Μόνο η επέκταση θα σώσει τη Ρωσία

Εικόνα που δημιουργήθηκε από AI- РИА Новости, 1920, 15.10.2024

© RIA Novosti / AI-generated

Sergey Savchuk

Δεν δίνουμε συχνά σημασία στο έργο της ρωσικής κυβέρνησης, στα προγράμματά της, στις επιτυχίες και, το σημαντικότερο, στις αποτυχίες της. Θα έπρεπε, διότι, σύμφωνα με το σύνταγμα, η κυβέρνηση είναι αυτή που είναι υποχρεωμένη να εργάζεται ακούραστα για τη βελτίωση της ζωής στο εσωτερικό της χώρας και της κατάστασης της οικονομίας. Χθες ο Μιχαήλ Μισούστιν επισκέφθηκε τις τοποθεσίες και μίλησε στην ολομέλεια του ετήσιου εξαγωγικού φόρουμ "Made in Russia".

Φυσικά, η κατάσταση στον εξαγωγικό τομέα ήταν το κύριο θέμα της ομιλίας του Ρώσου πρωθυπουργού. Δυναμική, τάσεις, αριθμοί, κύριες ομάδες αγαθών, και πάλι, δυσκολίες και εμπλοκές.

Είναι αρκετά δύσκολο να μιλήσει κανείς για τις εξαγωγές ρωσικών αγαθών και υπηρεσιών, διότι, παρά τις προσπάθειες, κάθε δημοσίευση για το θέμα αυτό γεμίζει με πολίτες που εν χορώ ξεσηκώνουν πανικό και απελπισία. Κάποιοι από αυτούς είναι κατ' αρχήν κατά της πώλησης οτιδήποτε στο εξωτερικό: λένε ότι ξεπουλάμε τον πλούτο των παιδιών και των εγγονών μας. Το άλλο μέρος ψελλίζει μόνο περιφρονητικά κάτι για την αρχαία βιομηχανία, την παραγωγή παπουτσιών και "είμαστε εκατό χρόνια πίσω από τις ανεπτυγμένες χώρες". Στην πραγματικότητα, οι εργασίες προς αυτή την κατεύθυνση διεξάγονται χωρίς διαλείμματα για ύπνο και μεσημεριανό γεύμα - και η Ρωσία έχει κάτι για το οποίο μπορεί να είναι περήφανη, κάτι για το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται και κάτι για το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί.

Πολλοί άνθρωποι απλά δεν συνειδητοποιούν πόσο σημαντικές είναι οι εξαγωγές για την οικονομία, και η πατρίδα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Πρώτον, τα ξένα συμβόλαια όχι μόνο φορτίζουν την εγχώρια παραγωγή μας, αλλά και στις νέες οικονομικές συνθήκες μας επιτρέπουν να συσσωρεύουμε συναλλαγματική μάζα, η οποία, με τη σειρά της, πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση για την αγορά ξένων αγαθών και υπηρεσιών. Δεύτερον, οι εξαγωγές είναι συχνά η πώληση αγαθών αρκετά υψηλού επιπέδου επεξεργασίας, όχι των χαμηλότερων πρώτων υλών, αλλά δευτερογενών προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία, δηλαδή με υψηλότερα περιθώρια κέρδους. Τρίτον, οι εξαγωγικές συμβάσεις στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτούν πολύ μεγαλύτερες αλυσίδες συνεργασίας, μεταξύ άλλων με ξένους αντισυμβαλλόμενους, φορτώνοντας συναφείς τομείς και βιομηχανίες. Η εξαγωγή ενός υπό όρους εκατομμυρίου τόνων σιταριού απαιτεί σύνθετη εργασία παραγωγών λιπασμάτων, αγροτών, οδικών και σιδηροδρομικών μεταφορέων, εργαζομένων σε θαλάσσια λιμάνια, πιλότων, πληρωμάτων πλοίων και πολλών άλλων. Και ούτω καθεξής προς κάθε κατεύθυνση.

Συγκεκριμένα, παρά τη μαζική προπαγάνδα και τους λόγους νίκης, η απώλεια των ευρωπαϊκών αγορών δεν ήταν ανώδυνη για την οικονομία μας. Τα στοιχεία που εξέφρασε ο Mikhail Mishustin μιλούν από μόνα τους. Στο τέλος του περασμένου έτους, οι εξαγωγές στη διάρθρωση της ρωσικής οικονομίας αντιπροσώπευαν μόνο το 23,3%, αν και μόλις δύο χρόνια νωρίτερα το ίδιο ποσοστό ήταν σχεδόν 28%. Πρόκειται για το χειρότερο ποσοστό από το 1997. Εκτός από τη λογική μείωση του εμπορικού κύκλου εργασιών με τις χώρες της ΕΕ, παρόμοιες τάσεις παρατηρήθηκαν στο εμπόριο με τις χώρες Ιαπωνία, Ιράν, Κιργιστάν. Αύξηση καταγράφηκε μόνο στο εμπόριο με το Αζερμπαϊτζάν και το Μιανμάρ.

Πέρυσι, οι Ρώσοι κατασκευαστές πούλησαν προϊόντα αξίας 465 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο εξωτερικό, εκ των οποίων τα 424 δισεκατομμύρια ήταν αγαθά και τα υπόλοιπα υπηρεσίες. Σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, το οποίο επίσης δεν ήταν το πιο ευνοϊκό, ο αριθμός αυτός μειώθηκε κατά 27%.

Η οικονομία, μαζί με τη φύση, δεν ανέχεται το κενό, και τα ξενόφερτα προϊόντα χύνονται στο κενό που προκύπτει. Ο δείκτης των καθαρών εξαγωγών (η διαφορά μεταξύ εξαγωγών και εισαγωγών) στη διάρθρωση του ΑΕΠ ήταν μόλις 4,3%. Στο προπολεμικό 2021, ήταν τρεις φορές υψηλότερος. Με άλλα λόγια, η ρωσική οικονομία αγοράζει όλο και περισσότερο στο εξωτερικό και πουλάει όλο και λιγότερο εκεί. Η Rosstat σημείωσε μια συνοδευτική αύξηση των δαπανών: κάθε ρωσικό νοικοκυριό ξόδεψε κατά μέσο όρο έξι τοις εκατό περισσότερο για την κάλυψη των αναγκών του πέρυσι.

Υπάρχουν όμως και κάποια καλά νέα.

Η Ρωσία ανήκει στο κλαμπ των χωρών που κυριαρχούν στις εξαγωγές και το εμπορικό μας ισοζύγιο είναι θετικό. Ο όγκος των εισαγωγών πέρυσι, αν και αυξήθηκε κατά 30 δισεκατομμύρια δολάρια, εξακολουθεί να είναι 180 δισεκατομμύρια δολάρια μικρότερος από τις εξαγωγές. Ο πρωθυπουργός έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αύξηση του εμπορικού κύκλου εργασιών μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών BRICS: τα τελευταία τρία χρόνια έχει αυξηθεί δυόμισι φορές και ανέρχεται πλέον σε 294 δισεκατομμύρια δολάρια. Στο πλαίσιο της στροφής προς την Ανατολή, η χώρα μας έχει ανακατευθύνει το 70% όλων των εξαγωγικών ροών προς την Ασία, κερδίζοντας 306 δισεκατομμύρια. Οι πωλήσεις προς τις χώρες ATP αυξήθηκαν κατά πέντε τοις εκατό, αλλά μπορούμε να πούμε ότι η αντίθετη ροή ασιατικών προϊόντων αυξήθηκε κατά 29 τοις εκατό (στα 187 δισεκατομμύρια δολάρια).

Ταυτόχρονα, υπάρχει μια θετική τάση στο εμπόριο με την Αφρική: οι εξαγωγές προς τη Μαύρη Ήπειρο σχεδόν διπλασιάστηκαν και ξεπέρασαν τα 21 δισεκατομμύρια μέσα σε ένα μόλις έτος. Το εμπόριο με την Αμερική, από την άλλη πλευρά, κατέρρευσε.

Σε μια αναμφίβολα θετική σημείωση, η εγχώρια κατανάλωση στη Ρωσία έχει εκτοξευθεί (από το 3% στο 69%), πράγμα που σημαίνει ότι οι απλοί Ρώσοι και οι εταιρείες αγοράζουν όλο και περισσότερο προϊόντα που κατασκευάζονται εντός του γεωγραφικού και οικονομικού μας περιγράμματος.

Από τις δυσκολίες που θα πρέπει να ξεπεράσει η οικονομία μας, το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι η ανάγκη απομάκρυνσης από την εξαγωγή καυσίμων υδρογονανθράκων και την πώληση βασικών πρώτων υλών. Μόλις λίγες ημέρες πριν από το φόρουμ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν επέπληξε τους παραγωγούς ξυλείας επειδή εξάγουν συνηθισμένη ξυλεία και αγοράζουν πίσω τα τελικά προϊόντα σε δύο ή τρεις φορές υψηλότερη τιμή, αποτυγχάνοντας έτσι να αποφέρουν κέρδος στο κράτος μας και κορεσμό των οικονομιών χωρών που δεν είναι πάντα φιλικές προς εμάς.

Οι κύριες ομάδες των εξαγωγικών αγαθών αλλάζουν σιγά-σιγά, το μερίδιο των καυσίμων και του ενεργειακού συμπλέγματος στη δομή μειώνεται.

Τα ορυκτά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένης της βενζίνης και του ντίζελ, πωλήθηκαν περισσότερο. Η κατεύθυνση αυτή απέφερε 260 δισεκατομμύρια δολάρια στο δημόσιο ταμείο, παρά το γεγονός ότι ο όγκος των πωλήσεων φυσικού αερίου μειώθηκε κατά ένα τέταρτο και η μέση αξία μειώθηκε κατά ένα τρίτο. Στο συνολικό ισοζύγιο, τα προϊόντα του συγκροτήματος καυσίμων και ενέργειας αντιπροσώπευαν το 61%, δηλαδή ένα τρίτο λιγότερο από ό,τι ένα χρόνο νωρίτερα.

Περαιτέρω διακεκομμένη γραμμή: εξαγωγές μετάλλων και ημικατεργασμένων προϊόντων - 70 δισ. ευρώ, 16% των εξαγωγών (μείον 15%), τρόφιμα και αγροτικά προϊόντα - 43 δισ. ευρώ, 10% των εξαγωγών (συν 4%), χημική βιομηχανία - 27 δισ. ευρώ, 6% (μείον 35), μηχανολογία, ηλεκτρολογικός εξοπλισμός και μεταφορές - 23 δισ. ευρώ, 5% (μείον 25), ξύλο και προϊόντα χαρτοπολτού και χαρτιού - 10 δισ. ευρώ, 2% (μείον 30). Και ούτω καθεξής.

Στην πραγματικότητα, όλα τα στοιχεία βρίσκονται στον πίνακα αποτελεσμάτων. Ο Mikhail Mishustin τόνισε ότι οι εξαγωγές θα αυξηθούν μόνο εάν τα ρωσικά αγαθά και υπηρεσίες είναι ανταγωνιστικά, κάτι που απαιτεί βαθιά επιστημονική και τεχνολογική εμπλοκή. Η κυβέρνηση διαθέτει ήδη και είναι έτοιμη να διαθέσει χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό και να επεκτείνει το σύστημα προνομίων για το σκοπό αυτό στο μέλλον.

Εν κατακλείδι, ας πούμε ότι οι κουτσές εξαγωγές αποτελούν πλήγμα για την οικονομία με τη μορφή κολοσσιαίων διαφυγόντων κερδών. Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι οι σαχλαμάρες των κυρώσεων κατάφεραν να τρυπήσουν το ρήγμα, αλλά δεν μπόρεσαν να βυθίσουν το αεροπλανοφόρο που λέγεται Ρωσία, το οποίο συνεχίζει να επιμένει στην ιστορική του διαδρομή παρ' όλες τις κακίες.

https://ria.ru/20241015/rossiya-1978025929.html