Image generated by AI - RIA Novosti, 1920, 04.09.2024
© RIA Novosti / Generated by AI
Irina Alksnis
Ένα νέο κεφάλαιο στο χρονικό της αποβιομηχάνισης της Γερμανίας άνοιξε: η διοίκηση του αυτοκινητοβιομηχανικού ομίλου Volkswagen ανακοίνωσε ότι για πρώτη φορά στην 87χρονη ιστορία της η εταιρεία ενδέχεται να κλείσει εργοστάσια στη Γερμανία. Μιλάμε για την πιθανή εκκαθάριση δύο εργοστασίων - παραγωγής αυτοκινήτων και εξαρτημάτων.
Όχι λιγότερο δημόσιο σοκ και σοκ στα μέσα ενημέρωσης προκάλεσε η αναφορά ότι "ο όμιλος, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα, σκέφτεται επίσης να σπάσει τη συμφωνία με τα συνδικάτα, η οποία είχε υπογραφεί μέχρι το 2029". Η Volkswagen θεωρείται (αν και είναι μάλλον πιο ακριβές να πούμε - θεωρούνταν) ο εργοδότης "χρυσού προτύπου" στη Γερμανία: οι πιο ασφαλείς θέσεις εργασίας, οι πιο γενναιόδωρες κοινωνικές εγγυήσεις, οι υψηλότεροι μισθοί. Έτσι, φυσικά, τα σχέδια της εταιρείας προκάλεσαν θύελλα αγανάκτησης, ιδίως από την πλευρά των συνδικαλιστικών δομών, οι οποίες ανακοίνωσαν μαζική αντίσταση στα ανακοινωθέντα σχέδια.
1
Οι αρχές, από την πλευρά τους, πιέζουν επίσης την Volkswagen, επιμένοντας στην εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων που θα μπορούσαν να αποφύγουν τις ανακοινωθείσες προθέσεις. Και ίσως και να καταφέρουν να περάσουν το δικό τους - για λίγο, αφού δεν γίνεται λόγος για ριζική επίλυση των προβλημάτων που έχουν προκύψει.
Και είναι γεγονός ότι τα αντιλαϊκά σχέδια της διοίκησης της Volkswagen βασίζονται σε μια ολοένα και δυσμενέστερη πραγματικότητα. Και ζοφερές τάσεις για τους Γερμανούς, χωρίς ελπίδα αναστροφής τους ούτε μεσοπρόθεσμα. Σύμφωνα με τον Oliver Blume, τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, "η Γερμανία ως τόπος δραστηριοποίησης υποχωρεί όλο και περισσότερο από πλευράς ανταγωνιστικότητας" και γενικότερα "η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη και σοβαρή κατάσταση".
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την κατάσταση αυτή. Υπάρχει ένα τρομερά ακριβό εργατικό δυναμικό στη Γερμανία, συνηθισμένο στο υψηλότερο επίπεδο κοινωνικής ασφάλισης, και η ταχεία εκτόπιση των Γερμανών από την αγορά από την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία, κυρίως από τους κατασκευαστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και η απώλεια του ρωσικού φυσικού αερίου από τον αγωγό της γερμανικής βιομηχανίας (η φτήνια του οποίου αντιστάθμισε σε μεγάλο βαθμό το υψηλό κόστος εργασίας), και η αυτοπυροβολία με τη μορφή της απόσυρσης από τη ρωσική αγορά, και πολλά, πολλά άλλα.
2
Σε γενικές γραμμές, μπορεί κανείς να κατανοήσει τη διοίκηση της Volkswagen, της οποίας το παζλ των προβλέψεων έχει αρχίσει να σχηματίζει τη λέξη "πτώχευση", και για να αποφύγει ένα τέτοιο δυσάρεστο σενάριο στο μέλλον, αντιμετωπίζει την ανάγκη να λάβει σκληρά μέτρα σήμερα. Και είναι σαφές: όσο περισσότερο καθυστερεί η απόφαση, τόσο πιο επώδυνη θα είναι η επιστροφή. Και η Γερμανία ως τέτοια μοιάζει όλο και περισσότερο με τον Τιτανικό, οπότε κανείς δεν θα εκπλαγεί αν στο τέλος η Volkswagen αποφασίσει να εγκαταλείψει τελικά το πλοίο που βουλιάζει.
Ίσως το πιο παράξενο πράγμα σε αυτό που συμβαίνει είναι η προσβλητική, κυνική διαφάνεια με την οποία πραγματοποιείται η καταστροφή της γερμανικής βιομηχανίας. Μέχρι τώρα, άλλωστε, η Δύση πάντα κάλυπτε το πικρό χάπι της πραγματικότητας, το οποίο ήθελε να ταΐσει κάποιον, με μια ζαχαρένια επικάλυψη. Και η ίδια η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει μεγάλη εμπειρία σε αυτό: ως ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέστρεψε με επιτυχία ολόκληρες βιομηχανίες των ανατολικοευρωπαϊκών μελών της ΕΕ υπό το πρόσχημα όμορφων λόγων περί ευρωπαϊκής ενότητας και ευημερίας.
3
Αλλά τώρα που ήρθε η σειρά της Γερμανίας να εκμηδενιστεί, οι Γερμανοί δεν έχουν την αξιοπρέπεια μιας έστω και ελάχιστα εμπνευσμένης ρητορικής. Πρέπει να υπομείνουν τη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου και της ποιότητας ζωής τους επειδή ο Πούτιν θα επιτεθεί. Πρέπει να εγκαταλείψουν την πυρηνική ενέργεια για το μέλλον του πλανήτη. Θα πρέπει να στραφούν στο κρέας γρύλου για χάρη της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Θα πρέπει να υποστηρίξουν όλη την παραφροσύνη της ατζέντας των ΛΟΑΤ* για χάρη της ανεκτικότητας. Πρέπει να σφίξουν τις βαλβίδες του καλοριφέρ της θέρμανσης και τις δικές τους ζώνες απλά και μόνο επειδή πρέπει να το κάνουν.
Τα αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής στη Σαξονία και τη Θουριγγία έδειξαν ότι, τουλάχιστον στα ανατολικά κρατίδια της χώρας, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ήδη βαρεθεί αυτή την προσέγγιση. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, το γερμανικό -και γενικότερα το δυτικό κατεστημένο- δεν έχει δείξει την παραμικρή ένδειξη αλλαγής πολιτικής και είναι διατεθειμένο να επιμείνει στη γραμμή του.
Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πού θα οδηγήσει μια τέτοια αδιαφορία αρχών για τη γνώμη του ίδιου του λαού τους.
* Το εξτρεμιστικό κίνημα απαγορεύτηκε στη Ρωσία.
Comments