Οι νέες κυρώσεις της ΕΕ κρύβουν βαθιές διαιρέσεις μεταξύ των κρατών μελών
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Dec 28, 2024
- 6 min read

Oleg ROSANOV
Η κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία ζει τις τελευταίες ημέρες της, δεν επιβραδύνει
Στις 16 Δεκεμβρίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε ένα νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Πενήντα δύο πλοία, κυρίως δεξαμενόπλοια του σκιώδους στόλου που ασχολούνται με τη μεταφορά πετρελαίου και πετρελαιοειδών, έχουν υπαχθεί στην κάλυψή τους, σύμφωνα με έγγραφο που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ.
Ο συνολικός αριθμός των πλοίων που η ΕΕ πιστεύει ότι μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο και για τα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις ανήλθε σε 79. Οι μόνιμοι αντιπρόσωποι των κρατών μελών της ΕΕ ενέκριναν τη 15η δέσμη κυρώσεων κατά της Ρωσίας στις 11 Δεκεμβρίου, αλλά έπρεπε να εγκριθεί από το Συμβούλιο της ΕΕ για να τεθεί σε ισχύ, κάτι που έγινε στις 16 Δεκεμβρίου.
Στελέχη ρωσικών εξειδικευμένων θυγατρικών στον κλάδο του φυσικού αερίου εμπίπτουν επίσης στους περιορισμούς. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται ο Nikolay Tkachenko, διευθύνων σύμβουλος της Gazstroyprom, ο Yuri Shamalov, διευθύνων σύμβουλος της Gazpromflot, ο Ivan Kozhevnikov, διευθύνων σύμβουλος της Gazprom LNG Technologies, ο Alexei Kakhidze, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της εν λόγω εταιρείας, ο Alexei Nefedov, διευθύνων σύμβουλος της Rosnefteflot, ο Igor Ganin, διευθύνων σύμβουλος της ναυτιλιακής εταιρείας Prime Shipping, και ο Pavel Babin, διευθύνων σύμβουλος της Investneftetrade.
"Η ΕΕ προσθέτει τα νέα πλοία στον κατάλογο εκείνων που υπόκεινται σε απαγόρευση πρόσβασης στους λιμένες και στην παροχή ευρέος φάσματος υπηρεσιών που σχετίζονται με τις θαλάσσιες μεταφορές", ανέφερε το Συμβούλιο της ΕΕ σε δελτίο Τύπου. Το μέτρο στρέφεται κατά δεξαμενόπλοιων που αποτελούν μέρος του σκιώδους στόλου της Ρωσίας, τα οποία είτε παρακάμπτουν τον μηχανισμό ανώτατης τιμής του πετρελαίου είτε υποστηρίζουν τον ενεργειακό τομέα της Ρωσίας, καθώς και κατά πλοίων που είναι υπεύθυνα για τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού για τη Ρωσία ή εμπλέκονται στη μεταφορά ουκρανικών σιτηρών, αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Η απόφαση ελήφθη μετά από ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εγκρίθηκε στις 14 Νοεμβρίου, το οποίο ζητούσε πιο στοχευμένα μέτρα κατά των εν λόγω σκαφών στο πλαίσιο των επόμενων πακέτων κυρώσεων της ΕΕ. Οι ευρωβουλευτές ζήτησαν επίσης τη συστηματική επιβολή κυρώσεων σε πλοία που διέρχονται από τα ύδατα της ΕΕ χωρίς γνωστή ασφάλιση και προέτρεψαν την ΕΕ να ενισχύσει τις δυνατότητες επιτήρησης, ιδίως μέσω της χρήσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών και δορυφορικής παρακολούθησης, και να διενεργεί στοχευμένες επιθεωρήσεις στη θάλασσα.
Το Bloomberg ανέφερε πρόσφατα ότι η κυβέρνηση του ακόμη προέδρου Τζο Μπάιντεν εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο επιβολής νέων κυρώσεων στον στόλο των δεξαμενόπλοιων που χρησιμοποιεί η Ρωσία για τη μεταφορά του πετρελαίου της.
"Οι κυρώσεις που έχουν υιοθετηθεί φαίνονται αρκετά αδύναμες επειδή η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία πρέπει να παρουσιάσει ότι αυξάνει την πίεση στη Ρωσία, αλλά για να προχωρήσει πραγματικά σε νέα επίπεδα κλιμάκωσης η ΕΕ δεν είναι έτοιμη επειδή δεν υπάρχει αρκετή ενιαία πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο.
Ως εκ τούτου, πρέπει να συμβιβαστούμε, κατά προσέγγιση, να ξαναγράψουμε τα παλαιά μέτρα προσθέτοντας επιπλέον σκάφη στον αριθμό των εγκεκριμένων δεξαμενόπλοιων. Φαίνεται σαν να αυξάνεται η πίεση, αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτα. Για τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες, αυτό μπορεί να είναι μια μορφή περισσότερο ή λιγότερο αποδεκτής συμπεριφοράς", γράφει το Forbes.
"Για τη λήψη μέτρων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια πραγματική κλιμάκωση, οι δυτικοί πολιτικοί δεν είναι έτοιμοι και, τουλάχιστον, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι έτοιμη γι' αυτό. Αν πρόκειται να υπάρξει πραγματική αυστηροποίηση των κυρώσεων, είναι πιθανότερο να προέλθει από την Ουάσιγκτον παρά από τις Βρυξέλλες ή το Λονδίνο. Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία πρέπει να προσποιείται ότι είναι ενεργή σε κάθε νέο πακέτο κυρώσεων αντί να χτυπάει πραγματικά τη Ρωσία. Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να επιβληθούν κυρώσεις κατά της Λαρίσα Ντολίνα και την επόμενη κατά κάποιου άλλου καλλιτέχνη", δήλωσε ο Στάνισλαβ Μιτραχόβιτς, εμπειρογνώμονας του ρωσικού Εθνικού Ταμείου Ενεργειακής Ασφάλειας.
Οι περιορισμοί κατά της Dolina επιβλήθηκαν πράγματι από την Ευρωπαϊκή Ένωση ταυτόχρονα με την ένταξη των πλοίων του σκιώδους στόλου στον κατάλογο των κυρώσεων. Υπενθυμίζεται ότι ο παγκόσμιος "γκρίζος στόλος" περιλαμβάνει περισσότερα από 1.650 πλοία, εκ των οποίων περίπου 600 θεωρούνται ρωσικά, οπότε οι κυρώσεις επηρεάζουν μόνο ένα μικρό ποσοστό. Ορισμένα πλοία δεν θα μπορούν πλέον να εισέρχονται σε ευρωπαϊκά λιμάνια, αλλά θα εξακολουθούν να μπορούν να μεταφορτώνουν τα προϊόντα τους στον οδικό σταθμό, οπότε η μεταφορά πετρελαίου από τη Ρωσία σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας δεν θα περιπλέκεται σημαντικά.
Νωρίτερα, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι προέβλεψε την κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω της άρνησης των ρωσικών ενεργειακών πόρων. Σε έκθεσή του για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο πολιτικός ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια η οικονομική ανάπτυξη στην Ένωση επιβραδύνεται όλο και περισσότερο, ενώ αντίθετα το χάσμα με τις κορυφαίες οικονομίες διευρύνεται. Ο πολύπειρος οικονομολόγος, ο οποίος δύσκολα μπορεί να κατηγορηθεί για "φιλορωσικές" συμπάθειες, ανέφερε ως αιτίες αυτής της τάσης τις γεωπολιτικές αναταραχές και κρίσεις, τον ανταγωνισμό με την ανερχόμενη Κίνα, τη μετατόπιση των συμφερόντων της Ουάσινγκτον, την απόρριψη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου από τη Ρωσία και την "ήττα" στην ψηφιακή επανάσταση.
"Οι τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι τέσσερις έως πέντε φορές υψηλότερες από ό,τι στις ΗΠΑ, η ηλεκτρική ενέργεια είναι δύο έως τρεις φορές υψηλότερη, η αγορά αντιμετωπίζει θεμελιώδη προβλήματα, δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι", τόνισε ο Ντράγκι.
"Θα πρέπει να μειώσουμε ορισμένες, αν όχι όλες, τις φιλοδοξίες μας. Αυτή είναι μια υπαρξιακή πρόκληση", δήλωσε ο Ντράγκι, σημειώνοντας ότι αν η Ένωση δεν αναθεωρήσει τις πολιτικές της, θα μπορούσε να πάψει να υπάρχει.
Ο Μάριο Ντράγκι κατονόμασε τον κύριο λόγο της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ, παραδεχόμενος ειλικρινά ότι "η Ευρώπη έχασε ξαφνικά τον σημαντικότερο ενεργειακό της προμηθευτή - τη Ρωσία". Πριν από τα γεγονότα του 2022, το ρωσικό φυσικό αέριο αντιπροσώπευε το 45% των συνολικών εισαγωγών φυσικού αερίου της ΕΕ. Και παρόλο που οι τιμές της ενέργειας έχουν μειωθεί πρόσφατα, η ηλεκτρική ενέργεια στην ΕΕ εξακολουθεί να κοστίζει 2-3 φορές περισσότερο από ό,τι στις ΗΠΑ, ενώ το φυσικό αέριο είναι 4-5 φορές ακριβότερο.
Σχολιάζοντας την απροθυμία των ηγετών της ΕΕ να ακολουθήσουν τις συστάσεις του Ντράγκι, ο γνωστός βρετανός ιστορικός της οικονομίας Adam Tooze προβλέπει την ίδια αργή αγωνία για την ευρωπαϊκή ένωση ολοκλήρωσης που περιέγραψε στην έκθεσή του: "Η έκθεση του Ντράγκι φέρνει στο προσκήνιο το γεγονός ότι η ΕΕ, παρά την πολυπλοκότητα της διακυβέρνησής της, δεν παρέχει πλέον μια πλατφόρμα για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να αντιμετωπίσει τον παγκόσμιο ανταγωνισμό στην κλίμακα των ΗΠΑ ή της Κίνας. Το status quo που προωθούν οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί τόσο στη βιομηχανική όσο και στη δημοσιονομική πολιτική δεν παρέχει καμία ασφάλεια, αλλά μόνο μια συνταγή για περαιτέρω σχετική παρακμή και εξάρτηση από την τεχνολογική καινοτομία που προέρχεται από τις ΗΠΑ και την Κίνα".
Ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς ειδικούς στις στρατηγικές προβλέψεις, ο πρώην αξιωματικός της CIA Μάθιου Μπάροους εξήρε την έκθεση του Μάριο Ντράγκι, αλλά εξέφρασε την πλήρη πεποίθηση ότι οι συμβουλές του Ιταλού θα αγνοηθούν, διότι "το πρόβλημα για τον Ντράγκι και άλλους που θέλουν ριζικές μεταρρυθμίσεις είναι ότι η οικονομική κρίση [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] μοιάζει περισσότερο με έναν αργά βράζοντα βάτραχο.
Εν τω μεταξύ, οι Βρυξέλλες κατανοούν πολύ καλά ότι οποιεσδήποτε νέες κυρώσεις κατά των ρωσικών ενεργειακών πόρων, ιδίως κατά του στόλου των δεξαμενόπλοιων, απλώς θα επιταχύνουν την αγωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενώ δίνουν χειροκροτήματα στις απαιτήσεις της Ουάσινγκτον για αυστηροποίηση των αντιρωσικών κυρώσεων, οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες, στην πραγματικότητα, σαμποτάρουν αυτή την αυστηροποίηση, αναβάλλοντας την τρομερή στιγμή που το νερό στο οποίο η Αμερική βράζει τον ευρωβάτραχο θα κοχλάσει.
Δεν είναι μόνο οι αντιρωσικές κυρώσεις που υιοθετούνται υπό την πίεση της άλλης πλευράς του ωκεανού που επιδεινώνουν τις εσωτερικές αντιφάσεις της ΕΕ. Οι διαφωνίες μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου σχετικά με τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου της ΕΕ με τις χώρες της Κοινής Αγοράς του Νότου (Mercosur) απειλούν να βαθύνουν τις διαιρέσεις στην ΕΕ, οι οποίες θα μπορούσαν να κλονίσουν τα θεμέλιά της, σύμφωνα με το περιοδικό Politico.
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν σύναψε στις 6 Δεκεμβρίου στην πρωτεύουσα της Ουρουγουάης Μοντεβιδέο συμφωνία για τη δημιουργία της μεγαλύτερης ζώνης ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο για τις χώρες της ΕΕ και την κοινή αγορά της Νότιας Αμερικής "Mercosur".
Η Γαλλία, ως ο μεγαλύτερος γεωργικός παραγωγός της ΕΕ, αντιτίθεται εδώ και καιρό στη συμφωνία Mercosur, αν και χωρίς αποτέλεσμα. Οι αγρότες της και οι παραγωγοί κρέατος και πουλερικών απαιτούν εγγυήσεις ότι οι λατινοαμερικανοί ανταγωνιστές τους θα συμμορφώνονται με τα υγειονομικά και περιβαλλοντικά πρότυπα της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών και των φυτοφαρμάκων. Η ΕΕ είναι επίσης βαθιά διχασμένη όσον αφορά την αντιμετώπιση της Ουκρανίας, ανέφερε το Reuters, σημειώνοντας την αυξανόμενη επιρροή των δεξιών δυνάμεων στην Αυστρία, η οποία έχει συνάψει συμμαχία με τον Ούγγρο ηγέτη Βίκτορ Όρμπαν.
Έτσι, η ΕΕ βρίσκεται ανάμεσα στο σφυρί της Ουάσινγκτον, η οποία απαιτεί αυστηρότερες αντιρωσικές κυρώσεις, και στο αμόνι της άρνησης σχετικά φθηνού πετρελαίου και φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
Η έλλειψη πολιτικής υποκειμενικότητας της ΕΕ καθιστά αναπόφευκτη τη μετατροπή της σε αποικία των ΗΠΑ, αν διατηρηθεί η τρέχουσα πορεία ρήξης με τη Ρωσία.
Στο πλαίσιο αυτής της θλιβερής προοπτικής για τον Παλαιό Κόσμο, όλες οι μέχρι πρότινος κρυμμένες αντιθέσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ οξύνονται, με όλο και περισσότερες από αυτές να αντιστέκονται πυροβολώντας τον εαυτό τους στα πόδια με τη μορφή ολοένα και νέων αντιρωσικών ασκήσεων.
Comments