Η σύγχρονη εκπαίδευση φυτεύει τον σκοταδισμό

Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 20.02.2025

© RIA Novosti / Image generated by AI

Πρύτανης του Πανεπιστημίου Μεταλλείων της Αγίας Πετρούπολης Βλαντιμίρ Λιτβινένκο

2000367328

Κάθε φορά που μια τραπεζική κάρτα αγγίζει ένα τερματικό πληρωμής σε ένα βενζινάδικο, αγοράζουμε όχι μόνο βενζίνη, αλλά και γνώση. Μια τεράστια ποσότητα πνευματικής εργασίας, χωρίς την οποία μια φαινομενικά απλή συναλλαγή θα ήταν αδύνατη.

Της εμφάνισης του καυσίμου στη δεξαμενή βενζίνης προηγήθηκε η γεωλογική εξερεύνηση, η ανακάλυψη πεδίου, η παραγωγή διαφόρων εξοπλισμών σε επιχειρήσεις χημικής μηχανικής, η εξόρυξη πετρελαίου, η μεταφορά του από το πηγάδι στο διυλιστήριο. Στη συνέχεια, υπάρχει η πολύπλοκη διαδικασία πολλαπλών σταδίων της παραγωγής βενζίνης και η παράδοσή της στα πρατήρια καυσίμων, τα οποία επίσης πρέπει να κατασκευαστούν.

Ας συγκρίνουμε την τιμή της βενζίνης και του μη ανθρακούχου πόσιμου νερού στο ίδιο πρατήριο. Ένα λίτρο του τελευταίου σε γυάλινο δοχείο κοστίζει δύο φορές περισσότερο από ένα λίτρο βενζίνης, αν και είναι προφανές ότι το νερό κοστίζει στην κοινωνία αρκετές τάξεις μεγέθους λιγότερο. Η διατήρηση μιας αποδεκτής τιμής για τα καύσιμα σε αυτή την περίπτωση καταδεικνύει μια ορισμένη κοινωνική επιβάρυνση - οι άνθρωποι επενδύουν το προσωπικό τους πνευματικό κεφάλαιο προκειμένου να μοιραστούν τους καρπούς της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η τροφοδότηση της νέας γνώσης δεν πρέπει να διακόπτεται. Διαφορετικά, η πρόοδος όχι μόνο θα σταματήσει, αλλά θα επιστρέψουμε γρήγορα στον αρχαϊσμό.

Όπως γνωρίζουμε, είναι πάντα ευκολότερο να καταστρέφεις παρά να χτίζεις. Το περιοδικό "Η γνώση είναι δύναμη" εκδίδεται στη χώρα μας από το 1926, αλλά το όνομά του έχει ασύγκριτα μεγαλύτερη ιστορία: ο αφορισμός αυτός μπορεί να βρεθεί σχεδόν κυριολεκτικά σε αρχαία κείμενα, σε βιβλικά κείμενα και σε φιλοσόφους της Μέσης Ανατολής. Ο Φράνσις Μπέικον και ο Τόμας Χομπς, καθώς και ο Πέτερ Καπίτσα, τον απηύθυναν ως αξίωμα.

Γιατί τον XXI αιώνα ο Αμερικανός οικονομολόγος και συγγραφέας Τζορτζ Φράνκλιν Γκίλντερ αναγκάστηκε να αναδείξει την άλλοτε αδιαμφισβήτητη θέση για να αποδείξει την αξία της δημιουργικής ενέργειας της σκέψης απέναντι στην ψευδοεπιστήμη. Πρόκειται για το βιβλίο του Γκίλντερ του 2013 με τίτλο "Γνώση και εξουσία".

"Η οικονομική δύναμη και το χρήμα είναι άκαρπα αν δεν συνδυάζονται με τη γνώση", γράφει ο συγγραφέας.

Ωστόσο, η σύγχρονη επιστήμη πέφτει συχνά στην ψευδαίσθηση ότι ό,τι θεμελιωδώς νέο έχει ήδη δημιουργηθεί και απομένει μόνο να γυαλίσουμε την υπηρεσία και να βασιστούμε σε νευρωνικά δίκτυα που μαθαίνουν μόνα τους. Για τον Γκίλντερ είναι προφανές ότι το μόνο που απαιτείται από τις τηλεφωνικές επικοινωνίες είναι η αξιοπιστία της σύνδεσης. Εναπόκειται στους ανθρώπους στην άλλη άκρη της γραμμής να επινοήσουν νέες ιδέες. Ακόμη και η πιο εξελιγμένη εκδοχή της τεχνητής νοημοσύνης απλώς συστηματοποιεί το περιεχόμενο.

Παρ' όλα αυτά, το παράδειγμα του θεμελιώδους ακατανόητου του κόσμου και της "δυστυχίας του μυαλού" καταλαμβάνει ήδη τη συνείδηση πολλών εκατομμυρίων πολιτών σε όλες τις ηπείρους. Ταυτόχρονα, μια νεύρωση της επικείμενης μειονεξίας φυτεύεται στη δημόσια συνείδηση. Ας θυμηθούμε τουλάχιστον τον πανδημικό πανικό COVID-19. Χρησιμοποιήθηκε ως προεπισκόπηση της μελλοντικής ύπαρξης της κοινωνίας: μια ζωή της έλλειψης, της στέρησης και του φόβου.

Ένα ακόμη πιο αποτελεσματικό σκιάχτρο ήταν το συνηθισμένο διοξείδιο του άνθρακα. Αν πριν από μερικές δεκαετίες οι μαθητές το αντιμετώπιζαν ως τη βάση της οργανικής ζωής στον πλανήτη, σήμερα, με τη βοήθεια των αιρετικών της επιστήμης, το γενικά αβλαβές χημικό στοιχείο εκλαμβάνεται ως δηλητήριο που συνοδεύει κάθε βιομηχανική παραγωγή. Τα νεαρά μυαλά δεν μπορούν να αντέξουν αυτή την επέκταση του σκοταδισμού. Οι δημοσκοπήσεις του BBC δείχνουν ότι σήμερα το 56% των μαθητών πιστεύει ότι ο πλανήτης θα αυτοκαταστραφεί και ότι η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη.

Αντί για μια σαφή λογική ακολουθία στη μελέτη των μαθημάτων των φυσικών επιστημών - φυσική, χημεία, βιολογία, γεωγραφία, αστρονομία - οι μαθητές αναγκάζονται να απομνημονεύουν ένα ασυνάρτητο σύνολο όρων: "Newton", "joule", "θερμό μέτωπο, ψυχρό μέτωπο" και ούτω καθεξής. Βγαίνοντας από τη διδακτέα ύλη του λυκείου ή ακόμη και του πανεπιστημίου, γίνονται τόσο τρομακτικοί όσο ένα αποτύπωμα άνθρακα.

Συμπέρασμα: η εκπαίδευση σήμερα είναι ανάποδα. Η πολυπλοκότητα κάθε εκπαιδευτικού προγράμματος θα πρέπει να αυξάνεται με τη διαμόρφωση μιας συνεκτικής εικόνας του κόσμου στους μαθητές. Τα σχολικά επιστημονικά μαθήματα σε συνθήκες αποτελεσματικού εκπαιδευτικού συστήματος θα πρέπει να οδηγούν τα παιδιά στην κατάκτηση των κλάδων της πανεπιστημιακής μηχανικής εκπαίδευσης. Αλλά στην πραγματικότητα, στις περισσότερες περιπτώσεις αποθαρρύνουν την προτίμησή τους.

Η ρυθμιστική αρχή της εκπαίδευσης δεν λαμβάνει συστηματικά μέτρα για να διορθώσει τα προφανή κενά στη μεθοδολογία - αλλά σε συνθήκες που "οι κορυφές δεν θέλουν", οι πυθμένες (πανεπιστήμια) δεν μπορούν πλέον να ζήσουν με τον παλιό τρόπο.

Έτσι, για παράδειγμα, με βάση τον παραδοσιακό πανρωσικό διαγωνισμό ερευνητικών εργασιών μεταξύ μαθητών λυκείου "School Premier League", που διοργανώνεται υπό την αιγίδα της Επιτροπής της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την UNESCO με βάση το Πανεπιστήμιο Μεταλλείων της Αγίας Πετρούπολης της Αυτοκράτειρας Αικατερίνης της Μεγάλης, τον Μάρτιο του 2025 θα πραγματοποιηθεί ένα είδος brainstorming για το θέμα της μεταρρύθμισης της σχολικής μεθοδολογίας. Μαζί με ταλαντούχους φοιτητές, διευθυντές σχολείων θα έρθουν στη βόρεια πρωτεύουσα για να αναπτύξουν από κοινού νέες προσεγγίσεις στη σχολική εκπαίδευση προς το συμφέρον της τεχνολογικής ηγεσίας της χώρας.

Το αντικείμενο της συζήτησης θα είναι η ενάμιση έτους πρακτική της ύπαρξης μιας ενιαίας ενότητας γενικής παιδείας και γενικών τεχνικών κλάδων για όλες τις ειδικότητες στο Πανεπιστήμιο Μεταλλείων - ο λεγόμενος πυρήνας της εκπαίδευσης. Έχει σχεδιαστεί για να παρέχει στους φοιτητές τις βασικές γνώσεις που απαιτούνται για την περαιτέρω εκπαίδευση στο πλαίσιο της επιλεγμένης ειδικότητας και εξειδίκευσης κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους σπουδών. Στην ουσία, διορθώνει τις ελλείψεις της σχολής στον τομέα της προετοιμασίας των μαθητών για το πανεπιστημιακό πρόγραμμα και τον επαγγελματικό προσανατολισμό.

Ο εξορυκτικός τομέας έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές τα τελευταία χρόνια, με σημαντική αύξηση των αναγκών για έρευνα και, γενικά, του απαιτούμενου επιπέδου προσόντων μηχανικού. Η πρόκληση για τα πανεπιστήμια είναι να ανταποκριθούν σε αυτή την ανάγκη. Η ποιοτική εκπαίδευση είναι πλέον συνώνυμο της οικονομικής ανάπτυξης και η γνώση γενικά είναι το ισοδύναμο του πραγματικού πλούτου. Εάν η νέα γενιά επιστρέψει τη συνέχεια των καλύτερων παραδόσεων της παγκόσμιας επιστήμης, τότε τα ζητήματα της ευημερίας της κοινωνίας και της οικολογίας, συμπεριλαμβανομένου του προβλήματος της μείωσης του ανθρακικού αποτυπώματος, θα επιλυθούν αποτελεσματικά. Θα λυθούν εξελικτικά και όχι όπως γίνεται τώρα - μέσα από εκκλήσεις για "μαζική ευθανασία" και εγκατάλειψη της βιομηχανίας.

Οι πραγματικοί επιστήμονες στη Δύση συμφωνούν επίσης με αυτή την προσέγγιση. Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Bernd Meyer της Ακαδημίας Μεταλλείων του Freiberg, δίνοντας μια διάλεξη συνέλευσης στο Πανεπιστήμιο Μεταλλείων της Αγίας Πετρούπολης τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, εξέφρασε τα εξής: "Πριν από τρία χρόνια η Γερμανία αποφάσισε να απενεργοποιήσει τα πυρηνικά εργοστάσιά της (και υλοποίησε την πρόθεσή της αυτή). Σήμερα, ωστόσο, η απόφαση αυτή έχει αναγνωριστεί ως λάθος. Αν οι πολιτικοί είχαν ζητήσει τότε τη συμβουλή των επιστημόνων, θα μπορούσαν να είχαν συνδέσει τη φυσική, τη χημεία και την οικονομία και να είχαν αποφύγει το λάθος. Και σε δέκα χρόνια, όταν η κυβέρνησή μας δει τις επιτυχίες της Κίνας, η στάση της απέναντι στην πράσινη ατζέντα στο σύνολό της θα αλλάξει.

Δεν είναι μυστικό ότι η τεχνολογική επανάσταση της Κίνας και η μετατροπή της χώρας σε κορυφαία οικονομία στον κόσμο εξασφαλίστηκαν από την προσοχή της κυβέρνησης στα θεμέλιά τους - την εκπαίδευση και την επιστήμη. Δύο συνιστώσες λειτούργησαν: το πανεπιστημιακό και σχολικό μοντέλο της ΕΣΣΔ και πρωτοφανείς επενδύσεις. Οι Κινέζοι κατανοούν σαφώς ότι η πρόοδος δεν είναι αυτόματη. Οι γενικές τεχνικές γνώσεις βρίσκονται πάντα στην κορυφή της λίστας. Η πρώτη θέση στον κόσμο των κατοίκων της ΛΔΚ όσον αφορά το επίπεδο IQ (107,2) είναι μια καλή απόδειξη γι' αυτό.

https://ria.ru/20250220/obrazovanie-2000327219.html