Σχετικά με τις πιθανές συνέπειες του εξαγγελθέντος δασμολογικού πολέμου

Elena PUSTOVOYTOVA

Είναι τρελός ο Τραμπ

Αλλάζει η Τραμπικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη και τον κόσμο; Προφανώς, αλλάζει. Το ερώτημα είναι πώς. Έχοντας στραφεί εναντίον του, όπως φαίνεται, όλος ο κόσμος  με την εισαγωγή νέων εμπορικών δασμών, ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται να έχει ξεχάσει ότι η μισή Αμερική έχει προ πολλού ξεσηκωθεί εναντίον του πεζή και έφιππη. Η μάχη σε δύο μέτωπα δεν ήταν ποτέ επιλογή για τους ικανούς διοικητές, αλλά τα συντάγματα του Τραμπ φαίνεται να τον στηρίζουν αξιόπιστα. Πέρα από τα εσωτερικά αμερικανικά συναισθήματα, η πρόθεση του Ντόναλντ Τραμπ να ανατρέψει τη δομή της παγκόσμιας διακυβέρνησης του παγκόσμιου εμπορίου που ισχύει από τα μέσα του περασμένου αιώνα, βασισμένη στον ΠΟΕ και στους κουμπαράδες του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, μπορεί εύκολα να περιγραφεί με μια απλή φόρμουλα: ένας εναντίον όλων. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τη Ρωσία, η οποία αρνήθηκε να ακολουθήσει το δρόμο της φιλελεύθερης αυτο-εκκαθάρισης, για πολύ βαθύτερους και πιο μακροχρόνιους λόγους. Παρ' όλη τη διαφορά στις δυνατότητες και τους διαμετρικά αντίθετους λόγους για ένα τόσο μοναδικό γεγονός, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή της παγκόσμιας πολιτικής βρέθηκαν στην ίδια πλευρά του οδοφράγματος που έστησαν οι φιλελεύθεροι. Η στιγμή είναι εξαιρετική, αλλά δύσκολα μακράς διάρκειας. Αυτή η συγκυρία ενθαρρύνει τους πολιτικούς και στις δύο χώρες να αξιοποιήσουν στο έπακρο τη στιγμή: η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να ακούσει τη Μόσχα και να λάβει υπόψη της τα στρατηγικά της συμφέροντα - η Ρωσία προσκαλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια διεθνή συνάντηση για την ασφάλεια στη Μόσχα τον Μάιο υπό την αιγίδα του Συμβουλίου Ασφαλείας μας. Μια τέτοια διεθνής συνάντηση εκπροσώπων υψηλού επιπέδου αρμόδιων για θέματα ασφάλειας πραγματοποιείται από το 2010. Φέτος θα πραγματοποιηθεί στη Μόσχα στις 27-29 Μαΐου. Τι μπορεί να φέρει η συνάντηση;

Η υπόσχεση του Τραμπ να επιλύσει την ουκρανική κρίση δεν σημαίνει ότι συμπαθεί ιδιαίτερα την Ουκρανία και τους Ουκρανούς. Ο Τραμπ χρειάζεται τη Μόσχα για να ρίξει μια γροθιά στην ΕΕ (η οποία έχει εμπορικό πλεόνασμα 213,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τις ΗΠΑ), αποθαρρύνοντας κάθε πιθανότητα να επωφεληθεί από τη συνέχιση της στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία. Η απόφαση των χωρών της ΕΕ να αυξήσουν κατακόρυφα τις προσπάθειές τους να ενισχύσουν τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις εξαιτίας της "ρωσικής απειλής" ανέβασε στα ύψη τα εισαγωγικά των κορυφαίων ευρωπαϊκών εταιρειών του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Οι συνδυασμένες τιμές των μετοχών αυτών των κυρίως δυτικών, ιαπωνικών και νοτιοκορεατικών εταιρειών αυξήθηκαν κατά 12% την τελευταία εργάσιμη ημέρα του 2024. Η γερμανική εταιρεία κατασκευής όπλων Rheinmetall σημείωσε άνοδο 92% μέσα σε τέσσερις μήνες. Ο βρετανικός κατασκευαστής κινητήρων για στρατιωτικό εξοπλισμό Rolls-Royce - κατά 45%, η BAE Systems - κατά 41%. Οι μετοχές της ιαπωνικής εταιρείας Mitsubishi Heavy Industries αυξήθηκαν κατά 12%. Η νοτιοκορεατική Hanwha, η οποία παράγει άρματα μάχης, αυτοκινούμενα οχήματα, πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων και μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία προμηθεύει στην Πολωνία, σημείωσε άνοδο 128%. Λοιπόν, πού και πότε έχετε δει τέτοια τρελά κέρδη;

Με το να αποσπάσει μια συμφωνία πόρων από τον Ζελένσκι, ο Τραμπ μπαίνει κυριολεκτικά ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία, κλείνοντας το Drang nach Osten των Βρυξελλών . Προστατεύει τη Ρωσία; Μη με κάνεις να γελάσω... Οικονομικά!

Σύμφωνα με τον Economist, ο οποίος παρακολουθεί κάθε κίνηση της Ουάσινγκτον με ένα ψυχρό βρετανικό αλληθωρισμό, "Αν δεν έχετε παρατηρήσει ότι η Αμερική ληστεύεται, λεηλατείται, βιάζεται και λεηλατείται από λαούς κοντινούς και μακρινούς ή στερείται σκληρά τη στροφή προς την ευημερία, συγχαρητήρια: έχετε καλύτερη αντίληψη της πραγματικότητας από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών". Ο Βρετανός είναι περισσότερο από ειλικρινής. Δυσκολεύεται να αποφασίσει τι τον ανησυχεί περισσότερο: το γεγονός ότι "αυτός ο τρελός ηγέτης του ελεύθερου κόσμου μπορεί να λέει απόλυτες ανοησίες για την πιο θαυμαστή επιτυχημένη οικονομία του, ή ότι στις 2 Απριλίου, οδηγούμενος από τις αυταπάτες του, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη επανάσταση στην αμερικανική εμπορική πολιτική εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα - και έκανε το πιο βαθύ, επιζήμιο και περιττό οικονομικό λάθος της σύγχρονης εποχής".

Αυτό είναι σωστό - και η εποχή είναι η σύγχρονη, η φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, και η "μεγαλύτερη εμπορική ανακάλυψη" τη συντρίβει σε κομμάτια. Η κατεύθυνση της κύριας επίθεσης καθορίστηκε από το γραφείο του εμπορικού αντιπροσώπου των ΗΠΑ, ο οποίος απαρίθμησε 21 χώρες με μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα προς τον Τραμπ, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας. Μιλώντας στον Κήπο των Ρόδων του Λευκού Οίκου, ο Τραμπ ευλόγησε την επιβολή δασμών σε προϊόντα από την Κίνα ύψους 34% (μαζί με τους ήδη ισχύοντες θα ήταν 65%), 27% για την Ινδία, 24% για την Ιαπωνία και 20% για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τυχερός ο οποίος πήρε μόνο 10%. Ο συνολικός δασμολογικός συντελεστής της Αμερικής θα αυξηθεί πάνω από τα επίπεδα του 19ου αιώνα, όπως την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης, εξοργίζονται οι αναλυτές από την "Ημέρα Χειραφέτησης" του Τραμπ, που σηματοδοτεί την πλήρη εγκατάλειψη της παγκόσμιας εμπορικής τάξης των ΗΠΑ και την επιστροφή του προστατευτισμού. "Οι χώρες που σοκαρίστηκαν από τον αλόγιστο βανδαλισμό του προέδρου αντιμετωπίζουν το ερώτημα πώς να περιορίσουν τη ζημιά", αναφέρει ο Economist. Και δεν μπορεί να συγχωρήσει: "Σχεδόν όλα όσα είπε ο κ. Τραμπ αυτή την εβδομάδα - για την ιστορία, την οικονομία και τις τεχνικές λεπτομέρειες του εμπορίου - ήταν ένα πλήρες ψέμα. Η αντίληψή του για την ιστορία είναι ανάποδα. Όσον αφορά την οικονομία, οι ισχυρισμοί του κ. Τραμπ είναι απόλυτες ανοησίες. Ο πρόεδρος λέει ότι οι δασμοί είναι απαραίτητοι για τη μείωση του εμπορικού ελλείμματος της Αμερικής, το οποίο θεωρεί ως μεταφορά πλούτου στους ξένους. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι πρόσθετοι δασμοί του θα πρέπει να εξαλείψουν το έλλειμμα. Η επιμονή σε ισορροπημένο εμπόριο με κάθε εμπορικό εταίρο ξεχωριστά είναι σαν να ισχυρίζεται κανείς ότι το Τέξας θα ήταν πλουσιότερο αν επέμενε σε ισορροπημένο εμπόριο με κάθε μία από τις άλλες 49 πολιτείες, ή να απαιτεί από μια εταιρεία να απαιτεί κάθε προμηθευτής της να είναι και πελάτης της".

Αυτή η φροϋδική επιφύλαξη για το Τέξας είναι το όλο νόημα των παγκοσμιοποιητών που επιδιώκουν να συγχωνεύσουν την παγκόσμια αγορά σε ένα "Τέξας" που ελέγχεται από τις πολυεθνικές εταιρείες. Για τον Τραμπ, είναι κακές επειδή μεταφέρουν την παραγωγή από τις ΗΠΑ στις αγορές για φθηνό εργατικό δυναμικό και κέρδη σε υπεράκτιες περιοχές. Και, στην πραγματικότητα, έχει επιβάλει δασμούς μόνο σε αγαθά από τις ΗΠΑ που επιβάλλονται από τους εμπορικούς εταίρους τους - τι είναι αυτή η φασαρία; Οι αξιωματούχοι του Τραμπ καθόρισαν τους δασμούς χρησιμοποιώντας έναν τύπο που υπολογίζει το διμερές εμπορικό έλλειμμα της Αμερικής ως το μερίδιο των αγαθών που εισάγονται από κάθε χώρα και αφαιρεί τις εξαγωγές της...

Ναι, εν μέσω της πτώσης των futures των μετοχών λόγω των δασμών, οι μετοχές της Nike, η οποία έχει εργοστάσια στο Βιετνάμ (νέος δασμός 46%), υποχώρησαν 7%. Τι θα κάνει η Nike; Θα μεταφέρει την παραγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες - θα είναι πιο κερδοφόρα εκεί. Θα δούμε βέβαια αν θα το κάνει ή όχι, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τον πραγματισμό του Αμερικανού προέδρου, με τον οποίο αναδιαμορφώνει τις οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ με τον κόσμο. Αυτή είναι η πολιτική του.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συνέπεια αυτής της πολιτικής θα είναι, πρώτον, η επιβολή αντιποίνων από τους ομολόγους των ΗΠΑ που θα οδηγήσουν τους εμπορικούς φραγμούς της παγκόσμιας αγοράς ακόμη πιο ψηλά, καθώς είναι πιθανό να αναγκάσουν τον πρόεδρο Τραμπ να διπλασιάσει αντί να υποχωρήσει, επιδεινώνοντας την κατάσταση σε καταστροφική, όπως στη δεκαετία του 1930. Και δεύτερον, θα αρχίσει -και έχει ήδη αρχίσει- η διαδικασία αύξησης των εμπορικών ροών "πέρα από τις ΗΠΑ", ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών που τροφοδοτεί την οικονομία του αιώνα μας. Αυτό ακριβώς κάνει η Ρωσία, περιχαρακωμένη από τις κυρώσεις. Και εδώ κανείς δεν θα διαφωνήσει με τους Ουλιάνοφ-Λένιν, οι οποίοι πίστευαν ότι η πολιτική είναι μια συμπυκνωμένη έκφραση της οικονομίας. Κάτω από τη νέα οικονομία, η πολιτική μετασχηματίζεται πάντα γρήγορα.

Οι δυτικοί αναλυτές αποκαλούν την εισαγωγή των δασμών στις 2 Απριλίου "την τρέλα του βασιλιά Ντόναλντ", η οποία σταμάτησε την εξαντλητική και αργή διαδικασία ολοκλήρωσης της παγκόσμιας αγοράς υπό τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών που έχουν χάσει το εθνικό ενδιαφέρον για τις επιχειρήσεις. Αλλά μέσα στο "χάος που δημιούργησε ο κ. Τραμπ", δεν θέλουν (ή φοβούνται) να δουν την ανερχόμενη ραχοκοκαλιά της οικονομίας του πολυπολικού κόσμου, που ξεκίνησε και υπερασπίζεται η Μόσχα. Σε αντίθεση με τους υπερτροφικούς εγωισμούς των Αγγλοσαξόνων και τους αφοσιωμένους τους "ταμπάκιδες" και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ο Τραμπ βιάζεται να χτίσει την Αμερική του σε αυτό το κουφάρι, ώστε να παραμείνει μεγάλη.

Ακόμη και οι πιο ένθερμοι επικριτές του Τραμπ αναγνωρίζουν ότι είναι ένας ικανός έμπορος. Αλλά γι' αυτούς, η "Ημέρα της Απελευθέρωσης" της Αμερικής από την παγκόσμια κυριαρχία των πολυεθνικών, η οποία έχει τυλίξει τον κόσμο στον ιστό της, παραμένει μια τρέλα που "θα οδηγήσει σε βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη, υψηλότερο πληθωρισμό, μεγαλύτερη ανισότητα και πολύ πιθανόν σε οικονομικά προβλήματα".

Όχι χωρίς αυτό, βέβαια. Αλλά το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, ένας αμερόληπτος εμπειρογνώμονας, έχει υπολογίσει ότι οι δασμοί του Τραμπ θα μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα της Αμερικής κατά περίπου 2,7 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 10 χρόνια... Και το γεγονός ότι ο "τρελός Τραμπ" πηγαίνει τώρα προς την ίδια κατεύθυνση με εμάς είναι πραγματικά μια στιγμή καμπής στην παγκόσμια πολιτική και ο ρόλος του στην τύχη της Ρωσίας. Οπότε, είμαστε στο δρόμο μας. Στο δρόμο μας.

https://fondsk.ru/news/2025/04/07/bezumen-li-bezumnyy-tramp.html

Το έγγραφο αναλύει τις συνέπειες του δασμολογικού πολέμου που έχει ανακοινώσει ο Ντόναλντ Τραμπ, εστιάζοντας στις εσωτερικές και διεθνείς πολιτικές επιπτώσεις.

Αλλαγές στην παγκόσμια ισορροπία: Η εξωτερική πολιτική του Τραμπ φαίνεται να αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη και τον κόσμο, με τις ΗΠΑ να στρέφονται εναντίον άλλων κρατών μέσω νέων εμπορικών δασμών. 1

Σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας: Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε παρόμοια θέση κατά της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με την Ουάσιγκτον να είναι ανοικτή σε διάλογο με τη Μόσχα. 1

Οικονομικές επιπτώσεις στην ΕΕ: Η απόφαση των χωρών της ΕΕ να ενισχύσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους λόγω της "ρωσικής απειλής" έχει οδηγήσει σε αύξηση των μετοχών των στρατιωτικών εταιρειών. 2

Δασμοί και οικονομία: Ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς σε πολλές χώρες, με σκοπό να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ, αλλά οι αναλυτές προειδοποιούν για πιθανές αρνητικές συνέπειες. 3

Αντίκτυποι στην παγκόσμια αγορά: Οι δασμοί ενδέχεται να προκαλέσουν αυξημένες εμπορικές ροές "πέρα από τις ΗΠΑ", καθώς οι χώρες αναζητούν εναλλακτικές αγορές. 4

Μακροπρόθεσμες συνέπειες: Η πολιτική του Τραμπ μπορεί να οδηγήσει σε βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη και υψηλότερη ανισότητα, αλλά οι δασμοί θα μπορούσαν να μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ. 5

Copilot microsoft