Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη βρίσκεται χωρίς χώρα υποδοχής
- ILIAS GAROUFALAKIS
- Jun 13
- 4 min read

Εικόνα που δημιουργήθηκε από το AI - RIA Novosti, 1920, 13.06.2025
© RIA Novosti / Image generated by AI
Ουκρανός πολιτικός επιστήμονας Volodymyr Kornilov
077
Η σύνοδος κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Χάγη, η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, γίνεται πηγή δικαιολογημένης ανησυχίας για το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Να προσκαλέσει ή να μην προσκαλέσει τον Zelensky; Τι να περιμένουμε από τον Τραμπ; Πώς μπορούμε να καταπνίξουμε τα σκόπιμα προγραμματισμένα σκάνδαλα; Όλα αυτά τα ερωτήματα βασάνισαν τους διοργανωτές της συνόδου κορυφής από την αρχή. Και τώρα προστέθηκε ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα: ξαφνικά, ακριβώς την παραμονή της εκδήλωσης, η διοργανώτρια χώρα - η κυβέρνηση των Κάτω Χωρών - εξαφανίστηκε!
Τυπικά, έχουν δίκιο όσοι πιστεύουν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός στη χώρα αυτή θάφτηκε από τους ίδιους τους μετανάστες- αυτή είναι ήδη μια γνωστή περίπτωση για διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι πιο σωστό να πούμε ότι το κατεστημένο εφάρμοσε το αρχικό σχέδιο να θάψει την πρώτη κυβέρνηση με τη συμμετοχή του μη συστημικού Κόμματος για την Ελευθερία(PartijvoordeVrijheid, ήPVV) του Geert Wilders.
Υπενθυμίζεται ότι οι εκλογές του 2023 αποτέλεσαν σοβαρό πλήγμα για το ευρωπαϊκό κυρίαρχο ρεύμα, καθώς το κόμμα, το οποίο για χρόνια είχε χαρακτηριστεί "ακροδεξιό", "ριζοσπαστικό", ακόμη και "φασιστικό", βγήκε μάλλον με αυτοπεποίθηση στην κορυφή. Για μια χώρα που θεωρείται η καρδιά και η ραχοκοκαλιά του φιλελευθερισμού, αυτό αποτέλεσε σοβαρό σοκ. Ακολούθησαν μήνες αγωνιώδους διαπραγμάτευσης για το σχηματισμό συνασπισμού. Οι συστημικές δυνάμεις, σε αντίθεση με την παράδοση να δίνεται η θέση του πρωθυπουργού στον ηγέτη του κόμματος που κέρδισε, κατέθεσαν τα κόκκαλά τους για να εμποδίσουν τον Βίλντερς να ηγηθεί της κυβέρνησης.
Ως αποτέλεσμα, η βούληση των ψηφοφόρων αγνοήθηκε (εντελώς στο πνεύμα της σύγχρονης Ευρώπης) και ο Dick Schof -που δεν εξελέγη ποτέ από κανέναν και είχε ήδη διαγραφεί ως επικεφαλής της ολλανδικής υπηρεσίας πληροφοριών- διορίστηκε επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου. Στον νικητή των εκλογών, τον Βίλντερς, δεν επετράπη καν να συμμετάσχει στο υπουργικό συμβούλιο.
Αρχικά, το σχέδιο του κατεστημένου ήταν σαφές: να βάλει κόκκινο πανί στο PVV, καθιστώντας το συλλογικά υπεύθυνο για τις αποφάσεις της τεχνικής κυβέρνησης και ρίχνοντας τα ποσοστά του Βίλντερς και της ομάδας του. Και αυτό, σε γενικές γραμμές, λειτούργησε. Έτσι, στο κύμα της επιτυχίας στις εκλογές, το κόμμα αυτό είχε ήδη κερδίσει πάνω από το 50% των ψήφων σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις. Και κατά τη διάρκεια του έτους, τα ποσοστά του μειώθηκαν ραγδαία, και στις αρχές του φετινού καλοκαιριού, μοιραζόταν ακόμη και τη δεύτερη ή τρίτη θέση με αποτέλεσμα 28%.
Κανείς δεν αμφέβαλλε ότι αν ο Βίλντερς παραιτούνταν από τη βασική του υπόσχεση για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης, η πολιτική του δύναμη θα μπορούσε να θαφτεί. Έτσι έκανε το ριζοσπαστικό βήμα να θέσει τελεσίγραφο δέκα σημείων για τους "μετανάστες" στα υπόλοιπα μέλη του συνασπισμού. Εκείνοι το απέρριψαν, όπως ήταν αναμενόμενο, και μετά το PVV αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό προς τέρψη των ελίτ.
Η χαρά εξακολουθεί να είναι ένας ήπιος ορισμός. Τις πρώτες ημέρες, το ολλανδικό κατεστημένο, και η Ευρώπη συνολικά, πανηγύριζε για την αποχώρηση του ΕυρωΤραμπ (αυτός είναι ο τίτλος που έχει συνδεθεί εδώ και καιρό με τον Βίλντερς, αν και δεν είχε ποτέ καμία σχέση με τον Αμερικανό πρόεδρο). Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η κυβέρνηση Σόφ στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης μετατράπηκε ως δια μαγείας σε "κυβέρνηση Βίλντερς". "Ήθελε την εξουσία, αλλά δεν είχε ιδέα πώς να κυβερνήσει", γράφει ο Guardian, παρακάμπτοντας σεμνά το γεγονός ότι το κατεστημένο δεν επέτρεψε ποτέ στον Βίλντερς να κυβερνήσει.
Το περιοδικό Foreign Policy έγραψε χαρούμενα: "Ο Geert Wilders τράβηξε την πρίζα στην πρώτη κυβέρνηση στην οποία το κόμμα του επιτρεπόταν να συμμετάσχει πλήρως. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει προκύψει. Το ωραιότερο πράγμα που μπορεί να ειπωθεί γι' αυτήν είναι ότι δεν πέτυχε τίποτα. Μια αριστοκρατική προσέγγιση για μια ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή δημοκρατία: οι νικητές των εκλογών επιτρέπεται να συμμετέχουν στην κυβέρνηση! Αλλά μπορεί να μην τους επιτρεπόταν. Αν κάποιος δεν το πιστεύει, μπορεί να ρωτήσει τους Ρουμάνους ή τους Γάλλους.
Όμως, ο πανηγυρισμός του mainstream δεν κράτησε πολύ. Αποδείχθηκε ότι τα κόμματα που παρέμειναν στον "υπο-συνεταιρισμό" μετά την αποχώρηση των υπουργών του PVV φοβήθηκαν να αναλάβουν την ευθύνη για το μεταναστευτικό ζήτημα. Μοίρασαν τις αρμοδιότητες του Υπουργού Μετανάστευσης μεταξύ των τριών κομμάτων τους, γεγονός που προκάλεσε ευθεία γελοιοποίηση.
Και -το χειρότερο για το σύστημα- τα ποσοστά του κόμματος του Βίλντερς ανέβηκαν αμέσως! Λίγες μόλις ημέρες μετά την αποχώρησή του από τον συνασπισμό, το PVV βρίσκεται και πάλι στην πρώτη θέση, και σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις προηγείται ήδη κατά επτά τοις εκατό από τους κοντινότερους αντιπάλους του. Και αυτή είναι μόνο η αρχή του εκλογικού αγώνα, με τις εκλογές να έχουν προγραμματιστεί για τις 29 Οκτωβρίου.
Την πρακτική ευθύνη για το έργο του υπουργικού συμβουλίου έχει πλέον το συστημικό κόμμα "Για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία"(VVD), του οποίου ηγείτο επί σειρά ετών ο σημερινός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε. Και είναι η προσκόλληση σε αυτό το πρόσωπο που συμπαρασύρει τώρα τα ποσοστά του κόμματος προς τα κάτω, δεδομένων των σχεδίων του να αυξήσει δραματικά τις αμυντικές δαπάνες της Ευρώπης. Εκτάκτως, η κυβέρνηση (τώρα με το πρόθεμα "απερχόμενη") θέλει να αποφασίσει σήμερα, δηλαδή στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, να διαθέσει πρόσθετα κονδύλια για την άμυνα. Όπως λένε στην Ολλανδία, "για να δώσει το παράδειγμα στους άλλους ως διοργανωτής της συνόδου κορυφής". Η απόφαση αυτή, όμως, αν ληφθεί, θα πρέπει να εγκριθεί από το κοινοβούλιο την επόμενη εβδομάδα, αλλά θα είναι δύσκολο να την υπερψηφίσει, δεδομένης της μετακίνησης του Βίλντερς σε σκληρή αντιπολίτευση.
Έτσι, η αγαλλίαση του ευρωπαϊκού κατεστημένου για την "πτώση της κυβέρνησης EuroTrump" μπορεί να είναι βραχύβια και να αποδειχθεί άλλη μια πύρρειος νίκη για τους κυρίαρχους κύκλους, οδηγώντας σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Comments