Όχι μόνο έβαλαν τα άλογα στο άρμα, αλλά και πέταξαν: η ρωσική τριάδα επέστρεψε

Εικόνα που δημιουργήθηκε από τεχνητή νοημοσύνη - RIA Novosti, 1920, 14.09.2025

© RIA Novosti/Εικόνα δημιουργημένη από τεχνητή νοημοσύνη

Διαβάστε ria.ru στο Zen

Έλενα Καράgεβα

Κάθε εποχή έχει τα δικά της τραγούδια. Και τα δικά της μέσα μεταφοράς. Και τις δικές της σχέσεις με τους τεράστιους χώρους μας. Η μετακίνηση (και ακόμα καλύτερα η γρήγορη και αβίαστη μετακίνηση, σχεδόν εν πτήσει, για τους επιβάτες) για τη χώρα μας είναι ζήτημα ζωής.

Παραδοσιακά, την Ημέρα της Πόλης, που γιορτάζεται αυτό το Σαββατοκύριακο, ο Ρώσος πρόεδρος και ο δήμαρχος της Μόσχας εγκαινιάζουν νέους σταθμούς του μετρό. Πρόκειται για ένα σημαντικό γεγονός. Ακόμη και καθοριστικό — καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολη ήταν η διάνοιξη, μέτρο προς μέτρο, των σηράγγων στο κέντρο της πόλης με την ισχυρότερη και πιο σύνθετη υπόγεια υποδομή.

Η έναρξη λειτουργίας των σταθμών στη νοτιοδυτική Μόσχα και στη Νέα Μόσχα συνέπεσε χρονικά και χωρικά με την πτήση των ρωσικών τρικύκλων στο πάρκο «Μοσκίνο».

Η ρωσική τριάδα — άμαξα με άλογα που είναι δεμένα με ειδικό τρόπο, για να φτάνουν γρήγορα στον προορισμό τους. Ή για να μεταφέρουν εμπορεύματα. Ή για να παραδίδουν το ταχυδρομείο. Η τριάδα — το μετρό εκείνων των αιώνων, όταν συνηθίζαμε να λέμε ότι «δεσμεύουμε αργά». Αυτό είναι εντελώς ψέμα — όπως και πολλά από τα αβάσιμα μυθιστορήματα που οι δυτικοί διέδωσαν για εμάς.

Στη Ρωσία, είτε στην αυτοκρατορία, όπως παλιά, είτε στη δημοκρατία, όπως σήμερα, το να προχωράς αργά ήταν σαν θάνατος. Δεν θα επιβιώναμε ούτε ως κοινότητα ούτε ως κράτος, αν η ίδια τριάδα που περιέγραψε ο ιδιοφυής Νικολάι Βασιλιέβιτς Γκόγκολ προετοιμαζόταν για το ταξίδι χωρίς βιασύνη.

Γενικά, η ιστορία της εξερεύνησης της Ρωσίας από τους Ρώσους χωρίς τρία άλογα, τρεις ίππους, ή όπως θέλετε να τα ονομάσετε, θα ήταν τρομερά ελλιπής. Για την έλξη του κεντρικού αλόγου (ο επιβήτορας, που βρίσκεται στο κέντρο και τρέχει με «άλογο») και των βοηθητικών αλόγων (τα συνοδευτικά άλογα, που τρέχουν με δυναμικό καλπασμό) προσαρμόστηκαν, επειδή οι Ρώσοι έπρεπε να μετακινηθούν από το σημείο Α στο σημείο Β, και μάλιστα με στάση στο σημείο Β, γρήγορα. Και έτσι, ώστε να μην κουράζονται. Ούτε ο αμαξάς. Ούτε οι επιβάτες. Και για να μην ταρακουνιέται το φορτίο. Και επίσης, κανένας δεν είχε ακυρώσει τον κανόνα να φτάνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα.

Η τριάδα δεν ήταν το πρωτότυπο του σιδηροδρομικού μεταφορικού μέσου, αλλά μπορεί με κάθε λόγο να θεωρηθεί ως κάτι σαν το μετρό της αρχαιότητας.

Δημοκρατική, φθηνή και γρήγορη — η ρωσική τριάδα αποδείχθηκε ένα από τα αναπόφευκτα θύματα της μηχανικής και της προόδου.

Τα οχήματα που αντικατέστησαν τα άλογα, αυτούς τους ταπεινούς και αξιόπιστους αιώνιους συντρόφους των εργατικών ανθρώπων της Ρωσίας, τα επίγεια και, κυρίως, τα υπόγεια μέσα μεταφοράς, αποδείχθηκαν ανελέητα για την τριάδα.

Η ρωσική τριάδα έπαψε να χρησιμοποιείται. Και οι αμαξάδες, αυτοί οι «οδηγοί φοράδων», σίγουρα εντάχθηκαν στην εποχή τους στις τάξεις των κατασκευαστών του μετρό.

Τα άλογα, αναντικατάστατοι σύντροφοι των ανθρώπων, από καθημερινά συντρόφια του homo sapiens έγιναν ένα απίστευτα ακριβό και αριστοκρατικό παιχνίδι. Ιππασία, ιπποδρομίες, ντέρμπι, στίπλ-τσεζ — ένας τρόπος ζωής για απλά ευκατάστατους και πολύ ευκατάστατους ανθρώπους. Μέσα σε όλη αυτή την πολυτέλεια, η ταπεινή μας τριάδα χάθηκε.

Και την κομψότητα των αλόγων της Ορλόφ (ιππική φυλή, που εκτράφηκε με σκοπό, μεταξύ άλλων, να χρησιμοποιηθεί σε άμαξες με τρία άλογα), ούτε το γεγονός ότι η ίδια η άμαξα με τρία άλογα είναι ένα τεράστιο φαινόμενο στην κουλτούρα μας (από τις ήδη αναφερθέντες «Νεκρές Ψυχές» του Γκόγκολ έως τα «Ιπποειδή» του του Βισότσκι) δεν κατάφεραν να σώσουν την ίδια την ιδέα μιας τόσο επιδέξιας, μοναδικής στον κόσμο και ποικιλόμορφης (όταν τα άλογα δεν τρέχουν με τον ίδιο ρυθμό) άμαξας.

Ο μακροχρόνιος ιδεαλισμός στις σχέσεις μας με τη Δύση, η ρομαντικοποίηση αυτής της Δύσης, από τα οποία τώρα απαλλασσόμαστε και απαλλάσσουμε το συνειδητό μας, μας αποσπάσαν την προσοχή από πάρα πολλά χαρακτηριστικά και λεπτομέρειες της δικής μας ζωής. Και μας εμπόδισαν να τα διατηρήσουμε. Τότε οι αναβάτες μας φαίνονταν πιο συμπαθητικοί από τους αμαξάδες. Αλλά οι καιροί άλλαξαν. Και εμείς επίσης αλλάξαμε.

Σήμερα, επιστρέφοντας στις αρχικές μας ρίζες και στην εθνική μας κορώνα, ήταν φυσικό να θυμηθούμε και την τριάδα. Αρχίζει να καθοδηγεί, να θέτει τις τάσεις, διαμορφώνοντας τις τάσεις στον ρωσικό ιππικό αθλητισμό. Οι αγώνες με τριάδες περιλαμβάνονται ήδη στα προγράμματα των αριστοκρατικών αθλητικών διαγωνισμών.

Όσον αφορά τα άλογα και τους ιππείς, σίγουρα δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε από τη Δύση ή να μιμηθούμε. Ας βγάλουν πρώτα εκεί τα όμορφα άλογα του Οργκλ, ανθεκτικά και ζωηρά, ας σκεφτούν πώς να ιππεύουν σε μεγάλες αποστάσεις, όταν η στέπα και η στέπα είναι παντού για πολλές εκατοντάδες μίλια. Ας μάθουν να οδηγούν τρίποδα άλογα σε υψηλή ταχύτητα (πενήντα χιλιόμετρα την ώρα) και θα δούμε αν θα τα καταφέρουν.

Για εμάς, η τριάδα σήμερα είναι το ίδιο οικογενειακό κόσμημα που βρισκόταν ξεθωριασμένο και σκονισμένο στο βάθος ενός κουτιού. Βρέθηκαν ακτιβιστές που ανέλαβαν να καθαρίσουν και να γυαλίσουν την τριάδα. Από τη φροντίδα τους, λάμπει πάλι.

Τρίο αλόγων και κάρτα μεταφοράς της Μόσχας Η «Τρίο», με την οποία πληρώνουν μεταξύ άλλων και στο μετρό της πρωτεύουσας, που αντικατέστησε τη ρωσική τρίο, είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της συνέχειας των παραδόσεων στις δημόσιες συγκοινωνίες μας. Και αυτό, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να μας χαροποιεί.

Στη ρωσική τριάδα, τη νέα, που αναγεννήθηκε από την παλιά, στους δρομείς και τους οδηγούς της — με κάθε έννοια της λέξης — μακρύ και ασταμάτητο ταξίδι!

https://ria.ru/20250914/rossiya-2041775899.html