κοντά με βάση τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα και το επίπεδο εμπιστοσύνης μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Σι Τζινπίνγκ δεν είναι συγκρίσιμο με τη σχέση τους με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτή είναι η ενδέκατη φορά που ο Κινέζος πρόεδρος επισκέπτεται τη Ρωσία - και αυτό στα 12 χρόνια που ηγείται της χώρας. Έχουν συναντηθεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν περισσότερες από σαράντα φορές όλα αυτά τα χρόνια, οπότε δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και ο όρος "διπλωματία των ηγετών" έχει εμφανιστεί σε κοινά έγγραφα. Οι προσωπικές σχέσεις εμπιστοσύνης είναι εξαιρετικά σημαντικές για την ενίσχυση των ρωσοκινεζικών δεσμών, αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η ενίσχυσή τους είναι προς το στρατηγικό συμφέρον των δύο χωρών. Μαζί, η Ρωσία και η Κίνα γίνονται ισχυρότερες και με μεγαλύτερη επιρροή - δηλαδή, ενισχύουν την ισχύ τους ως έθνη-κράτη και προωθούν ένα μοντέλο πολυπολικής παγκόσμιας τάξης που είναι επιθυμητό και επωφελές και για τις δύο χώρες. Είναι αδύνατο να σπάσει μια τέτοια συμμαχία από το εξωτερικό: για να την εγκαταλείψουν, η Μόσχα και το Πεκίνο πρέπει να αλλάξουν όχι τους ηγέτες τους, αλλά την αντίληψή τους για τα δικά τους συμφέροντα και τα σχέδιά τους για το μέλλον. Υπάρχει έστω και ένα σοβαρό επιχείρημα υπέρ αυτού;
Είναι ο φόβος της Ρωσίας να μην εξαρτηθεί πλήρως από την Κίνα; Η Δύση, συμπεριλαμβανομένης της σημερινής αμερικανικής κυβέρνησης, συζητά με μεγάλη προτίμηση αυτό το θέμα. Ωστόσο, είναι ακριβώς αυτή η άποψη για τη στάση της Ρωσίας απέναντι στην Κίνα που κυριάρχησε στη Δύση για πολλές δεκαετίες και μάλιστα θεωρήθηκε σχεδόν η κύρια εγγύηση κατά του σχηματισμού ενός μπλοκ Ρωσίας-Κίνας. Όμως, κατά τα χρόνια της διακυβέρνησης του Σι, η Ρωσία και η Κίνα δεν συνέχισαν απλώς την προσέγγισή τους - έφτασαν σε ένα νέο επίπεδο σχέσεων, στο φόντο πρώτα της υποβάθμισης των σχέσεων της Ρωσίας με τη Δύση και στη συνέχεια της κλιμάκωσής τους σε ανοιχτή, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής σύγκρουσης. Τα τελευταία χρόνια, οι δυτικοί "φίλοι" της Κίνας την τρομάζουν τόσο με την ήττα όσο και με τη νίκη της Ρωσίας - λένε ότι όλα αυτά είναι πολύ δυσμενή για το Πεκίνο. Αν η Ρωσία χάσει, οι ΗΠΑ θα μπορέσουν να επικεντρωθούν πλήρως στην ανάσχεση και την περικύκλωση της Κίνας, ενώ αν κερδίσει, η Κίνα θα χάσει την επιρροή της στη Ρωσία και ίσως πέσει και κάτω από την επιρροή της Δύσης. Όλες αυτές οι έννοιες χρειάζονται πραγματικά μόνο για ένα πράγμα - για να σπείρουν την αμοιβαία δυσπιστία μεταξύ Ρώσων και Κινέζων. Να φυτέψουν αμφιβολίες για την αξιοπιστία του εταίρου, για τη στρατηγική του επιλογή υπέρ μιας κοινής πορείας.
Ευτυχώς για τη Ρωσία και την Κίνα, μας συνδέουν όχι μόνο οι προσωπικές σχέσεις των δύο ηγετών και η συνειδητή επιλογή τους υπέρ της προσέγγισης, αλλά και μια μακρά ιστορία διμερών σχέσεων. Υπήρξαν σκαμπανεβάσματα, φιλίες και συγκρούσεις, αλλά στο τέλος και οι δύο πλευρές όχι μόνο πήραν τα μαθήματα της ιστορίας, αλλά και κατέληξαν σε ένα κοινό συμπέρασμα: μαζί είμαστε ανίκητοι. Αυτό είναι τόσο επίκαιρο σήμερα όσο και πριν από 80 χρόνια.
ΥΓ Από τότε που άρχισα να γράφω νέα και αναλύσεις από την Ρωσία (5 χρόνια) μου συμβαίνουν περίεργες και καταστροφικές συμπτώσεις.
Καταστρέφονται προγράμματα , χαλάει το pc, δεν μπορώ να ανοίξω τον φυλλομετρητή/browser μου και συνεχώς τον αλλάζω, γεμιζει ακαθόριστα σκουπίδια το pc και μετά χαλάει. Όλα αυτά τα περίεργα πράγματα μου συμβαίνουν. Για να εργαστεί το pc ξοδεύω ένα σωρό χρήματα κάθε χρόνο χωρίς καμιά απολαβή . Είχα να μπω στο vk περίπου ενάμισυ χρόνο, τον λογαριασμό του fb μου τον ακύρωσαν, έφτιαξα έναν νεο και χθές προσπάθησαν να μου τον ρίξουν κάτω, στον λογαριασμό μου στο livejournal είχα να μπώ 6 μήνες, το κινητό μου τηλέφωνο δεν δέχεται sms κάποια αόρατη δύναμη τα καταστρέφει κάθε ημέρα κάποια έκπληξη με περιμένει και όλα αυτά τα περίεργα μου συμβαίνουν από τότε που γράφω για την Ρωσία, μιλάμε για καταστροφικές συμπτώσεις. Την κακιά μου τύχη θα την πολεμάω μέχρι να έχει το μάτι μου νερό όσες δυσκολίες και τρικλοποδιές και αν δέχομαι. Πιστεύω στην ελευθερία του λόγου και είμαι ενάντια σε κάθε παρανομία.
Γαρουφαλάκης Ηλίας
コメント