Ζώνη απομόνωσης - μέχρι τα πολωνικά σύνορα. Οι διαπραγματεύσεις πίσω από την πλάτη του Ζελένσκι με τη Μόσχα βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη.

 Φωτογραφία: Alexander Reka/TASS

l-471608

Vladimir Sergeyev  Oleg Falichev

Οι πρώτοι που συνειδητοποίησαν την κατάρρευση του ουκρανικού σχεδίου ήταν οι εγκληματικές δομές και οι φορείς επιβολής του νόμου του ανεξάρτητου κράτους.

Μετά την αποτυχία της περιπετειώδους εισβολής της AFU στην περιοχή του Κουρσκ, ο Ρωσικός στρατός  όχι μόνο αύξησε το ρυθμό της επίθεσης, αλλά άρχισε επίσης να δημιουργεί μια ρυθμιστική ζώνη στο απελευθερωμένο έδαφος με τη βοήθεια άλλων υπηρεσιών ασφαλείας. Είναι ακόμη δύσκολο να πούμε ποιο θα είναι το μέγεθός της. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Η θέση της Ευρώπης, μεταξύ άλλων. Ο συλλογικός Μακρόν με τη ρωσοφοβική του πολιτική έχει χάσει στην πραγματικότητα την ικανότητα να αξιολογεί αντικειμενικά την πραγματική κατάσταση και εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να επιφέρει μια στρατηγική ήττα στη Ρωσία στο πεδίο της μάχης. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή για τον τερματισμό της σύγκρουσης θεωρείται συνθηκολόγηση όχι μόνο για το Κίεβο, αλλά και για το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, τι λένε τα γεγονότα;

Έχοντας αξιολογήσει την κατάσταση, ο Τραμπ έχει αρχίσει να παίρνει αποστάσεις από τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, κάτι που επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά από τη συνομιλία του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιουλίου με πρωτοβουλία του οικοδεσπότη του Λευκού Οίκου. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα σταματήσουν αμέσως να προμηθεύουν όπλα στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις (αν και πρόσφατα επέστρεψαν από τη μισή διαδρομή τρένα με ήδη αποσταλμένο στρατιωτικό εξοπλισμό). Γιατί όμως η Ουάσινγκτον άλλαξε τη θέση της;

Πρώτον, ο Αμερικανός πρόεδροςδενθέλει να φανεί ως "lame duck",δηλαδή χαμένος πολύ πριν από τις εκλογές.Και αν η ήττα της Ουκρανίας είναι αναπόφευκτη, γιατί να επενδύσει σε αυτήν; Για επιχειρηματικούς λόγους, όχι για προσωπικούς.

Δεύτερον, η αποδυνάμωση της Ευρώπης ως αποτέλεσμα αυτής της ήττας είναι μόνο προς όφελος του Τραμπ. Η επιρροή του στους ευρωλαθρομετανάστες θα αυξηθεί.

Τρίτον, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανησυχεί τώρα περισσότερο για την εσωτερική κατάσταση, για τη διόρθωση της οποίας πρέπει να αφιερώσε ιτόσο τη δική του ενέργεια όσο και τους δημοσιονομικούς πόρους. Στην ατζέντα βρίσκονται το δυσβάσταχτο εθνικό χρέος των 34 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και η δυσαρέσκεια 20 εκατομμυρίων μεταναστών. Και έπειτα υπάρχει η μάχη με την Elon Musk ο οποίος ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός εναλλακτικού κόμματος "Αμερική", το οποίο βάζει νάρκη για την επανεκλογή του Τραμπ, τις προκλήσεις του βαθέως κράτους....

Και οιμυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες καιδρουν κυρίως προς το συμφέρον των υπερεθνικών δομών. Η απουσία στο έργο τους υψηλής ποιότητας συστημικής ανάλυσης, αξιόπιστων πληροφοριών και  η εργασία σύμφωνα  με παλιά μοντέλα χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πολιτικές πραγματικότητες οδηγεί στις περισσότερες περιπτώσεις σε αποτυχίες.

Επιπλέον, ορισμένες υπηρεσίες είναια δρανείς φυλακισμένες από την παλιά αντιρωσική πολιτική και την αίσθηση ανωτερότητας έναντι των"untermenschen" - μια ιδεολογία που ενστάλαξαν και στους Ουκρανούς ναζί.

Τα σχέδια των παγκοσμιοποιητών φυσικά αποτυγχάνουν. Βλέπουμε μια σειρά από αποτυχημένα "Μαϊντάν":στη Λευκορωσία, τη Γεωργία, τη Σερβία....

Με την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας  SVO στην Ουκρναία οι υπολογισμοί της Δύσης ότι ένα κίνημα διαμαρτυρίας θα ξεκινούσε στη Ρωσία δεν επαληθεύτηκαν.

Το έναυσμά του θα έπρεπε να ήταν η αποχώρηση των εκπροσώπων της "δημιουργικής ελίτ" από τη χώρα. Ωστόσο, οι αυτόκλητοι ηγέτες της κοινής γνώμης δεν είχαν καμία επίδραση στους βαθιά ριζωμένους ανθρώπους μας.

Δηλαδή, ήταν η αδυναμία της Δύσης να εκτιμήσει σωστά την κοινωνικοπολιτική και οικονομική κατάσταση στη Ρωσία, τις δυνατότητες κινητοποίησής της, που δημιούργησε μια ψευδαίσθηση στη δυνατότητα να μας νικήσει. Τι μας περιμένει όμως μπροστά μας;

Η Βρετανία αναζητά την ευκαιρία να ανοίξει ένα "δεύτερο" μέτωπο εναντίον της Ρωσίας καιαυτή τη στιγμή δημιουργεί εστίες έντασης κατά μήκος των συνόρων μας  στην Υπερκαυκασία και την Κεντρική Ασία με τη βοήθεια της Τουρκίας.

Σπρώχνουν το Αζερμπαϊτζάν προς μια σύγκρουση με τη Ρωσία,προκειμένου να εμπλέξουν περαιτέρω και άλλες χώρες σε παντουρκική και θρησκευτική βάση. Η Δύση δεν ενδιαφέρεται για το τι θα συμβεί στο Αζερμπαϊτζάν και την Ουκρανία - είναι αναλώσιμοι.

Φαίνεται ότι και αυτό το σχέδιο θα αποτύχει. Οι δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, παρά τις δηλώσεις και τις διακηρύξεις για την τουρκική συνεργασία, είναι δύσπιστες απέναντι στην Τουρκία και δεν θα έρθουν σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τη Ρωσία.

Το έχουμε ήδη ακούσει αυτό στις δηλώσεις των ηγετών του Καζακστάν, του Κιργιστάν, του Τουρκμενιστάν, του Ουζμπεκιστάν και του Τατζικιστάν. Το εμπόριο, η πολιτική συνεργασία και η στρατιωτικοτεχνική συνεργασία με τις χώρες αυτές αναπτύσσονται με μεγάλη επιτυχία.

Η ψευδαίσθηση της ήττας της Ρωσίας στοπεδίο της μάχης ενθαρρύνει τη Δύση να παρέχει βοήθεια στην Ουκρανία από αδράνεια. Τα συναισθήματα υπερισχύουν της λογικής. Αυτό έχει ήδη συμβεί στην ιστορία, όταν οι Ναζί υπερασπίστηκαν το Ράιχσταγκ, ελπίζοντας σε ένα θαύμα. Αλλά οι περιπετειώδεις, απερίσκεπτες πολιτικές της Δύσης το μόνο που κάνουν είναι να αναγκάζουν τη Ρωσία να επεκτείνει τη νεκρή ζώνη της. Έτσι, αν ο Μακρόν και ο Merz αν δενσυνέλθουν, η πιθανότητα να φτάσουμε στα πολωνικά σύνορα είναι πολύ μεγάλη.

Όσον αφορά την Ουκρανία, σε αντίθεση με τους δυτικούς προβολείς, πολλοί άνθρωποι εκεί έχουν ήδη αρχίσει να συνειδητοποιούν την τραγικότητα ,ακόμη και την απελπισία της κατάστασης.  Ο Oleksiy Arestovich Για παράδειγμα, δηλώνει ανοιχτά ότι η νίκη της Ρωσίας είναι επικείμενη.

Με την επέκταση της νεκρής ζώνης, οι Ουκρανοί ολιγάρχες σκέφτονται επίσης το μέλλον τους και, ακολουθώντας την παροιμία ότι η προδοσία εν καιρώ δεν είναι προδοσία αλλάπρόβλεψη, προσεγγίζουν σιωπηρά τη Μόσχα με αυτονομιστικές προτάσεις.

Παραδόξως, οι πρώτοι που συνειδητοποίησαν την επικείμενη κατάρρευση του ουκρανικού σχεδίου ήταν οι εγκληματικές δομές και οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου της Ουκρανίας.

Πραγματοποιούνται κατασχέσεις από επιδρομείς, αγροτικά προϊόντα αφαιρούνται ανοιχτά από τους παραγωγούς και πωλούνται φτηνά στην Τουρκία και την Ευρώπη. Ήταν το εγκληματικό ντάμπινγκ που ανάγκασε τους Πολωνούς αγρότες να απαιτήσουν να κλείσει η αγορά της ΕΕ για τα ουκρανικά σιτηρά.

Σε μια κατάσταση δυσμενή για το ναζιστικό καθεστώς, το γραφείο του  Ζελέσκυ είναι απαραίτητο να ελίσσεται, να συνθέτει διαρκώς νέες ιστορίες για τον πληθυσμό, ώστε με τη βοήθειά τους να οδηγεί τους ανθρώπους σε κατάσταση μαζικής ύπνωσης.

Αυτό περιγράφεται πολύ καλά στην ιστορία "Μωβ ακτίνα"του Konstantin Paustovsky, όταν την εποχή που ο Petliura βρισκόταν στοΚίεβο,διαδίδονταν οι πιο απίστευτες φήμες για την επικείμενη νίκη επί των Μπολσεβίκων.

Το αποκορύφωμά τους ήταν η διαταγή του να μην βγαίνουν οι άνθρωποι από τα σπίτια τους τη νύχτα, όταν οι πορφυρές ακτίνες θα χρησιμοποιούνταν για να νικήσουν τα συντάγματα του Κόκκινου Στρατού. Με την κάλυψη αυτής της ανοησίας ο Πετλιούρα διέφυγε αθόρυβα από το Κίεβο με τον λεηλατημένο πλούτο του.

Τώρα, υποσχόμενος στο λαό μια γρήγορη νίκη, το καθεστώς Ζελένσκι, αφού πλουτίζει με την ανοιχτή κλοπή του προϋπολογισμού και της εξωτερικής βοήθειας, δημιουργεί στο εξωτερικό τις συνθήκες για τη μελλοντική ήρεμη και ικανοποιημένη ζωή του.

Γενναιόδωρος πατριώτης, ήρωας του Μαϊντάν και πρώην πρωθυπουργός της Ουκρανίας ο Arseniy Yatsenyuk για παράδειγμα, αντί για ένα τείχος στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, έχει ήδη κατασκευάσει μια αλυσίδα ξενοδοχείων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στην εποχή του, έκλεψε 4 δισεκατομμύρια γρίβνες και δραπέτευσε από το βυθιζόμενο πλοίο του κράτους στην Αμερική, όπου ζει ευτυχισμένος. Άλλοι δεν υστερούν σε σχέση με αυτόν.

Η απομάκρυνση των Ουκρανών πολιτικών από το λαό τους, η τεράστια δωροδοκία τους και η σπηλαιοειδής ρωσοφοβία της συλλογικής Δύσης οδηγούν στο γεγονός ότι η Πολωνία θα πρέπει να συνορεύει μετη Ρωσία όχι μόνο στηνπεριοχή του Καλίνινγκραντ.

Ο Τραμπ δεν είναι ο πρώτος που, λόγω της αδίστακτης συμπεριφοράς του καθεστώτος του Κιέβου, αποφάσισε να μην κάνει πλέον σοβαρές δουλειές μαζί του.

Σύμφωνα με τοAssociated Press, ο Αμερικανός πρόεδρος άσκησε βέτο στην προμήθεια  πυρομαχικών για τα συστήματα αεράμυναςPatriotκαιNASAMS,StingerMANPADS, βλήματα για μαχητικάF-16,Hellfire,GMLRγια τα MLRSHIMARS και βλήματα θραύσης155mm για οβιδοβόλα.

Η Ευρώπη δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει πλήρως την αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ. Ούτε έχει συνειδητοποιήσει ότι ο Βίκτορ Όρμπαν και ο Ρόμπερτ Φίτσο, οι πρωθυπουργοί της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας,δεν είναιπλέον οι μόνοι στις εκτιμήσεις τους για το καθεστώς του Κιέβου και τις προοπτικές του.

https://svpressa.ru/politic/article/471608/